Chętnie czytam o dalszych losach bohaterów. Nie jest to książka porywająca, trzymająca w napięciu. Ot po prostu opisane życie wiejskie w dawnych czasach.

Chętnie czytam o dalszych losach bohaterów. Nie jest to książka porywająca, trzymająca w napięciu. Ot po prostu opisane życie wiejskie w dawnych czasach.

Coraz bardziej wciąga mnie ta saga. Z każdym tomem poznajemy coraz bardziej społeczność Tynczyna. Autorka w pięknym, barwnym stylu maluje słowem obraz polskiej wsi. W tej części fabuła toczy się spokojniej niż w poprzednich. Więcej tu opisów i przemyśleń, ale nie są one nużące dla czytelnika, lecz pozwalają na moment przenieść się w tamte czasy.

Coraz bardziej wciąga mnie ta saga. Z każdym tomem poznajemy coraz bardziej społeczność Tynczyna. Autorka w pięknym, barwnym stylu maluje słowem obraz polskiej wsi. W tej części fabuła toczy się spokojniej niż w poprzednich. Więcej tu opisów i przemyśleń, ale nie są one nużące dla czytelnika, lecz pozwalają na moment przenieść się w tamte czasy.

Cenię autorkę za lekki, jednocześnie barwny styl. Pomysły na wielowątkowość powieści też są znakomite. Dobra polszczyzna z gwarą wiejską, bardzo ułatwia zachowanie wielu zdarzeń bez gubienia się w poszczególnych wątkach pomimo przemieszania czasowego.

Cenię autorkę za lekki, jednocześnie barwny styl. Pomysły na wielowątkowość powieści też są znakomite. Dobra polszczyzna z gwarą wiejską, bardzo ułatwia zachowanie wielu zdarzeń bez gubienia się w poszczególnych wątkach pomimo przemieszania czasowego.

To już trzeci tom sagi, którą czytam od jakiegoś czasu.To co niezmiennie fascynuje mnie w tych książkach to znajomość dawnych zwyczajów i czynności gospodarskich wykonywanych codziennie na wsi w sumie jeszcze nie tak dawno temu.Sama wychowałam się na wsi, ale o wielu rzeczach już zapomniałam a o innych po porstu nie miałąm pojęcia.Za każdym razem gdy czytam te opisy wraca dawna wieś, są takie prawdziwe i nie naciągane.

To już trzeci tom sagi, którą czytam od jakiegoś czasu.To co niezmiennie fascynuje mnie w tych książkach to znajomość dawnych zwyczajów i czynności gospodarskich wykonywanych codziennie na wsi w sumie jeszcze nie tak dawno temu.Sama wychowałam się na wsi, ale o wielu rzeczach już zapomniałam a o innych po porstu nie miałąm pojęcia.Za każdym razem gdy czytam te opisy wraca...

Tym razem bez większego rozpisywania się - kolejna część, ciekawej sagi, którą niezmiennie polecam. Być może nie tak wciągająca jak dwie poprzednie ale trzymająca poziom i sprawiająca, że chcę przeczytać pozostałe części.
Poza tym, już totalnie subiektywnie - mam do niej sentyment, więc ocena oczko wyżej :)

Tym razem bez większego rozpisywania się - kolejna część, ciekawej sagi, którą niezmiennie polecam. Być może nie tak wciągająca jak dwie poprzednie ale trzymająca poziom i sprawiająca, że chcę przeczytać pozostałe części.
Poza tym, już totalnie subiektywnie - mam do niej sentyment, więc ocena oczko wyżej :)

Dalsze losy kresowej społeczności wiejskiej. Ta część jest delikatnie słabsza od poprzednich, mniej akcji i zwrotów sytuacji, więcej opisów i skupianiu się na codziennym życiu poszczególnych ludzi. Książka jednak godna polecenia.

Dalsze losy kresowej społeczności wiejskiej. Ta część jest delikatnie słabsza od poprzednich, mniej akcji i zwrotów sytuacji, więcej opisów i skupianiu się na codziennym życiu poszczególnych ludzi. Książka jednak godna polecenia.

Trzecia część. Równie znakomita jak poprzednie. Czyta się jeszcze przyjemniej. Czułam się jak miejscowa, znam już bowiem ludzi, topografię wsi i okolic, zwyczaje, wiem czego się po kim spodziewać.
Do głosu dochodzi nowe pokolenie, jest jeszcze więcej wątków i więcej postaci. Mimo to wreszcie dotychczasowy chaos opanowany: kto z kim, kto czyim dzieckiem, dziadkiem, babką. Bo to nie jest saga jednego rodu, a całej społeczności Tynczyna, wielu chłopskich rodzin.
Oprócz ludzkich historii, które zachwycają jakby troszkę mniej, znakomity obraz typowej polskiej wsi.

Zacznijmy od przyrody, kwietnych łąk, pól inaczej wyglądających w różnych porach roku, lasów, rzeki, stawów, zachodów słońca. Plastycznie, choćby w „Panu Tadeuszu”( no, może trochę przesadziłam).
Nie brakło też opisów zjawisk związanych z aurą i porami roku. Skwarnego upału, gdzie czułam jak mi pot spływa z czoła i wraz z żeńcami nie umiałam niczym ugasić pragnienia. Cudownego i zapierającego dech opisu letniej burzy, która mieszkańców Tynczyna nie zachwyciła, przyniosła bowiem mnóstwo strat. Zimy z ostrym mrozem malującym szyby i śniegiem pod sam dach, potem roztopów, cudownych pachnących majowych nocy, jesieni, które nie dość, że kolorowe, to jeszcze jest niosące plony.

I wreszcie bardzo plastyczne opisy rolniczych aktywności. A to stają chłopy w szeregu z kosami w dłoniach, ramię przy ramieniu i kładą na ziemi łany zbóż. Tuż za nimi ich kobiety, wiążą, podbierają, ustawiają. Nawet klepanie kosy to czynność opisana zajmująco. To znowu bronowanie, orka, czy młócka. I Krasulę do byka trzeba zaprowadzić (o matko, ależ to był opis krowiego seksu!),i pierze drzeć, i prać w rzece, i chleb upiec, a wtedy to z koromysłem na plecach trzeba i z kilkanaście razy do studni obrócić.

Ta sfera, codziennego wiejskiego życia, w dodatku pięknie opisana, jest w „Sadze wiejskiej” wartością dodaną. Choć i postaciom, i ludzkim historiom niczego nie brakuje.

Trzecia część. Równie znakomita jak poprzednie. Czyta się jeszcze przyjemniej. Czułam się jak miejscowa, znam już bowiem ludzi, topografię wsi i okolic, zwyczaje, wiem czego się po kim spodziewać.
Do głosu dochodzi nowe pokolenie, jest jeszcze więcej wątków i więcej postaci. Mimo to wreszcie dotychczasowy chaos opanowany: kto z kim, kto czyim dzieckiem, dziadkiem, babką....

Piękny obraz polskiej wsi,obyczaje,kultura i odradzająca się Polska.

Piękny obraz polskiej wsi,obyczaje,kultura i odradzająca się Polska.

Dalsza część przygód bohaterów poprzednich tomów. Autorka trzyma klasę i poziom, świetnie przedstawia życie na wsi na tle przemian politycznych.
Polecam

Dalsza część przygód bohaterów poprzednich tomów. Autorka trzyma klasę i poziom, świetnie przedstawia życie na wsi na tle przemian politycznych.
Polecam

Cały czas jestem zachwycona tą sagą.
Uwielbiam czytać o życiu na wsi, czuć klimat wspaniałych opisów przyrody.
Mimo, że ta część była trochę słabsza od poprzednich dwóch, niezmiernie interesowały mnie losy mieszkańców wsi, ich kolejnych pokoleń.

Cały czas jestem zachwycona tą sagą.
Uwielbiam czytać o życiu na wsi, czuć klimat wspaniałych opisów przyrody.
Mimo, że ta część była trochę słabsza od poprzednich dwóch, niezmiernie interesowały mnie losy mieszkańców wsi, ich kolejnych pokoleń.