Majstersztyk dla chcących zgłębić treść psalmów i modlić się nimi.

Majstersztyk dla chcących zgłębić treść psalmów i modlić się nimi.

Książka do modlenia.

Książka do niespiesznej lektury.

Książka dla tych, którzy widzą w Szustaku tylko narcystycznego, egocentrycznego coacha (bo to jeden z dowodów na to, że na pewno nie jest tylko nim ;) ).

Nie jest to jednak modlitewnik, lecz psałterz z komentarzami do pierwszych siedemdziesięciu pięciu psalmów, każdy z komentarzy kończy się medytacyjną modlitwą, opartą na treści psalmu.

Dlaczego – w tym wydawniczym nadmiarze, który zewsząd nas zalewa – mielibyśmy sięgać akurat po Psalmy komentowane przez Szustaka?

Dawno, dawno temu ludzie napisali psalmy, czyli 150 wierszy – nie wierszy, w których zapisali wszystko, co można chcieć powiedzieć, wyszeptać albo wykrzyczeć sobie, drugiemu człowiekowi, czy Bogu. Zawarli tam chyba nawet to, o czym trzeba milczeć, kiedy szeptać, mówić i krzyczeć niepodobna.
Kim jest podmiot liryczny psalmów? Kimś, kogo głębia przyzywa głębię hukiem potoków (por. Psalm 42); kimś, kto ośmiela się pytać: „Jak długo Panie nie będziesz o mnie pamiętał?” (por. Psalm 13); kimś, kto ma odwagę, siłę i wyobraźnię, by stawiać namiot słońcu (por. Psalm 19: „Słońcu namiot wystawił i ono wychodzi jak oblubieniec ze swej komnaty”); kimś, kto wie, gdzie jest źródło życia i w czyjej światłości oglądamy światło (por. Psalm 36); kimś, kto bywa „nad miarę wyczerpany i złamany”, kto „skowycze, bo jęczy jego serce”, w kim się „trzepocze serce, zawodzi nawet światło jego oczu”, kimś, w czyich „ustach nie ma odpowiedzi, czyj ból jest zawsze przed nim” (por. Psalm 38); kimś, kto czasem „budzi jutrzenkę” (por. Psalm 57).
Psalmy wyrażają stan człowieka stawiającego czoła cierpieniu, bólowi, strachowi, stracie, skrajnej nędzy, ciemności i śmierci, ale też triumfującego, szczęśliwego, chwalącego hojność Boga. Jezus modlił się psalmami.
Wystarczy argumentów?

A dlaczego akurat te Psalmy?
Bo Szustakowe komentarze są ciekawe, konkretne i dotykają naszej współczesności (AD2021). Bo człowiek – „byt krzątacz”, przeczytawszy tę książkę, może sobie wynotować, który psalm jest idealny na modlitwę poranną (Psalm 5),który zaś na wieczorną (Psalm 4),który pomoże przy rachunku sumienia (Psalm 32),który uwolni nasze serca, kiedy zaczynamy się zamartwiać (Psalm 16),który pomoże dźwigać nam to, co wydaje nam się być nie do uniesienia (Psalm 31 i 38),który nauczy nas pokory (Psalm 49),a który naprowadzi nas na życiową drogę (Psalm 33),który będzie idealny, jeśli wydaje nam się, że – przytłoczeni cierpieniem – nie możemy ustać na własnych nogach (Psalm 72 – ostatni Dawidowy),który zaś odpowie nam na pytanie, czy nasza mała, skromna, trzyminutowa (bo na więcej nie mamy siły, czy czasu) modlitwa ma sens (Psalm 74; podpowiadam, że ma – jest niczym synogarlica złożona Panu przez Miriam),który będzie z kolei głosem Boga do zatroskanych o losy dzieci rodziców, którym uspokoi ich mówiąc, że ma świat w swoich rękach; który jest „psalmem starców” (Psalm 71),a który nauczy nas miłości nieprzyjaciół (Psalm 70),który jest „petardą uwielbienia” (Psalm 66),który uczy modlitwy (Psalm 63),który jest modlitwą serca, które się zgubiło (Psalm 61) – psalm tych, którzy tęsknią, psalm tych, których grzechy wygnały od Boga; który uczy wyznawać ufność (Psalm 59).
 

Książka do modlenia.

Książka do niespiesznej lektury.

Książka dla tych, którzy widzą w Szustaku tylko narcystycznego, egocentrycznego coacha (bo to jeden z dowodów na to, że na pewno nie jest tylko nim ;) ).

Nie jest to jednak modlitewnik, lecz psałterz z komentarzami do pierwszych siedemdziesięciu pięciu psalmów, każdy z komentarzy kończy się medytacyjną modlitwą,...