Kiedy miałam kilkanaście lat, chyba w ogóle nie czytałam książek dla młodzieży. Teraz spoglądam na nie nieco przychylniejszym okiem, starając się wynaleźć pozycje, którymi za jakiś czas zainteresowałaby się moja pociecha.

Timo Parvela to pisarz znany nie tylko w Finlandii, ale i za granicą. wielokrotnie nominowany do Nagrody im. Astrid Lindgren. Trylogia "Strażnicy Sampo" to natomiast młodzieżowe fantasy, w którym autor pełnymi garściami czerpie z fińskiej mitologii. Sięgamy zatem wstecz aż do starego eposu "Kalevali", którym inspirował się m.in. Tolkien.

Chociaż już pierwsza część opowieści –"Miecz" zabiera nas do krainy, gdzie rzeczywistość łączy się z magią, najmocniejszą stroną prozy Paraveli jest osadzenie jej we współczesnych realiach, z uwzględnieniem wszelkich nękających matuszkę Ziemię problemów. Degradacja środowiska naturalnego, egoistyczna polityka europejskich państw, starających się za wszelką cenę odciąć od biedniejszych, nawiedzanych przez klęski żywiołowe rejonów – oto problemy, które fiński autor przemyca w swoich powieściach.

Do nierównej walki z siłami zła i ciemności muszą stanąć dwaj nastoletni chłopcy: Ilmari i Ahti oraz ich przyjaciele. Przygody młodych ludzi, mimo iż podszyte nutką humoru, przesycone są atmosferą grozy i lęku. Oto bowiem zbyt niedoświadczeni bohaterowie muszą podjąć się zadania, do którego nie zostali przygotowani. Czy uda im się uratować świat, któremu grozi zagłada?

Akcja toczy się wartko, nie ma tu miejsca na nudę. Pewne rozczarowania przynoszą natomiast finałowe rozstrzygnięcia poszczególnych tomów, następujące zbyt nagle i niespodziewanie. Są niczym balonik, z którego zbyt nagle spuszczono powietrze.

Odnoszę również wrażenie, że poszczególnym postaciom brakuje nieco nutki indywidualizmu. Wyróżnia się na ich tle nieco zadziorny i przewrotny Joker, jednak pozostali bohaterowie wypadają przy nim dość blado. Całe szczęście, mimo iż mamy do czynienia z powieścią młodzieżową, autor szczędzi nam banalnych, ckliwych wątków miłosnych.

Podsumowując, trylogia "Strażnicy Sampo" adresowana jest do nastoletniego odbiorcy, jednak sięgnąć po nią mogą również dorośli, zainteresowani mitologią fińską. Ja również dzięki książkom Parveli zapragnęłam dowiedzieć się więcej o Louhi czy Väinämöinenie. Tylko ciągle zachodzę w głowę, dlaczego to czarne charaktery okazują się zawsze najciekawsze w opowieściach, nadają im charakter?

W "Strażnikach Sampo" to przede wszystkim oni (a nie ci, którzy dzierżą magiczne kantele) grają pierwsze skrzypce.

Kiedy miałam kilkanaście lat, chyba w ogóle nie czytałam książek dla młodzieży. Teraz spoglądam na nie nieco przychylniejszym okiem, starając się wynaleźć pozycje, którymi za jakiś czas zainteresowałaby się moja pociecha.

Timo Parvela to pisarz znany nie tylko w Finlandii, ale i za granicą. wielokrotnie nominowany do Nagrody im. Astrid Lindgren. Trylogia "Strażnicy Sampo"...

Jak się okazało i w ostatnim tomie nie zabraknie emocji i przyspieszonego tętna przy czytaniu przygód naszych bohaterów. Okazało się, że już, już prawie, prawie, a tu jeszcze nie wszystkie kawałki rogu zostały odnalezione i sporo trzeba się było natrudzić aby finał był szczęśliwy :-) A jak wiemy po drodze nie każdy miał czyste intencje. 
Czy udało się ocalić cywilizację jaką znamy a co z klimatem, to już musicie dowiedzieć się sami, czytając.

Jak się okazało i w ostatnim tomie nie zabraknie emocji i przyspieszonego tętna przy czytaniu przygód naszych bohaterów. Okazało się, że już, już prawie, prawie, a tu jeszcze nie wszystkie kawałki rogu zostały odnalezione i sporo trzeba się było natrudzić aby finał był szczęśliwy :-) A jak wiemy po drodze nie każdy miał czyste intencje. 
Czy udało się ocalić cywilizację...

,,Louhi. Strażnicy Sampo" to trzeci tom który napisał Timo Parvela. Czy warto było czekać na zwieńczenie tej serii?

Zacznijmy od tego, że seria była wydawana przez kilkanaście lat i w końcu po tak długim okresie możemy cieszyć się nią w całości. Teraz tym bardziej zachęcam do lektury tego cyklu młodzież, która może być zainteresowana jej odbiorem. Dzięki temu, że w Polsce nakładem wydawnictwa Kojro dostępna jest już cała trylogia czytelnik nie musi czekać zbyt długo na kolejną część, bo może czytać ją właściwie od ręki. Na pewno sporym ułatwieniem dla tych, którzy nie czytali raz za razem jest krótka notatka na początku książki, która informuje o tym, co zdarzyło się wcześniej.

W tym tomie na brak emocji na pewno nie możemy narzekać. Bohaterowie byli już prawie u kresu swoich działań, jednak, jak wiadomo, nie wszystko musiało pójść zgodnie z planem. Jako potomkowie opiekunów mieli za zadanie odnalezienie wszystkich kawałków. Nie wszyscy jednak chcieli działać w dobrym interesie, co mieliśmy okazję zauważyć już wcześniej. Czy udało się ocalić cywilizację? Czy klimat wrócił do poprzedniego stanu? O tym musicie przeczytać sami.

Nigdy wcześniej nie czytałam chyba nic fińskich pisarzy, więc nie mam wielkiego porównania. Trylogia nie jest bardzo obszerna, każdy tom jest w innej szacie graficznej, co może być też spowodowane zbyt długimi odstępami między tomami. Nie są to książki, które na pierwszy rzut oka przyciągają wzrok, jednak jest to lektura o przyjaźni, wspólnym działaniu, ale także zdradzie i porażkach, z którymi muszą zmierzyć się bohaterowie przeznaczona głównie dla nastoletnich odbiorców.

,,Louhi. Strażnicy Sampo" to trzeci tom który napisał Timo Parvela. Czy warto było czekać na zwieńczenie tej serii?

Zacznijmy od tego, że seria była wydawana przez kilkanaście lat i w końcu po tak długim okresie możemy cieszyć się nią w całości. Teraz tym bardziej zachęcam do lektury tego cyklu młodzież, która może być zainteresowana jej odbiorem. Dzięki temu, że w Polsce...