"Królowa tiramisu" Bohdana Sławińskiego to dziwna książka, budząca we mnie zdecydowanie sprzeczne emocje. Czasami miałam ochotę rzucić ją w kąt, a innym razem czytając ją gościł uśmiech na mojej twarzy. Tak jak w tytułowej baśni o Królowej Tiramisu, nie wszystko co dla jednej osoby ma słodki smak tiramisu, jest gorzkie i niejadalne dla innej. Tak samo ta książka może być przez nas różnie odbierana.
"Królowa tiramisu" to opowieść o młodym mężczyźnie, który poszukuje swojej drogi życiowej. Książka ze względu na jego losy, podzielona jest na dwie części: historię dzieciństwa i ukształtowanej przez nie dorosłości.
Piotruś jako dziecko traci ojca, który stanowił dla niego bezpieczną przystań oraz wyznacznik prawidłowego rozwoju emocjonalnego. Po jego śmierci, matka szybko wiąże się z kolejnym mężczyzną, który wnosi do rodziny przemoc fizyczną oraz psychiczną. Przypowieść o wspomnianej wcześniej Królowej Tiramisu wraz z jej następcą – Królewiczem to alegoria o stopniowym przeistaczaniu się tego, co dobre - dzieciństwa Piotrusia, w destrukcyjny etap życia dorosłego już bohatera.
Dzięki licznym aluzjom literackim, zakamuflowanym cytatom, przypisom do innych dzieł literackich zostało stworzone piękne dzieło.
Czasami te bogate poetycko zabiegi powodują komunikacyjne zagubienie czytelnika, ale z drugiej strony bez tego ta książka byłaby po prostu nudna i ciężka do przeczytania.
Polecam, ale nie jest to łatwa książka!

"Królowa tiramisu" Bohdana Sławińskiego to dziwna książka, budząca we mnie zdecydowanie sprzeczne emocje. Czasami miałam ochotę rzucić ją w kąt, a innym razem czytając ją gościł uśmiech na mojej twarzy. Tak jak w tytułowej baśni o Królowej Tiramisu, nie wszystko co dla jednej osoby ma słodki smak tiramisu, jest gorzkie i niejadalne dla innej. Tak samo ta książka może być...

Jeśli ktoś uwielbia Gombrowicza, to są duże szanse, że "Królowa Tiramisu" też przypadnie mu do gustu.

Jeśli ktoś uwielbia Gombrowicza, to są duże szanse, że "Królowa Tiramisu" też przypadnie mu do gustu.

Ktoś tam mądry powiedział, że to jak wody płodowe… i w istocie płynięcie i rozpadanie się, mozolne odtwarzanie, poszukiwanie na siebie i na to co życiem jest recepty.

Ktoś tam mądry powiedział, że to jak wody płodowe… i w istocie płynięcie i rozpadanie się, mozolne odtwarzanie, poszukiwanie na siebie i na to co życiem jest recepty.

Trochę mnie ruszyło, ale na zasadzie podporządkowania się strumieniowi wypowiedzi. Dosłownie.
Nie miałam potrzeby oceniać bohaterów, akcji i nie-akcji.
Sprawiało mi przyjemność podążanie.
Zostałam wprowadzona na konkretnym etapie życia małego chłopca i podążyłam za nim poprzez problemy dziecka, które stoi na baczność, jest obce i nie czuje się jak dziecko we własnym domu, w kierunku problemów młodzieńca, który się wierci, jeszcze nie wie co wybrać, nie chce ograniczania wolności, do problemów człowieka, który się uwikłał, chce, ma potrzeby.
Było oki.

Trochę mnie ruszyło, ale na zasadzie podporządkowania się strumieniowi wypowiedzi. Dosłownie.
Nie miałam potrzeby oceniać bohaterów, akcji i nie-akcji.
Sprawiało mi przyjemność podążanie.
Zostałam wprowadzona na konkretnym etapie życia małego chłopca i podążyłam za nim poprzez problemy dziecka, które stoi na baczność, jest obce i nie czuje się jak dziecko we własnym...

Bardzo dziwna

Bardzo dziwna

Nie do końca "moja filiżanka herbaty" ;) Jednak jest w tej opowieści coś hipnotyzującego, coś niecierpliwie sensualnego. Nominacja do Nike - moim zdaniem w pełni zasłużona.

Nie do końca "moja filiżanka herbaty" ;) Jednak jest w tej opowieści coś hipnotyzującego, coś niecierpliwie sensualnego. Nominacja do Nike - moim zdaniem w pełni zasłużona.

Nie wiem dlaczego czytelnicy tak źle oceniają książkę Bohdana Sławińskiego. Książka była nominowana do nagrody literackiej „Nike” w 2009r. I słusznie! To bogata, poetycka opowieść o młodym mężczyźnie, który poszukuje swojej drogi życiowej. Jest bardzo samotny, ale nie godzi się na kompromisy. Powieść jest napisana pięknym, plastycznym językiem (w końcu autor jest poetą). Zanurzamy się w jego marzenia senne, refleksje. Baśniowe postacie mieszają się z rzeczywistymi. Całkowity odlot! Ale pod podszewką uwiera ból istnienia. Ta książka jest ciekawym przeżyciem czytelniczym. Szkoda, że Sławiński nie publikuje częściej prozy. Więcej takich polskich pisarzy!

Nie wiem dlaczego czytelnicy tak źle oceniają książkę Bohdana Sławińskiego. Książka była nominowana do nagrody literackiej „Nike” w 2009r. I słusznie! To bogata, poetycka opowieść o młodym mężczyźnie, który poszukuje swojej drogi życiowej. Jest bardzo samotny, ale nie godzi się na kompromisy. Powieść jest napisana pięknym, plastycznym językiem (w końcu autor jest poetą)....

Nie polecam tej książki. Z każdą następną stroną rosło we mnie przekonanie, że autor kompletnie nie miał na nią pomysłu. Zbitek frustracji i bełkotu o niczym. Książkę czyta się bardzo ciężko, natomiast wynieść z niej można naprawdę niewiele.

Nie polecam tej książki. Z każdą następną stroną rosło we mnie przekonanie, że autor kompletnie nie miał na nią pomysłu. Zbitek frustracji i bełkotu o niczym. Książkę czyta się bardzo ciężko, natomiast wynieść z niej można naprawdę niewiele.

Męcząca, lecz wciągająca... I moje ulubione Jezioro Białe w tle...

Męcząca, lecz wciągająca... I moje ulubione Jezioro Białe w tle...

Książka w ogóle do mnie nie przemówiła. Intro i pierwsza część to jeden wielki bełkot o niczym, na miarę wierszy Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. Druga część jest nieco ciekawsza, ale i tak nie mogłam się doczekać by mieć ten koszmarek za sobą. Chyba najprzyjemniejszą częścią tej książki jest baśń o królowej Tiramisu, która zdaje się być kluczowa, jeśli w ogóle chce się spróbować pojąć co autor miał na myśli. Mimo to jednak, pomimo najszczerszych chęci, książka nie trafiła do mnie. Nie rozumiem, dlaczego była nominowana do nagrody Nike. Nie polecam.

Książka w ogóle do mnie nie przemówiła. Intro i pierwsza część to jeden wielki bełkot o niczym, na miarę wierszy Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. Druga część jest nieco ciekawsza, ale i tak nie mogłam się doczekać by mieć ten koszmarek za sobą. Chyba najprzyjemniejszą częścią tej książki jest baśń o królowej Tiramisu, która zdaje się być kluczowa, jeśli w ogóle chce się...