Powrót do młodzieńczych lat. Czytając czułam się znowu jakbym miała naście lat. Stine w swoim stylu buduje napięcie i bardzo się cieszę z powodu serii! Najgorsze, że za szybko się czyta 😉

Powrót do młodzieńczych lat. Czytając czułam się znowu jakbym miała naście lat. Stine w swoim stylu buduje napięcie i bardzo się cieszę z powodu serii! Najgorsze, że za szybko się czyta 😉

Marzenia Reachel spełniają się, jednak czy pójście na wymarzoną osiemnastkę z Brendanem sprawi jej przyjemność, chyba jednak nie do końca...
Książka wciąga od pierwszych stron, aczkolwiek mimo że jest napisana łatwym językiem, to nie czyta się ją łatwo. Pojawiają się w niej elementy wierzeń ludowych, w tym uroków czy nieznanych klątw.
To nie lada gratka dla fanów horrorów.

Marzenia Reachel spełniają się, jednak czy pójście na wymarzoną osiemnastkę z Brendanem sprawi jej przyjemność, chyba jednak nie do końca...
Książka wciąga od pierwszych stron, aczkolwiek mimo że jest napisana łatwym językiem, to nie czyta się ją łatwo. Pojawiają się w niej elementy wierzeń ludowych, w tym uroków czy nieznanych klątw.
To nie lada gratka dla fanów horrorów.

Chyba należę do grona nielicznych osób, którym filmy z serii "Ulica Strachów" podobały się bardziej niż książka. Sięgając po "Zabójcze Gry" oczekiwałam dreszczyku emocji. Nie czytam zbytnio książek z tego gatunku, więc w związku ze zbliżającym się halloween chciałam wprowadzić się w nastrój. O ile pomysł na fabułę mimo znanego motywu zapowiadał się ciekawie, tak wykonanie było już dużo gorsze. Owszem czytało się to łatwo i szybko, ale dialogi były drętwe, a opisy, które miały wprowadzić spooky klimat tego nie robiły. Książka bardziej nadaje się dla mnie na scenariusz do filmu, który obrazem i dźwiękiem mógłby nadrobić jej niedoskonałości.

Chyba należę do grona nielicznych osób, którym filmy z serii "Ulica Strachów" podobały się bardziej niż książka. Sięgając po "Zabójcze Gry" oczekiwałam dreszczyku emocji. Nie czytam zbytnio książek z tego gatunku, więc w związku ze zbliżającym się halloween chciałam wprowadzić się w nastrój. O ile pomysł na fabułę mimo znanego motywu zapowiadał się ciekawie, tak wykonanie...

Kto z was za dzieciaka nie oglądał horrorów, thrillerów ?? Chyba nie ma nikogo takiego? Nie no może jakaś garstka dzieciaków przestrzega zasad ustalonych przez rodziców. Pamiętacie ten moment podekscytowania, napięcia, zniecierpliwienia, ale i mega ogromnego strachu w momencie, kiedy nagle bohaterka otwierając skrzypiące drzwi dostała siekierą między oczy? I nagle krzyk, wrzaski, budzenie się w nocy, bo przyśniło nam się, że atakują nas potwory i inne zjawiska para normlane. Aleee mimo wszystko ja wspominam to jako ciekawy eksperyment i świetnie spędzony czas.
Od jakiegoś sporego czasu zastanawiam się w jaki sposób zrecenzować te pozycje osobno czy razem? i doszłam do wniosku, że trzeba razem chodź każda z nich to osobna historia, ale temat ten sam. Mowa tutaj o:
Dziewczyna z znikąd
Zabójcze gry
Kill znaczy zabić

Jest to seria książek grozy dla młodzieży, młodzieży plus, że tak się wyrażę, ale znając życie znajdzie się ktoś młodszy i sięgnie po te książki. Fakt muszę przyznać, że jak czytałam Je nie miałam tego dziecinnego strachu jaki towarzyszył mi kiedyś, ale mimo wszystko świetnie spędziłam czas. Moim faworytem jest „Zabójcze gry” No tutaj było ciekawie, ale każda z nich tak naprawdę jest warta przeczytania. Dodatkowym plusem dla tej serii to na końcu znajdziecie jeden, dwa rozdziały kolejnej części więc macie przedsmak tego co was czeka przy kolejnej książce, ale i więcej jaki ma tytuł co dla mnie jest mega wygodne, bo nie trzeba szukać w necie odpowiednich tytułów. Książki można czytać, jak się chcę, każda z nich to odrębna historia. Cudowne intrygi, mnóstwo młodzieży, która chce się zabawić, spędzić jakoś czas albo po prostu zrobić komuś psikusa, który czasem wyrwał się spod kontroli.

W momencie, kiedy skończyłam jedną część cieszyłam się, że mam kolejną, bo jestem osobą, która lubi mieć od razu, a nie że trzeba czekać. Filmy jakie mogłabym porównać do tych książek to „Piła” w wersji light, „Ring”, „Koszmar z ulicy wiązów”, „Piątek trzynastego”, „Krzyk „oraz mój ulubieniec „Jeepers Creepers” 1,2,3, lecz proszę pamiętać, że to moja opinia, bo nie były takie straszne, lecz zdaję sobie sprawę, że dla kogoś innego wrażenia są całkowicie odmienne.

Wracając do książek to nie polecam do śniadania czy porannej kawy, bo trochę tam zabójstw będzie. Co najlepsze na Netflixie obejrzyj serię cyklu „Ulica strachów” Za swoje egzemplarze dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina i mam nadzieję, że powstanie więcej takich pozycji.

Kto z was za dzieciaka nie oglądał horrorów, thrillerów ?? Chyba nie ma nikogo takiego? Nie no może jakaś garstka dzieciaków przestrzega zasad ustalonych przez rodziców. Pamiętacie ten moment podekscytowania, napięcia, zniecierpliwienia, ale i mega ogromnego strachu w momencie, kiedy nagle bohaterka otwierając skrzypiące drzwi dostała siekierą między oczy? I nagle krzyk,...

Akcja "Zabójczych gier" dzieje się na wyspie zamieszkiwanej przez rodzinę Fear. Grupa nastolatków przybywa na urodziny młodego gospodarza, aby wziąć udział w zaplanowanych przez niego atrakcjach.
Uwielbiam powieści, których fabuła rozgrywa się na zamkniętych przestrzeniach. Brak możliwości ucieczki, panika, mnóstwo podejrzanych. Postacie w cyklu Ulica Strachu to nastolatkowie i do takiej grupy wiekowej skierowane są "Zabójcze gry", ale bawiłam się naprawdę dobrze. Nie spodziewałam się czegoś więcej, rozwój wydarzeń bardzo szybko przewidziałam, ale jednocześnie czułam frajdę z czytania i dzisiaj zabieram się za trzecią część. Myślę, że to idealne książki na deszczowe wieczory przy świecach i niepokojącej muzyce.

Akcja "Zabójczych gier" dzieje się na wyspie zamieszkiwanej przez rodzinę Fear. Grupa nastolatków przybywa na urodziny młodego gospodarza, aby wziąć udział w zaplanowanych przez niego atrakcjach.
Uwielbiam powieści, których fabuła rozgrywa się na zamkniętych przestrzeniach. Brak możliwości ucieczki, panika, mnóstwo podejrzanych. Postacie w cyklu Ulica Strachu to...

Okładka interesująca,a fabuła doskonała,utrzymana w napięciu i zwroty akcji rewelacyjne.
Świetni bohaterowie,polubiłam ich od pierwszej strony książki,nie Fajna się z nimi nudzić.
Zagwarantowała mi książka ostrą jazdę bez trzymanki,prawdziwy horror,ciekawie skonstruowany,bardzo się bałam,gdy czytałam go,pochłonięta byłam nim,ze przepadłam tak wciągnął mnie,że trudno było mi się oderwać.
Zaskakująca,ciekawa książka warta przeczytania była.

Okładka interesująca,a fabuła doskonała,utrzymana w napięciu i zwroty akcji rewelacyjne.
Świetni bohaterowie,polubiłam ich od pierwszej strony książki,nie Fajna się z nimi nudzić.
Zagwarantowała mi książka ostrą jazdę bez trzymanki,prawdziwy horror,ciekawie skonstruowany,bardzo się bałam,gdy czytałam go,pochłonięta byłam nim,ze przepadłam tak wciągnął mnie,że trudno było mi...

Sięgnęłam po tę książkę po obejrzeniu trylogii Ulicy Strachu na Netflixie i... ojejku! Jaka szkoda, że tak mało osób słyszało o tej powieści! W przeróżnych zestawieniach polecajek książkowych cały czas przewijają się te same popularne i znane wszystkim książki, a ta jest praktycznie nieznana środowisku książkowemu.
Jest ciekawa, trzyma w napięciu i szybko się ją czyta. Polecam każdemu, kto lubi literaturę młodzieżową z dreszczykiem emocji.

Sięgnęłam po tę książkę po obejrzeniu trylogii Ulicy Strachu na Netflixie i... ojejku! Jaka szkoda, że tak mało osób słyszało o tej powieści! W przeróżnych zestawieniach polecajek książkowych cały czas przewijają się te same popularne i znane wszystkim książki, a ta jest praktycznie nieznana środowisku książkowemu.
Jest ciekawa, trzyma w napięciu i szybko się ją czyta....

Do pewnego stopnia jeszcze nawet coś tam z początku wciąga, jak na młodzieżówkę, ale końcówka już przeciągnięta, wydłużona niepotrzebnie i nudna.

Do pewnego stopnia jeszcze nawet coś tam z początku wciąga, jak na młodzieżówkę, ale końcówka już przeciągnięta, wydłużona niepotrzebnie i nudna.

6,5 ❤️

6,5 ❤️

Bardzo fajna młodzieżówka, choć ze wszystkich tych części najsłabsza.

Bardzo fajna młodzieżówka, choć ze wszystkich tych części najsłabsza.