Nie rozumiem tych słabych opinii. To moje kolejne podejście do Kinga i tym razem udane. Trzy poprzednie pozycje, które zaczynałam czytać nie zostały dokończone, cóż … tym razem się udało, lektura wciągnęła mnie na dobre!!!

Nie rozumiem tych słabych opinii. To moje kolejne podejście do Kinga i tym razem udane. Trzy poprzednie pozycje, które zaczynałam czytać nie zostały dokończone, cóż … tym razem się udało, lektura wciągnęła mnie na dobre!!!

Jedna ze słabszych książek Kinga, ale i tak dobra.

Jedna ze słabszych książek Kinga, ale i tak dobra.

Na tyle lekka, że przeczytana w jedno popołudnie.

Podróż do życia małego, a potem dorastającego chłopaka, który widzi zmarłych. Widzi zmarłych od najmłodszych lat i nie jest to przyjemne. A koleje losu sprawiają, że musi wykorzystać swój "dar" aby pomóc mamie kiedy umiera pisarz, dzięki któremu mają z czego żyć. Później zostaje przymuszony aby pomóc znowu, tylko tym razem przyjaciółce mamy. Nie zawsze jednak rozmowa ze zmarłymi idzie gładko, mimo iż nie mogą oni kłamać... To prowadzi do niebezpieczeństwa.

To zdecydowanie dzieło bardziej młodzieżowe czy po prostu lżejsze i mniej drastyczne niż niektóre książki autora. Pisane prostymi i krótkimi rozdziałami, jak faktycznie pisałby a raczej opowiadałby młody człowiek. Wydanie w pięknej kolorowej szacie.

Na tyle lekka, że przeczytana w jedno popołudnie.

Podróż do życia małego, a potem dorastającego chłopaka, który widzi zmarłych. Widzi zmarłych od najmłodszych lat i nie jest to przyjemne. A koleje losu sprawiają, że musi wykorzystać swój "dar" aby pomóc mamie kiedy umiera pisarz, dzięki któremu mają z czego żyć. Później zostaje przymuszony aby pomóc znowu, tylko tym razem...

Takie sobie. Można przeczytać, nie jest złe, ale nic specjalnego.

King w odsłonie bardziej dla młodzieży, lub dla dorosłych szukających czegoś lżejszego, na spokojny wieczorek z duchami 😉.

Takie sobie. Można przeczytać, nie jest złe, ale nic specjalnego.

King w odsłonie bardziej dla młodzieży, lub dla dorosłych szukających czegoś lżejszego, na spokojny wieczorek z duchami 😉.

Bohaterem książki Później jest Jamie, który od najmłodszych lat widzi zmarłych. Jego talent jest jednocześnie darem i przekleństwem. Dzięki niemu może pocieszyć żałobnika, przekazując ostatnie słowo zmarłej osoby. Niestety może też odkryć tajemnicę, która nie powinna ujrzeć światła dziennego. Matka Jamiego doskonale wie jaką cenę syn płaci za swoje zdolności, dlatego prosi go, by z nikim nie dzielił się swoim sekretem. Jednak taki dar nie może długo pozostawać niezauważonym. Pewnego dnia Jamie musi pomóc nowojorskiej policji w sprawie, w której morderca grozi chłopcu uderzeniem zza grobu. Kiedy zobaczyłam w opisie, że Później to nie drugi Szósty zmysł, nie do końca się zgadzam. Obie historie się oczywiście różnią, ale mają wspólnego bohatera, więc taka notka była niepotrzebna, bo ani mnie nie odstraszyła od przeczytania tej książki, ani też nie miała wpływu na jej wybór. Skusiłam się na nią, bo powolutku nadrabiam twórczość Kinga i wybieram na pierwszy strzał najkrótsze jego powieści. Na tle Uniesienia i Outsidera, które okazały się niewypałem, Później aspiruje do miana wybitnego dzieła. A teraz na poważnie. Obcowanie z powieścią Kinga sprawiło mi umiarkowaną przyjemność. Warstwa kryminalno-zagadkowo-obyczajowa sprawiała, że do pewnego momentu książka była nieodkładalna. Jednak autor nie byłby sobą, gdyby jego powieść nie była zabarwiona horrorem, w czym ja nie czuję się najlepiej. Doceniam styl autora, pomysł na fabułę dlatego oceniam tę historię 6/10.

Bohaterem książki Później jest Jamie, który od najmłodszych lat widzi zmarłych. Jego talent jest jednocześnie darem i przekleństwem. Dzięki niemu może pocieszyć żałobnika, przekazując ostatnie słowo zmarłej osoby. Niestety może też odkryć tajemnicę, która nie powinna ujrzeć światła dziennego. Matka Jamiego doskonale wie jaką cenę syn płaci za swoje zdolności, dlatego prosi...

Z początku obawiałem się, że rzeczywiście będzie w tej książce zbyt wiele podobieństw do filmu "Szósty zmysł", ale nie było aż tak źle. Dobry język i fajne dialogi były wielkim atutem tej książki. Wiem, że są znacznie lepsze książki Stephena Kinga niż ta, ja jednak w ostateczności nie żałuję, że ją przeczytałem.

Z początku obawiałem się, że rzeczywiście będzie w tej książce zbyt wiele podobieństw do filmu "Szósty zmysł", ale nie było aż tak źle. Dobry język i fajne dialogi były wielkim atutem tej książki. Wiem, że są znacznie lepsze książki Stephena Kinga niż ta, ja jednak w ostateczności nie żałuję, że ją przeczytałem.

5,5

5,5

Bardzo dobra książka Pana Stephen'a. Bardzo dobre dialogi ze zmarłymi postaciami. Sama postać głównego antagonisty napisana jest bardzo dobrze. Obydwie postacie idealnie oddziaływają na siebie. Momentami na moim ciele pojawiały się ciarki na ciele. Książka, może nie jest topowa , ale na pewno jest bardzo dobra!

Bardzo dobra książka Pana Stephen'a. Bardzo dobre dialogi ze zmarłymi postaciami. Sama postać głównego antagonisty napisana jest bardzo dobrze. Obydwie postacie idealnie oddziaływają na siebie. Momentami na moim ciele pojawiały się ciarki na ciele. Książka, może nie jest topowa , ale na pewno jest bardzo dobra!

Jako fan SK nie spodziewałem się rewelacji, i takowej nie doświadczyłem. Oklepany motyw - dzieciak widzący duchy i komunikujący się z nimi. Niemniej w książce nie brakuje napięcia, jest ciekawy wątek obyczajowy i nawet przyjemnie się czyta. Podsumowując - taka typowa powieść na przerywnik między jednym klasykiem a drugim, cos jak Billy Summers.

Jako fan SK nie spodziewałem się rewelacji, i takowej nie doświadczyłem. Oklepany motyw - dzieciak widzący duchy i komunikujący się z nimi. Niemniej w książce nie brakuje napięcia, jest ciekawy wątek obyczajowy i nawet przyjemnie się czyta. Podsumowując - taka typowa powieść na przerywnik między jednym klasykiem a drugim, cos jak Billy Summers.

Przyznaję, że chyba po raz pierwszy jestem rozczarowana książką Kinga. Odkąd pamiętam, lubię tego pisarza i przeczytałam sporo jego książek, z różnego okresu jego twórczości. Lubię jego rozbudowane opisy i wszelakie dygresje. Jednak tym razem, chyba trochę przesadził w tym ględzeniu. Miałam wrażenie, że "Później" się już nigdy nie rozkręci, ani później, ani wcale.

Pisarz ten przyzwyczaił mnie też do sytuacyjnej grozy w swoich powieściach. Nawet jeśli to nie był horror, tylko np.kryminał, to groza różnego rodzaju, zawsze była wyczuwalna. Przynajmniej ja ją wyczuwałam. Tym razem jej zupełnie nie poczułam, nawet przy makabrycznych opisach ludzi, duchów?, które widział Jamie. Powtarzanie co i raz, że "to jest horror", też nie pomogło. Zauważyłam też jeszcze jedną niepokojącą mnie sprawę. W książce tej jest za dużo przekleństw nieadekwatnych zupełnie do sytuacji.

Do tej pory taki mistrz jak KING, nie musiał się uciekać do uzdatniania swoich opowieści w ten właśnie sposób, za to też go ceniłam. To wciąż dobra książka, warsztatowo dobra, ale niczego innego w tym temacie po Kingu się nie spodziewałam, natomiast fabularnie, jak dla mnie, spore rozczarowanie...

Przyznaję, że chyba po raz pierwszy jestem rozczarowana książką Kinga. Odkąd pamiętam, lubię tego pisarza i przeczytałam sporo jego książek, z różnego okresu jego twórczości. Lubię jego rozbudowane opisy i wszelakie dygresje. Jednak tym razem, chyba trochę przesadził w tym ględzeniu. Miałam wrażenie, że "Później" się już nigdy nie rozkręci, ani później, ani wcale.

Pisarz...