7 na 10.

7 na 10.

Bardzo ciekawa antyutopia. Książka opisuje scenariusz, który niestety jest bardzo możliwy do spełnienia w najbliższej przyszłości. Sztuczna wolność i narzucanie poprzez nią swojej woli. Ogłupienie i brak wartości. Wszystko to napisane bardzo dobrze stylowo. Czyta się płynnie. Nie jest to też styl zbyt prosty. Świetnie zarysowani bohaterowie. Fabuła może i ma jakieś wady (skróty, dziwne przypadki),ale koniec końców wypada dobrze. Polecam.
7/10

Bardzo ciekawa antyutopia. Książka opisuje scenariusz, który niestety jest bardzo możliwy do spełnienia w najbliższej przyszłości. Sztuczna wolność i narzucanie poprzez nią swojej woli. Ogłupienie i brak wartości. Wszystko to napisane bardzo dobrze stylowo. Czyta się płynnie. Nie jest to też styl zbyt prosty. Świetnie zarysowani bohaterowie. Fabuła może i ma jakieś wady...

To nie "Rok 1984" tylko po prostu bolesna rzeczywistość. Człowiek od wieków walczy o wolność, tak naprawdę nie znając znaczenia tego pojęcia. Kto jest bardziej zniewolony: korpoludek czy uzależniony od prochów hippis? A może autsajder, głodujący i marznący z dala od "zniewolonego" społeczeństwa?

To nie "Rok 1984" tylko po prostu bolesna rzeczywistość. Człowiek od wieków walczy o wolność, tak naprawdę nie znając znaczenia tego pojęcia. Kto jest bardziej zniewolony: korpoludek czy uzależniony od prochów hippis? A może autsajder, głodujący i marznący z dala od "zniewolonego" społeczeństwa?

Czy jesteśmy wolni, to pytanie, które powinniśmy zadać sobie siadając na taborecie przy kuchennym stole. Człowiek mówiąc i myśląc o wolności tak naprawdę myśli o wyborze: co będzie dzisiaj na obiad, ile zarobi, lecz nie zadaje sobie pytania czym jest wolność. Czy wolnością jest to, że możemy wyjechać zagranicę na wczasy? Bez wątpienia jest to przejaw wolności, ale wolność to ucieczka od wątpliwości, od wyboru. Wolnością jest szczęście. Niewątpliwie książka o której mowa, jest fantastycznym opowiadaniem zasnutym antyutopią. Bohater opowiadania mieszkający w wieżowcu poznaje pewnego dnia kobietę w której zakochuje się, traci dla niej głowę i bez ustanku myśli tylko o niej. Po tym spotkaniu jego dotychczasowe życie przewraca się do góry nogami. Jej słowa podczas spotkania są kluczem do tego, iż otwiera oczy i zaczyna miewać wątpliwości, których wcześniej nie miał. Czy jest wolnym człowiekiem, lecz czym jest ta wolność i jaka jest jej cena dowie się niebawem.

Czy jesteśmy wolni, to pytanie, które powinniśmy zadać sobie siadając na taborecie przy kuchennym stole. Człowiek mówiąc i myśląc o wolności tak naprawdę myśli o wyborze: co będzie dzisiaj na obiad, ile zarobi, lecz nie zadaje sobie pytania czym jest wolność. Czy wolnością jest to, że możemy wyjechać zagranicę na wczasy? Bez wątpienia jest to przejaw wolności, ale wolność...

"Wolność urojona" to naprawdę bardzo dobra i wciągająca książka. Jest tak dobra, że na pewno do niej wrócę nie raz. Jest tak dobra, że po przeczytaniu nie daje o sobie zapomnieć. Jest tak dobra, że ustawię ją na półce z książkami obok pozycji Orwella, Huxleya i mam nadzieję, że Panowie się nie obrażą.
Książka dosadna i mocna. Nie patyczkuje się z czytelnikiem i wytacza potężne działa w stronę rzeczywistości w której żyjemy.
Gorąco polecam!

"Wolność urojona" to naprawdę bardzo dobra i wciągająca książka. Jest tak dobra, że na pewno do niej wrócę nie raz. Jest tak dobra, że po przeczytaniu nie daje o sobie zapomnieć. Jest tak dobra, że ustawię ją na półce z książkami obok pozycji Orwella, Huxleya i mam nadzieję, że Panowie się nie obrażą.
Książka dosadna i mocna. Nie patyczkuje się z czytelnikiem i wytacza...

Książka bardzo słaba.

Książka bardzo słaba.

Opowieść o ludziach, którzy zostali zamknięci w złotych klatkach. Główny bohater próbuje wydostać się z tej bańki, jednak czy jest w stanie zapłacić cenę jaką przynosi wolność? O tym dowiedzą się Ci, którzy ją przeczytają :)
Jak dla mnie 9/10.

Opowieść o ludziach, którzy zostali zamknięci w złotych klatkach. Główny bohater próbuje wydostać się z tej bańki, jednak czy jest w stanie zapłacić cenę jaką przynosi wolność? O tym dowiedzą się Ci, którzy ją przeczytają :)
Jak dla mnie 9/10.

Prosty język. Proste przesłanie. Antyutopia. Niby nic nadzwyczajnego, ale na bezrybiu i rak ryba. Dla wielbicieli gatunku.

Prosty język. Proste przesłanie. Antyutopia. Niby nic nadzwyczajnego, ale na bezrybiu i rak ryba. Dla wielbicieli gatunku.

"Ludzie nie dojrzeli do wolności i zapewne nigdy do niej nie dojrzeją".


Posiadacie luksusowy apartament, który nabyliście dzięki kredytowi? Jesteście zatrudnieni w wielkiej korporacji, która wymaga wypracowania konkretnych norm? Stoicie dość wysoko w społecznej hierarchii, patrząc z pobłażaniem na niższe warstwy społeczeństwa? Czy czujecie się z tym wszystkim wolni? Pomyślcie przez chwilę, wystarczy bowiem lekki podmuch wiatru pod postacią spadku formy w pracy, by Wasz idealny świat zawalił się niczym domek z kart. Zwolnienie z pracy, zabranie mieszkania a co za tym idzie – utrata społecznego statusu. Czy taki mechanizm bezdusznego systemu można nazwać wolnością? I czy mamy jakąkolwiek inną alternatywę na nasze życie? "Wolność urojona" stara się odpowiedzieć na te właśnie pytania.

Edward Strun to pseudonim artystyczny, pod którym kryje się dwójka autorów - jak sami siebie nazywają "przedstawicieli gromady Mammalia gatunku Homo sapiens sapiens". Duet ten to mężczyzna, rocznik 1981 z zawodu inżynier budownictwa oraz kobieta, rocznik 1985 z zawodu dyplomowany lekarz. Pseudonim Strun, jaki wybrali autorzy pochodzi od Teorii Strun, a imię Edward od Edwarda Wittena.

Alan Mere, trójka w hierarchii społecznej, mieszka na 132 piętrze luksusowego apartamentu, w którym przez dwadzieścia cztery godziny towarzyszy mu jego najlepszy przyjaciel – sztuczna inteligencja o imieniu Fred. Alan ma dobrze płatną pracę, która pozwala mu spłacać kredyt za mieszkanie. Pewnego dnia, bohater poznaje całkiem przypadkowo Syntię – kobietę z którą krótka rozmowa dotycząca systemu, w jakim żyje, całkowicie zmienia jego percepcję otaczającej go rzeczywistości. Alan nagle zaczyna dostrzegać w pełnej krasie, jakimi metodami społeczeństwo zostało totalnie zmanipulowane i ogłupione.

Dokąd zmierza coraz bardziej konsumpcyjny model życia współczesnych ludzi? Co stanie się z wartościami, które pod wpływem nowych mód, zwyczajnie zanikają? Czy będąc pod codziennym wpływem różnorakich mediów, mamy jeszcze możliwość samodzielnego myślenia, bez odgórnie narzuconych wzorców? Na te pytania, a także wiele, wiele innych próbują odpowiedzieć autorzy "Wolności urojonej" - antyutopii, która w sposób niezwykle dosadny, pokazuje alternatywny scenariusz naszej przyszłości. Przyszłości, która całkowicie wypaczy wartość wolności, ubierając ją w dobrowolne kajdany dobrobytu i wszechobecnego bezpieczeństwa. Wizja przyszłości, jaką zafundowali czytelnikom autorzy jest przerażająca i co najgorsze, niektóre jej elementy są obecne już teraz w naszym życiu.

Autorzy wymyślili kilka elementów kreacji przyszłego świata, które niezmiernie mnie przeraziły i skłoniły do głębokiej refleksji. Wyobraźcie sobie bowiem, że w niedalekiej przyszłości rodzice nie będą wychowywać swoich dzieci, gdyż będzie to prawnie zakazane. Wyobraźcie sobie świat bez sztuki, w którym o edukację i przystosowanie do życia w społeczeństwie będą dbały wyłącznie tzw. Wychowalnie. Przyjaźń w tym świecie będzie możliwa wyłącznie ze sztuczną inteligencją, która stała się de facto szpiegiem dla władz i pracodawcy. A przy tym wszystkim pełna rywalizacja ludzi między sobą i celebrowanie wartości pieniądza. Muszę przyznać, że taka wizja, której pewne symptomy można zauważyć już obecnie, skłania do myślenia, do zastanowienia się nad tym, czy w takim właśnie kierunku powinna podążać ludzkość. Przy tej powieści nie sposób bowiem nie mieć takich myśli, nie sposób nie poczuć strachu w stosunku do mechanizmów, jakie już na dobre zakotwiczyły się w naszym świecie. Nie poczuć przerażenia w stosunku do bezwzględnie celowych zabiegów, mających za zadanie totalnie ogłupić ludzkie mózgi. Autorzy, ukrywający się po pseudonimem Edward Strun, mają doskonały zmysł obserwacyjny, dzięki czemu widoczna krytyka niebezpiecznych ruchów zostaje ubrana w fabularyzowaną, obrazową formę.

W książce pojawia się także ciekawy wątek, który, co muszę przyznać, niezmiernie mnie zaintrygował. Chodzi o dość śmiałą teorię dotycząca śmierci wielu artystów muzycznych, którzy wykonywali piosenki z tekstami wzywającymi do protestu przeciwko ówczesnej władzy. To część całości teorii, poprzez którą autorzy chcą ukazać jak naprawdę wygląda nasz kolorowy świat, pełen fantastycznych reklam, kuszących nas kolejnymi zakupami.

Podobno jesteśmy wolni i sami decydujemy o tym, jak żyjemy i jaka będzie nasza przyszłość. Czy jednak na pewno? Kilka miesięcy temu kupiłam pod wpływem kuszącej reklamy nowoczesne fotele z perspektywy jakich oglądam od czasu do czasu ogłupiającą telewizję. Pod wpływem nowego strumienia reklamy, już teraz wiem, że fotele te stały się passe, bowiem zastąpiły je nowe, ulepszone. Cykl ten trwa nieustannie, wmawiając nam nasze, coraz to nowe potrzeby. Jestem pewna, że w "Wolności urojonej" znajdziecie mechanizmy, które już teraz kierują ludzkość ku złej drodze. Warto więc przeczytać i odpowiedzieć sobie na pytanie, czy na pewno wiemy co oznacza słowo wolność?

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"Ludzie nie dojrzeli do wolności i zapewne nigdy do niej nie dojrzeją".


Posiadacie luksusowy apartament, który nabyliście dzięki kredytowi? Jesteście zatrudnieni w wielkiej korporacji, która wymaga wypracowania konkretnych norm? Stoicie dość wysoko w społecznej hierarchii, patrząc z pobłażaniem na niższe warstwy społeczeństwa? Czy czujecie się z tym wszystkim wolni?...

Tak trafnie opisująca przyszłość, która już się zaczęła. Daje do myślenia. Każdy powinien ją przeczytać! Nie można się oderwać!

Tak trafnie opisująca przyszłość, która już się zaczęła. Daje do myślenia. Każdy powinien ją przeczytać! Nie można się oderwać!