Jestem pewna, że prezentowana dziś książka zachwyci młodszych nastolatków, głównie dlatego, że będą mogli odnaleźć w niej siebie samych. Odzwierciedla codziennie życie, szkolne perypetie, skryte marzenia i te wszystkie małe – wielkie problemy, z którymi młodzi ludzie borykają się każdego dnia. Pasuje do całej serii „To lubię” Wydawnictwa Literatura, w której właśnie o to chodzi. Aby pokazać, że problemy dzieci wcale nie są mniej ważne, niż problemy nas, dorosłych.
Główna bohaterka to dziewczynka wychowywana przez tatę, ale mimo świetnej relacji z ojcem bardzo brakuje jej mamy. Jest osobą skrytą i nieśmiałą, dlatego niezbyt dobrze dogaduje się z rówieśnikami. Staje się więc obiektem docinków i niesmacznych żartów, które pewnego dnia przeradzają się w coś więcej, niż tylko żarty. Iga marzy o tym, aby być lubianą i dostrzeganą, stąd wpada na pomysł wzięcia udziału w castingu do popularnego serialu. Jednak jej tato nagle podupada na zdrowiu i dziewczynka musi odłożyć swoje plany na bliżej nieokreśloną przyszłość. Ale czy na pewno? Nasza młoda bohaterka staje przed poważnym dylematem, a ona tak bardzo osamotniona, zrobi wszystko, aby spełnić swoje marzenie i odmienić los. Nawet ucieknie z domu.
Chwytająca za serce i prawdziwie wzruszająca historia, więc wcale nie przesadzę, kiedy powiem, że czytając momentami płakałam jak bóbr. Jest tam wszystko: utrata rodzica, samotność, strach, nieuleczalna choroba najbliższych, potrzeba zrozumienia i akceptacji, bezradność ojca w zetknięciu z samotnym rodzicielstwem, znęcanie się nad słabszym, stalking i odarcie z prywatności.
Jest rodzic bezsilny wobec choroby dziecka i rodzic, dotychczas uważany za superbohatera, który zmaga się z własną chorobą. Są marzenia, których spełnienie wymaga wyrzeczeń. Jest o popełnianiu błędów i wybaczaniu.
I poruszony jest bardzo potrzebny w dzisiejszych czasach temat cyberprzemocy wśród dzieci. Ciągle i wszędzie podkreślamy, że to problem tak bardzo aktualny, iż nie można obojętnie przechodzić wobec nawet najmniejszych jego oznak. Trzeba mówić głośno i długo, aby wszyscy usłyszeli i zrozumieli, jak wiele szkody dzieci mogą wyrządzić siedząc wygodnie w fotelach. Dlatego bardzo podobała nam się ukazana w książce reakcja dyrekcji szkoły na okrutne zachowanie uczniów względem Igi. Może właśnie lektura stanie się źródłem wiedzy w tym temacie także dla nauczycieli?
Ciekawa, jasna kreacja bohaterów i ukazana stopniowa przemiana niektórych; ci źle w końcu rozumieją swój błąd i wykazują chęć poprawy, ci wahający się i działający pod wpływem strachu w końcu rozwijają skrzydła, a ci dobrzy – pozostają dobrzy mimo popełnionych błędów.
Naprawdę inspirująca lektura dla młodszego pokolenia. I chociaż sama książka jest średniej grubości, zawiera wszystko, co zawierać powinna. Bardzo ładnie wydana: z początkową ilustracją w nastolatkowym klimacie, z podziałem na niedługie, zawierające przepowiadający tytuł rozdziały. Trochę drażni brak justowania, ale treść wynagradza wszystko. Akcja toczy się zgrabnie, a pierwszoosobowa narracja pozwala utożsamić się z bohaterką, głębiej przeżywać jej refleksje i bardziej uczestniczyć w przygodach. Tak, zdecydowanie uważam, że tę książkę nie tylko młodzi ludzie powinni przeczytać, omówić i wysnuć wnioski. Powinni to zrobić także rodzice. I nauczyciele. Polecamy bardzo!

Jestem pewna, że prezentowana dziś książka zachwyci młodszych nastolatków, głównie dlatego, że będą mogli odnaleźć w niej siebie samych. Odzwierciedla codziennie życie, szkolne perypetie, skryte marzenia i te wszystkie małe – wielkie problemy, z którymi młodzi ludzie borykają się każdego dnia. Pasuje do całej serii „To lubię” Wydawnictwa Literatura, w której właśnie o to...