W kwestii atmosfery i nastroju budzi moje skojarzenia z Niewidzialnymi miastami, Italo Calvino, ale jednak mniej przełomowe. To zbiór obrazków, czy mowa o podróży przez Indie czy o snach różnych osób, nawet nie slice-of-life tylko jeszcze mnie, ot, takie spojrzenie przelotne na czyjeś życie. Ma to swój urok i mnie się podobało, zwłaszcza że język jest bardzo zgrabny, a miejscami oddanie głosu innym bohaterom (zwłaszcza w Nokturnie Indyjskim) podobało mi się, bo lubię takie "szkatułkowe" historie (tutaj to stwierdzenie jest nieco na wyrost, dlatego cudzysłów).
Nie ma wielkiej historii, nie ma wielkiej linii fabularno-filozoficznej. Ot, ładny obrazek. <oże nie sentymentalny landszaft ale też nie Mona Lisa.

W kwestii atmosfery i nastroju budzi moje skojarzenia z Niewidzialnymi miastami, Italo Calvino, ale jednak mniej przełomowe. To zbiór obrazków, czy mowa o podróży przez Indie czy o snach różnych osób, nawet nie slice-of-life tylko jeszcze mnie, ot, takie spojrzenie przelotne na czyjeś życie. Ma to swój urok i mnie się podobało, zwłaszcza że język jest bardzo zgrabny, a...

Niewielka książeczka złożona z 3 części. W pierwszej jest opowiadanie o tajemniczym poszukiwaniu Portugalczyka w Indiach i na Goa. W drugiej - moim zdaniem najlepszej - wymyślone sny sławnych i znanych twórców z przeszłości. To niesamowite pole do wyobraźni, w którym widać rękę mistrza. Trzecia część jest najbardziej hermetyczna - ostatnie dni życia Pessoi, wypełnione jego postaciami i twórczością; kto nie zna - nie poczuje klimatu i ta część będzie dla niewtajemniczonego czytelnika niezrozumiała. Ale warto przeczytać część o snach. Niesamowite.

Niewielka książeczka złożona z 3 części. W pierwszej jest opowiadanie o tajemniczym poszukiwaniu Portugalczyka w Indiach i na Goa. W drugiej - moim zdaniem najlepszej - wymyślone sny sławnych i znanych twórców z przeszłości. To niesamowite pole do wyobraźni, w którym widać rękę mistrza. Trzecia część jest najbardziej hermetyczna - ostatnie dni życia Pessoi, wypełnione jego...

Objawienie! Tabucchi wspina się na szczyt literackiej alchemii w trzech krokach. Pierw wyrusza w podróż do Indii, śladami zaginionego przyjaciela. Ta na pozór sebaldowska opowieść, opiera się na krótkich epizodach, prowadzących do świetnego finału. Następnie w duchu borgesowskim opowiada sny znanych postaci (Caravaggio, Goya, Freud),a nawet tych zmyślonych (Dedal). W odróżnieniu od Argentyńczyka nie wikła się w intelektualne labirynty, za to z niezwykłą swobodą nawiązuje do biografii i dzieł kolejno opisywanych osób. I kiedy wydaje się, że lepiej być nie może, Tabucchi rozdał wszystkie przepyszne karty, wtem zjawia się umierający Fernando Pessoa, cóż to za zagranie, fantastyczny as wyciągnięty z rękawa. Wybitna książka.

Objawienie! Tabucchi wspina się na szczyt literackiej alchemii w trzech krokach. Pierw wyrusza w podróż do Indii, śladami zaginionego przyjaciela. Ta na pozór sebaldowska opowieść, opiera się na krótkich epizodach, prowadzących do świetnego finału. Następnie w duchu borgesowskim opowiada sny znanych postaci (Caravaggio, Goya, Freud),a nawet tych zmyślonych (Dedal). W...

O czym mogli śnić znani i podziwiani...? Caravaggio, Goya, Czechow, Freud? Czy sny są odbiciem życia, czy też to życie kształtują? Podziwiam Tabucchiego za wspaniałą fantazję, ale mającą u podstaw rzetelną znajomość faktów, za błyskotliwą formę opowiadań, które w minimalnej objętości zawierają tyle odcieni i niuansów. Ciekawe, czy ktoś kiedyś napisze "Sen Antonio Tabucchiego, pisarza i znawcy snów innych"?

O czym mogli śnić znani i podziwiani...? Caravaggio, Goya, Czechow, Freud? Czy sny są odbiciem życia, czy też to życie kształtują? Podziwiam Tabucchiego za wspaniałą fantazję, ale mającą u podstaw rzetelną znajomość faktów, za błyskotliwą formę opowiadań, które w minimalnej objętości zawierają tyle odcieni i niuansów. Ciekawe, czy ktoś kiedyś napisze "Sen Antonio...