Krytyka czystego rozumu

Szalony Kant, dalsze jego mądrości...

Studiowało się tą filozofię w sumie bodajże 6 lat, więc i troszkę filozoficznych książek się przeczytało. To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Szalony Kant, dalsze jego mądrości...

Studiowało się tą filozofię w sumie bodajże 6 lat, więc i troszkę filozoficznych książek się przeczytało. To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

a) wiedza nie pochodząca od zmysłów i analizy / logiki rozumu to nie wiedza, a wiara
b) celem filozofii jest danie człowiekowi całościowego obrazu Świata na drodze rozumowej - w przeciwieństwie do religii, opierającej się na wierze / mistycyzmie / czekaniu na objawienie (co się stanie jeśli 2 mistyków "otrzyma" przeciwstawne do siebie objawienia ?)

a) wiedza nie pochodząca od zmysłów i analizy / logiki rozumu to nie wiedza, a wiara
b) celem filozofii jest danie człowiekowi całościowego obrazu Świata na drodze rozumowej - w przeciwieństwie do religii, opierającej się na wierze / mistycyzmie / czekaniu na objawienie (co się stanie jeśli 2 mistyków "otrzyma" przeciwstawne do siebie objawienia ?)

Nie szukaj w niej przygody, chyba, że to przygoda dla Twojego rozumu.NIe znajdziesz w niej otwartych komnat zrozumienia. Tylko zamknięte, zasłonięte i jeśli tylko Ty sam je otworzysz, odkryjesz własnym umysłem, doznasz unikatowego doświadczenia.
Osobiście zastosowałem radę starych wyjadaczy w filozofowaniu - jak czegoś, czytając, nie rozumiesz czytaj dalej. NIe zniechęcaj się. I tak było. Mamy takie pozycje książkowe, których fabuła wlecze się , przysłowiowe "flaki z olejem". No bo jak określić zdanie, które zaczyna się na początku strony a kończy na jej końcu, albo i dalej ? Mnie powaliło stwierdzenie, że podstawowymi składnikami rzeczywistości są przestrzeń i czas. Czyżby Einstein czytał Kanta ?

Nie szukaj w niej przygody, chyba, że to przygoda dla Twojego rozumu.NIe znajdziesz w niej otwartych komnat zrozumienia. Tylko zamknięte, zasłonięte i jeśli tylko Ty sam je otworzysz, odkryjesz własnym umysłem, doznasz unikatowego doświadczenia.
Osobiście zastosowałem radę starych wyjadaczy w filozofowaniu - jak czegoś, czytając, nie rozumiesz czytaj dalej....

Po przeczytaniu największego dzieła Kanta stwierdzam: ,,wiem, że nic nie wiem", a jeśli ktoś twierdzi, że pojął wszystko, to najzwyczajniej w świecie się myli.

Po przeczytaniu największego dzieła Kanta stwierdzam: ,,wiem, że nic nie wiem", a jeśli ktoś twierdzi, że pojął wszystko, to najzwyczajniej w świecie się myli.

Zapoznanie się z lekturą polecam głównie miłośnikom Kanta, inaczej może być trudno. Filozof stworzył własny słownik pojęć filozoficznych, dlatego zanim się sięgnie po tę lekturę, warto poczytać o poglądach Kanta z innych źródeł.
Kupiłam książkę w wieku 16 lat. Udało mi się ją jednak w całości przeczytać dopiero w wieku 20 - to nie tak, że czytałam przez 4 lata, ale potrzebowałam paru lat przerwy i "dojrzewania", by podjąć się tej lektury.

Zapoznanie się z lekturą polecam głównie miłośnikom Kanta, inaczej może być trudno. Filozof stworzył własny słownik pojęć filozoficznych, dlatego zanim się sięgnie po tę lekturę, warto poczytać o poglądach Kanta z innych źródeł.
Kupiłam książkę w wieku 16 lat. Udało mi się ją jednak w całości przeczytać dopiero w wieku 20 - to nie tak, że czytałam przez 4 lata, ale...

Podręcznik do ułatwiania sobie życia, tyle tylko, że niełatwo się go przyswaja. Podpisuję się pod tym co napisał czytelnik o pseudonimie Felzmann. Księga do badania w laboratoriach, albo do przedzierania się przez nią z maczetą, a nie do czytania. Wierzę, że są tacy co ją przeczytali, i to nawet niekoniecznie badacze "królewieckiego mistrza". Sądzę, że trudno zaznaczyć "przeczytane", bo to się czyta ciągle, poczytuje. Oczywiście, że nie przeczytałem tej księgi od deski do deski, ale inaczej nie mógłbym jej skomentować.
Mnie, żeby sięgnąć po tę książkę, skłoniła chęć dowiedzenia się co to jest ten "czysty rozum"? Ciągle szukam odpowiedzi.
Jeszcze jedno: nie daję oceny, bo raz się "Krytyki..." nienawidzi, a raz pała bezgraniczną miłością.

Podręcznik do ułatwiania sobie życia, tyle tylko, że niełatwo się go przyswaja. Podpisuję się pod tym co napisał czytelnik o pseudonimie Felzmann. Księga do badania w laboratoriach, albo do przedzierania się przez nią z maczetą, a nie do czytania. Wierzę, że są tacy co ją przeczytali, i to nawet niekoniecznie badacze "królewieckiego mistrza". Sądzę, że trudno zaznaczyć...

Bardziej zaawansowani wielbiciele filozofii tę książkę na pewno doskonale znają i ją zapewne wnikliwie przeczytali, bo to jedno z najciekawszych i najbardziej znanych dzieł filozoficznych. Dla osób rozpoczynających swą przygodę z filozofią będzie to dzieło trudne i będzie wymagało maksymalnego skupienia w trakcie lektury. Książkę trzeba czytać powoli, niezwykle uważnie i dokładnie. To warunki konieczne, które zaprowadzą czytelnika do jej zrozumienia i tylko w taki sposób można się dziełem Kanta zachwycić.
Wydanie z serii "Biblioteka filozofów" rozpoczyna się z przedmowy do pierwszego wydania z 1781 roku, przedmowy do drugiego wydania z 1787 roku i wstępu autora. Po nim właściwa, główna część, czyli tytułowa "Kritik der reinen Vernunft", która składa się z dwóch części. Pierwsza nosi tytuł "Transcendentalna nauka o pierwiastkach poznania", druga "Transcendentalna nauka o metodzie". Zakończenie książki to dodatek, w którym znajdziemy dwa dłuższe teksty z pierwszego wydania "Krytyki". Dzieło całe bardzo szlachetne i wspaniałe pod wieloma względami. Dlaczego nie uzyskało u mnie maksymalnej oceny? Dlatego, że jest czasem po prostu "przegadane", aż nazbyt zawiłe i niepotrzebnie, nad wyraz rozbudowane w kilku miejscach. Z drugiej strony w kilku innych miejscach autor dosłownie pędzi i zbyt szybko dostarcza czytelnikowi nowych wiadomości, co utrudnia bardzo zrozumienie danego zagadnienia lub myśli. Książka naszpikowana jest specjalistycznym słownictwem i napompowana wręcz w niektórych miejscach do granic wytrzymałości skomplikowanymi terminami, których ilość czasem można by ograniczyć i gdzieniegdzie uprościć. Mimo tych trudności w czytaniu dzieła, jest ono wybitnym tworem umysłu Immanuela Kanta, który zasługuje na szacunek, pochwały i budzi szczery podziw.
Ważna to książka dla rozwoju światowej filozofii i odegrała w tej nauce znaczącą rolę. Warto ją choćby z tegoż powodu przeczytać. Miłośnicy filozofii powinni ją przeczytać koniecznie. Ja filozofię uwielbiam i z lektury jestem bardzo zadowolony. Jest to znakomita intelektualna przygoda, na którą warto poświęcić trochę czasu.

Bardziej zaawansowani wielbiciele filozofii tę książkę na pewno doskonale znają i ją zapewne wnikliwie przeczytali, bo to jedno z najciekawszych i najbardziej znanych dzieł filozoficznych. Dla osób rozpoczynających swą przygodę z filozofią będzie to dzieło trudne i będzie wymagało maksymalnego skupienia w trakcie lektury. Książkę trzeba czytać powoli, niezwykle uważnie i...

Nawyki, doświadczenie i światopogląd, mogąc rzutować na obiektywność ludzkiego postrzegania, nie czynią tego zawsze i u każdego w równym stopniu. Staraj się o obiektywność, a nie ograniczaj się do rozpaczania, iż 100-procentowa może być nieosiągalna. Porzucenie rozumu w dziedzinie epistemologii oznacza zamianę filozofii na mistycyzm, czyli religię.

Nawyki, doświadczenie i światopogląd, mogąc rzutować na obiektywność ludzkiego postrzegania, nie czynią tego zawsze i u każdego w równym stopniu. Staraj się o obiektywność, a nie ograniczaj się do rozpaczania, iż 100-procentowa może być nieosiągalna. Porzucenie rozumu w dziedzinie epistemologii oznacza zamianę filozofii na mistycyzm, czyli religię.

Książka jest ciekawa i warta czytania, ale na pewno nie można powiedzieć, że jest dobra. Czyta się koszmarnie, przeintelektualizowana, tak czy siak dobra zabawa i rozrywka, w próbie rozgryzienia, co autor miał na myśli. I satysfakcja, jeżeli uznamy, że udało nam się. Klasyka filozofii, więc polecam.

Książka jest ciekawa i warta czytania, ale na pewno nie można powiedzieć, że jest dobra. Czyta się koszmarnie, przeintelektualizowana, tak czy siak dobra zabawa i rozrywka, w próbie rozgryzienia, co autor miał na myśli. I satysfakcja, jeżeli uznamy, że udało nam się. Klasyka filozofii, więc polecam.