Jak beznadziejna i przykra jest ta książka. Jedynym uzasadnieniem do przeczytania jej, jest zrozumienie postaci Talleyranda z perspektywy wojny klas społecznych, wyższości ZSRR nad wszystkim i wszystkimi i lizusostwa autora względem władzy, która wydaje książkę. Z nauką to nie ma nic wspólnego.

Jak daremna i bezwartościowa jest idea stawiania hipotez pod poprawność polityczną. Warto zwrócić uwagę, że autor z pogardą krytykuje brak "zachodnich, burżuazyjnych" źródeł o Talleyrandzie, a sam pozyskiwał informacje na ten temat z archiwów carskich.

Jak beznadziejna i przykra jest ta książka. Jedynym uzasadnieniem do przeczytania jej, jest zrozumienie postaci Talleyranda z perspektywy wojny klas społecznych, wyższości ZSRR nad wszystkim i wszystkimi i lizusostwa autora względem władzy, która wydaje książkę. Z nauką to nie ma nic wspólnego.

Jak daremna i bezwartościowa jest idea stawiania hipotez pod poprawność...

Mieszanin pogardy i szacunku dla skuteczności, z przewagą tej pierwszej. Dobrze się czyta, ale jest przesiąknięta pejoratywnym podejściem do Talleyrand`a. Ulubionym słowem autora jest chyba "proletariat", a po której stronie jest serce autora, szybko można wyczuć.

Mieszanin pogardy i szacunku dla skuteczności, z przewagą tej pierwszej. Dobrze się czyta, ale jest przesiąknięta pejoratywnym podejściem do Talleyrand`a. Ulubionym słowem autora jest chyba "proletariat", a po której stronie jest serce autora, szybko można wyczuć.

Wspaniały język, jednak czegóż się oczekiwać po tekście napisanym przez Rosjanina stającego się ukazać zdrajcę jako bohatera. No cóż dla jednych zdrajca dla innych sługa.

Wspaniały język, jednak czegóż się oczekiwać po tekście napisanym przez Rosjanina stającego się ukazać zdrajcę jako bohatera. No cóż dla jednych zdrajca dla innych sługa.