Szwecja. Tutejsze gangi potrzebują broni. Ktoś musi ją dostarczać. A co jeśli rynek jest nasycony a ktoś nowy chciałby go przejąć? Cóż trzeba wszcząć jakąś wojenkę "gangową". Się wykruszy się wypełni lukę. A sprzęt jest pierwszorzędny i trzeba wykreować na niego popyt. To da się zrobić rękoma tajnego informatora policji niejakiego Pieta Hoffmana. Najpierw ktoś włamuje się do mieszkania, w którym przed laty wymordowano rodzinę. Stary komisarz, Ewert Grens, doskonale pamięta tę sprawę dlatego węszy grubszą aferę. Do pracy zaprzęga dwoje nieopierzonych aspirantów pełnych dobrych chęci. Książka napisana z rozmachem. Geograficznie obejmuje pół świata i handel bronią na skalę międzynarodową. Karabiny maszynowe rozprowadza King Zoltan z Albanii albo jego zastępca. Trzeba zlikwidować ten sklepik. Od tego zależy nie tylko życie Hofmana ale i jego rodziny. Czas ucieka. Jest go coraz mniej. Sprawy dodatkowo komplikuje podejrzenie przecieku w policji i to na wysokim szczeblu. Jest bardzo dramatycznie i brutalnie. Akcja jest szybka, interesująca i wciągająca. Jej zwroty nieco dezorientują czytelnika , ale przecież o to chodzi, by wyprowadzić go w pole i to się autorowi udało. Końcówka bardzo zaskakująca.

Szwecja. Tutejsze gangi potrzebują broni. Ktoś musi ją dostarczać. A co jeśli rynek jest nasycony a ktoś nowy chciałby go przejąć? Cóż trzeba wszcząć jakąś wojenkę "gangową". Się wykruszy się wypełni lukę. A sprzęt jest pierwszorzędny i trzeba wykreować na niego popyt. To da się zrobić rękoma tajnego informatora policji niejakiego Pieta Hoffmana. Najpierw ktoś włamuje się...

Ciekawy, trzymający w napięciu kryminał, w którym od pierwszej do ostatniej strony dzieje się naprawdę wiele. Napisany prostym językiem, bez zbędnych opisów (jedynie można się trochę pogubić w ilości bałkańskich nazwisk, których jest dosyć sporo). Mimo że zakończenie jest trochę przewidywalne, to książkę czytało mi się z dużym zainteresowaniem. Polecam wszystkim fanom kryminałów.

Ciekawy, trzymający w napięciu kryminał, w którym od pierwszej do ostatniej strony dzieje się naprawdę wiele. Napisany prostym językiem, bez zbędnych opisów (jedynie można się trochę pogubić w ilości bałkańskich nazwisk, których jest dosyć sporo). Mimo że zakończenie jest trochę przewidywalne, to książkę czytało mi się z dużym zainteresowaniem. Polecam wszystkim fanom...

Ależ fenomenalny thriller Andersa Roslunda!
Niemal półtora roku ten ebook przeleżał w mojej komputerowej biblioteczce, w natłoku innych powieści niemal o nim zapomniałem, choć przecież w miarę regularnie czytam serię z Grensem, Sundkvistem i Hoffmanem. Dopiero ukazanie się się kolejnego tomu ("Słodkich snów") zmusiło mnie wreszcie do nadrobienia zaległości...
Cóż mogę napisać, jestem wprost zachwycony! Od tej powieści nie sposób się oderwać. To pasjonujący thriller, który od początku wciąga i trzyma w ogromnym napięciu. Anders Roslund doskonale sobie radzi z kontynuacją tej serii bez swojego przyjaciela Börge Hellströma. Mnie nawet lepiej odpowiada bardziej sensacyjny przebieg akcji, choć współczesne społeczne problemy Szwecji, uwypuklane przez Börge Hellströma, też były bardzo ciekawe. W swoich samodzielnych powieściach Roslund skupia się bardziej na wartkim przebiegu akcji, przez co powieści zyskują na dynamice i mają bardziej pasjonującą fabułę.
Muszę przyznać, że odkąd w tym cyklu pojawił się Piet Hoffman, zaczął podobać mi się jeszcze bardziej. Sven Sundkvist, choć nadal występuje, stał się postacią drugoplanową. Pierwsze skrzypce grają Grens i Hoffman. I jest to doskonały koncert! Spodziewałem się, że ta powieść będzie miała tytuł "3 dni", ale autor się na to nie zdecydował, mimo że właśnie 3 dni miały w niej decydującą rolę...
O czym jest "Puk puk" nie ma sensu pisać, od tego jest opis. Napiszę tylko, że "Słodkich snów" już czeka na moim czytniku. Chwila oddechu i jedziemy dalej...
Gorąco polecam!

Ależ fenomenalny thriller Andersa Roslunda!
Niemal półtora roku ten ebook przeleżał w mojej komputerowej biblioteczce, w natłoku innych powieści niemal o nim zapomniałem, choć przecież w miarę regularnie czytam serię z Grensem, Sundkvistem i Hoffmanem. Dopiero ukazanie się się kolejnego tomu ("Słodkich snów") zmusiło mnie wreszcie do nadrobienia zaległości...
Cóż mogę...

Dobry kryminał. Nie trzeba znać poprzednich części. Akcja może nie ma zawrotnego tempa ale krok po kroku odsłaniają się kolejne fragmenty układanki. Ciekawi bohaterowie i brak dłużyzn

Dobry kryminał. Nie trzeba znać poprzednich części. Akcja może nie ma zawrotnego tempa ale krok po kroku odsłaniają się kolejne fragmenty układanki. Ciekawi bohaterowie i brak dłużyzn

Kolejna bardzo "filmowa" powieść. Akcja książek Andersa Roslunda jest wyjątkowo wartka i układa się w sekwencje, które kojarzą się z dobrym filmem sensacyjnym. "Obsada" też jest znakomita. Powieść rozpoczyna się dramatyczną sceną wielokrotnego morderstwa, wyjątkowo okrutnego. I niestety to dopiero początek. Autor nie oszczędza nam widoku krwi i mocnych wrażeń, a nade wszystko dojmującego strachu. Boi się niedoszła ofiara morderstwa, boi się wieloletni współpracownik Policji (znany czytelnikom poprzednich powieści autora P. Hoffman),ba boi się nawet komisarz prowadzący to śledztwo. Mieszanka strachu, determinacji, odwagi i głupoty bywa burzliwa i prowadzi do zaskakujących rozwiązań. Niezależnie od kolejnych etapów tej przygody finał na pewno was zaskoczy. A zatem do zobaczenia...może w Albanii?

Kolejna bardzo "filmowa" powieść. Akcja książek Andersa Roslunda jest wyjątkowo wartka i układa się w sekwencje, które kojarzą się z dobrym filmem sensacyjnym. "Obsada" też jest znakomita. Powieść rozpoczyna się dramatyczną sceną wielokrotnego morderstwa, wyjątkowo okrutnego. I niestety to dopiero początek. Autor nie oszczędza nam widoku krwi i mocnych wrażeń, a nade...

Jedna z lepszych książek, jakie przeczytałam. Sam wstęp mnie zainteresował a wraz z rozwojem akcji robiło się coraz ciekawiej. Wszystkie elementy składały się powoli w logiczną całość a mimo to zakończenie było dla mnie totalnym zaskoczeniem. Szczególnie podoba mi się to, że historia przedstawiona jest z perspektywy kilku bohaterów, przez co mamy szersze spojrzenie na akcje. Zachęcam do przeczytania :)

Jedna z lepszych książek, jakie przeczytałam. Sam wstęp mnie zainteresował a wraz z rozwojem akcji robiło się coraz ciekawiej. Wszystkie elementy składały się powoli w logiczną całość a mimo to zakończenie było dla mnie totalnym zaskoczeniem. Szczególnie podoba mi się to, że historia przedstawiona jest z perspektywy kilku bohaterów, przez co mamy szersze spojrzenie na...

#maratonczytam_se #czytam_se
⠀
"Sens śmier­ci wa­run­ku­je bez­sens życia."
⠀
Ale czy zawsze tak jest? Co trzeba zrobić, żeby życie ten sens miało? Z pewnością wie o tym Piet Hofmann, z którym znowu się tu spotykamy.
⠀
Według mnie "Puk puk" mogłoby śmiało nosić tytuł 3 dni i zostać czwarta częścią serii z trójkami.
⠀
"3 godziny" nie urzekły mnie tak samo jak "3 sekundy". Czegoś w tamtej części brakło. A jak było tutaj? Mogę śmiało rzec, że dobrze, nawet bardzo, pomijając jedną cześć przy której się wynudziłam okropnie. Wiem też, że tamtej części nie dało się wyciąć, ponieważ było w niej kilka ważnych wątków.
Znowu spotykamy się też z Ewerten Grensen, który wysyła Pięta do Albanii. Ma to związek z pewnym zabójstwem dokonanym na rodzinie kilkanaście lat wcześniej. Sprawy nigdy nie wyjaśniono do końca, a dziewczynka, która ocalała, może być w niebezpieczeństwie.
⠀
I chociaż szybko domyśliłam się o co chodzi, całość zrobiła na mnie dobre wrażenie. Dla fanów serii z trójkami, będzie to ciekawe spotkanie z kumplami.

#maratonczytam_se #czytam_se
⠀
"Sens śmier­ci wa­run­ku­je bez­sens życia."
⠀
Ale czy zawsze tak jest? Co trzeba zrobić, żeby życie ten sens miało? Z pewnością wie o tym Piet Hofmann, z którym znowu się tu spotykamy.
⠀
Według mnie "Puk puk" mogłoby śmiało nosić tytuł 3 dni i zostać czwarta częścią serii z trójkami.
⠀
"3 godziny" nie urzekły mnie tak samo jak "3 sekundy"....

Sztokholm jak Compton nie przymierzając, z tą różnicą że Afroamerykanów zastąpił gang Albani. Grens to hybryda komisarzy ze szwedzkich kryminałów. Dodatkowa gwiazdka za to ,że się czytało.

Sztokholm jak Compton nie przymierzając, z tą różnicą że Afroamerykanów zastąpił gang Albani. Grens to hybryda komisarzy ze szwedzkich kryminałów. Dodatkowa gwiazdka za to ,że się czytało.

Nie czytało się najgorzej. Chociaż to kolejna z serii dla mnie pierwsza. Polecam Gorzkę,Bednarka i Kościelnego. To mój typ.🫡

Nie czytało się najgorzej. Chociaż to kolejna z serii dla mnie pierwsza. Polecam Gorzkę,Bednarka i Kościelnego. To mój typ.🫡

„Puk Puk” to dziewiąta część cyklu, o czym oczywiście nie miałam pojęcia, nie przeszkodziło mi to jednak w zrozumieniu fabuły.

Dwadzieścia lat temu inspektor Ewert Grens został wezwany na miejsce brutalnego morderstwa. W jednym z mieszkań zamordowano całą rodzinę, z wyjątkiem jednej z córek - pięcioletniej Zany. Dziewczynka przez pewien czas przebywała w mieszkaniu sama z ciałami swoich rodziców i rodzeństwa, zanim znalazła ją policja. Ocalała została objęta programem ochrony świadków i otrzymała szansę na nowe życie. Kiedy po latach w tym samym mieszkaniu doszło do włamania, myśli inspektora Ewerta Grensa znów zaczęły krążyć wokół dawnej sprawy i małej dziewczynki w zakrwawionej sukience, którą na własnych rękach wyniósł z miejsca zbrodni.

Tymczasem w zupełnie innym miejscu, syn byłego informatora policyjnego, Pieta Hoffmanna, znajduje w skrzynce na listy śmiercionośną zabawkę. Niebawem jego ojciec odkrywa, że jest szantażowany, a cała rodzina znalazła się w niebezpieczeństwie. Bardzo spodobał mi się początek i trochę byłam zawiedziona, gdy zamiast kontynuacji tego wątku, przez wiele następnych stron poznawałam zupełnie innych bohaterów. Mimo że brakowało mi powiązania z prologiem, postać Pieta Hoffmanna na tyle mnie zaintrygowała, że zapomniałam o tym małym rozczarowaniu. Dosyć szybko odkryłam, że nie będzie to oczywista historia.

Książka jest dość obszerna objętościowo i stanowi mieszaninę wątków, co momentami mnie trochę nużyło. Po całkiem obiecującym i wciągającym początku, dostajemy porachunki gangów, handel bronią, walkę z czasem i kilka zwrotów akcji, o których nie do końca wiem co mam myśleć. Po nitce do kłębka dwie z pozoru odrębne historie połączyły się w całość, choć zakończenie nie wywarło na mnie spektakularnego wrażenia.

„Puk Puk” to dziewiąta część cyklu, o czym oczywiście nie miałam pojęcia, nie przeszkodziło mi to jednak w zrozumieniu fabuły.

Dwadzieścia lat temu inspektor Ewert Grens został wezwany na miejsce brutalnego morderstwa. W jednym z mieszkań zamordowano całą rodzinę, z wyjątkiem jednej z córek - pięcioletniej Zany. Dziewczynka przez pewien czas przebywała w mieszkaniu sama z...