„Na zdrowie! Jak trzeźwiałam w kulturze picia”, czyli książka o alkoholizmie oraz drodze jaką autorka musiała pokonać aby wyjść z nałogu. Sięgnęłam po nią z ciekawości i nie spodziewałam się zachwytu, a jednak książka mnie bardzo zaskoczyła. Dlaczego?

Kiedy myślimy o osobie uzależnionej od alkoholu, która próbuje z niego wyjść od razu myślimy o spotkaniach AA oraz 12 krokach. Autorka jednak przedstawia nam ich ciemna stronę i pokazuje, że nie są to jedyne słuszne opcje dla osoby uzależnionej. Przedstawia nam luki w tych metodach i wskazuje inne możliwości.

Książka opowiada także o kulturze picia. Jak bardzo ludzie boją się przyznać, że mają problem z alkoholem, a także pokazuje jak traktowane są przez otoczenie osoby uzależnione. Przedstawia nam, jak zmienia się podejście ludzi do alkoholika, kiedy tylko przyznaje się do problemu mimo, że w rzeczywistości nic, poza wypowiedzeniem tego na głos, się nie zmieniło.

Oprócz tego dużo uwagi poświęca budowaniu nawyków. Tłumaczy jak działa cały mechanizm i w jaki sposób pracować nad wprowadzaniem ich do swojego życia. Przy tym opowiada o tym niesamowicie szczerze. Nie oszukuje czytelnika, że jest to łatwe. Na swoim przykładzie pokazuje, że początki są trudne, ale z czasem każdemu może się udać. Tłumaczy, że nie ma czego takiego jak silna i słaba wola, tylko wszystko zależy od naszych zasobów.

Książka jest bez wątpienia zaskakująca. Nie sądziłam, że jest tak uniwersalna mimo, że skupia się na jednym problemie. Dostajemy tutaj nie tylko ogromną dawkę wiedzy o alkoholizmie. W dodatku przekazaną w sposób bardzo przystępny na podstawie doświadczeń autorki. Oprócz tego możemy dowiedzieć się jak wprowadzać w życie nawyki i to także na podstawie przeżyć autorki bez upiększania. Zdecydowanie polecam, szczególnie w audiobooku!

„Na zdrowie! Jak trzeźwiałam w kulturze picia”, czyli książka o alkoholizmie oraz drodze jaką autorka musiała pokonać aby wyjść z nałogu. Sięgnęłam po nią z ciekawości i nie spodziewałam się zachwytu, a jednak książka mnie bardzo zaskoczyła. Dlaczego?

Kiedy myślimy o osobie uzależnionej od alkoholu, która próbuje z niego wyjść od razu myślimy o spotkaniach AA oraz 12...

Mam w głowie dwie oceny tej książki.
Pierwsza to, uwagi dotyczące ogólnego chaosu w książce, braku chronologii, co bardzo utrudnia odnalezienie się czytelnikowi w całej historii. Ciągłe powtarzanie tych samych faktów, jeszcze do połowy książki to było jakoś do przełknięcie, jednak im dalej, tym było gorzej. Ciągłe wracanie do patriarchatu i historii z tym związanych. Oczywiście w wielu aspektach zgadzam się, z Autorką, jestem za równouprawnieniem, ale wszystko trzeba wyważać, to nie tylko jest wina systemu, ale także nas samych na co się w końcu decydujemy. Następna sprawa to wywody( to chyba już w drugiej połowie książki) naukowe. Miałem czasami wrażenie, jak niektóre opisy były żywcem wycięte z jakiegoś opracowania popularno - naukowego
Czy naprawdę tutaj było to potrzebne? Mam odczucie, jakby było to na siłę włożone, aby zwiększyć objętość tej książki.
Naprawdę nie neguję treści, historii oraz ciekawej drogi do wyjścia z alkoholizmu. To jest właśnie druga ocena tej książki. Swój własny sposób wyjścia z nałogu, pomijający 12 kroków z grup AA. To bardzo mnie zaciekawiło. Moim zdaniem schemat 12 kroków z grup AA jest bardzo zero/jedynkowy. Wychodząc z nałogu jesteś już naznaczony, patrz "gorszy", musiałeś już sięgnąć dna. Musisz wszystkich za swoje czyny przepraszać i żyć z wiedzą , że już nigdy nie sięgniesz po alkohol. Człowiekowi, któremu powie się, że nie ma czegoś robić do końca życia, od razu się zapala lampka w głowie, że coś jest nie tak.
Lepsza jest zasada, że postanawiam nie robić czegoś dzisiaj. Na przykład: nie piję dzisiaj, a jutro kto wie. Łatwiej to ogarnąć dla mózgu, niż żyć w przeświadczeniu , że już się nigdy nie wypije. Wiem, że to jest takie trochę oszukaństwo, ale bardziej do strawienie przez naszą świadomość. Zresztą nie ma co planować, na dłuższą metę bo nie wiadomo co się wydarzy. Lepiej żyć dniem dzisiejszy, tak jak Autorka, szanować siebie, korzystać z życia w miarę możliwości, bo życie jest piękne, również bez alkoholu.
Zaznaczam, że nie przechodziłem przez te 12 kroków znam jest z teorii oraz z opowieści znajomych.
Podsumowując, polecam osobom pijącym, aby sprawdzić jakie mogą być konsekwencje nadużywania alkoholu.

Mam w głowie dwie oceny tej książki.
Pierwsza to, uwagi dotyczące ogólnego chaosu w książce, braku chronologii, co bardzo utrudnia odnalezienie się czytelnikowi w całej historii. Ciągłe powtarzanie tych samych faktów, jeszcze do połowy książki to było jakoś do przełknięcie, jednak im dalej, tym było gorzej. Ciągłe wracanie do patriarchatu i historii z tym związanych....

Zdecydowanie to książka, która otwiera oczy na wiele spraw. Pozwala podejść do tematu wszechobecnych używek od zupełnie innej strony. Wymaga jednak od czytelnika otwartej głowy i odwagi do zburzenia w sobie pewnych przekonań. Nie musisz sie zgadzać ze wszystkimi opiniami autorki, ale bedzie Ci potrzebna śmiałość łamania w sobie pewnych mocno zakorzenionych schematów. Odważnym czytelnikom bardzo polecam!

Zdecydowanie to książka, która otwiera oczy na wiele spraw. Pozwala podejść do tematu wszechobecnych używek od zupełnie innej strony. Wymaga jednak od czytelnika otwartej głowy i odwagi do zburzenia w sobie pewnych przekonań. Nie musisz sie zgadzać ze wszystkimi opiniami autorki, ale bedzie Ci potrzebna śmiałość łamania w sobie pewnych mocno zakorzenionych schematów....

Trochę chaotyczna, ale takie były też pewnie doświadczenia autorki w wychodzeniu z nałogu. Polecam jako audiobook, pewnie czytając tradycyjnie dłużyłaby mi się, ale w tej formie sprawdziła się idealnie.

Przedstawia historię wyjścia z nałogu rozszerzoną o wskazówki dla osób, które także zamierzają z nim walczyć. Dużo treści samorozwojowych. Ogólnie, warto sięgnąć, żeby uświadomić sobie, jak bardzo alkohol otacza każdego z nas.

Trochę chaotyczna, ale takie były też pewnie doświadczenia autorki w wychodzeniu z nałogu. Polecam jako audiobook, pewnie czytając tradycyjnie dłużyłaby mi się, ale w tej formie sprawdziła się idealnie.

Przedstawia historię wyjścia z nałogu rozszerzoną o wskazówki dla osób, które także zamierzają z nim walczyć. Dużo treści samorozwojowych. Ogólnie, warto sięgnąć, żeby...

Zawsze lubiłem czytać książki autorów, gdzie opisują problemy z alkoholizmem, które znają z autopsji. No i kolejny raz jestem mile zaskoczony. Holly uwzględnia w swojej książce nie tylko drogę do trzeźwości, ale podstawowe sprawy związane z terapią i życiu po odstawieniu alkoholu.
Najważniejszą rzeczą, jest znaleźć dobrego terapeutę, który będzie Cię motywował, wzmacniał, a nie dołował, ważne, aby była jakaś chemia, na linii koleżeństwa, bo przecież ktoś jest tu po to, aby pomóc Ci wyjść na prostą.
Także zaznaczone jest w książce, dlaczego, choć wkurzamy się na osoby, które są uzależnione, to nie odwracamy się od nich? Nie odwracamy się od nich, ponieważ ich kochamy i pragniemy im pomóc. Jakież to zdumiewające, że trzeźwi alkoholicy i zdrowi odrzucają innych, ponieważ odnajdują w nich cechy charakteru, które sami wręcz nie cierpią.
Podoba mi się pytanie, jakie zadano autorce: Skoro nie pijesz, nie palisz i nie bierzesz? To, w jaki sposób odczuwasz przyjemność?
A czy zawsze trzeba uciekać do używek? Ona akurat powiedziała: O tak i wskoczyła do wody, pływała gdzieś na wakacjach we Włoszech. Nie trzeba palić, ani pić, żeby dobrze się bawić.
Używki nie są nam potrzebne, aby osiągnąć szczęście, sukces. Tutaj akurat autorka nawróciła się, po odstawieniu alkoholu, i wyszło jej to na plus. Absolutnie godna uwagi.

Zawsze lubiłem czytać książki autorów, gdzie opisują problemy z alkoholizmem, które znają z autopsji. No i kolejny raz jestem mile zaskoczony. Holly uwzględnia w swojej książce nie tylko drogę do trzeźwości, ale podstawowe sprawy związane z terapią i życiu po odstawieniu alkoholu.
Najważniejszą rzeczą, jest znaleźć dobrego terapeutę, który będzie Cię motywował, wzmacniał, a...

Polecam, cieszę się, że ją przeczytałam.
Właściwie to głównie słuchałam podczas wiosennych porządków.

Poradnik przepełniony mnóstwem historii z życia autorki, co - o dziwo - dało fantastyczny efekt w moim przypadku, bo nie było tu tylko suchej teorii, a "praktyka", która dała do myślenia.

Czytając książkę byłam po dwóch innych lekturach, które czytałam w celu motywacji do całkowitego zrezygnowania z alkoholu i już po drugiej zdecydowałam się na abstynencję (wyzwanie 30 dni bez alkoholu),ale powyższa książka była bardzo fajnym wieńczeniem tej decyzji.

Poza przestawianiem myślenia odnośnie alkoholu, znajdziemy tu również treści, które mnie w pewien sposób zmotywowały, uleczyły i dały do myślenia - promowanie życia takiego, jakie nam się marzy, promowanie jogi i medytacji, szukanie szczęścia wewnątrz, a nie na zewnątrz (używki, ludzie),zachęcanie do pokochania siebie i przede wszystkim stawianie granic, które - jak się sama nauczyłam w ciągu ostatniego roku - są podstawą w szczęśliwym życiu.

Polecam przesłuchać każdemu, kto się trochę pogubił lub szuka swojej ścieżki życiowej.

Polecam, cieszę się, że ją przeczytałam.
Właściwie to głównie słuchałam podczas wiosennych porządków.

Poradnik przepełniony mnóstwem historii z życia autorki, co - o dziwo - dało fantastyczny efekt w moim przypadku, bo nie było tu tylko suchej teorii, a "praktyka", która dała do myślenia.

Czytając książkę byłam po dwóch innych lekturach, które czytałam w celu motywacji...

Mam problem z oceną tej książki. Jest ona jak droga do trzeźwienia: ma ģórki i dołki, momenty wielkiej ekscytacji i momentalnego odrzucenia. Warto jednak sięgnąć, by inaczej spojrzeć na otaczający świat, gdzie częściej zadaje się pytanie - "dlaczego nie pijesz?!" zamiast "dlaczego pijesz?"

Mam problem z oceną tej książki. Jest ona jak droga do trzeźwienia: ma ģórki i dołki, momenty wielkiej ekscytacji i momentalnego odrzucenia. Warto jednak sięgnąć, by inaczej spojrzeć na otaczający świat, gdzie częściej zadaje się pytanie - "dlaczego nie pijesz?!" zamiast "dlaczego pijesz?"

Ciekawe spojrzenie na kulturę picia - pokazanie osób w kulturze trzeźwości jako buntowników zdecydowanie na plus

Ciekawe spojrzenie na kulturę picia - pokazanie osób w kulturze trzeźwości jako buntowników zdecydowanie na plus

Ta książka to chaos. Pokazuje uzależnienie z zupełnie innej strony i to jest ciekawe. Opis zderzania się osoby niepijącej z wszechobecną kulturą picia też jest interesujący. A z drugiej strony ten właściwie dziennik wychodzenia z uzależnienia nie jest w żaden sposób uporządkowany, ani chronologicznie, ani zagadnieniowo. Miałam wrażenie, że ciągle wracamy do tych samych problemów, przetykanych od czasu do czasu statystykami.
Poza tym wydaje mi się, że to taka książka, w której dominuje punkt widzenia neofity - głoszę jedyną, właściwą prawdę i muszę nawrócić resztę ludzi, bo błądzą w niewiedzy. Mnie ta postawa zupełnie nie przekonuje.

Ta książka to chaos. Pokazuje uzależnienie z zupełnie innej strony i to jest ciekawe. Opis zderzania się osoby niepijącej z wszechobecną kulturą picia też jest interesujący. A z drugiej strony ten właściwie dziennik wychodzenia z uzależnienia nie jest w żaden sposób uporządkowany, ani chronologicznie, ani zagadnieniowo. Miałam wrażenie, że ciągle wracamy do tych samych...

Trochę ciężkostrawna pozycja. Pokazuje problem alkoholizmu od innej, interesującej perspektywy, jednak wtrącenia feministyczne i anty-patriarchalne przeszkadzają w lekturze. Mimo to uważam, że dla kogoś wychodzącego z uzależnienia od alkoholu może być pomocną i dobrą alternatywą dla AA. Dla osoby nieuzależnionej będzie to ciekawa opowieść o przemianie duchowej i innych metodach radzenia sobie z codziennością w swoich najtrudniejszych chwilach.

Trochę ciężkostrawna pozycja. Pokazuje problem alkoholizmu od innej, interesującej perspektywy, jednak wtrącenia feministyczne i anty-patriarchalne przeszkadzają w lekturze. Mimo to uważam, że dla kogoś wychodzącego z uzależnienia od alkoholu może być pomocną i dobrą alternatywą dla AA. Dla osoby nieuzależnionej będzie to ciekawa opowieść o przemianie duchowej i innych...