Książka ta to tak na prawdę album ze zdjęciami. Nie dowiedziałam się nic nowego, informacje są lakoniczne co bardzo mnie rozczarowało. Nie rozumiem dlaczego tak wiele osób (w interencie) poleca książkę tej autorki, ewentualnie może być to z powodu niewyjaśnionej dla mnie sympatii. Mimo całego szacunku NIE POLECAM.

Książka ta to tak na prawdę album ze zdjęciami. Nie dowiedziałam się nic nowego, informacje są lakoniczne co bardzo mnie rozczarowało. Nie rozumiem dlaczego tak wiele osób (w interencie) poleca książkę tej autorki, ewentualnie może być to z powodu niewyjaśnionej dla mnie sympatii. Mimo całego szacunku NIE POLECAM.

Bardzo rozczarowująca. Informacje lakoniczne i mało wnikliwe, pomimo mnóstwa niezadrukowanego miejsca. W takiej sytuacji można było pomyśleć chociaż o wersji angielskiej tekstu.

Zdjęcia raz zdecydowanie za duże, raz za małe, do tego słabo się prezentują na kiepskim papierze; niektóre wykonane współcześnie, po przebudowach, które całkowicie zaprzepaściły zamysł architekta, albo też pokazują obiekt oblepiony reklamami.

Brak wielu obiektów, których należałoby się w tej publikacji spodziewać, np. bardzo interesującej sekcji kalwarii w Panewnikach z lat 60.

Największą porażką są mapy, na których jest w zasadzie tylko schematyczna siatka ulic (i tylko kilka nazw na dana mapę!) i linii kolejowych, ale już bez dworców (!). Nie zaznaczono historycznych centrów miast, które umożliwiłyby umiejscowienie obiektów w jakimś kontekście, ani żadnych rozpoznawalnych dla danej okolicy obiektów. Jeśli nie znasz Pszczyny, z mapki nie dowiesz się, że jest tam jakiś rynek, pałac i park. Na dużej części map zaznaczono tylko po jednym obiekcie. Mapy w ogóle nie zawierają informacji o możliwości dojazdu komunikacją publiczną w okolice obiektu. Całostonicowe mapki plus spis obiektów na sąsiedniej stronie, często tylko jednego, osobno dla każdej miejscowości, stanowią w przybliżeniu 20% objętości ksiażki i nie wznoszą absolutnie nic.

Bardzo rozczarowująca. Informacje lakoniczne i mało wnikliwe, pomimo mnóstwa niezadrukowanego miejsca. W takiej sytuacji można było pomyśleć chociaż o wersji angielskiej tekstu.

Zdjęcia raz zdecydowanie za duże, raz za małe, do tego słabo się prezentują na kiepskim papierze; niektóre wykonane współcześnie, po przebudowach, które całkowicie zaprzepaściły zamysł architekta,...

Książka na pewno nie dla każdego. Raczej dla zapaleńców - miłośników architektury, albo pozytywnie zakręconych lokalesów. Ci ostatni zapewne chętnie poznają historię budynków mijanych częściej lub rzadziej w codziennym życiu. Dla mnie to była trochę podróż sentymentalna do miejsc z mojego dzieciństwa, a trochę oczarowanie budynkami, które tak wpasowały się w moją codzienność, że prawie ich nie zauważam. W książce znajdziemy kilkadziesiąt felietonów poświęconych śląskim budynkom powstałym za czasów rządów komunistycznych. Ja na pewno nie doceniałam rozwiązań architektonicznych, nie dostrzegałam finezji w zrealizowanych projektach. Autorka otwiera oczy czytelnika na piękno architektury minionej epoki. Powszechnie uważamy budynki z tego okresu za szare, bure i byle jakie. Prawdopodobnie wiele w tym prawdy. Choć zamysły architektów były nierzadko nowatorskie, to typowe perelowskie wykonanie najczęściej nie oddawało wyjątkowości zrealizowanego projektu. Szybkie, tanie budowanie niestety szybko przekształcało, całkiem jeszcze nowe budynki w odrapane rudery. Ja polecam tym, którzy dorastali w perelowskich osiedlach. Może po lekturze Spodka w Zenicie dostrzegą w mijanych reliktach przeszłości ukryte piękno. Może zwykłe betonowe pudełka otworzą przed nimi swoje ukryte, zakamuflowane tajemnice.

Książka na pewno nie dla każdego. Raczej dla zapaleńców - miłośników architektury, albo pozytywnie zakręconych lokalesów. Ci ostatni zapewne chętnie poznają historię budynków mijanych częściej lub rzadziej w codziennym życiu. Dla mnie to była trochę podróż sentymentalna do miejsc z mojego dzieciństwa, a trochę oczarowanie budynkami, które tak wpasowały się w moją...