Film był taki sobie, książka wypada lepiej, ale to wciąż chyba nie jest do końca moja bajka. Podoba mi się, jak ważne tematy porusza, ale mam wrażenie, że robi to bardzo powierzchownie, zabrakło mi tu jakiejś głębi. Plus za to, że tu bohaterki są na pierwszym planie i faktycznie nam poczucie, że to jest ich historia, a nie zapomnianych gwiazd Broadwayu.

Ale wciągnęła niesamowicie, nawet mi przez myśl nie przeszło, żeby odłożyć na bok i skończyć następnego dnia.

Film był taki sobie, książka wypada lepiej, ale to wciąż chyba nie jest do końca moja bajka. Podoba mi się, jak ważne tematy porusza, ale mam wrażenie, że robi to bardzo powierzchownie, zabrakło mi tu jakiejś głębi. Plus za to, że tu bohaterki są na pierwszym planie i faktycznie nam poczucie, że to jest ich historia, a nie zapomnianych gwiazd Broadwayu.

Ale wciągnęła...

Świetna książka , która jest o wiele lepsza od filmu. Tam nie podobało mi się , że było mnóstwo piosenek i fabuła w większości skupiała się na aktorach , a główne bohaterki były na drugim planie. A w książce to aktorzy są na drugim planie , a bohaterki(Emma i Alyssa) są na pierwszym. Na plus również relacja dziewczyn. Od początku można uwierzyć , że są w sobie zakochane i czytelnik im kibicuję z balem , a także z ich związkiem. Za to na minus matka Alyssy. Dawno żadna postać mnie tak nie irytowała. Kobieta żyła sobie we własnym świecie i nie dostrzegała prawdy np: Twierdziła , że Jej były mąż , który Ją zostawił i ma nową rodzinę nagle wróci i z pomocą Boga się pogodzą. Lub twierdziła jak to jest dobrą i wierzącą osobą , ale gnoiła Emmę tylko dlatego , że ta oficjalnie przyznała , że jest lesbijką. Zresztą dużo osób w miasteczku była tak ślepa i gnoiła Emmę(W tym Jej rodzice , którzy się Jej wyrzekli) Jedynie babcia była po Jej stronie. Szczerze to nie chciałbym mieszkać w takim mieście. Jedynie w książce zabrakło mi trochę więcej informacji o dziewczynach. Nie wiadomo jak to się stało , że się w sobie zakochały ani nie wiemy co planują na przyszłość. Niby były jakieś szczątkowe informację , ale stanowczo za mało. Świetna też była scena jak jeden z aktorów zgasił uczniów ze szkoły Emmy. Najpierw wytknął im ich własne grzechy , a później powiedział , że niby tacy święci i czytają biblię , ale nie zauważyli słów Boga – „Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego”

Świetna książka , która jest o wiele lepsza od filmu. Tam nie podobało mi się , że było mnóstwo piosenek i fabuła w większości skupiała się na aktorach , a główne bohaterki były na drugim planie. A w książce to aktorzy są na drugim planie , a bohaterki(Emma i Alyssa) są na pierwszym. Na plus również relacja dziewczyn. Od początku można uwierzyć , że są w sobie zakochane i...

5.75, to be exact, ale jednak w skali LC uznałam, że to byłoby za wysoko.

Nie dlatego, że jest to jakaś zła książka, ale dlatego, że mam z nią pewne problemy. Problemy, które zapewne wynikają w 90% z tego, co narzucili Mitchell twórcy musicalu. Przynajmniej tak sądzę, ponieważ pewne kwestie zostały tu poruszone z większym wyczuciem niż normalnie mogłabym oczekiwać, stojąc wręcz w sprzeczności z płaszczyznami dla mnie problematycznymi. Wiem, że przed publikacją były jakieś dramy z autorką w kwestii Alyssy i jestem w stanie zrozumieć, co nią kierowało, ale jednak cieszę się, że z powodu backlashu w sieci nic pod kątem orientacji głównych bohaterek nie zmieniała.

Anyways, moje problemy, tradycyjnie w przypadku narracji queerowych, orbitują oczywiście wokół faktu, że to kolejna comig out story z obowiązkowym wątkiem homofobii (dobrze, że Aubrey Plaza się tam nie pojawiła, bo bym miała wojenne flashbacki z durnych reakcji na The Happiest Season). O tej homofobii to zresztą mogłabym zrobić osobny podpunkt, ponieważ fakt, że jedna z bohaterek zaczyna historię już od kilku lat WYRZUCONA Z DOMU PRZEZ RODZICÓW jest traktowany naprawdę zbyt lekką ręką. I tu zdecydowanie winię musical. Gdzie, z tego co widzę, przemiana matki drugiej bohaterki również jest dużo bardziej niewiarygodna niż w książce. Ogólnie odnoszę wrażenie, że Mitchell zrobiła, co mogła, by te fantazje heteroseksualnych cis mężczyzn na temat tego, jak wygląda komediowa queer narracja, przerobić na coś, co nie wywołuje bólu zębów u faktycznych queerów. Oczywiście, końcówka jest zbyt wyidealizowana i samo w sobie mi to nie przeszkadza - jedynie w zderzeniu z tymi wszystkimi przeszkodami pozrzucanymi przez twórców musicalu. Szkoda, że Mitchell nie miała większej swobody twórczej, bo myślę, że wtedy to mogłaby być nawet przyjemniejsza książka, gdzie chwilami nie byłoby mi trudno zawiesić niewiarę.

Niemniej, to po prostu przyjemne, chwilami głupawe czytadło. Taka literacka guma balonowa. I naprawdę fajnie, że choć raz w Polsce coś takiego wyszło o lesbijkach, nie gejach.

5.75, to be exact, ale jednak w skali LC uznałam, że to byłoby za wysoko.

Nie dlatego, że jest to jakaś zła książka, ale dlatego, że mam z nią pewne problemy. Problemy, które zapewne wynikają w 90% z tego, co narzucili Mitchell twórcy musicalu. Przynajmniej tak sądzę, ponieważ pewne kwestie zostały tu poruszone z większym wyczuciem niż normalnie mogłabym oczekiwać, stojąc...

Uwielbiam musicale, więc sięgnięcie po "Bal" (powieść powstałą na podstawie musicalu "The Prom"),było dla mnie czymś oczywistym. Główne bohaterki, Emma Nolan i Alyssa Greene, muszą zmierzyć się z wszechobecną w ich miasteczku homofobią. Walka o pójście na studniówkę, może wydawać się dla Was czymś błahym, jednak dziewczyny nie walczą jedynie o swój bal, ale także o równość dla osób wszystkich orientacji i płci. Robią co w ich mocy, aby każdy mógł pokazać się publicznie ze swoją drugą połówką. Książka porusza temat marginalizacji osób LGBT+ oraz ich dyskryminacji zarówno ze strony rówieśników, jak i całego społeczeństwa. Ta historia niesie ze sobą jednak nadzieję, że któregoś dnia na świecie zapanuje równość. Pomimo poważnego tematu, jaki jest tu poruszony, "Bal" emanuje ciepłem. Jest to pozytywna, lekka opowieść, idealna, kiedy chcemy się zrelaksować. Nie wszystko jest jednak perfekcyjne. Najbardziej wadziła mi postawa Emmy, jeśli chodzi o coming out jej dziewczyny. Alyssa nie była na niego do końca gotowa, widać było jej wahanie i lęk przed ujawnieniem światu swojej orientacji, a jednak Nolan wciąż na nią naciskała. Myślę, że jako osoba, która przeżyła swoje wyjście z szafy (i nie została, niestety, zaakceptowana przez swoją rodzinę),powinna wykazać ona dużo więcej zrozumienia dla sytuacji Alyssy. Oprócz tego nie mam tej książce za wiele do zarzucenia. "Bal" to króciutka powieść z mnóstwem ważnej treści. Myślę, że nie pożałujecie przeczytania jej.

Uwielbiam musicale, więc sięgnięcie po "Bal" (powieść powstałą na podstawie musicalu "The Prom"),było dla mnie czymś oczywistym. Główne bohaterki, Emma Nolan i Alyssa Greene, muszą zmierzyć się z wszechobecną w ich miasteczku homofobią. Walka o pójście na studniówkę, może wydawać się dla Was czymś błahym, jednak dziewczyny nie walczą jedynie o swój bal, ale także o równość...

,,Bal" to książka o dwóch dziewczynach, które chciały pójść razem na szkolny bal, jednak nie było im to zbytnio dane.

Jest to moja pierwsza książka, którą przeczytałam z wątkiem homoseksualnym. Z początku nie urzekła mnie jakoś bardzo, ale z czasem fabuła zaczęła się robić interesująca i wciągająca. Książka była bardzo uczuciowa. Przedstawia nietolerancje szkolnych rówieśników na orientację dziewczyny imieniem Emma, która się z tym nie kryła i miała nawet swój kanał na youtubie. Alyssa - druga z dziewczyn nie mówi o swojej orientacji otwarcie w obawie przed matką.

W książce zabrakło mi opisania tego balu. Oprócz tego brakowało w niej jeszcze czegoś co sprawiłoby, że miałaby lepszą ocenę niż jej wystawię.

Moja ocena: 7,5/10, niestety miałabym nieczyste sumienie, gdybym dała 8. Mimo to bardzo polecam książkę.

,,Bal" to książka o dwóch dziewczynach, które chciały pójść razem na szkolny bal, jednak nie było im to zbytnio dane.

Jest to moja pierwsza książka, którą przeczytałam z wątkiem homoseksualnym. Z początku nie urzekła mnie jakoś bardzo, ale z czasem fabuła zaczęła się robić interesująca i wciągająca. Książka była bardzo uczuciowa. Przedstawia nietolerancje szkolnych...

Na polskim rynku wydawniczym pojawia się coraz więcej książek poruszających temat osób LGBT+, co bardzo mnie cieszy. Jednakże sama reprezentacja nie wystarczy, by książkę móc określić jako dobrą. Jak wygląda to w przypadku "Balu"? Przyznam szczerze, że ciężko jest mi odpowiedzieć na to pytanie. Mam co do tej pozycji dość mieszane uczucia. Z jednej strony mamy do czynienia z całkiem niezłą fabułą i przyzwoicie wykreowanymi postaciami, ale z drugiej strony ten język... Nie będę ukrywać, ciężko mi się tę książkę czytało. Jest to przede wszystkim wina wciskanych na siłę kolokwializmów oraz fraz, które miały być śmieszne, ale do mnie nie do końca przemówiły. Czy nie lepiej więc po prostu obejrzeć film, zamiast męczyć się z książką? To kolejne trudne pytanie i nie jestem w stanie na nie jednoznacznie odpowiedzieć. Pozycja ta została napisana w sposób, który mi nie podobał. Nie oznacza to jednak, że inni czytelnicy będą mieli podobne odczucia. Czuję lekki zawód w związku z tą pozycją, ale sądzę, że sami musicie się przekonać czy ta książka jest dla was. Jeśli natomiast jesteście fanami musicali, to prędzej polecę wam filmową adaptację tej historii.

Na polskim rynku wydawniczym pojawia się coraz więcej książek poruszających temat osób LGBT+, co bardzo mnie cieszy. Jednakże sama reprezentacja nie wystarczy, by książkę móc określić jako dobrą. Jak wygląda to w przypadku "Balu"? Przyznam szczerze, że ciężko jest mi odpowiedzieć na to pytanie. Mam co do tej pozycji dość mieszane uczucia. Z jednej strony mamy do czynienia z...

Z każdym dniem coraz większymi krokami zbliża się studniówka, która dla Alyssy i Emmy ma ogromne znaczenie. A mianowicie mają ogłosić, że są parą. Plan jest idealny, ale na drodze dziewczyn staje jedna przeszkoda, a mianowicie strach Alyssy przed matką. Czy uda jej się stawić czoła lękom?
Powieść została napisana na podstawie musicalu, który podbił Broadway. Prawdę mówiąc była to moja pierwsze książka pisana w ten sposób. I powiem szczerze, że widać źródło jej powstania. Miałam wrażenie, że w niektórych wydarzeniach czegoś brakuje. Po dłuższym przemyśleniu doszłam do wniosku, że niczego innego jak właśnie piosenki.
Książka porusza ciężki i ważny temat, a mianowicie braku akceptacji dla osób LGBT i to na dość dużą skalę. Mówi też o tym jak osobom, które nie są heteronormatywne jest ciężko nie tylko ze społeczeństwem, ale także z rodziną, której ciężko jest pojąć, że ich bliski może być inny niż oni.
W powieści mamy pokazane dwa bieguny: silna i idąca do przodu Emma, która nie bała się powiedzieć kim jest oraz Alyssa, która boi się wyznać prawdę i dokonać coming outu. Daje to bardzo ciekawy pogląd na sytuację.
Jedyne co mi się nie podobało w książce i raziło, to zakończenie, które w moim odczuciu było zbyt cukierkowe i to aż do bólu. Chociaż lubię happy endy, to tutaj był to nie tylko klasyczny happy end, ale dodatkowy oblany syropem klonowym i posypany posypką.
Zdecydowanie mogę polecić wszystkim, chociaż książka docelowego odbiorcę ma wśród młodzieży. Moim zdaniem każdy znajdzie w niej lekcję dla siebie, nie tylko w aspekcie LGBT, ale szeroko pojętej akceptacji i tolerancji.

Z każdym dniem coraz większymi krokami zbliża się studniówka, która dla Alyssy i Emmy ma ogromne znaczenie. A mianowicie mają ogłosić, że są parą. Plan jest idealny, ale na drodze dziewczyn staje jedna przeszkoda, a mianowicie strach Alyssy przed matką. Czy uda jej się stawić czoła lękom?
Powieść została napisana na podstawie musicalu, który podbił Broadway. Prawdę mówiąc...

Allysa i Emma marzą o tym, by zatańczyć i pójść na studniówkę jako para. Niestety matka jednej z nich, nie zna prawdy o związku córki i robi wszystko, by na bal nie miały wstępu pary jednopłciowe. Nie wie, że swoim zachowaniem rani swoje dziecko, które coraz bardziej boi się wyznać jej swoją tajemnicę. Kobieta jako przewodnicząca rady rodziców, robi wszystko, żeby doprowadzić do zaprzepaszczenia marzenia córki i jej partnerki. Gdy dziewczyny zaczynają trącić nadzieję, do miasta z odsieczą przyjeżdżają broadwayowskie gwiazdy. Czy ich działania przyniosą zamierzony skutek? Czy pogorszą sytuację?
Historia Alyssy i Emmy jest jednocześnie urocza i pełna bólu. Dziewczyny niedługo wkroczą w dorosłość, ale wcześniej chcą, by ludzie z ich otoczenia poznali prawdę o ich relacji i ją zaakceptowali.
Emma od czasu, gdy wyznała prawdę o swojej orientacji seksualnej mieszka z babcią, bo rodzice wyrzucili ją z domu. Mimo przykrej przyszłości patrzy z optymizmem na przyszłość u boku ukochanej. Ale by wszystko było dobrze Alyssa, musi przestać się obawiać i wyznać prawdę matce, która robi wszystko, by zabronić jej wstępu na bal. Emma poświęciła wiele, przez co zachowanie jej dziewczyny jest bardziej frustrujące. Boi się nie tylko reakcji matki, ale również rówieśników.
W książce główne bohaterki napotykają mnóstwo przeszkód na drodze, a jedyne czego pragną to nie kryć się ze swoim uczuciem. Ta książka ma niecałe trzysta stron, a każda z nich została w pełni wykorzystana. Poznajemy świetnych, realistycznych bohaterów, którzy z blaskiem i determinacją wkraczają w życie Emmy i Alyssy. Wraz z nimi napotkają na drodze wiele problemów, ale dla prawdziwej miłości są gotowi stawić im czoło.
"Bal" to książka, z której każdy wyniesie jakąś naukę, więc polecam wam ją. 

Allysa i Emma marzą o tym, by zatańczyć i pójść na studniówkę jako para. Niestety matka jednej z nich, nie zna prawdy o związku córki i robi wszystko, by na bal nie miały wstępu pary jednopłciowe. Nie wie, że swoim zachowaniem rani swoje dziecko, które coraz bardziej boi się wyznać jej swoją tajemnicę. Kobieta jako przewodnicząca rady rodziców, robi wszystko, żeby...

[ r e c e n z j a #bal ]

Alyssa Greene i Emma Nolan mają tylko jedno marzenie, chcą tylko zatańczyć razem na balu maturalnym. Niestety w szkole przepełnionej homofobią jest to niemożliwe. Z pomocą przychodzą więc brodwayowskie gwiazdy, które starają się zmienić nastawienie uczniów liceum oraz ich rodziców, co okaże się niesamowicie trudnym zadaniem...

Na samym początku kompletnie nie mogłam się wczytać, ale myślę, że to przez to jak bardzo byłam zła czytając o tak wielkiej homofobii i uprzedzeniu wśród młodych osób. Byłam taka zła podczas czytania, że nie chciałam tego kończyć, ale kiedy akcja nabrała szybkości po prostu nie mogłam się odciągnąć od historii.
Każda z postaci została świetnie przedstwiona, ale nie mam pojęcia czy to zasługa autorki książki czy twórcy musicalu. Babcia Emmy jest istną Królową i wzorem do naśladowania!

Co najważniejsze w książce zostały przedstawione problemy, z którymi codziennie borykają się osoby o różnej orientacji seksualnej. Jak powiedzieć mamie, że jestem homo? Co zrobię jeśli tego nie zaakceptuje? Co powie reszta środowiska, do którego należę? Takie pytania zadawała sobie Alyssa, a które są pewnie kłopotem codziennym wielu osób. I głównie to uświadomiłam sobie czytając "Bal", to że nie każdemu jest łatwo, że nawet jakiś żart czy jakaś mała uwaga może zranić osobę, która ma inne wartości niż ja, inne przekonania, jest innej wiary czy innej orientacji.
Ta książka nie jest w cale długa, ale uczy więcej niż niejedna potężna i obszerna lektura.

[ r e c e n z j a #bal ]

Alyssa Greene i Emma Nolan mają tylko jedno marzenie, chcą tylko zatańczyć razem na balu maturalnym. Niestety w szkole przepełnionej homofobią jest to niemożliwe. Z pomocą przychodzą więc brodwayowskie gwiazdy, które starają się zmienić nastawienie uczniów liceum oraz ich rodziców, co okaże się niesamowicie trudnym zadaniem...

Na samym początku...

Po książkę sięgnęłam – oczywiście – ze względu na musical, na podstawie którego powstała oraz film muzyczny wyprodukowany ostatnio przez Netflix. Nie jest idealna, chociaż fajnie rozwija część wątków, dla których zabrakło miejsca w wersji ekranowej.
Różnice? Przede wszystkim jest dużo poważniej. O ile w filmie większość czasu antenowego dostały gwiazdy, tak tu schodzą one na dalszy plan. Książka skupia się na nastolatkach, ich orientacji, na tym jak są traktowane przez rówieśników czy rodziców. Dużo tu tematów religijnych oraz rodzicielstwa, no i negatywnych zachowań wobec społeczności LGBT+.

I tu właśnie mam problem: nie wiem, jak potraktować sposób przedstawienia pewnego rodzaju homofobii w tej książce. Dla zarysowania wątku: Emma, która powiedziała głośno o swojej orientacji, mierzy się z wieloma wyzwiskami w szkole, ale i w domu, z którego została wyrzucona przez własnych rodziców. Alyssa natomiast boi się przyznać, że jest lesbijką, bo wie, że złamie tym matce serce, wie, jaka będzie reakcja jej i znajomych. Z jednej strony można powiedzieć, że to dobrze, że autorka postanowiła pokazać również te negatywne podejście do osób homoseksualnych, że są wśród nas ludzie z bardzo ograniczonym i stereotypowym sposobem myślenia, że na takich też można trafić – zamiast romantyzować cały ten wątek i udawać, że życie jest piękne i różowe. Z drugiej jednak strony nie wiem, czy to nie przesada; czy pokazywanie tego wykluczenia, tego, że przyznanie się do orientacji niehetoronormatywnej jest czymś tak wielkim, że od razu wszystko się zmienia, traci się znajomych, a rodzina wyrzuca człowieka z domu i urywa z nim kontakt: czy tak przedstawione w książce wydarzenia nie utrwalą przypadkiem tych zachowań? Czy nie sprawią, że czytelnik faktycznie, gdzieś podświadomie, będzie uznawał homoseksualizm za inność ,zamiast traktować wszystkich ludzi na jednym poziomie? Przyznam, że mam problem z tym wątkiem, nie do końca wiem, co chciała przekazać autorka i muszę sobie jeszcze przemyśleć, jak powinno się to ugryźć i czy jest w tym wszystkim jakiś złoty środek.

Po książkę sięgnęłam – oczywiście – ze względu na musical, na podstawie którego powstała oraz film muzyczny wyprodukowany ostatnio przez Netflix. Nie jest idealna, chociaż fajnie rozwija część wątków, dla których zabrakło miejsca w wersji ekranowej.
Różnice? Przede wszystkim jest dużo poważniej. O ile w filmie większość czasu antenowego dostały gwiazdy, tak tu schodzą one...