Człowiek, który wiedział za dużo. Dlaczego zginęli Jaroszewiczowie

Sąsiedzi usłyszeli skowyt psa Jaroszewiczów, za którym podniosły się głosy wszystkich okolicznych czworonogów. Mimo że ów dźwięk był czymś niespotykanym (jak mówili później, ich zwierzakowi nigdy wcześniej nie zdarzyło się nic podobnego), żadna z mieszkających w pobliżu osób nie pofatygowała się, by sprawdzić, co też dzieje się w domu byłego polityka. Dopiero wiele godzin później ich syn, Jan, wchodząc do domu rodzinnego zastaje okropny widok...

Piotr Jaroszewicz był człowiekiem, u którego każdy mógł szukać pomocy; zawsze starał się odnaleźć wyjście z danej sytuacji, wesprzeć, coś poradzić. Osoby z nim pracujące wspominają go bardzo dobrze, jako człowieka niezwykle kulturalnego, sympatycznego i inteligentnego. Jego jedyną wadą było to, że wiedział zbyt wiele o ciemnej stronie polityki tamtych lat. I co ważniejsze, chciał się tym podzielić ze światem.

Czy to możliwe, że właśnie dlatego zginął wraz z żoną? A może ich śmierć była zwykłym przypadkiem, efektem rabunkowego napadu, czystego zła... ?

To, że książki o prawdziwych zbrodniach w ostatnim czasie cieszą się sporą popularnością, wie chyba każdy z nas. Ja również "wsiąkłam" w ową tematykę, starając się na bieżąco czytać wszelkiego rodzaju nowości z gatunku true crime. Zwyczajnie mnie to ciekawi. Szczególnie, jeżeli dana pozycja dotyczy polskiej sprawy- i to nierozwiązanej. W tym wypadku nie mamy do czynienia z anonimową postacią, lecz z zabójstwem polityka. Co -przynajmniej teoretycznie- powinno nadać sprawie najwyższy priorytet. A jak to się wszystko odbyło, każdy wie. A jeżeli nie, to reportaż pani Moniki na pewno rozjaśni sytuację.

Uważam, że to jeden z lepszych reportaży, jakie zdarzyło mi się do tej pory czytać. Autorka przybliża nam sylwetkę Piotra Jaroszewicza, jego działalności politycznej i późniejszych lat, już na emeryturze. Nie jest dla nas tajemnicą także jego życie rodzinne, czyli nieszczęśliwe małżeństwo czy odczucia macochy względem syna z pierwszego małżeństwa, Andrzeja. Alicja Jaroszewicz, choć będąca raczej cieniem swojego męża, także budzi zainteresowanie. A może nawet nie tyle ona, co jej dość specyficzne zachowania, często zakrawające wręcz na groźby wobec pomocy domowej czy pasierba. Dlatego też śledztwo delikatnie zahaczało o nią- być może to ona chciała śmierci swego męża, jednak w takim wypadku dlaczego sama zginęła?

Jestem totalnym amatorem w policyjnych sprawach, wszelkie informacje odnośnie działań policji mam tylko z czytanych przeze mnie thrillerów, a wiadomo, że nijak się to ma do rzeczywistości. No i liznęłam nieco true crime, gdzie czasem śledczy dzielą się z nami swoimi metodami pracy. Niemniej jednak nie uważam się za kogoś, kto mógłby określić się jako osobę posiadającą ogromną wiedzę na dany temat. A mimo to nawet dla mnie prowadzone po śmierci Jaroszewiczów śledztwo to jeden wielki kabaret. Jak można dopuścić, by kilkadziesiąt osób przewijało się przez ich dom, tym samym zacierając ewentualne ślady? Jak można nie skupić się na świadkach z bliskiego sąsiedztwa, wręcz pomijając ich zeznania? Nie wspominając już o wielu innych elementach, które zupełnie tutaj nie grają. Od razu widać, że ktoś z góry starał się ze wszystkich sił zatuszować prawdę o wydarzeniach tamtej nocy.

W końcu jednak wskazano sprawców. Powiem Wam szczerze, że skoro ja nie dałam się nabrać na ich wątpliwą winę, to dziwię się, jak dał się przekonać sąd. Jedyne co przychodzi mi do głowy, to łapówka. Już po ich zeznaniach było widać, że ewidentnie powtarzają wyuczone na pamięć kwestie, nie mające nic wspólnego z rzeczywistością. Ale przecież władza musiała kogoś wystawić społeczeństwu, prawda?

Człowiek, który wiedział za dużo to kawał dobrej roboty, za co brawa należą się pani Monice Górze. Widać, że przyłożyła się do swojej pracy, próbując dotrzeć tam, gdzie inni nie chcieli. Dzięki temu czytelnik ma nieco wyraźniejszy obraz całej otoczki wokół Jaroszewiczów, możemy spekulować, analizować- mamy po prostu niezbędne do tego informacje. Sami wyciągamy wnioski, być może mylne, ale kogo by to interesowało? Przecież sprawę uznaje się za zamkniętą...

Ta pozycja jest skierowana nie tylko dla fanów true crime, lecz również tych, którzy uwielbiają polityczne postacie- ich dobrze opisane sylwetki, działalność. Oby więcej takich książek!

Sąsiedzi usłyszeli skowyt psa Jaroszewiczów, za którym podniosły się głosy wszystkich okolicznych czworonogów. Mimo że ów dźwięk był czymś niespotykanym (jak mówili później, ich zwierzakowi nigdy wcześniej nie zdarzyło się nic podobnego), żadna z mieszkających w pobliżu osób nie pofatygowała się, by sprawdzić, co też dzieje się w domu byłego polityka. Dopiero wiele godzin...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Całość na feminadomi.pl
Monika Góra jest naszym przewodnikiem po historii Jaroszewiczów, toczącego się śledztwa i jego niejasności. Czytając, co i rusz, będziecie kręcić z niedowierzaniem głową. Autorka, opisując prawdę stworzyła kryminał i sensację w jednym. Prawdziwa historia, która przebija niejedną współczesną opowieść powstałą tylko i wyłącznie w wyobraźni pisarza. Monika Góra cofa się także do czasu przed podjęciem funkcji premiera przez Piotra Jaroszewicza. To są bardzo ważne informacje, bo pokazują macki władzy, która wznosi wybranego człowieka coraz wyżej, aż do spektakularnego upadku, a w tym przypadku brutalnej śmierci. Obraz przedstawiony przez Monikę Górę jest smutny. Prawda nie jest najważniejsza, a ci co powinni o nią walczyć, być bezstronni, też są pociągani tymi niewidzialnymi mackami. Smutny obraz naszego państwa, policji, prokuratury. Lata mijają a widoku na lepsze nie ma. Czy kiedyś dopiszemy zakończenie tej historii? Oby. Na jaw wychodzą nowe fakty, ale czy wystarczy determinacji? Pożyjemy, zobaczymy.

Całość na feminadomi.pl
Monika Góra jest naszym przewodnikiem po historii Jaroszewiczów, toczącego się śledztwa i jego niejasności. Czytając, co i rusz, będziecie kręcić z niedowierzaniem głową. Autorka, opisując prawdę stworzyła kryminał i sensację w jednym. Prawdziwa historia, która przebija niejedną współczesną opowieść powstałą tylko i wyłącznie w wyobraźni pisarza....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W reportażu Moniki Góry możemy dowiedzieć się dużo wiadomości co działo się za komuny, ale to jest przeszłość. Osoby które żyły za czasów komuny mogą sobie przypomnieć ten ciężki czas i jak rządziła wtedy polityka naszego kraju. W książce cały czas miesza się polityka z życie Piotra Jaroszewicza kiedy był premierem i rządził Jaruzelski oraz wtedy gdy go zwolnili. Jaroszewicz gdy chciał coś ujawnić i był cały czas pod nadzorem. Na początku fakty strasznie się mieszają ze sobą, ale zaczytując się dalej w reportaż zaczyna się to wszystko składać w jedną całość. Niestety całe śledztwo jak i życie i śmierć Jaroszewiczów nie zostaje rozwikłana aż do chwili obecnej.

W reportażu Moniki Góry możemy dowiedzieć się dużo wiadomości co działo się za komuny, ale to jest przeszłość. Osoby które żyły za czasów komuny mogą sobie przypomnieć ten ciężki czas i jak rządziła wtedy polityka naszego kraju. W książce cały czas miesza się polityka z życie Piotra Jaroszewicza kiedy był premierem i rządził Jaruzelski oraz wtedy gdy go zwolnili....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejna mocna książka autorki. Świetnie opisany życiorys Piotra Jaroszewicza, bez zamilczania mętnych fragmentów biografii. Wszystkie wątki dot. zabójstwa omówione bardzo szeroko. Świetna reporterska robota.
Jedyne zastrzeżenia jakie mam to do kwestii wydawniczych - korekta w wielu miejscach niedomaga.

Kolejna mocna książka autorki. Świetnie opisany życiorys Piotra Jaroszewicza, bez zamilczania mętnych fragmentów biografii. Wszystkie wątki dot. zabójstwa omówione bardzo szeroko. Świetna reporterska robota.
Jedyne zastrzeżenia jakie mam to do kwestii wydawniczych - korekta w wielu miejscach niedomaga.

Pokaż mimo to

"Człowiek, który wiedział za dużo. Dlaczego zginęli Jaroszewiczowie"? Monika Góra
Noc z 31 sierpnia na 1 września 1992 r. w Aninie. Nieznani sprawcy dokonują włamania do willi byłego premiera PRL-u Piotra Jaroszewicza i jego żony Alicji Solskiej-Jaroszewicz. Obydwoje zostają zamordowani, a wcześniej torturowani, jednak z domu nie giną cenne przedmioty choć jest ich tam bardzo dużo. Jedynie gabinet byłego premiera jest przetrząśnięty, giną notatki do książki, którą pisał Jaroszewicz.
W momencie pisania reportażu (początek 2020 r.) trwa proces oskarżonych o to zabójstwo. Zupełnie nieoczekiwanie do zbrodni przyznaje się tzw. gang karateków z Radomia, jednak przed sądem nikt z nich nie potrafi przedstawić prawdopodobnego przebiegu wydarzeń. Monika Góra szczegółowo prezentuje wszystkie hipotezy, pozwala czytelnikowi snuć własne domysły od wątku rabunkowego po wiedzę na temat zaginionych hitlerowskich dokumentów. Przed śmiercią polityk pracował nad książką, w której chciał przerwać milczenie i obnażyć skrywane przez lata sekrety. Wiele wskazuje na to, że posiadał wiedzę na temat PRL-owskich przekrętów na temat handlu zagranicznego, a co za tym idzie znał tajemnicę powstania wielkich fortun. Czy ta wiedza kosztowała go życie? Czy kiedykolwiek poznamy prawdę? Czy policjantami ktoś kierował? Dlaczego prowadzili oni tak opieszale to śledztwo? Dlaczego tak wiele dowodów zostało utraconych bezpowrotnie? Pytania się mnożą, ale niestety na żadne z nich nie ma odpowiedzi.
Monika Góra napisała rzetelny i wielowątkowy reportaż, który czyta się jak najlepszy kryminał. Niestety nie opisuje on fikcji. Rozdziały o gangu karateków, aż jeżą włos na głowie, opieszałość policji jeszcze bardziej. Co ciekawe 1 wrzesnia 1992 roku zostaje uprowadzony Jarosław Ziętara - znany poznański dziennikarz. Czy te dwa morderstwa mają punkt styczny?
Piotr Jaroszewicz to znana postać, to on nadał komunikat o podwyżkach, które doprowadziły do zamieszek w czerwcu 1976 r. m.in. w Radomiu czy w Poznaniu. Książkę polecam każdemu, przede wszystkim tym, których interesuje polityka lat 70-tych, 80- tych i tego co działo się po 1989 roku. Jeśli ktoś nie ma jakiejkolwiek wiedzy o polityce w tych czasach to i tak nie będzie to w niczym przeszkadzało.
Autorka po raz kolejny udowodniła to, jaką jest świetną dziennikarką. Jej wcześniejsza książka "Miasteczko zbrodni" to jeden z najlepszych reportaży jaki kiedykolwiek czytałam

"Człowiek, który wiedział za dużo. Dlaczego zginęli Jaroszewiczowie"? Monika Góra
Noc z 31 sierpnia na 1 września 1992 r. w Aninie. Nieznani sprawcy dokonują włamania do willi byłego premiera PRL-u Piotra Jaroszewicza i jego żony Alicji Solskiej-Jaroszewicz. Obydwoje zostają zamordowani, a wcześniej torturowani, jednak z domu nie giną cenne przedmioty choć jest ich tam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Było: matrioszki, karatecy, rabusie, służby, rodzina, dokumenty, diamenty, wspomnienia. Zabić mógł każdy z każdego powodu.

Mamonieję: lubię te historie, które już kiedyś słyszałem

Było: matrioszki, karatecy, rabusie, służby, rodzina, dokumenty, diamenty, wspomnienia. Zabić mógł każdy z każdego powodu.

Mamonieję: lubię te historie, które już kiedyś słyszałem

Pokaż mimo to

Rzetelna i wielowątkowa książka na temat do dziś nierozwiązanej sprawy ( czy kiedykolwiek dowiemy się prawdy?)- zabójstwa komunistycznego premiera Piotra Jaroszewicza i jego żony Alicji Solskiej w 1992 r w ich willi w Aninie. Autorka dokładnie opisuje samą zbrodnię przeplatając to opisem najciekawszych wydarzeń z życia i kariery politycznej Jaroszewicza- bez względu na oceny moralne , było to życie niezwykłe, pełne tragedii i osobistych dramatów, na które ogromny wpływ miala historia pierwszej połowy XXw, człowiek z pewnością niezwykły i nietuzinkowy. Szokujące relacje rodzinne, zwl. między Alicją Solską, a synem Jaroszewicza z pierwszego małżeństwa, Andrzejem. Wreszcie autorka przedstawia hipotezy - także te najmniej prawdopodobne- i możliwe przyczyny brutalnego mordu małżeństwa. To niezwykła opowieść o czasach wojennych, PRL- owskiej rzeczywistości, służbach i wielkiej polityce, latach 90 , skandalicznych zaniedbaniach policji i często takiej pracy prokuratury... Kto zamordował tych dwoje starych ludzi i komu zależy, by prawda nie wyszła na światło dzienne? Książka pasjonująca, jednak nie dla każdego, dużo historii i polityki, co może być zniechęcające dla miłośników wyłącznie historii true crime. Jednak bardzo warto. Nie mogę przestać myśleć o wielu przedstawionych w niej niezwykłych wydarzenach.

Rzetelna i wielowątkowa książka na temat do dziś nierozwiązanej sprawy ( czy kiedykolwiek dowiemy się prawdy?)- zabójstwa komunistycznego premiera Piotra Jaroszewicza i jego żony Alicji Solskiej w 1992 r w ich willi w Aninie. Autorka dokładnie opisuje samą zbrodnię przeplatając to opisem najciekawszych wydarzeń z życia i kariery politycznej Jaroszewicza- bez względu na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Od ponad pół roku trwa proces oskarżonych o zabójstwo małżeństwa Jaroszewiczów sprzed 29 lat. Zupełnie nieoczekiwanie do zbrodni przyznali się członkowie tzw. gangu karateków, który ma na swoim koncie kilkadziesiąt napadów rabunkowych dokonanych w latach 90. Monika Góra, autorka reportażu o sprawie Iwony Cygan, śledzi proces i uczestniczy we wszystkich przesłuchaniach. Lata temu o to morderstwo oskarżono mężczyzn należących do szajki z Mińska Mazowieckiego, którzy ostatecznie zostali uniewinnieni. Czy tym razem przed oblicze sądu trafili winni zbrodni sprzed lat?⠀
⠀
Noc z 31 sierpnia na 1 września 1992 roku w warszawskim Aninie. Nieznani sprawcy włamują się do willi byłego premiera komunistycznego rządu - Piotra Jaroszewicza i jego żony Alicji Solskiej-Jaroszewicz. Jak tego dokonali nie jest pewne do dziś. Dom nie nosił śladów włamania. Jedna z bardziej prawdopodobnych hipotez głosi, że sprawcy wspięli się na balkon budynku po kratownicy dla winorośli, skąd weszli do środka przez uchylone okno. Polityka brutalnie torturowano, ostatecznie odebrano mu życie poprzez zadzierzgnięcie ciupagą paska na jego szyi. Żona byłego premiera w tym czasie leżała związana w łazience, jednak ostatecznie i ona została zabita strzałem w tył głowy. Z domu zginęło kilka rzeczy, m.in. notatki i dokumenty Piotra Jaroszewicza, jednak tak naprawdę budynek nie nosił śladów plądrowania. Jedynym pomieszczeniem, które zostało wywrócone do góry nogami był gabinet byłego premiera.⠀
⠀
Monika Góra bardzo szczegółowo prezentuje wszystkie hipotezy, które pojawiły się w sprawie. Od najczęściej powtarzanego motywu rabunkowego, po brzmiącą nieco fantastycznie teorię związku z zaginionymi hitlerowskimi dokumentami. Faktem jest, że przed śmiercią polityk pracował nad książką, w której chciał przerwać milczenie i obnażyć skrywane przez lata sekrety. Wiele wskazuje na to, że posiadał wiedzę na temat PRL-owskich przekrętów na styku służb specjalnych i handlu zagranicznego, a co za tym idzie znał tajemnicę powstania wielkich fortun. Czy ta wiedza kosztowała go życie?⠀Czy Jaroszewicz został uciszony na zawsze, a oskarżani dziś o jego śmierć członkowie gangu karateków są jedynie marionetkami w rękach osób bardziej wpływowych i potężnych? Wiele na to wskazuje. Poza wiedzą na temat przekrętów finansowych, polityk mógł również dysponować informacjami dotyczącymi tzw. rosyjskich matrioszek, czyli sowieckich agentów-sobowtórów, którzy po wieloletnim szkoleniu mieli wtapiać się w polskie środowisko polityczne. ⠀
⠀
Książka bardzo rzetelnie i drobiazgowo opisuje wszystkie wątki związane ze sprawą Jaroszewiczów. Paradoksalnie, to może być jednocześnie jej największą wadą. Czasami miałam wrażenie, że autorka tak wiele uwagi poświęca pobocznym kwestiom, że czytelnik może stracić z oczu główny wątek. ⠀
Druga sprawa, że musicie przygotować się na sporą dawkę polityki. Aby ją ogarnąć potrzebna jest przynajmniej podstawowa wiedza historyczna, bo nie ma tutaj miejsca na przypominanie podstaw. W związku z tym książkę szczególnie polecam zainteresowanym historią PRL-u i polityką. Dla fascynata true crime pozbawionego wspomnianych zainteresowań może okazać się nieco zbyt ciężkostrawna.

Od ponad pół roku trwa proces oskarżonych o zabójstwo małżeństwa Jaroszewiczów sprzed 29 lat. Zupełnie nieoczekiwanie do zbrodni przyznali się członkowie tzw. gangu karateków, który ma na swoim koncie kilkadziesiąt napadów rabunkowych dokonanych w latach 90. Monika Góra, autorka reportażu o sprawie Iwony Cygan, śledzi proces i uczestniczy we wszystkich przesłuchaniach. Lata...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Monika Góra, autorka książki "Człowiek, który wiedział za dużo" udowadnia, że literatury non-fiction nie przebije żaden współcześnie wymyślony kryminał. Nawet jakby się człowiek bardzo postarał, nie wymyśli tak skomplikowanych związków przyczynowo-skutkowych.  Bez nadmiernych wulgaryzmów czy epatowania seksualnością. Do książki miałam tylko zajrzeć, a odłożyłam ją dopiero wtedy, kiedy skończyłam, raz po raz kręcąc głową z niedowierzaniem.

Małżeństwo Jaroszewiczów zamordowano 1 września 1992 roku w ich własnym domu. Przez wiele lat próbowano wyjaśnić, dlaczego tak się stało. W sierpniu 2020 roku rozpoczął się ponowny proces oskarżonych o zabójstwo premiera. Czy tym razem udało się rozwiązać enigmatyczną zagadkę śmierci emerytów?

Już sama postać Jaroszewicza jest ciekawa i może nasuwać pewne przypuszczenia. Mało komu udaje się ekspresowa wspinaczka po szczeblach wojskowej kariery. To, co Jaruzelskiemu zajęło 13. lat, Jaroszewicz osiąga w 28. miesięcy. Mając stopień generała, może zasiadać na kierowniczych stanowiskach i dzierżyć tekę ministra, tym samym być świadkiem wydarzeń, które zazwyczaj zamiata się  pod dywan.  Czy ta  wiedza przyczyniła się do śmierci premiera?

Autorka nie tylko próbuje dać jednoznaczną odpowiedź na to pytanie, ale też przy okazji przedstawia przeszłość Piotra Jaroszewicza i kulisy władzy minionego ustroju. Wskazuje macki, które nieustająco wiją się wokół kolejnych ofiar systemu. Macki, które nic sobie nie robą ze zmian, które nastąpiły po upadku ZSRR. Niewygodni świadkowie historii są eliminowani, a najbardziej sprytni wciąż rządzą i nabijają kabzę. "Człowiek, który wiedział za dużo" to też absolutnie skandaliczny obraz Polskiej Policji. Zacieranie śladów, znikanie zabezpieczonych śladów, zawieruszanie kluczowych dokumentów, dziwne odnajdowanie zaginionych śladów i tak w koło Macieju. Ślady, brak śladów, nowe ślady...

Po prostu niewiarygodne, a jednak prawdziwe. Koniec końców powoływane są kolejne komisje, wyjaśniające działania poszczególnych grup dochodzeniowych. Sprawa goni sprawę, już wszyscy wiedzą, że błędy, jakie popełnili policjanci i prokuratura są karygodne, ale ani o jotę nie przybliża to do odpowiedzi na pytanie, kto zabił?! Nie przeszkadza to jednak w awansach. Błędy? A kogo to obchodzi.

Dla mnie osobiście szokującą była również relacja Alicji Solskiej (drugiej żony Jaroszewicza) z mężem i jego synem z pierwszego małżeństwa. Dacie wiarę, że tam dochodziło do jawnego planowania zamachu na życie jednego i drugiego? Znam ten typ kobiety. Miałam taką sąsiadkę, na marginesie, też miała męża wojskowego. Podsumowując, książkę serdecznie polecam. Wzbudza emocje, które długo jeszcze wybrzmiewają po lekturze.

IG @angelkubrick

Monika Góra, autorka książki "Człowiek, który wiedział za dużo" udowadnia, że literatury non-fiction nie przebije żaden współcześnie wymyślony kryminał. Nawet jakby się człowiek bardzo postarał, nie wymyśli tak skomplikowanych związków przyczynowo-skutkowych.  Bez nadmiernych wulgaryzmów czy epatowania seksualnością. Do książki miałam tylko zajrzeć, a odłożyłam ją dopiero...

więcej

mniej

Pokaż mimo to