Chciałoby się powiedzieć: zupełnie inna książka autorstwa Macieja Wojtyszki. Ale jest tak tylko pozornie. Science-fiction w wersji light z 1985 roku sprowadza się tak naprawdę do nowoczesnych maszyn, urządzeń i rozwiązań (holowizor, aviokopter, videofon, rzutniki laserowe zamiast książek, płytki kredytowe zamiast pieniędzy) oraz zmiany stylu życia w roku 2059. Naturalne tam jest życie przez kilkaset lat, ludzie latają na Księżyc oraz na inne planety, po Ziemi poruszają się z zawrotną szybkością, domów się nie buduje, a sadzi z proszku, po podlaniu którego dom wyrasta, a żywność jest produkowana sztucznie z glonów.
Normalną sprawą jest też kriogenika i hibernacja. Właśnie tą dziedziną zajmuje się Aleksander, ojciec Piotrusia i Eli, pary głównych bohaterów. Jego instytut odmraża ludzi zahibernowanych w 1979 roku. A ci konfrontują nowy, wspaniały świat z tym, który pamiętają sprzed 80 lat.
I tu wraca nam stary, dobry Wojtyszko, który osadza akcję swoich książek w nierealnych światach. Ale takie wartości, jak człowieczeństwo, dobro, honor czy miłość pozostają u niego realne, i nimi obdarza bohaterów tych opowieści. Tak jest i w "Syntezie".

Chciałoby się powiedzieć: zupełnie inna książka autorstwa Macieja Wojtyszki. Ale jest tak tylko pozornie. Science-fiction w wersji light z 1985 roku sprowadza się tak naprawdę do nowoczesnych maszyn, urządzeń i rozwiązań (holowizor, aviokopter, videofon, rzutniki laserowe zamiast książek, płytki kredytowe zamiast pieniędzy) oraz zmiany stylu życia w roku 2059. Naturalne tam...

Maciej Wojtyszko znany jest głównie jako autor Bromby. Tutaj poznajemy go w roli pisarza sf. W przedmowie sam śmieje się z siebie wyjaśniając dlaczego powieść sf/przygodowa. Ale to powieść bardzo udane! Jasne, że docelowo dla dzieci ALE to całkiem niezłe SF. Książka napisana w 1978 oczywiście musiała przejść odpowiednia kontrolę więc mamy i tutaj takie "kwiatki" jak rada zakładowa, wszyscy obywatele muszą pracować. I chociaż nie pada słowo komunizm to da się wyczuć jaki ustrój panuje ;) Akcja umiejscowiona jest w roku 2059 więc mamy sporo gadżetów z przyszłości: holowizję, "płytka kredytowa", roboty. Część naiwna a cześć trafiona już w naszych czasach (2021).

Ciekawie poruszona jest kwestia kriogeniki i hibernacji ludzi. To te dziedziny właściwie napędziły fabułę.

"Mroczną" częścią historii jest szwarccharakter przeniesiony do przyszłości dzięki kriogenice. I tutaj kolejny interesujący kwiatek czasów powstania powieści :) Bo to kolega pewnego pana z grzywką i wąsikiem, łysego lubiącego makaron oraz innego pana z wąsem mówiącego po hiszpańsku. No i oczywiście romantyczna z nim walka a la Cuba Libre (romantyczny i brodaty partyzant). Czy to się z czymś nie kojarzy? ;)

Książkę czyta się bardzo szybko, fabuła jest wartka i ciekawa. Przypomina nieco filmy dla młodzieży z lat 80'. I wiecie co? W 1984 zekranizowano tę powieść :D

Polecam dla młodszych czytelników, chcących "złapać klimat retro" oraz dla dorosłych już, wyrobionych archeologów sf.

Maciej Wojtyszko znany jest głównie jako autor Bromby. Tutaj poznajemy go w roli pisarza sf. W przedmowie sam śmieje się z siebie wyjaśniając dlaczego powieść sf/przygodowa. Ale to powieść bardzo udane! Jasne, że docelowo dla dzieci ALE to całkiem niezłe SF. Książka napisana w 1978 oczywiście musiała przejść odpowiednia kontrolę więc mamy i tutaj takie "kwiatki" jak...

Ukochana książka z dzieciństwa. Czytana po wielokroć.

Ukochana książka z dzieciństwa. Czytana po wielokroć.

Znakomita, atrakcyjna i mądra political SF dla dzieci.

Znakomita, atrakcyjna i mądra political SF dla dzieci.