To nie może być prawdą. Cos mi ciagle siedziało z tyłu głowy jak? Czemu? To niemożliwe.

To nie może być prawdą. Cos mi ciagle siedziało z tyłu głowy jak? Czemu? To niemożliwe.

"Na końcu schodów" Aleksandry Kowalskiej to podróż przez labirynt zapomnienia i mrocznych tajemnic. Kowalska mistrzowsko kreśli historię Gabriela, który po wypadku traci nie tylko pamięć, ale również swoją tożsamość. Zmagania Nell z nieuchwytnym Benem stanowią serce tej opowieści, w której emocje i napięcie rosną wraz z każdą stroną.

Autorka konstruuje postacie, uwodzi nas zmieniającą się dynamiką między Nell a Gabrielem/Benem. Fotograficzna pasja Bena staje się symbolicznym mostem łączącym go z utraconym życiem, a dziwne schody donikąd rzucają cień na mroczną przeszłość rodziny.

Świetnie skonstruowane zwroty akcji i tajemnicza atmosfera sprawiają, że trudno oderwać się od lektury. Kowalska bawi się percepcją czytelnika, wplatając wątki, które zaskakują i prowokują do głębszego zastanowienia się nad naturą pamięci i tożsamości.

"Na końcu schodów" to nie tylko thriller psychologiczny, ale także głęboka analiza relacji, tożsamości i tajemniczych powiązań rodzinnych. Kowalska wplata w fabułę kroki ku prawdzie, które prowadzą do fascynującego finału. Ta książka z pewnością zaspokoi apetyt miłośników zagadek i psychologicznych thrillerów.

Aleksandra Kowalska nie tylko stworzyła intrygującą fabułę, ale także umiejętnie posługuje się językiem, wzbogacając narrację głębokimi emocjami i psychologicznymi niuansami. Jej styl pisania prowadzi przez labirynt emocji, sprawiając, że każde odkrycie staje się zarazem zaskoczeniem i elementem skomplikowanego układu.

W miarę jak Nell zagłębia się w poszukiwania prawdy, czytelnik podąża za nią, doświadczając wewnętrznego konfliktu, jaki towarzyszy rozgrywającym się wydarzeniom. Kowalska doskonale balansuje między napięciem a refleksją, kreując atmosferę, w której każda strona konfliktu staje się żywym, wielowymiarowym charakterem.

Dodatkowym atutem jest sposób, w jaki autorka eksploruje temat pamięci i jej roli w kształtowaniu tożsamości. W kontekście przeszczepu organów oraz utraty pamięci, Kowalska podnosi istotne pytania dotyczące tego, co definiuje naszą egzystencję i jak daleko jesteśmy gotowi się posunąć, aby odkryć własną tożsamość.

"Na końcu schodów" to więcej niż tylko pasjonujący thriller psychologiczny – to głęboka podróż ku zrozumieniu samego siebie i innych. Aleksandra Kowalska udowadnia swoją umiejętność tworzenia opowieści, które trzymają w napięciu, angażują emocjonalnie i zostawiają czytelnika z pytaniami, które pozostaną w myślach na długo po zakończeniu lektury.

"Na końcu schodów" Aleksandry Kowalskiej to podróż przez labirynt zapomnienia i mrocznych tajemnic. Kowalska mistrzowsko kreśli historię Gabriela, który po wypadku traci nie tylko pamięć, ale również swoją tożsamość. Zmagania Nell z nieuchwytnym Benem stanowią serce tej opowieści, w której emocje i napięcie rosną wraz z każdą stroną.

Autorka konstruuje postacie, uwodzi nas...

Bardzo wciągająca książka, pozytywnie mnie zaskoczyła.

Bardzo wciągająca książka, pozytywnie mnie zaskoczyła.

Przychodzę do Was z RECENZJĄ książki autorstwa Aleksandry Kowalskiej pod tytułem „Na końcu schodów" @proszynski_wydawnictwo
Moja ocena 8/10

Autorka prezentuje historię i losy małżeństwa Gabriela i Nell, które jak dotąd uchodzi za szczęśliwe. Jednak zostaje ono wystawione na poważną próbę. Idylla kończy się wraz z tragicznym w skutkach wypadkiem samochodowym.
W jego wyniku mężczyzna przez kilka tygodni przebywa w śpiączce, boryka się z konsekwencjami, w tym jego nerki nie funkcjonują prawidłowo, dlatego przechodzi przeszczep nerki, ale po tych trudnych wydarzeniach, powoli dochodzi do siebie. Kobieta z kolizji wyszła bez szwanku. Mogłoby się wydawać, że ich życie wróci do normalności. Nic bardziej mylnego. Po odzyskaniu świadomości okazuje się, że Gabriel stracił pamięć, dotknęła go amnezja i nie pamięta ich wspólnej przeszłości.
On, zapomniał kim jest. Ona, zrobi co w jej mocy, aby mu przypomnieć. Kobieta stara się odzyskać męża, ale on przybiera nową tożsamość, teraz jest już Benem. Zmienia styl bycia, wyglądu, preferencji, pracę. Z początku niechętnie jest nastawiony do żony, po pewnym czasie odchodzi z domu bez słowa wyjaśnienia czy pożegnania, a później wysyła dokumenty rozwodowe.
Pojawiają się pytania, co łączy go z Gabrielem i jego wcześniejszym życiem? Kim jest nowy człowiek? Jak potoczą się ich losy? Kobieta przejmuje ster, rozpoczyna śledztwo na własną rękę. Czego się dowie? Jakie tajemnice skrywa rodzina Gabriela? Co kryje się na końcu schodów?

Książkę przeczytałam szybko i była to przyjemna lektura, choć akcja nie trzymała w napięciu. Fabuła bardzo przemyślana, a język, styl i kreacje bohaterów zachęcają do lektury. Jest intrygująco, tajemniczo,mrocznie, przeplatają się wątki miłości, kłamstwa, tęsknoty, nienawiści, dyktatury, błędów wychowawczych...ludzkie życie, a jednak tu przedstawione w inny sposób. Jawi się też wizja pandemii, ale autorka wykreowała swoją wizję rozprzestrzeniającego się wirusa.
#claudiacorrrectcreation #czytaniejestsexy #czytabolubię #book #bookstagram #książka #reeding #nakońcuschodów #pracującamama #hyggelife #hyggehome #kontoodzera #recenzja #proszynski_wydawnictwo #aleksandrakowalska

Przychodzę do Was z RECENZJĄ książki autorstwa Aleksandry Kowalskiej pod tytułem „Na końcu schodów" @proszynski_wydawnictwo
Moja ocena 8/10

Autorka prezentuje historię i losy małżeństwa Gabriela i Nell, które jak dotąd uchodzi za szczęśliwe. Jednak zostaje ono wystawione na poważną próbę. Idylla kończy się wraz z tragicznym w skutkach wypadkiem samochodowym.
W jego wyniku...

Ciekawy pomysł, choć byłam trochę o krok przed autorką, a właściwie przed główną postacią, która jako dziennikarka śledcza próbowała rozwikłać historię z przeszłości swojego męża.
Wcześniej niż ona domyśliłam się kilku rzeczy, ale mimo to uważam, że książka była całkiem ciekawa - wciągnęła mnie i przeczytałam połowę przy pierwszym posiedzeniu ;)

Ciekawy pomysł, choć byłam trochę o krok przed autorką, a właściwie przed główną postacią, która jako dziennikarka śledcza próbowała rozwikłać historię z przeszłości swojego męża.
Wcześniej niż ona domyśliłam się kilku rzeczy, ale mimo to uważam, że książka była całkiem ciekawa - wciągnęła mnie i przeczytałam połowę przy pierwszym posiedzeniu ;)

Książka z pewnością należy do tych wciągających 📚

Sam pomysł bardzo mi się spodobał - mąż głównej bohaterki po wypadku potrzebuje operacji, ona oddaje mu nerkę, ale nie odzyskuje mężczyzny swojego życia.

Zamiast niego w szpitalu budzi się zupełnie ktoś inny 🏥

Snute przez żonę teorie są ciekawe i zmuszają do refleksji, co takiego doprowadziło do zmiany 🤔

Wraz z główna bohaterką podążamy za jej pomysłami na rozwiązanie tej zagadki a im bliżej końca jesteśmy tym więcej możliwości się pojawia ❓❔

Książkę czyta się szybko i przyjemnie, choć poruszona tematyka do najprostszych nie należy😳

Myślałam, że zakończenie będzie troszkę inne a rozwiązanie zagadki wstrząśnie mną bardziej. Tak się nie stało, choć tajemnica rzeczywiście może zwalać z nóg.

Ciekawa, naprawdę dobra książka, warta przeczytania 📚

Książka z pewnością należy do tych wciągających 📚

Sam pomysł bardzo mi się spodobał - mąż głównej bohaterki po wypadku potrzebuje operacji, ona oddaje mu nerkę, ale nie odzyskuje mężczyzny swojego życia.

Zamiast niego w szpitalu budzi się zupełnie ktoś inny 🏥

Snute przez żonę teorie są ciekawe i zmuszają do refleksji, co takiego doprowadziło do zmiany 🤔

Wraz z główna...

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2022/02/17-22-na-koncu-schodow-aleksandra-kowalska/

Poznajemy Nell, dziennikarkę mieszkającą w Londynie, w momencie gdy jej mąż wybudza się ze śpiączki. I nie pamięta swojego dawnego życia. Nie pamięta swojej żony, rodziców i znajomych. Nie wie jak wygląda jego dom ani kim był. Ma w głowie kilka obrazów i urywki zdarzeń. Według żony zmienił się. Stał się porywczy, przygnębiony, bardziej mroczny. Lubi inne potrawy oraz zupełnie inaczej się ubiera. Dopełnieniem tych zmian jest to, że nie chce być nazywany Gabrielem. Przedstawia się jako Ben.

Nell liczy na to, że pamięć mu wróci. Ale ten ciągle wrogi mężczyzna zupełnie inny w zachowaniu od jej męża nie dopuszcza jej do siebie. Ani do swoich myśli. Diametralnie zmienia swoje życie i układa je od nowa. Nowy człowiek Ben, z zamiłowania jest fotografem. Bo fotografia to jedyna rzecz, która została po starym Gabrielu.


Ten sam lecz nie taki sam…

Historia rozgrywa się w Londynie oraz Francji. Francja pojawia się dlatego, że Nell jest reporterką i uwielbia ten kraj. Z kolei zdjęcia Gabriela zdobiły wiele reportaży żony. Teraz Ben wystawia je i opowiada swoją historię – niepamięci. Nell czuje, że w jego fotografiach ukrywa się jakaś tajemnica. Jakiś nieuchwytny szczegół nie opowiedzianej i zapomnianej historii. Jako reporterka Nell nie może odpuścić tego tropu. Uświadamia sobie, że nie znała swoje męża. Składając kawałek po kawałku jego historię odkrywa go na nowo. Jednak czy jest gotowa na to co znajdzie „Na końcu schodów”?

Historia jest ciekawa i przyciąga by jak najszybciej odkryć ukryty przekaz w fotografiach. Gwałtowna zmiana człowieka po przebudzeniu z amnezji po wypadku jest ciekawym wątkiem. Myśląc o śpiączce ludzi czekają miesiącami by ukochana osoba wróciła. Jednak nikt nie przewiduje, że świat tej osoby i nasz może zostać wywrócony do góry nogami. Jak przypomnieć o sobie, jednocześnie nie będąc nachalnym. Na pewno trzymanie emocji na wodzy jest bardzo trudne, co zostało tutaj ukazane. W końcu Nell tęskniła za swoim mężem. A dostała nowy egzemplarz o nieprzeniknionym spojrzeniu. Dlatego postanawia odkryć prawdę za wszelką cenę.

Prawda, po której nic nie będzie takie samo.

To historia o upartym dążeniu do prawdy. Jednak przy jej odkrywaniu nie można odkrytych faktów dopasowywać do swoich teorii ponieważ wtedy prawda może przejść nam koło nosa. Z drugiej strony decydując się na odkrywanie tajemnic przeszłości musimy być gotowi na udźwigniecie naszych odkryć. Bo od tego co odkryjemy nie można już uciec, a przez to na inne osoby spojrzymy zupełnie inaczej. Historia wciągnie nas w powolne odkrywanie przeszłości, ponieważ nie jest to główny wątek od początku historii. Zaczyna się nieco później gdy już właściwie nie powinien interesować głównej bohaterki. Ale jest reporterką, która tak łatwo nie odpuszcza i do tego zakochaną kobietą. Czy te uczucia nie przysłonią jej prawdy?

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2022/02/17-22-na-koncu-schodow-aleksandra-kowalska/

Poznajemy Nell, dziennikarkę mieszkającą w Londynie, w momencie gdy jej mąż wybudza się ze śpiączki. I nie pamięta swojego dawnego życia. Nie pamięta swojej żony, rodziców i znajomych. Nie wie jak wygląda jego dom ani kim był. Ma w głowie kilka obrazów i urywki zdarzeń. Według żony zmienił...

Akcja powieści "Na końcu schodów" zaczyna się w szpitalu, do którego na skutek wypadku trafia Gabriel, czuły i spokojny mąż Nell. Jednak po wybudzeniu się ze śpiączki Gabriel okazuje się być zupełnie innym człowiekiem. Nazywa siebie Benem, inaczej się zachowuje, twierdzi, że nie pamięta niczego sprzed wypadku. Jedyną nicią łączącą go z samym sobą sprzed wypadku jest zamiłowanie do fotografii, choć i w tym przypadku zmienia się klimat zdjęć oraz ich tematyka - namiętnie fotografuje schody. Nell, jako kochająca żona, niepotrafiąca zrozumieć zmiany męża, postanawia zrobić wszystko, by wróciła mu pamięć, a wraz z nią dawny Gabriel.

Z poszukiwaniem prawdy wiąże się ryzyko, że będzie ona trudna do przyjęcia i tak jest w tej historii. Nell drąży dotąd, aż na jaw wyjdą tajemnice z dzieciństwa męża, a ona sama dowie się, czy pozostały przy życiu bliźniak to spokojny, wzorowy Gabriel, czy wybuchowy, problematyczny Ben.

Powieść Aleksandry Kowalskiej uważam za dobrze spędzony czas. Jedyne, co mi nieco przeszkadzało, to brak polskich realiów. Przyzwyczaiłam się, że polscy autorzy osadzają fabułę na terenie swojego kraju, a nawet jeśli przenoszą ją poza granice, to pozostaje jakaś nić wiążąca bohaterów z Polską, chociażby imiona. No i wątek pandemii wprowadzony mimochodem nie jest do końca zgodny z realiami, więc niezbyt rozumiem jego pomysł.

Akcja powieści "Na końcu schodów" zaczyna się w szpitalu, do którego na skutek wypadku trafia Gabriel, czuły i spokojny mąż Nell. Jednak po wybudzeniu się ze śpiączki Gabriel okazuje się być zupełnie innym człowiekiem. Nazywa siebie Benem, inaczej się zachowuje, twierdzi, że nie pamięta niczego sprzed wypadku. Jedyną nicią łączącą go z samym sobą sprzed wypadku jest...

Spokojne i szczęśliwe życie dziennikarki Nell i Gabriela pracującego jako prawnik w rodzinnej kancelarii przerywa nieszczęśliwy wypadek samochodowy. Śpiączka w jaką zapadł Gabriel, przeszczep, któremu został poddany i w końcu długo wyczekiwany przez rodzinę powrót do życia nie okazał się w rezultacie chwilami wielkiej radości. Poza wyglądem zewnętrznym całe dotychczasowe życie uległo zmianie, łącznie z nadaniem sobie nowego imienia – Ben. Pozostała jedynie pasja fotografowania, szczególnie schodów. Rozwikłanie zagadki próbuje rozwiązać Nell, której małżeństwo z Gabrielem też zakończone zostało rozwodem, a ona sama zamieszkała w maleńkiej prowansalskiej wiosce. Z pomocą dawnej przyjaciółki zajmującej się psychologicznym profilowaniem w śledztwach odkrywa głęboko skrywane tajemnice rodzinne swego byłego męża.
Pasjonujący thriller psychologiczny. Pisząc komentarz z wrażeń przeczytanej książki wydawałoby się, że już ją streściłam. Nic bardziej błędnego – to dopiero początek przerażającej historii, o treści której nic więcej nie mogę napisać nie psując lektury Czytelnikom.

Spokojne i szczęśliwe życie dziennikarki Nell i Gabriela pracującego jako prawnik w rodzinnej kancelarii przerywa nieszczęśliwy wypadek samochodowy. Śpiączka w jaką zapadł Gabriel, przeszczep, któremu został poddany i w końcu długo wyczekiwany przez rodzinę powrót do życia nie okazał się w rezultacie chwilami wielkiej radości. Poza wyglądem zewnętrznym całe dotychczasowe...

Ciekawe wątki psychologiczne. Wyadeje się, że Gabriel i Nell są szczęśliwym małżeństwem. Sęk w tym, że Gabriel spędził kilka tygodni w śpiączce, włąsnie się wybudził, ale czuje się dziwnie obco w znajomym otoczeniu. Cechy osobowości też nie odpowiadają charakterowi męża Nell. Skonfudowana dziewczyna nie wierzy, ze znany jej mąż odszedł, a teraz ktoś upełnie neiznany będzie z nią dzielił życie. Każe się nazywać Ben, co zaskakuje jego rodziców. Nie flirtuje z nia, pozostaje chłodny i zdystansowany. Zastanawiałam się wraz z bohaterką, co doprowadziło go do takiego stanu, co zaszło podczas śpiączki.
Tematyka trudna, rzadko spotykana, choć może stanowić pewną ogólną metaforę. Wadomo, ze przez lata zmieniamy się nie tylko fizycznie, obwisają piersi, tworzy się mięsień piwny zmarszczki, ale i charakterem. na starośc zrzędzimy, drażnią nas wzajemne przywary, rózówo nie jest. Czasem współmałżónek jest diametralnie rózny od młodego żónkosia czy połowicy, a tutaj mamy taki przyśpieszony kurs i test wzajemnej tolerancji i zrozumienia.
Kobieta musi się uwolnić, bo nie ma sensu tkwic w tak absurdalnej sytuacji, wystepuje o rozwod, przenosi sie do Francji, gdzie zostaje nauczycielem akademickim na kierunku dziennikarstwo. Pewnego dnia pojawia sie Ben, oczyszczają atmosfereę duzo rozmawiają. Okazuje się,że był ben, bliźniak Gabriela. Nie wiadomo, który z nich popełnił samobójstwo. Czy potem doszło do zamiany tożsamości? czy ten cichy wycofany z braci zginął, czy teraz poczucie winy trawi ocalałego z rodzeństwa? Studium trudnej miłości, rywalizacji między rodzeństwem, historia pełna niedopowiedzeń i niejasności, jakby sama autorka nie wiedziała, gdzie zabierze ją fabuła. Nierówna pod wgledem napięcia i emocji lektura, pierwsza częśc mi się dłużyła, nie rozumiałam do czego zmierza akcja. Podsumowując, dzięki ciekawszej, bardziej dopracowanej drugiej części warto potraktować tę książkę jako eksperyment fabualrny,ale z zastrzeżeniem, że nie wszystkim przypadnie do gustu.

Ciekawe wątki psychologiczne. Wyadeje się, że Gabriel i Nell są szczęśliwym małżeństwem. Sęk w tym, że Gabriel spędził kilka tygodni w śpiączce, włąsnie się wybudził, ale czuje się dziwnie obco w znajomym otoczeniu. Cechy osobowości też nie odpowiadają charakterowi męża Nell. Skonfudowana dziewczyna nie wierzy, ze znany jej mąż odszedł, a teraz ktoś upełnie neiznany będzie...