Krytyka czystego rozumu

Po przeczytaniu największego dzieła Kanta stwierdzam: ,,wiem, że nic nie wiem", a jeśli ktoś twierdzi, że pojął wszystko, to najzwyczajniej w świecie się myli.

Po przeczytaniu największego dzieła Kanta stwierdzam: ,,wiem, że nic nie wiem", a jeśli ktoś twierdzi, że pojął wszystko, to najzwyczajniej w świecie się myli.

Pokaż mimo to

Zapoznanie się z lekturą polecam głównie miłośnikom Kanta, inaczej może być trudno. Filozof stworzył własny słownik pojęć filozoficznych, dlatego zanim się sięgnie po tę lekturę, warto poczytać o poglądach Kanta z innych źródeł.
Kupiłam książkę w wieku 16 lat. Udało mi się ją jednak w całości przeczytać dopiero w wieku 20 - to nie tak, że czytałam przez 4 lata, ale potrzebowałam paru lat przerwy i "dojrzewania", by podjąć się tej lektury.

Zapoznanie się z lekturą polecam głównie miłośnikom Kanta, inaczej może być trudno. Filozof stworzył własny słownik pojęć filozoficznych, dlatego zanim się sięgnie po tę lekturę, warto poczytać o poglądach Kanta z innych źródeł.
Kupiłam książkę w wieku 16 lat. Udało mi się ją jednak w całości przeczytać dopiero w wieku 20 - to nie tak, że czytałam przez 4 lata, ale...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podpisuję się pod tym co napisał czytelnik o pseudonimie Felzmann. Księga do badania w laboratoriach, albo do przedzierania się przez nią z maczetą, a nie do czytania. Wierzę, że są tacy co ją przeczytali, i to nawet niekoniecznie badacze "królewieckiego mistrza". Sądzę, że trudno zaznaczyć "przeczytane", bo to się czyta ciągle, poczytuje. Oczywiście, że nie przeczytałem tej księgi od deski do deski, ale inaczej nie mógłbym jej skomentować.
Mnie, żeby sięgnąć po tę książkę, skłoniła chęć dowiedzenia się co to jest ten "czysty rozum"? Ciągle szukam odpowiedzi.
Jeszcze jedno: nie daję oceny, bo raz się "Krytyki..." nienawidzi, a raz pała bezgraniczną miłością.

Podpisuję się pod tym co napisał czytelnik o pseudonimie Felzmann. Księga do badania w laboratoriach, albo do przedzierania się przez nią z maczetą, a nie do czytania. Wierzę, że są tacy co ją przeczytali, i to nawet niekoniecznie badacze "królewieckiego mistrza". Sądzę, że trudno zaznaczyć "przeczytane", bo to się czyta ciągle, poczytuje. Oczywiście, że nie przeczytałem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardziej zaawansowani wielbiciele filozofii tę książkę na pewno doskonale znają i ją zapewne wnikliwie przeczytali, bo to jedno z najciekawszych i najbardziej znanych dzieł filozoficznych. Dla osób rozpoczynających swą przygodę z filozofią będzie to dzieło trudne i będzie wymagało maksymalnego skupienia w trakcie lektury. Książkę trzeba czytać powoli, niezwykle uważnie i dokładnie. To warunki konieczne, które zaprowadzą czytelnika do jej zrozumienia i tylko w taki sposób można się dziełem Kanta zachwycić.
Wydanie z serii "Biblioteka filozofów" rozpoczyna się z przedmowy do pierwszego wydania z 1781 roku, przedmowy do drugiego wydania z 1787 roku i wstępu autora. Po nim właściwa, główna część, czyli tytułowa "Kritik der reinen Vernunft", która składa się z dwóch części. Pierwsza nosi tytuł "Transcendentalna nauka o pierwiastkach poznania", druga "Transcendentalna nauka o metodzie". Zakończenie książki to dodatek, w którym znajdziemy dwa dłuższe teksty z pierwszego wydania "Krytyki". Dzieło całe bardzo szlachetne i wspaniałe pod wieloma względami. Dlaczego nie uzyskało u mnie maksymalnej oceny? Dlatego, że jest czasem po prostu "przegadane", aż nazbyt zawiłe i niepotrzebnie, nad wyraz rozbudowane w kilku miejscach. Z drugiej strony w kilku innych miejscach autor dosłownie pędzi i zbyt szybko dostarcza czytelnikowi nowych wiadomości, co utrudnia bardzo zrozumienie danego zagadnienia lub myśli. Książka naszpikowana jest specjalistycznym słownictwem i napompowana wręcz w niektórych miejscach do granic wytrzymałości skomplikowanymi terminami, których ilość czasem można by ograniczyć i gdzieniegdzie uprościć. Mimo tych trudności w czytaniu dzieła, jest ono wybitnym tworem umysłu Immanuela Kanta, który zasługuje na szacunek, pochwały i budzi szczery podziw.
Ważna to książka dla rozwoju światowej filozofii i odegrała w tej nauce znaczącą rolę. Warto ją choćby z tegoż powodu przeczytać. Miłośnicy filozofii powinni ją przeczytać koniecznie. Ja filozofię uwielbiam i z lektury jestem bardzo zadowolony. Jest to znakomita intelektualna przygoda, na którą warto poświęcić trochę czasu.

Bardziej zaawansowani wielbiciele filozofii tę książkę na pewno doskonale znają i ją zapewne wnikliwie przeczytali, bo to jedno z najciekawszych i najbardziej znanych dzieł filozoficznych. Dla osób rozpoczynających swą przygodę z filozofią będzie to dzieło trudne i będzie wymagało maksymalnego skupienia w trakcie lektury. Książkę trzeba czytać powoli, niezwykle uważnie i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nawyki, doświadczenie i światopogląd, mogąc rzutować na obiektywność ludzkiego postrzegania, nie czynią tego zawsze i u każdego w równym stopniu. Staraj się o obiektywność, a nie ograniczaj się do rozpaczania, iż 100-procentowa może być nieosiągalna. Porzucenie rozumu w dziedzinie epistemologii oznacza zamianę filozofii na mistycyzm, czyli religię.

Nawyki, doświadczenie i światopogląd, mogąc rzutować na obiektywność ludzkiego postrzegania, nie czynią tego zawsze i u każdego w równym stopniu. Staraj się o obiektywność, a nie ograniczaj się do rozpaczania, iż 100-procentowa może być nieosiągalna. Porzucenie rozumu w dziedzinie epistemologii oznacza zamianę filozofii na mistycyzm, czyli religię.

Pokaż mimo to

Książka jest ciekawa i warta czytania, ale na pewno nie można powiedzieć, że jest dobra. Czyta się koszmarnie, przeintelektualizowana, tak czy siak dobra zabawa i rozrywka, w próbie rozgryzienia, co autor miał na myśli. I satysfakcja, jeżeli uznamy, że udało nam się. Klasyka filozofii, więc polecam.

Książka jest ciekawa i warta czytania, ale na pewno nie można powiedzieć, że jest dobra. Czyta się koszmarnie, przeintelektualizowana, tak czy siak dobra zabawa i rozrywka, w próbie rozgryzienia, co autor miał na myśli. I satysfakcja, jeżeli uznamy, że udało nam się. Klasyka filozofii, więc polecam.

Pokaż mimo to

Drugi tom zawiera najsoczystsze metafizyczne mięso filozofii krytycznej Kanta. Kant rozprawia się tutaj z błędami swoich poprzedników (dogmatyków) i przedstawia projekt kompletnej filozofii transcendentalnej mającej zastąpić dotychczasową. W pewnym sensie mu się udało, albowiem mało kto wyobraża sobie uprawianie filozofii (przynajmniej tych dziedzin, którymi kant się zajmował) bez chociażby najmniejszej wzmianki na temat Kanta lub szerzej filozofii pokantowskiej dominującej w europie od XIX wieku aż po początek XX wieku.

Jest to pozycja trudna niemniej przyjemna w lekturze... jeżeli wcześniej się wiedziało o czym jest. Zalecam podejście do lektury po zapoznaniu się z conajmniej jednym porządnym opracowaniu filozofii Kanta, ponieważ wiele ważnych wątków może umknąć w trakcie lektury.

Drugi tom zawiera najsoczystsze metafizyczne mięso filozofii krytycznej Kanta. Kant rozprawia się tutaj z błędami swoich poprzedników (dogmatyków) i przedstawia projekt kompletnej filozofii transcendentalnej mającej zastąpić dotychczasową. W pewnym sensie mu się udało, albowiem mało kto wyobraża sobie uprawianie filozofii (przynajmniej tych dziedzin, którymi kant się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka nie do czytania, tylko do badania w laboratoriach. Dlatego brak oceny z mojej strony.

Książka nie do czytania, tylko do badania w laboratoriach. Dlatego brak oceny z mojej strony.

Pokaż mimo to

Krytyka czystego rozumu Kanta to z pewnością jedno z najbardziej przełomowych dzieł w historii myśli ludzkiej. Filozof odwraca w nim role podmiotu i przedmiotu w procesie poznania. Przedmiot nie czeka już sobie elegancko aż go poznamy, to my poznając wytwarzamy sobie przedmiot. Warunki możliwość poznania nie tkwią więc w przedmiocie, ale w podmiocie, a analizując samo poznanie możemy te warunki odkryć, i użyć ich jako podstawy nowej metafizyki.

Mimo, że dziełu Kanta daleko jest do atrakcyjności pod względem formy, to nadal jest czytane i komentowane. Konsekwencje filozoficzne treści w nim zawartych są przeogromne i dały podstawy całkiem nowemu nurtowi filozoficznemu: filozofii transcendentalnej. Pomimo więc kiepskiego stylu, powtórzeń i dłużyzn, Krytyka czystego rozumu jest obowiązkową pozycją na filozoficznej mapie. Droga jest długa i żmudna, ale na końcu czeka skarb.

Krytyka czystego rozumu Kanta to z pewnością jedno z najbardziej przełomowych dzieł w historii myśli ludzkiej. Filozof odwraca w nim role podmiotu i przedmiotu w procesie poznania. Przedmiot nie czeka już sobie elegancko aż go poznamy, to my poznając wytwarzamy sobie przedmiot. Warunki możliwość poznania nie tkwią więc w przedmiocie, ale w podmiocie, a analizując samo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Doniosłość "Krytyki czystego rozumu" (tzn. doniosłość filozofii Kanta) jest jawna dla każdej osoby, która liznęła choć trochę historii filozofii. Nie była to wprawdzie rewolucja totalna i całkiem osobna, bo Hume (przede wszystkim) stworzył pod nią niebagatelne podwaliny, wciąż jednak genialne epistemologiczne spostrzeżenie Kanta na zawsze wywróciło świat do góry nogami - a raczej, moim przynajmniej zdaniem, postawiło dopiero ten świat na nogi. Filozof nie ustrzegł się niedociągnięć, ale trzon jego myśli - błyskotliwe pogodzenie racjonalizmu z empiryzmem, fascynujące spojrzenie na naszą świadomość, na stosunek podmiotu do przedmiotu - to bardzo ważny i bardzo pożyteczny majstersztyk. Pożyteczny, bo sprowadzający do parteru wybujałe spekulacje, naszpikowane fałszywymi dowodami i błędami, którymi usiane były dzieje filozofii zachodniej, nawet jeśli były to dzieje piękne. Oto właśnie jednak krok milowy w stronę agnostycznej uczciwości intelektualnej, stojącej w opozycji do dogmatycznego intelektualnego piękna.

Jakkolwiek może Kant nie jest dla mnie pierwszym wielkim filozofem ze względu na wspomnianego Hume'a, to "Krytyka..." jest pierwszym wielkim dziełem filozoficznym. Wnikliwość, dokładność, swoista "higiena" filozofowania, szerokość ujęcia, śmiałość (ale nie dla samej siebie, lecz śmiałość rozumna) i wstrzemięźliwość zarazem (tudzież śmiałość we wstrzemięźliwości) - niesamowicie są tu imponujące i dalece przewyższają cały dorobek filozofii aż do Kanta, wręcz ośmieszające poprzedników jeśli już nie na polu wniosków, to przynajmniej samego warsztatu rozumowania. Sprawia to, że mimo formy dość oschłej i rozważań skomplikowanych jak nigdy przed Kantem, lektura "Krytyki..." jest na swój sposób ogromną przyjemnością, przepięknym ćwiczeniem umysłu. I intensywną inspiracją do nieskończonych rozważań własnych, spoglądania na najwyższe zagadnienia w świeży i rozsądny sposób. W pewnych punktach Kant ulega pokusie spekulacji, wciąż brakuje mi tu więcej sceptycyzmu, czasami jest ciągle nieco arbitralnie (nie zadowala mnie na przykład system kategorii, nie wydaje się jedynym słusznym), natomiast, tak jak mówiłem, trzon trzyma się mocno (a i w wielu szczegółach jest przekonywająco do dziś - koncepcja czasu i przestrzeni jako jedynie zawartych w nas form naoczności bardzo do mnie trafia, mimo że wręcz nie sposób mieć jej świadomość i normalnie w świecie funkcjonować).

Nie jest to na pewno łatwa lektura, nawet jak na traktat filozoficzny. Kant jest ostrożny i przejrzysty, ale nie zmienia to faktu, że szalenie trudny. Przeczytałem już dwukrotnie, za pierwszym razem głównie błądząc po omacku, i przeczytam kiedyś być może jeszcze raz, bo daleko mi do pełnego zrozumienia. Wciąż polecam ją każdemu o skłonnościach do rozmyślania metafizycznego i epistemologicznego (bo naturalnie każdemu zainteresowanemu już ściśle filozofią nie trzeba jej polecać - to pozycja kardynalna). Nawet jeśli zrozumienie myśli Kanta będzie fragmentaryczne, to natchnienie do własnych przemyśleń i wkład w konstruowanie własnego światopoglądu - prawie na pewno bardzo rozległy.

9.0/10

Doniosłość "Krytyki czystego rozumu" (tzn. doniosłość filozofii Kanta) jest jawna dla każdej osoby, która liznęła choć trochę historii filozofii. Nie była to wprawdzie rewolucja totalna i całkiem osobna, bo Hume (przede wszystkim) stworzył pod nią niebagatelne podwaliny, wciąż jednak genialne epistemologiczne spostrzeżenie Kanta na zawsze wywróciło świat do góry nogami - a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to