Dlaczego taki tytuł nadała autorka? To jest wyjaśnione w książce.
Poza tym muszę napisać, że do tej pory miałam okazję czytać lekkie i trochę śmieszne powieści Agaty Bizuk. Tym chętniej zgłosiłam się do Book Touru z tą książką. Musiałam ją przeczytać - w końcu każdy ją chwalił. A teraz chwalę ją i ja :)

W książce poznajemy Igę, która raz pokazuje nam swój świat z punktu widzenia dziecka kilkuletniego, raz z nastolatki a innym razem z punktu widzenia już dorosłej kobiety. Dowiadujemy się, że jej ojciec pił, awanturował się i bił matkę, a później też i córkę.

" Nie wolno mi płakać, bo płacz jest oznaką słabości, na którą od dziecka nie mogłam sobie pozwolić"

Jeszcze kiedy Iga była małą dziewczynką, mama starała się ją chronić przed widokiem tego co wyprawiał jej ojciec. Ale później bohaterka musiała stawić już czoło temu okropnemu widokowi i tym emocjom związanym z tym wszystkim. W dorosłym już świecie Iga trafia z deszczu pod rynnę. Jej przystojny, zabawny i ukochany mężczyzna też w pewnym momencie po ślubie zaczyna ją bić. A kiedy w końcu udaje jej się wyrwać z macek bestialskiego męża, próbuje ułożyć sobie życie na nowo. Bez mężczyzn. Zatraca się w pracy. Przynajmniej do momentu, kiedy poznaje Adama. No właśnie. Ten facet wydaje się być normalny. Cokolwiek znaczy to słowo. Ale były mąż Igi też przed ślubem wydawał się być normalny. A wyszedł z niego diabeł wcielony. Mamy tutaj okazję przeczytać jakie emocje targają Igą, kiedy zaczyna się zakochiwać, kiedy boi się, żeby Adam nie zakochał się w niej.

"Jestem uszkodzona, wadliwa. Brakuje mi podzespołów odpowiedzialnych za zdrowe podejście do życia. Tak jakby ktoś wgrał mi w głowę nie do końca kompatybilny system operacyjny, z którym mój procesor nie potrafi sobie poradzić. Najgorsze, że nikt nigdy nie wynajdzie dodatku, łaty, którą będę mogła przykryć swoje niedoskonałości. Nie ma nikogo, kto zrobiłby mojemu mózgowi twardy reset i wgrał całe oprogramowanie na nowo. Jestem zepsuta i taka już pozostanę."

Możemy tutaj odczuć wręcz namacalnie, jak główna bohaterka boi się być kochaną, lubianą, nie lubi prezentów ot tak, za nic, nie znosi niespodzianek. Jest to historia kobiety, która przeszła koszmar jako dziecko, potem jako nastolatka i jako dorosła znów na własne życzenie wpakowała się w związek toksyczny. Wiecie, jest to przykre, nawet bardzo przykre, bo kiedy rozejrzymy się dookoła, to takich dzieci jak Iga jest masa na świecie. Te biedne dzieci patrzą na bójki w domach, słuchają wyzwisk czy obelg nawet w swoim kierunku. Jak to na nich wpływa? Jak oni sobie radzą w dorosłym życiu? Czy pozostaje w nich jakieś piętno z przeszłości? No właśnie. My tutaj poznajemy historię Igi. I szczerze napiszę, że ta książka daje do myślenia! Bo nasze życie jest tak trochę jak taka porcelanowa figurka. Kiedy wszystko wali się na łeb na szyję, kiedy my tracimy grunt pod nogami, to jesteśmy jak takie figurki porcelanowe. Zapraszam Was do tej niełatwej książki.

Dlaczego taki tytuł nadała autorka? To jest wyjaśnione w książce.
Poza tym muszę napisać, że do tej pory miałam okazję czytać lekkie i trochę śmieszne powieści Agaty Bizuk. Tym chętniej zgłosiłam się do Book Touru z tą książką. Musiałam ją przeczytać - w końcu każdy ją chwalił. A teraz chwalę ją i ja :)

W książce poznajemy Igę, która raz pokazuje nam swój świat z punktu...