Matko kochana, no w końcu zabrali się za konkrety ratowania Bogatego Dupka! A już myślałam, że sobie darują.

Matko kochana, no w końcu zabrali się za konkrety ratowania Bogatego Dupka! A już myślałam, że sobie darują.

Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Wątek wojny z Powszechnym Stowarzyszeniem Potworów ciągnie się już od dłuższego czasu. Jestem nim trochę zmęczony i nie podoba mi się, że tytułowy jest właściwie gdzieś na drugim planie. Jednakże często dzięki takiemu zabiegowi inne postacie mogą się wykazać. Czy ten tom pozwoli na poznanie pełnych możliwości któregoś z bohaterów?

Pozostali na placu boju superbohaterowie klasy S szykują się do ataku na siedzibę potworów. W tym czasie Garou wpada w konflikt z innymi potworami i zaczyna z nimi walczyć. Z kolei Saitama… kończy gotować nabe, a jego towarzysze też mają ochotę na posiłek.

Pierwsze skrzypce w tym tomie gra Garou. To właśnie jego walki z potworami w tym tomie robią naprawdę duże wrażenie. Nie spodziewałem się, że ta postać jest aż tak potężna. Odnoszę też wrażenie, że tutaj podjął pewną decyzję dotyczącą jego związku z potworami, ale prawdopodobnie w kolejnym tomie będzie jeszcze urabiany do zmiany zdania.

Szkoda, że dosyć mało miejsce poświęcono superbohaterom szykującym się do ataku na potwory. W tych krótkich fragmentach pokazane jest jednak, że przestają sobie ufać i rezygnują z najbardziej obiecujących sprzymierzeńców. Na dodatek są w dużej mierze manipulowani przez swoich przełożonych, którzy są dosyć pragmatyczni.

Wątek Saitamy jest tu jeszcze bardziej błahy niż zazwyczaj. Sprzeczka dotycząca nabe jest dosyć żenująca. Pojawiają się tu wprawdzie pewne sygnały, że niektórzy bohaterowie trochę się zmienili, ale nie jest to specjalnie rozwijane. Mam nadzieję jednak, że ostatnie strony nie sugerują, że Saitama rozwiąże cały konflikt w trymiga.

Historia poboczna tomu opowiada o tym jak zaczytany w mandze Saitama spotyka trzy potwory. Jest tu parę ciekawych refleksji dotyczących różnic między rzeczywistością a fikcją, ale ostatecznie kończy się to dosyć czerstwym dowcipem.

Na szczególną uwagę w tym tomie zasługują projekty potworów. Niektóre wydają się bardzo pocieszne, ale w rzeczywistości skrywają niesamowite zdolności. Największe wrażenie zrobił na mnie jednak Orochi, król potworów. Nareszcie robi coś poza siedzeniem w miejscu. Rysunki pełni ukazują jego potęgę. Wygląda naprawdę niezwykle i dosyć niepokojąco w czasie walki .

Tom warty przeczytania głównie dla starcia Garou z Orochim. Bo tak poza tym fabuła trochę dalej stoi w miejscu. No i główny bohater jest tu zupełnie zbędny…

Wątek wojny z Powszechnym Stowarzyszeniem Potworów ciągnie się już od dłuższego czasu. Jestem nim trochę zmęczony i nie podoba mi się, że tytułowy jest właściwie gdzieś na drugim planie. Jednakże często dzięki takiemu zabiegowi inne postacie mogą się wykazać. Czy ten tom pozwoli na poznanie pełnych możliwości któregoś z bohaterów?

Pozostali na placu boju superbohaterowie...