Pamiętam jak za nastolatka zagrywałem się Quake-iem, Doomem itd. Gry były od dzieciństwa ze mną i czasem nawet do teraz umilają mi życie. Jak mówi moja żona "lepiej żebyś grał niż szlajał się po mieście". Dlatego obok tego tytułu nie mogłem przejść obojętnie. Historia twórców najważniejszych strzelanek w historii gier, opisana w świetny i wciągający sposób. Śledząc ich historie wspomina się własne chwile przy grach przez nich stworzonych i emocje jakie dawały.

Pamiętam jak za nastolatka zagrywałem się Quake-iem, Doomem itd. Gry były od dzieciństwa ze mną i czasem nawet do teraz umilają mi życie. Jak mówi moja żona "lepiej żebyś grał niż szlajał się po mieście". Dlatego obok tego tytułu nie mogłem przejść obojętnie. Historia twórców najważniejszych strzelanek w historii gier, opisana w świetny i wciągający sposób. Śledząc ich...

Merytorycznie to jest porzadna ksiazka, ale tlumaczenie polskie jest beznajdziejne. Zaluje, ze nie czytalem tego w oryginale.

Merytorycznie to jest porzadna ksiazka, ale tlumaczenie polskie jest beznajdziejne. Zaluje, ze nie czytalem tego w oryginale.

Jestem fanem ID SOFTWARE.
Ich gry kojarzą mi się z błogim dzieciństwem, odkrywaniem nowych cyfrowych światów i nieznanych dotąd emocji towarzyszących graniu w gry.
Marzyłem aby poznać od podszewki proces tworzenia hitów od Carmaca i Romero.
Książka udana, czyta się szybko i jest dużo satysfakcji ze zdobytej wiedzy na temat procesu tworzenia tych kultowych już klasyków początku ery gier 3D.
Polecam.

Jestem fanem ID SOFTWARE.
Ich gry kojarzą mi się z błogim dzieciństwem, odkrywaniem nowych cyfrowych światów i nieznanych dotąd emocji towarzyszących graniu w gry.
Marzyłem aby poznać od podszewki proces tworzenia hitów od Carmaca i Romero.
Książka udana, czyta się szybko i jest dużo satysfakcji ze zdobytej wiedzy na temat procesu tworzenia tych kultowych już klasyków...

Wspaniała. Z początku mi się nie podobała, bo taki jakiś pretensjonalny styl. Ale to działa. Bo i bohaterowie trochę tacy są. Nie jestem jakimś wielkim fanem id, ale wychowałem się na ich grach. Jakbym miał wskazać najlepszą, to byłby to Wolfenstein 3D, najgorszą, Quake. Nigdy nie rozumiałem fenomenu tej gry.

Z żadnym z Johnów nie chciałbym pracować, ale zdecydowanie imponuje mi Carmack. Romero to nie moja bajka, unikam takich ludzi. Chociaż trzeba przyznać, że jest genialny w tym co robi. Zdecydowanie John C. też lepiej skończył, bo R. jest popłuczynami dawnego siebie.

Jeśli nie interesują was gry, to nie wiem czy to książka dla was. Tu trzeba jednak jarać się tymi samymi rzeczami co bohaterowie. Ale jeśli w latach 90-tych byliście dzieciakami przyklejonymi do komputera, to książka zdecydowanie dla was.

Wspaniała. Z początku mi się nie podobała, bo taki jakiś pretensjonalny styl. Ale to działa. Bo i bohaterowie trochę tacy są. Nie jestem jakimś wielkim fanem id, ale wychowałem się na ich grach. Jakbym miał wskazać najlepszą, to byłby to Wolfenstein 3D, najgorszą, Quake. Nigdy nie rozumiałem fenomenu tej gry.

Z żadnym z Johnów nie chciałbym pracować, ale zdecydowanie...

Wspaniałe opowiedziana historia o potencjale wkurzonych dzieciaków, o pasji, kreatywności i dynamice relacji 2ch odmiennych charakterów. Chaos projektowy, erupcje energii twórczej, błędy ale też magiczne momenty superpozycji wysiłku ludzi dążących do wspólnego celu. Gamedevowy American Dream.

Wspaniałe opowiedziana historia o potencjale wkurzonych dzieciaków, o pasji, kreatywności i dynamice relacji 2ch odmiennych charakterów. Chaos projektowy, erupcje energii twórczej, błędy ale też magiczne momenty superpozycji wysiłku ludzi dążących do wspólnego celu. Gamedevowy American Dream.

Konieczna pozycja dla miłośników goer FPP a takze tych, ktorzy chcą budować startup (bez przepisu, ale kazda histora uczy).

Konieczna pozycja dla miłośników goer FPP a takze tych, ktorzy chcą budować startup (bez przepisu, ale kazda histora uczy).

To nie jest tylko książka o ludziach, którzy stworzyli Dooma, oni również stworzyli Wolfensteina 3D, pierwszą grę w którą grałam na zajęciach z informatyki jeszcze w podstawówce. Jest to książka o latach 90 początkach Windowsa 95 z Direct X, gier jako turniejów, a przede wszystkim o powstaniu, rozkwicie i upadku firmy. No i o tym, że nawet sławne nazwisko nie gwarantuje, że kolejna gra, będzie sukcesem.

To nie jest tylko książka o ludziach, którzy stworzyli Dooma, oni również stworzyli Wolfensteina 3D, pierwszą grę w którą grałam na zajęciach z informatyki jeszcze w podstawówce. Jest to książka o latach 90 początkach Windowsa 95 z Direct X, gier jako turniejów, a przede wszystkim o powstaniu, rozkwicie i upadku firmy. No i o tym, że nawet sławne nazwisko nie gwarantuje, że...

Pozostawia duuży niedosyt. Zacznijmy od polskiego wydania, znalazłem trochę literówek, oraz błędy w tłumaczeniu miesięcy, czasami tłumaczenie jest przefajnowane, także tłumaczenie kwestii technicznych często jest dość toporne, ale rozumiem że miało to być zrozumiałe dla ludzi z poza branży.
Przede wszystkim, brakowało mi w tej książce obrazów, czy to screenów z gier, czy zdjęć. Pod tym względem wzorcowa moim zdaniem jest książka o filmie Alien, w polsce wydanej przez Vesper. Właściwie każdy temat w grze jest potraktowany po łebkach, a można go było spokojnie rozbudować, bo ludzie którzy tworzyli id software żyją i mają całkiem niezłą pamięć, czego dowodem jest choćby kanał yt Sandego Petersena, który dzieli się i ciekawostkami z firmy, i z produkcji. Liczyłem na więcej

Pozostawia duuży niedosyt. Zacznijmy od polskiego wydania, znalazłem trochę literówek, oraz błędy w tłumaczeniu miesięcy, czasami tłumaczenie jest przefajnowane, także tłumaczenie kwestii technicznych często jest dość toporne, ale rozumiem że miało to być zrozumiałe dla ludzi z poza branży.
Przede wszystkim, brakowało mi w tej książce obrazów, czy to screenów z gier, czy...

Kapitalnie opowiedziana historia dwóch geniuszy gamedevu - tyleż inspirująca, co pouczająca.

To niemalże szkielet typowego scenariusza filmowego. Carmack jako czarodziej kodu pozbawiony empatii, Romero jako maestro gier wideo. Gdy tylko się spotykają, od razu czują do siebie ogromny respekt, napędzają się wzajemnie. Rozumieją się bez słów. Dopóki pracują wspólnie, ich dzieła to produkty bliskie ideału. Gdy jednak decydują się rozstać, cierpią na tym obydwaj. Gry Carmacka zachwycają technologią, lecz zostają pozbawione duszy. Gry Romero są kosmicznie ambitne, ale wątły szkielet technologiczny zapada się pod ciężarem wizji...

Bardzo nerdowska opowieść nie tylko o pokusach ego i pracoholizmie, ale także o latach 90. - pełnych szaleństwa, nieodkrytych lądów, skandalicznych pomysłów. Wreszcie: opowieść o tym, że po etapie pogoni za sławą następuje etap wyciszenia - ten, w którym człowiek dokonuje reewaluacji życiowych wartości i dowiaduje się, że od ciągłego zawieszania sobie poprzeczki coraz wyżej i parcia na bycie najlepszym na świecie, ważniejsze mogą być sukcesy skrajnie osobiste. Takie, o których nikt nie napisze książki... Ale czy to ważne, że nie napisze?

Kapitalnie opowiedziana historia dwóch geniuszy gamedevu - tyleż inspirująca, co pouczająca.

To niemalże szkielet typowego scenariusza filmowego. Carmack jako czarodziej kodu pozbawiony empatii, Romero jako maestro gier wideo. Gdy tylko się spotykają, od razu czują do siebie ogromny respekt, napędzają się wzajemnie. Rozumieją się bez słów. Dopóki pracują wspólnie, ich...

Książki o grach komputerowych przeznaczone są dla specyficznego typu odbiorcy. I nie mam tu na myśli nawet samych fanów gier, bo wielu z nich takie pozycje mimo wszystko mogą zanudzić.

Na szczęście, sam jestem w tym przypadku odbiorcą idealnym - nie tylko interesuję się samym procesem powstawania gier i ogólnie branżą od kuchni, ale też pierwsze gry, w jakie grałem to właśnie produkcje id Software z lat '90.

W "Masters of Doom" poznamy historie dwóch Johnów - Carmaca i Romero - od zafascynowanych grami dzieciaków, przez "gwiazdy rocka", po legendy, które na zawsze wpisały się w historię gier komputerowych. Poznamy kulisy produkcji zarówno największych hitów - jak Doom i Quake, jak i kompletnych porażek - jak Daikatana.

Jeśli jesteście zainteresowani branżą gier i jej początkami - pozycja obowiązkowa.

IDKFA IDDQD ;)

Książki o grach komputerowych przeznaczone są dla specyficznego typu odbiorcy. I nie mam tu na myśli nawet samych fanów gier, bo wielu z nich takie pozycje mimo wszystko mogą zanudzić.

Na szczęście, sam jestem w tym przypadku odbiorcą idealnym - nie tylko interesuję się samym procesem powstawania gier i ogólnie branżą od kuchni, ale też pierwsze gry, w jakie grałem to...