Fascynująca opowieść o kobiecie w czasie konserwatywnej rewolucji - o zmaganiu z walką o siebie, o trudnościach istnienia w świecie ogarniętym wojną. Opowieść obejmuje wiele lat życia bohaterki i dzięki temu daje szeroką perspektywę.

Fascynująca opowieść o kobiecie w czasie konserwatywnej rewolucji - o zmaganiu z walką o siebie, o trudnościach istnienia w świecie ogarniętym wojną. Opowieść obejmuje wiele lat życia bohaterki i dzięki temu daje szeroką perspektywę.

Nudne i przegadane. Rysunkowo także się nie broni.

Nudne i przegadane. Rysunkowo także się nie broni.

Smutna opowieść. Dojrzewanie w cieniu polityki, życie przeplatające się z polityką. I niemożność wyrwania się z jej cienia.
Przy okazji - znów opowieść o dojrzewaniu.

Smutna opowieść. Dojrzewanie w cieniu polityki, życie przeplatające się z polityką. I niemożność wyrwania się z jej cienia.
Przy okazji - znów opowieść o dojrzewaniu.

Spotkanie z "Persepolis" było bardzo interesujące - rzadko mam okazję spojrzeć na świat z pozycji tej szerokości geograficznej. Dobrze jest czasem zobaczyć w ludziach z innej kultury postaci z krwi i kości. Gdybyśmy się ćwiczyli w tej umiejętności, może wojen byłoby mniej...
Bardzo udana część pierwsza komiksu, druga była dla mnie już nieco mniej interesująca.
(Dokończałam przed przesłuchaniem do Va Banque).

Spotkanie z "Persepolis" było bardzo interesujące - rzadko mam okazję spojrzeć na świat z pozycji tej szerokości geograficznej. Dobrze jest czasem zobaczyć w ludziach z innej kultury postaci z krwi i kości. Gdybyśmy się ćwiczyli w tej umiejętności, może wojen byłoby mniej...
Bardzo udana część pierwsza komiksu, druga była dla mnie już nieco mniej interesująca.
(Dokończałam...

Autobiograficzny komiks Marjane Satrapi, irańskiej autorki, który opowiada o jej życiu na przestrzeni czternastu lat, od dziesięcioletniej dziewczynki, urodzonej jeszcze w czasach przed rewolucją islamską do dwudziestoczteroletniej kobiety, która dwukrotnie wyjechała z Iranu, uciekając przed wojną i prześladowaniami.

Mimo że komiks obfituje w humor i ironię, to smutno się czytało o przemianie społecznej w Iranie. W 1980 roku został wprowadzony obowiązek noszenia chust przez kobiet w miejscach publicznych, które zaledwie rok wcześniej mogły ubierać się jak tylko chciały. Autorka dość celnie zauważyła hipokryzję wprowadzających to prawo: ona miała problem, gdy założyła chustę o pięć centymetrów krótszą, ponieważ w ten sposób podniecała mężczyzn (xD),za to mężczyźni mogli bez słowa krytyki nosić obcisłe spodnie, które według władz w żaden sposób nie wzbudzały pożądania u kobiet. Niestety, do takich religijnych absurdów trudno podchodzić z powagą.

Też łatwiej było mi się utożsamić z autorką/główną bohaterką, która po wyjechaniu do nie czuła się tam chciana - w końcu była imigrantką z kraju trzeciego świata i spotykała się z jawną niechęcią czy nawet nienawiścią ze strony mieszkańców. Z kolei gdy wróciła do Iranu, tam również nie czuła się jak u siebie - w końcu nasiąknęła wartościami „zgniłego Zachodu” i nie zawsze była rozumiana przez dawne koleżanki. Chociażby kwestia „swobody seksualnej” - jak można uprawiać seks bez ślubu?
Podobne uczucia towarzyszą mi po wyprowadzce na drugi koniec Polski. W obecnym miejscu nie czuję się jak w domu, za to w rodzinnym domu nie czuję się już jak u siebie, szczególnie po zmianach, które zaszły czy to w domu właśnie, czy ogółem w mieście. I takie rozdarcie pomiędzy dwoma światami jest dosyć męczące.

Same rysunki są bardzo proste - to dobrze, ponieważ nie odciągają uwagi od tekstu, którego jak na komiksy (przynajmniej takie mam wrażenie) jest naprawdę sporo.

Jest to zdecydowanie komiks otwierający głowę, umożliwiający spojrzenie na obcy kulturowo kraj z perspektywy osoby urodzonej tam, która zaznała życia w „cywilizowanym świecie” i ma porównanie. Jest także krytyczna wobec swojej ojczyzny, a raczej tego, co się z nią stało.

Autobiograficzny komiks Marjane Satrapi, irańskiej autorki, który opowiada o jej życiu na przestrzeni czternastu lat, od dziesięcioletniej dziewczynki, urodzonej jeszcze w czasach przed rewolucją islamską do dwudziestoczteroletniej kobiety, która dwukrotnie wyjechała z Iranu, uciekając przed wojną i prześladowaniami.

Mimo że komiks obfituje w humor i ironię, to smutno się...

Klasyka! Wspaniałę, cudowne, ulubione

Klasyka! Wspaniałę, cudowne, ulubione

Spodziewałam się czegoś dobrego, ale przyznaję, że i tak zostałam mile zaskoczona.
Jest to trochę autobiografia, a trochę historia zmian jakie zachodziły w Iranie i w obu przypadkach sprawdza się świetnie. Jak ktoś wcześniej zauważył autorka nie wybiela siebie, ani swoich wyborów i nie ukrywa, że jest na uprzywilejowanej pozycji. Uważam, że to tylko wartość dodana tej powieści graficznej. Niesamowite jak łatwo było mi zobaczyć siebie w rówieśnikach z Iranu, których opisywała Marjane Satrapi.
Historia jest naprawdę przystępna, mimo że często porusza trudne tematy i moim zdaniem należy do tych pozycji, które warto znać.

Spodziewałam się czegoś dobrego, ale przyznaję, że i tak zostałam mile zaskoczona.
Jest to trochę autobiografia, a trochę historia zmian jakie zachodziły w Iranie i w obu przypadkach sprawdza się świetnie. Jak ktoś wcześniej zauważył autorka nie wybiela siebie, ani swoich wyborów i nie ukrywa, że jest na uprzywilejowanej pozycji. Uważam, że to tylko wartość dodana tej...

Tak jak przy wielu znanych i uznanych tytułach, sięgając po „Persepolis” podświadomie bałem się zawodu. Okazało się, że niepotrzebnie, bo to jeden z tych przypadków, który naprawdę na swoją opinię zasłużył. Najbardziej w historii podobało mi się to, jak autorka nie próbowała się na siłę wybielać i ukazywała swoje wady i porażki życiowe, z których czasem wynosiła lekcję, a czasem nie. Podobne odczucia mam w związku z podkreślaniem znaczenia w jej losach uprzywilejowanej pozycji, którą mogła mieć dzięki rodzicom. Świetny komiks i bardzo udana autobiografia.

Tak jak przy wielu znanych i uznanych tytułach, sięgając po „Persepolis” podświadomie bałem się zawodu. Okazało się, że niepotrzebnie, bo to jeden z tych przypadków, który naprawdę na swoją opinię zasłużył. Najbardziej w historii podobało mi się to, jak autorka nie próbowała się na siłę wybielać i ukazywała swoje wady i porażki życiowe, z których czasem wynosiła lekcję, a...

Przeczytane z wielka przyjemniością, bo rysunki mocno podbiły fakty. Czarny humor, ironia, ciekawy punkt widzenia. Jednak im dalej w las, tym mocniej gdy o tym mysle, widze szklaną granice między krajem prawdziwym, a zyciem bohaterki. Na pewno liznęliśmy fragment historii Iranu, ale przez to że bohaterka jest bardzo mocno uprzywilejowana (zamożność i wysokie stanowisko ojca),miałam spory dysonans. Z dużo większa ciekawością posłuchałabym tego samego, w opowieści zwykłej córki sklepikarza. Jednak wtedy nie słuchalibyśmy o jeździe za granice, tylko walki o byt.

Przeczytane z wielka przyjemniością, bo rysunki mocno podbiły fakty. Czarny humor, ironia, ciekawy punkt widzenia. Jednak im dalej w las, tym mocniej gdy o tym mysle, widze szklaną granice między krajem prawdziwym, a zyciem bohaterki. Na pewno liznęliśmy fragment historii Iranu, ale przez to że bohaterka jest bardzo mocno uprzywilejowana (zamożność i wysokie stanowisko...

"Persepolis".

Za scenariusz i rysunki odpowiada Marjane Satrapi, urodzona i wychowana w Teheranie, a aktualnie mieszkająca w Paryżu. Autorka komiksów i książek dla dzieci oraz reżyserka filmów animowanych.

"Persepolis" przez wielu uznawane jest za jedno z najbardziej znaczących dzieł literackich ostatnich lat. I totalnie nie ma co się temu dziwić, bo to poetycka, autobiograficzna opowieść o dorastaniu w bardzo trudnych czasach. Autorka opowiada nam niemal dwie dekady historii Iranu, podczas których zmienia się nie tylko jej życie, ale i cały kraj. Porusza wiele istotnych kwestii, m.in wolności, prześladowań, wiary, tożsamości czy też rodziny. Wszystkie tematy ukazane są z subtelnością, ale zarazem w sposób bardzo emocjonalny i miejscami humorystyczny.

Warstwa graficzna jest po prostu perfekcyjnie dopasowana. Autorka w świadomy sposób posługuje się prostymi, czarno-białymi ilustracjami, które w subtelny, ale i skuteczny sposób, oddają nam emocje bohaterów. Minimalistyka jest tutaj według mnie świadomym zabiegiem, użytym tak by treść opowiadanej historii była przystępniejsza.

Przed lekturą miałem pewne obawy czy uda mi się przebrnąć przez ten album ale już po kilkunastu stronach wsiąkłem w opowieść tak głeboko, że ciężko było mi się od niej oderwać. Wybitne, uniwersalne dzieło, które według mnie każdy powinien znać.

"Persepolis".

Za scenariusz i rysunki odpowiada Marjane Satrapi, urodzona i wychowana w Teheranie, a aktualnie mieszkająca w Paryżu. Autorka komiksów i książek dla dzieci oraz reżyserka filmów animowanych.

"Persepolis" przez wielu uznawane jest za jedno z najbardziej znaczących dzieł literackich ostatnich lat. I totalnie nie ma co się temu dziwić, bo to poetycka,...