Do książki podeszłam z rezerwą nie wiedząc czy połączenie fantastyki z folklorem Podlasia jest dla mnie. Książka okazała się interesująca. Ciekawy wątek radzenia sobie z demonami przeszłości, odnajdywania w sobie siły po toksycznej relacji. Polecam idealna książka na letnie wieczory :)

Do książki podeszłam z rezerwą nie wiedząc czy połączenie fantastyki z folklorem Podlasia jest dla mnie. Książka okazała się interesująca. Ciekawy wątek radzenia sobie z demonami przeszłości, odnajdywania w sobie siły po toksycznej relacji. Polecam idealna książka na letnie wieczory :)

Piękna okładka i oprawa graficzna To właśnie one mnie zainteresowały. Nawet bardziej niż sam opis, ale postanowiłam zaryzykować.

Obecnie mam ambiwaletne odczucia, wiele zrobiłabym inaczej - i też właśnie to miałam w głowie przez prawie całość czytania tej książki.

Główna akcja ciągnęła się bardzo długo i w zasadzie dopiero na koniec coś się zaczęło w niej dziać. Była przeplatana historiami z przeszłości głównych bohaterów, w czym samym nie ma niczego złego, gdyby tylko nie to, że przy nich główna nitka czasowa wydawała się niedopracowana i trochę wciśnięta na siłę. Za długo nie było wiadomo, o co dokładnie chodzi. Rozwiązanie tego problemu jest wbrew pozorom dziecinnie proste - wystarczyłoby wszystkie rozdziały ułożyć chronologicznie, by nadać sensu właściwej historii.

Zauważyłam też wiele niepotrzebnych opisów i wielokrotne niepotrzebne powtarzanie cech fizycznych głównych bohaterów. Nie jest to poziom Sienkiewicza, ale wciąż.

Faktycznie, jest dużo nawiązań do menstruacji, macicy i innych takich. Przez to odnosiłam czasami wrażenie, że kobiecość sprowadza się tylko lub głównie do krwawienia i kobiecego łona, które mają magiczną moc. Przez to też zakończenie wydawało mi się bardzo... hm... cringowe?

No właśnie, zakończenie. Historia kończy się w dość urwany sposób, jakby wycięto 2-3 ostatnie rozdziały. Czegoś brakuje. To trochę takie zakończenie otwarte. Mam wrażenie, że gdyby autorka chciała, to łatwo mogłaby napisać drugą część, bazując na kilku nierozwiązanych wątkach.

Co ciekawe, największe emocje w trakcie czytania wywołała u mnie... autopromocja innej książki autorki! Bardzo mnie to zaskoczyło. Może i bym tego nie zauważyła, jeśli bym nie przeczytała wcześniej notki o autorce.

Piękna okładka i oprawa graficzna To właśnie one mnie zainteresowały. Nawet bardziej niż sam opis, ale postanowiłam zaryzykować.

Obecnie mam ambiwaletne odczucia, wiele zrobiłabym inaczej - i też właśnie to miałam w głowie przez prawie całość czytania tej książki.

Główna akcja ciągnęła się bardzo długo i w zasadzie dopiero na koniec coś się zaczęło w niej dziać. Była...

Z jednej strony, jako feministka doceniam temat, z drugiej był on tak wpychany do gardła, że ciężko się to czytało. A już epatowanie krwią menstruacyjną było..słabe. Najbardziej chyba podobały mi się historie przodkiń.

Z jednej strony, jako feministka doceniam temat, z drugiej był on tak wpychany do gardła, że ciężko się to czytało. A już epatowanie krwią menstruacyjną było..słabe. Najbardziej chyba podobały mi się historie przodkiń.

„I znów ten ból, ciężki i tępy jak kamień wrzucony do studni.
Staję na czterech smukłych, rudych łapach. Pazury rysują dębową podłogę.
Już czas. Muszę biec na bagna.
To klątwa, a może błogosławieństwo.”

„Lisica z bagien” - Dora Rosłońska

Tomasz znajduje w lesie młodą, nagą kobietę, zaplątaną we wnyki… Tak mogłaby rozpocząć się sztampowa romantyczna historia, na szczęście jednak „Lisica” typowym romansem nie jest. Jest to opowieść o dwóch głęboko zranionych osobach, które powolutku próbują posklejać na nowo swoje serca i dusze. To także opowieść o rodzinnych traumach przekazywanych z pokolenia na pokolenie, oraz o sile kobiecej wspólnoty, mogącej się im przeciwstawić i je uleczyć.

A wszystko to w otoczeniu starej podlaskiej magii, szeptuch, zaklęć, klątw i … owocowych nalewek. Prosty, a jednocześnie niezwykle plastyczny język przenosi nas do dzikich lasów i zamglonych bagnisk, pozwala poczuć odurzający zapach ziół i ciepło rozgrzanej słońcem ziemi.

Sporo też tutaj miłości do książek, przemyconych cytatów i tytułów, które zapisywałam sobie do sprawdzenia. Zakupiłam nawet jedną ze wspominanych tutaj pozycji - „Przebudzenie lisicy” - nie zorientowawszy się, że napisała ją sama autorka. Także całkiem skuteczna i nietypowa autopromocja. Mam nadzieję, że się nie zawiodę.

Za polecenie „Lisicy z bagien” dziękuję pajaczek.

7/10

Zapraszam na IG @zaczytana_farmaceutka

„I znów ten ból, ciężki i tępy jak kamień wrzucony do studni.
Staję na czterech smukłych, rudych łapach. Pazury rysują dębową podłogę.
Już czas. Muszę biec na bagna.
To klątwa, a może błogosławieństwo.”

„Lisica z bagien” - Dora Rosłońska

Tomasz znajduje w lesie młodą, nagą kobietę, zaplątaną we wnyki… Tak mogłaby rozpocząć się sztampowa romantyczna historia, na szczęście...

Powieść przeznaczona przede wszystkim dla kobiet spragnionych romantycznych , nieskomplikowanych historii z happy endem. Zaprawiona ludową magią i ziołowymi nalewkami . Czyta się spokojnie, bez wzruszeń i emocji .

Powieść przeznaczona przede wszystkim dla kobiet spragnionych romantycznych , nieskomplikowanych historii z happy endem. Zaprawiona ludową magią i ziołowymi nalewkami . Czyta się spokojnie, bez wzruszeń i emocji .

Dla mnie cudownie poprowadzona historia pełna emocji, magii i natury. Napisana językiem, który wycisza moje nerwy, przenosi w inny wymiar. Serdecznie polecam

Dla mnie cudownie poprowadzona historia pełna emocji, magii i natury. Napisana językiem, który wycisza moje nerwy, przenosi w inny wymiar. Serdecznie polecam

Lubię czasem wejść do świata magii, czarów czy jakiś mrocznych rodowych klątw ale ten akurat średnio mi przypadł do gustu. Trochę kiczowato, za dużo tandetnej miłości, może trzeba było więcej miejsca poświęcić historii kobiet z rodu, nie wiem czego zabrakło, ale nie powaliła mnie ta książka na kolana.

Lubię czasem wejść do świata magii, czarów czy jakiś mrocznych rodowych klątw ale ten akurat średnio mi przypadł do gustu. Trochę kiczowato, za dużo tandetnej miłości, może trzeba było więcej miejsca poświęcić historii kobiet z rodu, nie wiem czego zabrakło, ale nie powaliła mnie ta książka na kolana.

Czasami przez brak zaufania do naszego przeznaczenia sięgamy do niebezpiecznych rozwiązań w celu osiągnięcia własnej wizji szczęścia. Weronice wydawało się, że szczęściem będzie porzucenie rodzinnego domu i odcięcie się od niekochającej matki i zdziwaczałej babki. Ta decyzja paradoksalnie wrzuciła ją w sam środek rodzinnej klątwy.

Sięgając po zakazaną magię popełnia błąd, przez który spada nią kara i odtąd raz na miesiąc zamienia się w lisicę. Zmusza ją to do życia na uboczu, w wiecznym ukryciu i samotności. Jednak pewnego dnia leśniczy odnajduje ją nagą, złapaną w sidła i postanawia jej pomóc. Tak zaczyna się ta piękna opowieść o walce z pragnieniami, marzeniami i strachem przed porzuceniem.

Weronika w celu uwolnienia się od klątwy odbywa głęboką podróż, by odkryć tajemnice swoich przodków. Wchodzi w regresywne wizje kobiet swojego rodu. Odkrywa ich historie, cierpienia, lęki i siłę. Z każdą kolejną odkrytą historią czuje coraz większe połączenie z nimi oraz coraz mocniej zaczyna czuć ich wsparcie.

Ta książka to opowieść o samotności, o braku bliskości i tęsknocie za nią. To też opowieść o tym przed czym się zamykamy, bojąc się cierpienia i odrzucenia. Ta historia budzi wiarę w to, że wszystko można naprawić, jeśli tylko uda nam się zrozumieć źródło problemu i je uzdrowić. Nie trzeba daleko szukać. Najczęściej jest ono w nas samych.

W tej niepozornej książce odnalazłam więcej wiedzy o prawdziwej, praktycznej magii niż w typowo ezoterycznych pozycjach.

Na ile zapisze się w Tobie treść tej książki tylko jako fikcja, a ile odnajdziesz w tym prawdy to zależy tylko od Ciebie.

Czasami przez brak zaufania do naszego przeznaczenia sięgamy do niebezpiecznych rozwiązań w celu osiągnięcia własnej wizji szczęścia. Weronice wydawało się, że szczęściem będzie porzucenie rodzinnego domu i odcięcie się od niekochającej matki i zdziwaczałej babki. Ta decyzja paradoksalnie wrzuciła ją w sam środek rodzinnej klątwy.

Sięgając po zakazaną magię popełnia błąd,...

Chociaż książkę naprawdę dobrze mi się czytało, to zmuszona jestem dać jej nie tak wysoką ocenę jak bym chciała. Czegoś mi w niej zabrakło. Może więcej ciepła, a może zwyczajnie wyświechtanego, ale tak pożądanego "I żyli długo i szczęśliwie"? Muszę jednak przyznać, że zmusiła mnie do przemyśleń nad własnym życiem, i ciężko było mi się od niej mimo wszystko oderwać.
Czy poleciłabym tę książkę? Tak, bo myślę, że każdemu może rzucić nieco inne spojrzenie na pewne sprawy.

Chociaż książkę naprawdę dobrze mi się czytało, to zmuszona jestem dać jej nie tak wysoką ocenę jak bym chciała. Czegoś mi w niej zabrakło. Może więcej ciepła, a może zwyczajnie wyświechtanego, ale tak pożądanego "I żyli długo i szczęśliwie"? Muszę jednak przyznać, że zmusiła mnie do przemyśleń nad własnym życiem, i ciężko było mi się od niej mimo wszystko oderwać.
Czy...

Dziś skończyłam czytać "Lisicę z bagien" taka trochę odmiana po thrillerach i kryminałach. Magia tchniona w księgi książki 😍tematy szeptuch ,Podlasia , tematyka bardzo bliska memu sercu, magia rodowa ,metody szamanizmu . Leczenie ziołami , zamowy i inne dawne zwyczaje które w niektórych miejscach Polski trwają po dziś dzień 💖
Piękna historia młodej dziewczyny która musi przepracować karmę całego rodu , co miesiąc przeobraża się w lisa by dojść do sedna sprawy. Książka zawiła w różne historie lat wcześniejszych , cudownie uchwycona fauna i flora. Naprawdę aż miło się czyta takie powieści 💖

Dziś skończyłam czytać "Lisicę z bagien" taka trochę odmiana po thrillerach i kryminałach. Magia tchniona w księgi książki 😍tematy szeptuch ,Podlasia , tematyka bardzo bliska memu sercu, magia rodowa ,metody szamanizmu . Leczenie ziołami , zamowy i inne dawne zwyczaje które w niektórych miejscach Polski trwają po dziś dzień 💖
Piękna historia młodej dziewczyny która musi...