Trzeba przyznać, że pierwsza część trylogii jest w zasadzie wstępem do dalszej akcji. Przez 2/3 książki czyta się ją dość mozolnie, ze względu na to, że autorka bardzo dokładnie opisuje świat magiczny i rządzące nim prawa, przybliża nam sporo historii. Jest to zarazem plus i minus, z jednej strony cenię fantastykę, w której dowiadujemy się sporo o świecie, z drugiej jest to pewnien wysiłek przy czytaniu. W tym przypadku jednak, ostatnie 100 stron zdecydowanie nadrabia wolniejszą akcję początku i pozwala docenić te podwaliny, które otrzymujemy w celu zrozumienia akcji. Podobny przypadek był również w poprzedniej trylogii Pacat - pierwsza książka była niejako wstępem do "właściwej" historii.
Końcówka Dark Rise i zwroty akcji są natomiast 100/10, już nie mogę się doczekać przeczytania kolejnej części książki. Postać Jamesa, który choć występował dosłownie na kilkunastu stronach, napędza całą historię i usuwa w cień pozostałych bohaterów.
Mroczna, intrygująca i wciągająca książka.

Trzeba przyznać, że pierwsza część trylogii jest w zasadzie wstępem do dalszej akcji. Przez 2/3 książki czyta się ją dość mozolnie, ze względu na to, że autorka bardzo dokładnie opisuje świat magiczny i rządzące nim prawa, przybliża nam sporo historii. Jest to zarazem plus i minus, z jednej strony cenię fantastykę, w której dowiadujemy się sporo o świecie, z drugiej jest to...

Na prawdę wciągająca książka!

Na prawdę wciągająca książka!

Pierwsze strony stanowczo sprawiły mi problem i miałem wrażenie, że książka mnie rozczaruje, więc przestałem jej stawiać wysokie oczekiwania. Mimo wszystko książka dobrze się rozwinęła. Bardzo uszczęśliwiła mnie możliwość skonstruowania teorii, która się sprawdzała przez resztę powieści. Nie zauważyłem dziur fabularnych, wszystke są zapełniane. Akcja książki nie nudzi- utrzymuje w napięciu, sprawia, że strony pochłania się na raz. Samą powieść określiłbym jako emocjonującą i fascynującą, choć klasycznie podchodzi do tematu starcia dwóch przeciwnych sobie stron. Ostatnimi laty na rynku literackim na prawdę brakowało mi tak konsekwentnie i dojrzale przeprowadzonego szablonu walki dobra ze złem. Być może jest to moja tęsknota za prostszym podejściem do fabuły fantastycznej. Dostarczyła mi to, czego od tak długiego czasu potrzebowałem. Prostoty i konsekwencji. Dawno nie czytałem czegoś tak dobrego.

Pierwsze strony stanowczo sprawiły mi problem i miałem wrażenie, że książka mnie rozczaruje, więc przestałem jej stawiać wysokie oczekiwania. Mimo wszystko książka dobrze się rozwinęła. Bardzo uszczęśliwiła mnie możliwość skonstruowania teorii, która się sprawdzała przez resztę powieści. Nie zauważyłem dziur fabularnych, wszystke są zapełniane. Akcja książki nie nudzi-...

Wie ktoś kiedy po polsku?

Wie ktoś kiedy po polsku?

W posłowiu pani Pacat napisała, że przygotowanie i napisanie "Dark rise" zajęło jej wiele lat. Może nie wszyscy są tak szybcy w pisaniu jak pan Mróz z naszego rodzimego podwórka, ale jeśli ktoś tyle czasu spędza nad jedną książką, to można by oczekiwać, że będzie to pełne rozmachu dzieło. Niestety, w moim odczuciu "Dark rise" jest tylko ładną opowieścią dla nastolatków, która garściami czerpie z dotychczasowych dokonań i pomysłów literatury fantastycznej. Przyjemnie się to czytało, nie przeczę, ale początek wlókł się niemożliwie, potem było nieco lepiej, aż do jednego wydarzenia, które dla mnie było czymś w stylu: "hm mam coś za dużo postaci do ogarnięcia, może uśmiercę większość i pozbędę się problemu". Nie było w tej książce nic specjalnie odkrywczego; co chwilę odnosiłam wrażenie, że "gdzieś już to czytałam!", a rozwiązania większości wątków można domyślić się już niemal na samym początku, brakuje tu jakiegoś dobrego plot twistu i elementu zaskoczenia. Postacie są sympatyczne, począwszy od głównego bohatera, Willa, poprzez Violet i Cypriana, aż do wszystkich Stewardów (nie wiem jak podejdą do tłumaczenia tej nazwy, jeśli dojdzie do polskiego wydania tej książki),ale w taki łagodny sposób, że właściwie to trochę są ci obojętni. Główni "źli" niby są, ale tak naprawdę bardziej się o nich mówi niż faktycznie pojawiają się na pierwszym planie. Wyjątek w mojej ocenie stanowi James, dawniej generał i kochanek mrocznego króla, a teraz osoba, która ma dopaść Willa. Jest to najbarwniejsza i wzbudzająca najwięcej emocji postać tej książki i tylko sceny z jego udziałem powodowały, że nie mogłam się oderwać od czytnika.
"Dark rise" kończy się tak, że na pewno będzie następna część i być może w niej dostaniemy choć odrobinę wątku romansowego. Tak, jeśli liczyliście, że w tej książce będzie wątek LGBT+, to... nie, nie ma tu takiego wątku. Być może będzie w następnym tomie, wiele na to wskazuje.

W posłowiu pani Pacat napisała, że przygotowanie i napisanie "Dark rise" zajęło jej wiele lat. Może nie wszyscy są tak szybcy w pisaniu jak pan Mróz z naszego rodzimego podwórka, ale jeśli ktoś tyle czasu spędza nad jedną książką, to można by oczekiwać, że będzie to pełne rozmachu dzieło. Niestety, w moim odczuciu "Dark rise" jest tylko ładną opowieścią dla nastolatków,...