Kupilam (zachęcona recenzjami i faktem że trafiła ona na listę Reese Witherspoon Book Club),przeczytałam (bo zawsze czytam do końca),sprzedałam. Nie jest to dla mnie "must have", który zajmuje miejsce na półce. Nie trafił do mnie ani język, ani historia ani sposób opisywania wydarzeń. Dlatego nie rozumiem zachwytów.

Kupilam (zachęcona recenzjami i faktem że trafiła ona na listę Reese Witherspoon Book Club),przeczytałam (bo zawsze czytam do końca),sprzedałam. Nie jest to dla mnie "must have", który zajmuje miejsce na półce. Nie trafił do mnie ani język, ani historia ani sposób opisywania wydarzeń. Dlatego nie rozumiem zachwytów.

W miarę przyzwoita powieść, taka trochę w stylu Pata Conroya - choć oczywiście lata świetlne od "Księcia Przypływów" - nieco zbyt przegadana i zbyt mało subtelna

W miarę przyzwoita powieść, taka trochę w stylu Pata Conroya - choć oczywiście lata świetlne od "Księcia Przypływów" - nieco zbyt przegadana i zbyt mało subtelna

Książka Grudnia 2022 w Klubie Czułej Czytelniczki.

Chociaż na pierwszy rzut oka „Papierowy Pałac” wydaje się mało skomplikowanym romansem zdecydowanie bardziej pasuje do niego określenie „family noir”. To mroczna opowieść o rodzinnych sekretach, niełatwej przeszłości i o zabójstwie.

Fabuła dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych. Teraźniejszość to upalne, wilgotne lato, stary dom nad jeziorem i zakazana namiętność naznaczona mroczną tajemnicą. Przeszłość to historia kobiet z rodziny Elle: babki, matki, siostry i samej Elle, które zaplątane w pozory, niedopowiedzenia i kłamstwa nie potrafią zbudować wartościowych więzi.

Podczas spotkania w Klubie Czułej Czytelniczki dużo rozmawiałyśmy o zakończeniu. o tym co mogło się zdarzyć po ostatniej, dość symbolicznej scenie i jak mogło dalej potoczyć się życie Elle. Analizowałyśmy jej relację z matką i zastanawiałyśmy się jak mogła wypłynąć na decyzje, które podejmowała nastoletnie Elle.

Dużo wątków w Pałacu prowokuje do dyskusji, postacie są wyraziste i skomplikowane, a fabuła mroczna.

Książka Grudnia 2022 w Klubie Czułej Czytelniczki.

Chociaż na pierwszy rzut oka „Papierowy Pałac” wydaje się mało skomplikowanym romansem zdecydowanie bardziej pasuje do niego określenie „family noir”. To mroczna opowieść o rodzinnych sekretach, niełatwej przeszłości i o zabójstwie.

Fabuła dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych. Teraźniejszość to upalne, wilgotne...

Książka obyczajowa, którą bardzo dobrze się czyta. Mimo traumatycznych historii, które wydarzyły się w tej rodzinie wszystko zmierza do, wg mnie, właściwego zakończenia, do odzyskania spokoju i harmonii. Jest niespełniona miłość i miłość dojrzała, jest zdrada, jest tragedia, ale są też miłe i przyjemne momenty. Wszystko składa się w dobrze opowiedzianą historię w której naprawdę można się zanurzyć bez reszty.

Książka obyczajowa, którą bardzo dobrze się czyta. Mimo traumatycznych historii, które wydarzyły się w tej rodzinie wszystko zmierza do, wg mnie, właściwego zakończenia, do odzyskania spokoju i harmonii. Jest niespełniona miłość i miłość dojrzała, jest zdrada, jest tragedia, ale są też miłe i przyjemne momenty. Wszystko składa się w dobrze opowiedzianą historię w której...

Książka rozpoczyna się od zdrady. Główna bohaterka Ellen, 56 letnia kobieta, musi wybrać, rodzina czy najlepszy przyjaciel z dzieciństwa. Pierwsze rozdziały wywołują dużą niechęć do czytania. Nie chciałam wiedzieć co Ellen wybierze, fakt, że sama stworzyła okoliczności, że teraz musi myśleć nad tym wyborem, już był dla mnie wystarczająco obrzydliwy. Jednak postanowiłam, że przetrwam ten trudny początek. Jakże dobre to było postanowienie.

Ta historia, ma w sobie o wiele więcej, niż po prostu zdradę. Jest głęboka, bolesna, każde wydarzenie ma sens, to co się stało z bohaterką w wieku 56 lat też jak najbardziej. Dajcie tej książkę szansę, naprawdę zasługuje na to by być czytaną i być bestsellerem. Czytałabym więcej powieści miłosnych, gdyby były podobne do “Papierowego pałacu”. Historia pochłania, wciąga, staje się przyjacielem, nie da się być obojętnym. Świat czytelniczy tego potrzebował, ja potrzebowałam.

Książka rozpoczyna się od zdrady. Główna bohaterka Ellen, 56 letnia kobieta, musi wybrać, rodzina czy najlepszy przyjaciel z dzieciństwa. Pierwsze rozdziały wywołują dużą niechęć do czytania. Nie chciałam wiedzieć co Ellen wybierze, fakt, że sama stworzyła okoliczności, że teraz musi myśleć nad tym wyborem, już był dla mnie wystarczająco obrzydliwy. Jednak postanowiłam, że...

Moja koleżanka, która poleciła mi te książkę powiedziała, że żałuje, że nie może jej znów przeczytać. Może dlatego miałam wobec niej wysokie oczekiwania. Może nawet za wysokie.
Książka nie porwała mnie w ogóle. Doświadczenia z przeszłości bohaterów choć często traumatyczne, są opisane tak, że nie wywołują żadnych emocji, brzmią za lekko. Ciężko mi było wczuć się w historię bohaterów.

Moja koleżanka, która poleciła mi te książkę powiedziała, że żałuje, że nie może jej znów przeczytać. Może dlatego miałam wobec niej wysokie oczekiwania. Może nawet za wysokie.
Książka nie porwała mnie w ogóle. Doświadczenia z przeszłości bohaterów choć często traumatyczne, są opisane tak, że nie wywołują żadnych emocji, brzmią za lekko. Ciężko mi było wczuć się w historię...

Nikt nie objaśnił mi jeszcze co to jest ta mityczna “literatura piękna” w rozumieniu takim, jakim jest używane dziś to pojęcie, odróżniającym ją od “literatury obyczajowej” (która, żeby było śmieszniej, utożsamiana jest de facto z romansem). Jak zatem rozumieć ową “literaturę piękną” i gdzie przebiega granica? Wydaje się, że nikt się nad tym nie zastanawia, a jest to istotne, gdyż jak widać, takie zaszufladkowanie wydatnie wpływa i na samą chęć sięgnięcia po książkę, i na jej ocenę. Dlaczego niby ta powieść jest sklasyfikowana jako "literatura obyczajowa" - a potem w każdej opinii przewija się to zdanie?

Jeśli więc owa "literatura obyczajowa" to literatura opowiadająca po prostu o życiu, to tak, Papierowy pałac nią jest. Punktem wyjściowym jest małżeńska zdrada, ale autorka traktuje to jak pretekst, by opowiedzieć historię Elle, jej relacji z bliskimi oraz wieloletniej przyjaźni z Jonasem. To sentymentalna podróż w czasy dzieciństwa i młodości, w które jednak wdziera się brutalne życie. Rozwody rodziców, patchworkowa rodzina, niespełnione obietnice, a przede wszystkim przemoc seksualna. W tym sensie jest to powieść faktycznie bardzo “kobieca”, bo przepełniają ją typowe kobiece doświadczenia, w tym trauma, która prześladuje do końca życia.

Powieść ma sporo zalet, do których należy świetnie oddany wakacyjny klimat, silne emocje, jakie wzbudza oraz niejednoznaczność opisywanych wydarzeń. Dla mnie okazała się nieodkładana - mimo, że postawa głównej bohaterki nieraz mnie irytowała. Ma również mankamenty, które są jednakże trudniejsze do dostrzeżenia, niż ww. zalety, bo są one takimi niuansami, kwestią interpretacji, postrzegania świata przez czytelnika, albo wynikają z kultury. Warto samemu się przekonać, a przede wszystkim nie szufladkować!

Nikt nie objaśnił mi jeszcze co to jest ta mityczna “literatura piękna” w rozumieniu takim, jakim jest używane dziś to pojęcie, odróżniającym ją od “literatury obyczajowej” (która, żeby było śmieszniej, utożsamiana jest de facto z romansem). Jak zatem rozumieć ową “literaturę piękną” i gdzie przebiega granica? Wydaje się, że nikt się nad tym nie zastanawia, a jest to...

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Wciągnęła mnie ale mimo wszystko czuje, że czegoś mi w niej zabrakło. Powieść ciekawa, dwie linie czasowe opowiadajace o życiu głównej bohaterki. Jest przemoc, wykorzystywanie seksualne, dziwna matka głównej bohaterki i rozterki życia codziennego. Typowy obyczaj ale miło sie czytało

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Wciągnęła mnie ale mimo wszystko czuje, że czegoś mi w niej zabrakło. Powieść ciekawa, dwie linie czasowe opowiadajace o życiu głównej bohaterki. Jest przemoc, wykorzystywanie seksualne, dziwna matka głównej bohaterki i rozterki życia codziennego. Typowy obyczaj ale miło sie czytało

"Papierowy Pałac" wabi nas słonecznym porankiem na plaży, szumem fal i błękitem oceanu. A my, nieświadomi nadciągającego mroku, dajemy się porwać -niczym falom przypływu, tej opowieści o rodzinie, miłości, zdradzie i tajemnicy.

Pochłania bez reszty, czaruje poetyckimi opisami przyrody, by za chwilę zderzyć nas z brutalną i okrutną rzeczywistością.

Papierowy Pałac - miejsce beztroskich wakacji, tym razem będzie świadkiem wydarzeń, które zmienią życie wydawałoby się szczęśliwej rodziny. Bo dlaczego dochodzi do zdrady w z pozoru idealnym związku? Kogo wybierze Elle? Kto jest miłością jej życia?

Powieść w bezpretensjonalny sposób przedstawia historię Elle - jej dzieciństwo, dorastanie i wkraczanie w dorosłość. Dlaczego na pozór idealne małżeństwo może się rozpaść? Co wydarzyło się przed laty? Jak wielkie są traumy, które rzutują na całe przyszłe życie bohaterki?

To pełen emocji i intymności portret życia wewnętrznego Elle. Z kolejnymi stronami poczatkowy brak akceptacji dla podejmowanych przez nią decyzji, przeradza się w zrozumienie i współczucie. Powoli układałam w głowie wydarzenia z jej życia, które nie było pozbawione bólu, cierpienia i patologi, z czasem zaczęłam rozumieć jej wątpliwe moralnie zachowania.

Jest to poruszająca i pozostająca w głowie powieść. Napisana przepięknym językiem, dzięki czemu płynie się w jej nieśpiesznym, ale jakże wciągającym rytmie.
Dla mnie ta narracja, przeplatanie teraźniejszość z przeszłością, opisy przyrody i klimat książki są idealnym połączeniem.

Autorka współtworzy seriale i ja musze przyznać, że czuć tu ten serialowy sznyt. Obrazowe i plastyczne opisy przyrody, miejsc czy sytuacji nadają realizmu czytanej historii. Czytając czułam ten klimat oceanu i plaży, miałam przed oczami gotowe obrazy ilustrujące opisywane wydarzenia.

Ta książka będzie na pewno jedną z lepszych przeczytanych przeze mnie w tym roku. Choć nie jest to nowość, to gorąco polecam Wam ją przeczytać!

"Papierowy Pałac" wabi nas słonecznym porankiem na plaży, szumem fal i błękitem oceanu. A my, nieświadomi nadciągającego mroku, dajemy się porwać -niczym falom przypływu, tej opowieści o rodzinie, miłości, zdradzie i tajemnicy.

Pochłania bez reszty, czaruje poetyckimi opisami przyrody, by za chwilę zderzyć nas z brutalną i okrutną rzeczywistością.

Papierowy Pałac -...

To co teraz jest tylko punktem wyjścia do tego co kiedyś. O niespełnionych uczuciach powracających w najmniej spodziewanym momencie kiedy życie od lat już ułożone. Przyjemna, choć niepozbawiona smutnych wydarzeń lektura w sam raz na urlop.

To co teraz jest tylko punktem wyjścia do tego co kiedyś. O niespełnionych uczuciach powracających w najmniej spodziewanym momencie kiedy życie od lat już ułożone. Przyjemna, choć niepozbawiona smutnych wydarzeń lektura w sam raz na urlop.