Świetna.

Świetna.

Bardzo dynamiczna powieść. Sceny i dialogi galopują tu płynnie, często bez narracyjnego "przygotowania" - i np. czasami trzeba się domyślić z kontekstu, kto z danej grupy coś mówi. Taki życiowy chaos, żywość i spontaniczność. Podobnie z uczuciami - zmieniają się u głównej bohaterki jak w kalejdoskopie.
Poza ukazaniem środowiska teatrów rewiowych mamy tu jeszcze wspaniałą charakterystykę związku starszego aktora z młodą tancerką. I dojrzewanie kapryśnej i niestałej nastolatki w tymże związku. Świetna książka, wciągnęła mnie.

Bardzo dynamiczna powieść. Sceny i dialogi galopują tu płynnie, często bez narracyjnego "przygotowania" - i np. czasami trzeba się domyślić z kontekstu, kto z danej grupy coś mówi. Taki życiowy chaos, żywość i spontaniczność. Podobnie z uczuciami - zmieniają się u głównej bohaterki jak w kalejdoskopie.
Poza ukazaniem środowiska teatrów rewiowych mamy tu jeszcze wspaniałą...

Ta książka to taki remake "Komediantki" Reymonta, ale dzieło Ukniewskiej jest niestety jeszcze bardziej brutalne w przekazie. Oceniam książkę o jeden punkt wyżej od Komediantki ze względu na brak "cenzury" w opisie scen. W tek książce już bez żadnych zahamowań autorka odsłania kulisy "kariery aktorskiej". Sposób wykorzystania dziewczyn w branży aktorskiej jest kwintesencją tej książki, nie ma wątków pobocznych jak np. w Komediantce; wrażliwego człowieka ogarnia smutek i żal jak się to wszystko czyta, gdzie piękne marzenia przegrywają bezlitośnie z rzeczywistością.

Ta książka to taki remake "Komediantki" Reymonta, ale dzieło Ukniewskiej jest niestety jeszcze bardziej brutalne w przekazie. Oceniam książkę o jeden punkt wyżej od Komediantki ze względu na brak "cenzury" w opisie scen. W tek książce już bez żadnych zahamowań autorka odsłania kulisy "kariery aktorskiej". Sposób wykorzystania dziewczyn w branży aktorskiej jest kwintesencją...

Absolutnie kultowa pozycja, jedna z najlepszych książek o dwudziestoleciu międzywojennym, jaką czytałam. Historia tancerki rewiowej Teresy, która usiłuje połączyć swój talent sceniczny z życiem w patriarchalnym, najeżonym niebezpieczeństwami świecie, w którym bycie artystką z marszu czyni kobietę osobie moralnie co najmniej dwuznaczną. Mnóstwo smaczków, które pasjonatów i pasjonatki historii zainspirują do dalszych badań. Polecam jak listy na poczcie.

Absolutnie kultowa pozycja, jedna z najlepszych książek o dwudziestoleciu międzywojennym, jaką czytałam. Historia tancerki rewiowej Teresy, która usiłuje połączyć swój talent sceniczny z życiem w patriarchalnym, najeżonym niebezpieczeństwami świecie, w którym bycie artystką z marszu czyni kobietę osobie moralnie co najmniej dwuznaczną. Mnóstwo smaczków, które pasjonatów i...

Książka przeczytana jeszcze w liceum, teraz powrót po latach i muszę stwierdzić, że nic nie straciła ze swojej drapieżności. Opowieść o tanecznej karierze Teresy i jej podobnych zagubionych dziewczynek wciąga od pierwszej do ostatniej strony.
Polecam!

Książka przeczytana jeszcze w liceum, teraz powrót po latach i muszę stwierdzić, że nic nie straciła ze swojej drapieżności. Opowieść o tanecznej karierze Teresy i jej podobnych zagubionych dziewczynek wciąga od pierwszej do ostatniej strony.
Polecam!

Sięgnęłam, bo uwielbiam XX-lecie międzywojenne. Nie zawiodłam się. Żywe, dosadne dialogi, autorka nie szczędzi i nie przebiera w słowach, chce, mam wrażenie, oddać całego ducha tamtejszej epoki.
Poznajemy życie tancerek rewiowych, tzw. girlasek, ich codzienne rozterki. To kolorowe stroje, piękne układy taneczne, oklaski na stojąco, ale przede wszystkim walka o utrzymanie, romanse, cierpienie i liczne aborcje w nieludzkich warunkach. Strach - o siebie, o licznych wielbicieli, o choroby. Wszędobylski lęk.
O tym jest książka. Serdecznie polecam.

Sięgnęłam, bo uwielbiam XX-lecie międzywojenne. Nie zawiodłam się. Żywe, dosadne dialogi, autorka nie szczędzi i nie przebiera w słowach, chce, mam wrażenie, oddać całego ducha tamtejszej epoki.
Poznajemy życie tancerek rewiowych, tzw. girlasek, ich codzienne rozterki. To kolorowe stroje, piękne układy taneczne, oklaski na stojąco, ale przede wszystkim walka o utrzymanie,...

Jak na książkę napisaną 80 lat temu - rewelacyjna. Nawet teraz wiele, oj wiele autorek, nawet tych "dobrze się sprzedających" mogłoby się uczyć od pani Ukniewskiej warsztatu pisarskiego. Żywy język, ciekawy temat, brak dłużyzn, ciekawie opowiedziana historia. Sięgając po tę książkę trochę bałam się, że nie będę w stanie przez nią przebrnąć dlatego, że była napisana tak dawno. Tymczasem - całkowite zaskoczenie! Tę książkę po prostu się czyta!

Jak na książkę napisaną 80 lat temu - rewelacyjna. Nawet teraz wiele, oj wiele autorek, nawet tych "dobrze się sprzedających" mogłoby się uczyć od pani Ukniewskiej warsztatu pisarskiego. Żywy język, ciekawy temat, brak dłużyzn, ciekawie opowiedziana historia. Sięgając po tę książkę trochę bałam się, że nie będę w stanie przez nią przebrnąć dlatego, że była napisana tak...

Opowieść o szesnastoletniej dziewczynie, która musi w przyspieszony sposób wydorośleć, m.in. poprzez pracę jako tancerka w teatrach. To taka trochę bajka, "Pretty woman" osadzona w realiach Polski w dwudziestoleciu międzywojennym. Pomimo tego, że jest bardzo chaotycznie napisana książkę dość dobrze się czyta, wszystkie lęki i problemy młodej dziewczyny są sugestywnie opisane, łatwo się z nią identyfikować. Tylko na końcu miałam wrażenie, że autorce już się nie chciało dalej pisać i pragnęła czym prędzej ją skończyć. Tym niemniej polecam, jeśli to prawda, że autorka pisała na podstawie swoich doświadczeń, książka daje niezły pogląd, jak żyło się w tamtych czasach i jaka była bieda wśród zwykłych ludzi.

Opowieść o szesnastoletniej dziewczynie, która musi w przyspieszony sposób wydorośleć, m.in. poprzez pracę jako tancerka w teatrach. To taka trochę bajka, "Pretty woman" osadzona w realiach Polski w dwudziestoleciu międzywojennym. Pomimo tego, że jest bardzo chaotycznie napisana książkę dość dobrze się czyta, wszystkie lęki i problemy młodej dziewczyny są sugestywnie...

Strachy to ksiazka opisująca w barwny sposób drugą stronę medalu międzywojennego życia - świat brudny, brutalny, odpychający. Podobnie u Uniłowskiego okazuje się, że był to przerażający okres: legalne aborcje, puszczalstwo, ogromna nędza, wyśic szczurów. Ludzie zachowują się jak zwierzęta (ku mojejmu zdziwieniu dość podobnie do obecnych czasów),zazwyczaj przeważają instynkty zamiast emocji i bezinteresowności. Kobiety (w zasadzie dziewczyny) pragną bogatych mężczyzn, którzy mają je ubierać i utrzymywać. Meżczyźni zaś zapraszają kobiety jedynie w celu zaspokojenia samczego popędu. Momentami jest to wręcz obrzydliwe

Ksiazka przedstawia "sumę" strachów m.in strach przed łamaniem norm społecznych, strach przed uczuciem. Można doszukać się również wiele smaczków (np. wzmianka o Słonimskim). Bogata i rozbudowana pozycja dla wszystkich maniaków 20-lecia. Polecam

Strachy to ksiazka opisująca w barwny sposób drugą stronę medalu międzywojennego życia - świat brudny, brutalny, odpychający. Podobnie u Uniłowskiego okazuje się, że był to przerażający okres: legalne aborcje, puszczalstwo, ogromna nędza, wyśic szczurów. Ludzie zachowują się jak zwierzęta (ku mojejmu zdziwieniu dość podobnie do obecnych czasów),zazwyczaj przeważają...

Czytałam tę książkę jak jeszcze chodziłam do szkoły podstawowej, czyli na końcu lat siedemdziesiątych. I nagle sobie o niej przypomniałam i teraz o niczym innym nie myślę, tylko o tym żeby ją znowu przeczytać. Ciekawe, czy będzie mi się podobać tak, jak wtedy.

Przeczytałam. Podobała mi się chyba bardziej niż kiedyś. Fajny był klimat dwudziestolecia międzywojennego, fajna była Teresa Sikorzanka, dobrze się czytało. Jedyna wada to beznadziejne zakończenie.

Czytałam tę książkę jak jeszcze chodziłam do szkoły podstawowej, czyli na końcu lat siedemdziesiątych. I nagle sobie o niej przypomniałam i teraz o niczym innym nie myślę, tylko o tym żeby ją znowu przeczytać. Ciekawe, czy będzie mi się podobać tak, jak wtedy.

Przeczytałam. Podobała mi się chyba bardziej niż kiedyś. Fajny był klimat dwudziestolecia międzywojennego, fajna...