Człowiek, który nigdy nie związał się z żadnym ugrupowaniem ani z żadnym pismem. Który pokochał Rzym na tyle, że po przeprowadzce do niego, został w nim już do końca. Który nigdy nie podjął długotrwałej pracy. Który został odrzucony przez społeczeństwo, tylko dlatego że otwarcie przyznawał się do swojej orientacji. Który zmarł przez to w samotności i biedzie.

O życiu Sandro Penny wiemy niewiele, a najbardziej wymownie o nim traktuje jego własna poezja. Jest prosta i szczera. Silnie osiada na duszy i mocno oddziałuje na emocje. Jest w niej szczęście, ale przede wszystkim pokłady bólu, które łamały moje serce. Pod słowami czułam wiele duszących emocji, jakie intensywnie na mnie wpływały i sprawiały, że postać poety stawała się mi bliższa. Że jego przeżycia zamieszkały we mnie i już na zawsze mają mi towarzyszyć. Uczucie wspaniałe.

Wydawnictwo Austeria mocno zapunktowało u mnie sposobem, w jaki tomik został skonstruowany. Obok tłumaczenia Jarosława Mikołajewskiego możemy przeczytać oryginale utwory Penny, przez co pierwszy raz żałowałam, że nigdy nie uczyłam się włoskiego. Wiersze ułożone zostały według tomików w jakich wcześniej można było je znaleźć (choć mamy tutaj również kilka nie publikowanych utworów) z zaznaczeniem przedziału lat ich powstawania. Dla zachowania estetyki nie brakuje pustych stron, a papier na jakim całość została wydrukowana... Ach! Mogłabym go dotykać i dotykać! Mamy tutaj trzy rodzaje materiału (matowa okładka, gruba wklejka i gładkie kartki),a każdy sprawia, że wzięcie tomiku do rąk dostarcza również fizycznej przyjemności. W ten sposób Austeria nakarmiła estetyką ciało i duszę, za co jestem naprawdę wdzięczna.

Normalnie nie daję poezji ocen, ale ten jeden raz robię wyjątek, bo wydanie i słowa autora to przepiękny (choć bolesny) świat.

Człowiek, który nigdy nie związał się z żadnym ugrupowaniem ani z żadnym pismem. Który pokochał Rzym na tyle, że po przeprowadzce do niego, został w nim już do końca. Który nigdy nie podjął długotrwałej pracy. Który został odrzucony przez społeczeństwo, tylko dlatego że otwarcie przyznawał się do swojej orientacji. Który zmarł przez to w samotności i biedzie.

O życiu...