To w końcu musiało nastąpić... Akcja "Podwójnego pasjansa" zabiera nas (wreszcie) na rodzimą planetę Doktora Tachiona - Takis. Planetę, z której pochodzi również wirus, który w 1946 zmienił zwrotnice znanej nam historii i spowodował pojawienie się ludzi o nadnaturalnych zdolnościach oraz mutantów, zwanych Dżokerami...

Trudno, próbując odnieść się do fabuły tego tomu, uniknąć zdradzenia ważkich wydarzeń z poprzednich części cyklu, więc ograniczę się tylko do krótkiego zarysu - Tachion, detektyw Jay "Znikacz" Ackroyd i Mark "Kapitan Trips" Meadows udają się na Takis, by zapobiec katastrofalnym wydarzeniom, których prowodyrem jest psychopatyczny, niebywale groźny antagonista, który urósł do rangi niebotycznego zagrożenia w tomie uprzednim. Ważą się losy nie tylko bohaterów, ale też całego świata, który w wyniku działań wyżej wspomnianego złoczyńcy, zostaje skorumpowany i zmierza ku ewidentnej katastrofie.

Melinda Snodgrass, która w tym wypadku przejęła w całości ster nad tą odsłoną cyklu (w uprzednich tomach były to "powieści mozaikowe", autorstwa kilku autorów),stworzyła historię w pełni spełniającą warunki literatury science-fiction. Przy czym, zaznaczyć trzeba, że zrobiła to w stylu, który wyraźnie odwołuje się do "złotego wieku science-fiction", gdzie bardzo - przez rozmach, wszystkie zwroty akcji i sieci knowań i spisków, których zarzucanie mieszkańcy Takis opanowali do perfekcji - czuć vibe "Fundacji" Isaaca Asimova.

Małym zgrzytem wydaje się lekkie spłycenie charakterów postaci - cykl opiera się na tym, że poszczególni autorzy wprowadzali swoich własnych bohaterów i to (zdecydowanie) oni najlepiej umieli oddać mentalność i pobudki swych "pupili" - które trudno tu dokładnie wytknąć palcem, ale ma się takie niejasne wrażenie, że sposób ich wysławiania i zachowania odbiegają od tego, do czego się przyzwyczailiśmy.

Bardzo dobry i - póki co - ostatni z wydanych w Polsce tomów "Dzikich kart", który - z racji tego, że wraz z bohaterami udaliśmy się w przestrzeń kosmiczną, pozostawił nierozwiązane wątki związane z działalnością Opasa, jego Skoczków i Dżokerów i "wojny domowej", na jaką się zanosi na Ziemi. Oby Zysk i S-ka nie zapomniał o fanach serii i nie przerwał wydawania cyklu u nas! Polecam!

To w końcu musiało nastąpić... Akcja "Podwójnego pasjansa" zabiera nas (wreszcie) na rodzimą planetę Doktora Tachiona - Takis. Planetę, z której pochodzi również wirus, który w 1946 zmienił zwrotnice znanej nam historii i spowodował pojawienie się ludzi o nadnaturalnych zdolnościach oraz mutantów, zwanych Dżokerami...

Trudno, próbując odnieść się do fabuły tego tomu,...

Opornie szło mi czytanie tej książki. Jest nawet słabsza od "Wyprawy Asów".

Opornie szło mi czytanie tej książki. Jest nawet słabsza od "Wyprawy Asów".

Czas płynie zdecydowanie zbyt szybko. Jeszcze niedawno z zainteresowaniem przypatrywałam się nowej serii George'a R.R. Martina a dzisiaj trzymam w dłoniach już jej dziesiątą odsłonę. Nie wiem kiedy to zleciało, ale prawdę jest, że w dobrym towarzystwie minuty czasami przepływają przez palce.

Pytanie brzmi, czy tak rozległa seria nie jest czasem przesadą? Sama wolę jednotomowe powieści, do trylogii jestem już sceptycznie nastawiona. Z doświadczenia jednak wiem, że niektóre cykle warte są kontynuowania w dość pokaźniej liczbie książek, bo jak wiadomo - wyjątek potwierdza regułę a w tym przypadku "Podwójny pasjans" udowadnia, że Dzikie karty nie tracą na wartości.

Warunkiem poznania najnowszej części jest znajomość poprzednich tomów. Akcja w dużej mierze opiera się na wcześniejszych wydarzeniach, w dodatku świat przedstawiony nie bawi się już w detale tak jak na samym początku - tutaj czytelnik już wie czego oczekiwać, co dzieje się dookoła i jakie wartości czy zasady panują. Nie ma w tym jednak nic złego, ponieważ jeśli lubicie podobne klimaty a gatunek fantasy nie jest Wam obcy całą serię śmiało można potraktować jako dobry, wciągający serial.

Akcja jest dynamiczna, w fabule ciągle coś się dzieje a bohaterowie zaskakują charyzmą oraz indywidualnością. Wkraczamy ponownie do ogromnie rozbudowanego świata, w którym tak naprawdę wszystko jest możliwe. Są pościgi, niebezpieczne sceny, dramatyczne wydarzenia, zwroty w fabule oraz jest przygoda, intrygująca i pochłaniająca, pełna emocji oraz intrygujących postaci, których losy ani przez moment nie są nam obojętne. Nie będę nakreślać zarysu fabuły, ponieważ uważam, że w przypadku dziesiątego tomu nikomu nie jest to potrzebne, nadmienię tylko, że historia nie traci swojej atrakcyjności, nie jest nudna, nie ma przestojów, natomiast połączenia między bohaterami, ich przygody oraz doświadczenia przyprawiają czasami o zawrót głowy (w pozytywnym sensie!),gdy w przestrzeni między kosmicznej rozgrywa się historia o zamianie ciał, oddaniu dusz czy międzypokoleniowej walce.

"Podwójny pasjans" trzyma poziom swoim poprzedniczek i na pewno okaże się atrakcyjną lekturą dla fanów serii. Tych, którzy dopiero przypatrują się historii - odsyłam do zapoznania się z pierwszym tomem. Jeśli jednak szukacie historii wciągającej, ciekawej oraz przede wszystkim po brzegi wypełnionej przygodami w klimacie fantasy, nie możecie przejść obojętnie obok tego cyklu.

Czas płynie zdecydowanie zbyt szybko. Jeszcze niedawno z zainteresowaniem przypatrywałam się nowej serii George'a R.R. Martina a dzisiaj trzymam w dłoniach już jej dziesiątą odsłonę. Nie wiem kiedy to zleciało, ale prawdę jest, że w dobrym towarzystwie minuty czasami przepływają przez palce.

Pytanie brzmi, czy tak rozległa seria nie jest czasem przesadą? Sama wolę...