Rozczarowanie.
Autor próbuje nam wmówić że różne ciężkie choroby są spowodowane stresem, przeżyciami w dzieciństwie czy charakterem osoby.
Manipuluje czytelnikami opisując szeroko pojedyncze przypadki i sugerując, że te przyczyny były powodem zachorowania.
Stawia swoje teorie na pojedynczych dowodach (podstawowy błąd dostępu),a żadnych badań nie omawia dokładnie. Wszystko ma wpływ. np. rodzina.
Ale jak przeczytałem że Ronald Reagan miał rak jelita grubego, Alzheimera, jego brat i ojciec alkoholicy, druga żona miała czerniaka złośliwego, a córka zmarła na czerniaka złośliwego - to wszystko jako przykład i dowód że stres jest przekazywany z pokolenia na pokolenie (str.259),
czy str. 266 "przypadki wrzodziejącego zapalenia jelita grubego w Kuwejcie są prawdopodobnie spowodowane konsekwencją urbanizacji."
Pisze też takie bzdury że "dzieci spędzają pod opieką troskliwych dorosłych niej czasu niż kiedykolwiek wcześniej w historii ewolucji człowieka" - a to już zwykła ignorancja.
Zdecydowanie szkoda czasu.
Ale jak ktoś ma ochotę to chętnie odsprzeda, książkę.

Rozczarowanie.
Autor próbuje nam wmówić że różne ciężkie choroby są spowodowane stresem, przeżyciami w dzieciństwie czy charakterem osoby.
Manipuluje czytelnikami opisując szeroko pojedyncze przypadki i sugerując, że te przyczyny były powodem zachorowania.
Stawia swoje teorie na pojedynczych dowodach (podstawowy błąd dostępu),a żadnych badań nie omawia dokładnie. Wszystko...

Dużo dowodów anegdotycznych i dosyć tendencyjne tłumaczenie pod tezę. Spodziewałem się czegoś lepszego po ogólnym zachwycie w necie nad czymś odkrywczym. Brak definicji (wg mnie nadużywane określenie "trauma"),a sam autor nie prowadzi i nigdy nie prowadził żadnych badań, nie publikował prac naukowych i nie prowadzi i nie publikuje żadnych statystyk odnośnie skuteczności swoich hipotez. Byłem zdziwiony, że nie znalazłem nic na temat jego działalności badawczej. Autor po prostu twierdzi coś o traumie (szeroko rozumianej i nigdy nie zdefiniowanej) i maksymalnie na co go stać wybiera jakieś badania po tą tezę.
Znalazłem za to krytykę środowiska naukowego:

https://medika.life/gabor-mates-bizarre-ideas-on-connections-between-stress-and-disease/

Dla mnie to książka która pokazuje, że warto weryfikować błyskotliwe teorie przedstawiane przez elokwentnych autorów.

Dużo dowodów anegdotycznych i dosyć tendencyjne tłumaczenie pod tezę. Spodziewałem się czegoś lepszego po ogólnym zachwycie w necie nad czymś odkrywczym. Brak definicji (wg mnie nadużywane określenie "trauma"),a sam autor nie prowadzi i nigdy nie prowadził żadnych badań, nie publikował prac naukowych i nie prowadzi i nie publikuje żadnych statystyk odnośnie skuteczności...

Niewątpliwie stres wpływa na nasze zdrowie. Wpływają na nie również inne czynniki. Autor zatrzymala się jednak na tym pierwszym i całą uwagę skupią na dowiedzeniu swojej teorii. Na pewno warto znać wpływ stresu na nasz organizm ale nie można przyczyn chorób zrzucać przede wszystkim na traumy, wyparcia czy tłumienie emocji. Nie podzielam entuzjastycznych opinii na temat książki. Można przeczytać, może nawet warto przeczytać jeśli się jest na początku drogi własnego rozwoju ale trzeba spojrzeć na nią krytycznie i "drążyć" dalej.

Niewątpliwie stres wpływa na nasze zdrowie. Wpływają na nie również inne czynniki. Autor zatrzymala się jednak na tym pierwszym i całą uwagę skupią na dowiedzeniu swojej teorii. Na pewno warto znać wpływ stresu na nasz organizm ale nie można przyczyn chorób zrzucać przede wszystkim na traumy, wyparcia czy tłumienie emocji. Nie podzielam entuzjastycznych opinii na temat...

Strasznie tendencyjna. Autor uchwycił się swojej hipotezy i za wszelką cenę chce ją potwierdzić. Dlatego nie jest to publikacja naukowa.
Każdy doznaje stresu w mniejszym lub większym stopniu, co nie znaczy, że zachorujemy od razu na raka albo stwardnienie rozsiane. Autor pomija inne kwestie, które się do tych chorób przyczyniają i jako źródło wskazuje właśnie na stres, traumy, czy problemy emocjonalne.

Strasznie tendencyjna. Autor uchwycił się swojej hipotezy i za wszelką cenę chce ją potwierdzić. Dlatego nie jest to publikacja naukowa.
Każdy doznaje stresu w mniejszym lub większym stopniu, co nie znaczy, że zachorujemy od razu na raka albo stwardnienie rozsiane. Autor pomija inne kwestie, które się do tych chorób przyczyniają i jako źródło wskazuje właśnie na stres,...

Książka faktycznie ma bardzo naukowy charakter ale mi taka forma odpowiada. Zawiera mnóstwo interesujących faktów i przytoczonych badań, a napisana jest przystępnym językiem oraz skłania do refleksji. Uważam, ze jest to pozycja obowiązkowa nie tylko dla pasjonatów psychosomatyki.

Książka faktycznie ma bardzo naukowy charakter ale mi taka forma odpowiada. Zawiera mnóstwo interesujących faktów i przytoczonych badań, a napisana jest przystępnym językiem oraz skłania do refleksji. Uważam, ze jest to pozycja obowiązkowa nie tylko dla pasjonatów psychosomatyki.

Miałam wrażenie, że czytam długi artykuł naukowy, taki ponad trzystustronicowy zrobiony z dwóch kartek A4 informacji. Miejscami masło maślane, w trakcie czytania trzeba się cofać do poprzednich rozdziałów. Mimo wszystko dobra pigułka wiedzy, i za to 6 gwiazdek.

Miałam wrażenie, że czytam długi artykuł naukowy, taki ponad trzystustronicowy zrobiony z dwóch kartek A4 informacji. Miejscami masło maślane, w trakcie czytania trzeba się cofać do poprzednich rozdziałów. Mimo wszystko dobra pigułka wiedzy, i za to 6 gwiazdek.

Wartościowa książka napisana przez mądrego lekarza. Kryje na swoich stronach ogromny kawał wiedzy, przywołane są w niej liczne badania naukowe, doświadczenia ludzi. Odkrywa przed czytelnikiem siłę stresu, jego wpływu na ludzki organizm, uczy jak ważną umiejętnością jest wgląd w siebie, uważność, troska o siebie samego, wyznaczanie granic. Zdecydowanie warta poświęconego czasu.

Wartościowa książka napisana przez mądrego lekarza. Kryje na swoich stronach ogromny kawał wiedzy, przywołane są w niej liczne badania naukowe, doświadczenia ludzi. Odkrywa przed czytelnikiem siłę stresu, jego wpływu na ludzki organizm, uczy jak ważną umiejętnością jest wgląd w siebie, uważność, troska o siebie samego, wyznaczanie granic. Zdecydowanie warta poświęconego czasu.

O Mój Boże... Jak mi ciężko; 3/4 za mną. Każdy rozdział to zero-jedynkowe tłumaczenie, w mądrym, spokojnym, przekonującym tonie, że nasze traumy, świadome czy nie, zafundują nam z pewnością raka czy wstrętną autoimmunologiczną chorobę. Śmierć i wina rodziców ciągle wybrzmiewają w tej pozycji. Mnie dołuje jak diabli. Siedzę w temacie, mam autoimmunologiczną chorobę; wiem, że mózg robi swoje, ale mamy też jedzenie, styl życia czy inne mechanizmy, czasem niemożliwe do zbadania...

O Mój Boże... Jak mi ciężko; 3/4 za mną. Każdy rozdział to zero-jedynkowe tłumaczenie, w mądrym, spokojnym, przekonującym tonie, że nasze traumy, świadome czy nie, zafundują nam z pewnością raka czy wstrętną autoimmunologiczną chorobę. Śmierć i wina rodziców ciągle wybrzmiewają w tej pozycji. Mnie dołuje jak diabli. Siedzę w temacie, mam autoimmunologiczną chorobę; wiem, że...

Ile razy było ci dane spotkać się ze stwierdzeniem, że „wszystko bierze się z głowy”? W jakim stopniu wierzysz w takie opinie — i czy w ogóle w nie wierzysz? Niezależnie od twojego podejścia, autor przedstawi Ci w książce masę interesujących badań i przykładów, które mają szansę realnie wpłynąć na twoje spojrzenie na ciało, umysł i chorobę.

Czytając tę książkę, nieraz miałam momenty „WOW”, bo ciężko zignorować korelacje, jakie autor przedstawia. Liczne badania i podejście do tematu z wielu stron pozwoliły mi wejść głębiej w niełatwy temat, jakim są choroby w życiu człowieka oraz przyjrzeć się bliżej własnej historii. Treść przede wszystkim utwierdziła mnie w przekonaniu, że człowieka nie da się pojąć w oderwaniu od jego otoczenia, nie da się go pojąć inaczej niż holistycznie. Książka pcha do refleksji — na temat własnego dzieciństwa, relacji, pracy. Zachęca do zadawania pytań, które nie zawsze będą wygodne.

Nie pozostaje mi nic innego niż zachęcić do sięgnięcia po tę pozycję. Naprawdę wierzę, że zdanie z okładki odnośnie tej książki - „może uratować ci życie” - nie jest pustym frazesem.

Ile razy było ci dane spotkać się ze stwierdzeniem, że „wszystko bierze się z głowy”? W jakim stopniu wierzysz w takie opinie — i czy w ogóle w nie wierzysz? Niezależnie od twojego podejścia, autor przedstawi Ci w książce masę interesujących badań i przykładów, które mają szansę realnie wpłynąć na twoje spojrzenie na ciało, umysł i chorobę.

Czytając tę książkę, nieraz...

obowiązkowa pozycja dla człowieka w XXI wieku

obowiązkowa pozycja dla człowieka w XXI wieku