Kleopatra. Królowa, która rzuciła wyzwanie Rzymowi i zdobyła wieczną sławę

Całe życie czekałam na to, żeby przeczytać stustronicowy opis wydarzeń z Id Marcowych! Aczkolwiek nie przypuszczałam, że będzie on częścią książki poświęconej Kleopatrze... Ale nie bójcie się – o Kleopatrze jest dosyć. Przyjemnie się to czyta, polecam każdemu miłośnikowi starożytnego Rzymu. Autor we właściwym sobie stylu wykorzystuje każdą okazję, żeby dzielić się wiedzą o świecie starożytnym, w tym o życiu codziennym.

Całe życie czekałam na to, żeby przeczytać stustronicowy opis wydarzeń z Id Marcowych! Aczkolwiek nie przypuszczałam, że będzie on częścią książki poświęconej Kleopatrze... Ale nie bójcie się – o Kleopatrze jest dosyć. Przyjemnie się to czyta, polecam każdemu miłośnikowi starożytnego Rzymu. Autor we właściwym sobie stylu wykorzystuje każdą okazję, żeby dzielić się wiedzą o...

Moim zdaniem nie pokrywa się z tytułem. Kleopatra jest tylko tłem do opisania rozgrywek polityczno wojennych skupionych wokół Rzymu, śmierci Cezara i losów Marka Antoniusza. Niewiele dowiadujemy się o samej królowej, jej życiu, dzieciństwie i dlaczego stała się tym kim była. Ponadto mam wrażenie że jej postać potraktowana została bardzo powierzchownie by nie rzec szowinistycznie. Autor skupia się na urodzie Kleopatry, jej ciele, strojach oraz umiejętnościach uwodzenia. Ciężko tu szukać informacji o tym jaką była Królową dla swoich poddanych, jakim strategiem nie mówiąc już o jakiejś głębi psychologicznej. Książka bardzo mi się dłużyła. Dużo rozbudowanych scen batalistycznych. 1/4 książki to niemal sekunda po sekundzie opisany dzień śmierci Cezara. Ciężko było mi skończyć tę książkę.

Moim zdaniem nie pokrywa się z tytułem. Kleopatra jest tylko tłem do opisania rozgrywek polityczno wojennych skupionych wokół Rzymu, śmierci Cezara i losów Marka Antoniusza. Niewiele dowiadujemy się o samej królowej, jej życiu, dzieciństwie i dlaczego stała się tym kim była. Ponadto mam wrażenie że jej postać potraktowana została bardzo powierzchownie by nie rzec...

Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak zachwyciłam się książką! Począwszy od okładki, która moim zdaniem jest piękna (ale ja zwykły człek jestem, nie znam się) po treść. Biografii mam za sobą dużo, oj ciężko by było zliczyć, w tym parę biografii Kleopatry również już czytałam. Ale ta książka to istne arcydzieło! 11 na 10 punktów! Po pierwsze - sposób narracji - niezwykle ciekawy i wciągający. Nie jest to standardowe: urodziła się...., rodzice byli... O nie, nie. Merytoryka - autor wykorzystuje zarówno źródła starożytne, jak i wyniki współczesnych badań. I to, co mnie urzekło najbardziej - język.... Brawa dla tłumacza, który dźwignął temat rewelacyjnie. Jesteśmy wraz z bohaterami w Rzymie, czujemy ciepło Aleksandrii, toniemy pod Akcjum - wszystko czujemy w każdym zapisanym zdaniu. I mimo, że doskonale wiedziałam, jak cała historia się skończy, na końcu było mi po prostu smutno. Polecam !
Ps. Zaznaczę tylko, że piszę z perspektywy osoby, która zna historię zarówno ogólnie, jak i tą w szczególności. Nie wiem jak odbiorą książkę osoby, które nie są zbytnio zaznajomione z tematem

Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak zachwyciłam się książką! Począwszy od okładki, która moim zdaniem jest piękna (ale ja zwykły człek jestem, nie znam się) po treść. Biografii mam za sobą dużo, oj ciężko by było zliczyć, w tym parę biografii Kleopatry również już czytałam. Ale ta książka to istne arcydzieło! 11 na 10 punktów! Po pierwsze - sposób narracji - niezwykle ciekawy...

Mało Kleopatry w, Kleopatrze, sporo Marka Antoniusza, nieco Cezara, dużo opisu bitew. Niedosyt Kleopatry pozostał.

Mało Kleopatry w, Kleopatrze, sporo Marka Antoniusza, nieco Cezara, dużo opisu bitew. Niedosyt Kleopatry pozostał.

Kolejna wspaniała książka @albertoangela_official spółdzielni wydawniczej "Czytelnik" za mną. Alberto Angela sprawia, że w jednej chwili przenosisz się do omawianych przez niego czasów, współodczuwasz z bohaterami historii i na nowo przeżywasz krok po kroku minione nobliwe czasy starożytne

Inne opinie dostępne również na:
https://www.instagram.com/anemonenemorose/

Kolejna wspaniała książka @albertoangela_official spółdzielni wydawniczej "Czytelnik" za mną. Alberto Angela sprawia, że w jednej chwili przenosisz się do omawianych przez niego czasów, współodczuwasz z bohaterami historii i na nowo przeżywasz krok po kroku minione nobliwe czasy starożytne

Inne opinie dostępne również na:
https://www.instagram.com/anemonenemorose/

Alberto Angela "Kleopatra" Królowa, która rzuciła wyzwanie Rzymowi i zdobyła wieczną sławę,

Znam dwie Kleopatry, jakże różniące się jednak od siebie. Pierwsza, ta filmowa grana przez Elisabeth Taylor z ekranizacji pod tym samym tytułem w reżyserii Josepha L. Mankiewicza, druga natomiast - animowaną (chociaż filmowa też była), z Asterixa i Obeliksa. Tę jednak, całkiem mocno przyćmili, swoją osobowością dwaj dzielni Gallowie. A granych przez różne aktorki ról Kleopatry w światowym kinie było zdecydowanie więcej.

Czy mieliście kiedyś w rękach książkę historyczną, której autor o wydarzeniach sprzed wieków potrafi pisać w tak zajmujący sposób, że to co czytamy, sprawia wrażenie, jakbyśmy w jednym momencie zostali przeniesieni w tamte czasy? Tak udaje się mu opisać atmosferę i wydarzenia, jakby był ich najbardziej wiarygodnym, naocznym świadkiem, stojącym w dodatku w pierwszym rzędzie i widzącym wszystko dokładniej niż inni?

Taka właśnie jest "Kleopatra" Alberto Angeli. Książka plasująca się pomiędzy historycznym opracowaniem, a najbardziej wciągającą, kreślącą również tło wydarzeń, powieścią. Miałam ją na oku odkąd zobaczyłam zdjęcia i poczytałam opis zadowolonej z niej @angelkubrick. Tak, książki z historią w tle lubię bardzo. Książki historyczne autorów piszących jakby byli powieściopisarzami lubię tym bardziej. Opracowania historyczne? Hmm, z tym bywa różnie, bo czasem bywają usypiająco drętwe.

Gdybyście przeczytali zachwycający opis przybycia Kleopatry do Antoniusza na nasyconym wonnościami statku, mogłyby pospadać Wam kapcie, gdybyście akurat mieli je na nogach. Ale zanim to nastapi, musicie cofnąć się o kilka lat, kiedy to z ręki swego przyjaciela Brutusa ginie Juliusz Cezar. To wydarzenie jest relacjonowane z dokładnością co do minut. I jeszcze jedna opowieść. Podczas uczty Kleopatra zakłada się z Antoniuszem, że zje posiłek za 10 milionów sesterców. Po czym rozpuszcza najceniejszą perłę w occie i wypija. Chociażby dla takich opisów warto sięgnąć po "Kleopatrę", nawet jeśli nie są główną zasługą Alberto Angeli a Plutarcha czy Pliniusza Starszego. Obaj współcześnie mieliby szansę zostać redaktorami niejednego serwisu plotkarskiego. To jednak Alberto Angela przybliża je czytelnikowi w sposób przystępny, a zarazem nadzwyczaj obrazowy. Ile w tym wszystkim prawdy, a ile pisarskiego geniuszu osób, które spisały to już jakiś czas później, tego się nigdy już nie dowiemy.

Alberto Angela "Kleopatra" Królowa, która rzuciła wyzwanie Rzymowi i zdobyła wieczną sławę,

Znam dwie Kleopatry, jakże różniące się jednak od siebie. Pierwsza, ta filmowa grana przez Elisabeth Taylor z ekranizacji pod tym samym tytułem w reżyserii Josepha L. Mankiewicza, druga natomiast - animowaną (chociaż filmowa też była), z Asterixa i Obeliksa. Tę jednak, całkiem mocno...

Styl - wciągający, niemal poetycki - czułem się za każdym razem, gdy wracałem do czytania lepiej niż w niejednej powieści!

Myślę, że i tak należą się ukłony dla pana Alberto, że udało się cokolwiek dowiedzieć o Kleopatrze, bo większość źródeł jednak chyba przepadła. Spowodowało to, że więcej szczegółów poznałem o starożytnym Rzymie, niż o egipskiej Królowej, ale rozumiem to. Zabrakło mi jednak wywiadu i dowiedzenia się, czemu ślad po choćby podobiznach Kleopatry zaginęły.

Podsumowując - nie mogłem się oderwać zwłaszcza na końcówce, choć mam takie przemyślenia, że autor był bardzo pozytywnie nastawiony do postaci Kleopatry i często opisuje ją jako inteligentną i pełną pomysłów - ale opisu, co stworzyła i zrobiła dla Egiptu nie ma - z wyjątkiem wiekopomnych sojuszy oczywiście z Rzymem.

Nie mniej polecam gorąco!

Styl - wciągający, niemal poetycki - czułem się za każdym razem, gdy wracałem do czytania lepiej niż w niejednej powieści!

Myślę, że i tak należą się ukłony dla pana Alberto, że udało się cokolwiek dowiedzieć o Kleopatrze, bo większość źródeł jednak chyba przepadła. Spowodowało to, że więcej szczegółów poznałem o starożytnym Rzymie, niż o egipskiej Królowej, ale rozumiem...

Przez pierwsze 90 stron, do śmierci Cezara jest zdecydowanie za dużo grafomańskich wstawek rodem z taniego romansu. Później jest już tego znacznie mniej, autor skupia się na faktach i książkę czyta się znacznie lepiej.

Przez pierwsze 90 stron, do śmierci Cezara jest zdecydowanie za dużo grafomańskich wstawek rodem z taniego romansu. Później jest już tego znacznie mniej, autor skupia się na faktach i książkę czyta się znacznie lepiej.

Na początku myślałem, że autor przesadza z „wprowadzaniem” nas w świat i tamte dni. Po przeczytaniu książki… po prostu zacząłem tęsknić za Kleopatrą i Markiem Antoniuszem…
Super książka!

Na początku myślałem, że autor przesadza z „wprowadzaniem” nas w świat i tamte dni. Po przeczytaniu książki… po prostu zacząłem tęsknić za Kleopatrą i Markiem Antoniuszem…
Super książka!

Bardzo ciekawa książka

Bardzo ciekawa książka