rozwińzwiń

Król Maciuś Pierwszy

Okładka książki Król Maciuś Pierwszy Janusz Korczak
Okładka książki Król Maciuś Pierwszy
Janusz Korczak Wydawnictwo: Agencja Artystyczna MTJ-SMPB Sp. z o.o. Cykl: Król Maciuś (tom 1) literatura dziecięca
Kategoria:
literatura dziecięca
Cykl:
Król Maciuś (tom 1)
Wydawnictwo:
Agencja Artystyczna MTJ-SMPB Sp. z o.o.
Data wydania:
2017-04-02
Data 1. wyd. pol.:
2017-04-02
Język:
polski
ISBN:
9788376997704
Tagi:
władza
Średnia ocen

7,0 7,0 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,0 / 10
2 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
642
24

Na półkach: ,

To prawdopodobnie pierwsza książka którą czytałam z zaangażowaniem i do dnia dzisiejszego kocham.

To prawdopodobnie pierwsza książka którą czytałam z zaangażowaniem i do dnia dzisiejszego kocham.

Pokaż mimo to

avatar
607
564

Na półkach:

Poznane w okresie podstawówki, latem w domku wczasowym w lesie, i z tym budzi skojarzenia, podobnie jak przeczytany tamże innym latem „Czarnoksiężnik ze Szmaragdowego Grodu”.
– Czy to ma znaczenie, Piratko ? – zapyta zapewne ktoś z Was. Cóż, pierwsze wrażenie można zrobić tylko raz. Mama poznanego wówczas chłopca przeczytała to nam, spore kawałki powtarzałam sobie z pamięci, gdyż bardzo mnie bawiły, gdy teraz sprawdzam, część z nich wygląda dużo mniej zabawnie.

gosia „Rozumiem jeszcze fragmenty, ale całość to niestety lektura męcząca. Fragmenty przegadane, jakby faktycznie dziecko pisało i strasznie chciało całą sytuację w jednym zdaniu upchnąć. Z całym szacunkiem dla autora, który zrobił dla dzieci ogrom dobrego, ta książka po prostu mi nie wyszła.” Coś w tym jest. „Stary Doktor” usiłował pisać to językiem niby dziecięcym i tylko mniej więcej mu to wychodziło. Brzechwa to to nie jest.
Merylu Czytelniczka „Z całym szacunkiem dla postaci i dorobku Janusza Korczaka, ale "Król Maciuś Pierwszy" to jedna z najgorszych i najtrudniejszych książek dla dzieci, jaką kiedykolwiek czytałam. (...) Zdecydowanie to nie jest książka dla dzieci, lecz raczej dla dorosłych.”
Czytam_Na_Tronie „Jedyna powieść Janusza Korczaka, którą w życiu przeczytałem... Nie należy jednak ona do moich ulubionych...”
lex „Szczerze mówiąc nie porwała mnie ta książka i to przy całej mojej sympatii do dziecięcej mentalności. Treść "się zestarzała" - jak ktoś w innej opinii napisał... no z pewnością dziś nie przeszłaby książka, w której dzieci palą i piją alkohol ;) Ale nie o to nawet chodzi, po prostu ta historia nie zaciekawiła mnie nawet na tyle, żeby jej wysłuchać z zainteresowaniem (wysłuchałem do końca, ale raczej bez wielkiego zainteresowania ;) ).”
Kamila „Z całą sympatią dla Pana Korczaka, ale ta książka mimo że ma sobie wartościowe treści jest nużąca i zestarzała się pod wieloma względami. O ile rozumiem że jeśli ktoś czytał w dzieciństwie to ma prawo darzyć sentymentem to wyboru tego tekstu na lekturę - nawet uzupełniającą - nie rozumiem i nie popieram.”
Gwathgor „Samej akcji nie pamiętam już zbyt dobrze, tyle tylko, że skończyło się źle i nienawidziłam serdecznie stylu, w jakim zostało napisane. W każdym razie na pewno bym książek tego autora dzieciom nie polecała.”
Wiola „To co prawie sto lat temu w tej książce śmieszyło, teraz przestrasza i jest rozumiane opacznie.”
Konrad Jakubowski „Szczerze mówiąc: kiedyś podobała mi się bardziej. Jak byłem dzieckiem.” Tak jak i ja. Kilkoro z Was oceniło jeszcze surowiej, odnośne słowa wolę pominąć.

Maciuś (z hebrajskiego Mateusz „Bożydar”) będąc jeszcze dzieckiem dziedziczy tron po śmierci swego mądrego ojca Stefana (z greckiego „Wieniec”),musi prowadzić wojnę z trzema sąsiadami (nawiązanie do Rosji, Prus i Austrii było tak oczywiste, że od razu przyszło mi na myśl),ściśle biorąc z jednym, dwaj są w zapasie. Maciuś potajmnie wyrusza na wojnę w towarzystwie starszego kumpla Felka (z łaciny Felix „Szczęsny”, czy pod wpływem Szczęsnego Potockiego lub Feliksa Dzierżymordskiego trudno orzec, lecz jak z dalszego ciągu wynika zawiódł Maciusia, czego później żałował),zostaje oskarżony o szpiegostwo i staje przed sądem polowym. Na swoją obronę ma do powiedzenia tylko:
– Wykonywałem rozkazy.
Wraży dowódca, któremu trochę chłopca żal, lecz nie może tego okazać, znajduje w księdze ustaw wojennych przepis, by odesłać sprawę do wyższego sądu „i z rozstrzelaniem trochę poczekać.” Zdanie to można uznać za streszczenie powieści...

Małoletni król w porę zostaje odbity, wojna tak jakby wygrana. Pisząc niby dziecięcym sposobem Korczak mógłby bardziej wysilić pomysłowość, tymczasem owi „trzej krolowie” to jedynie: „pierwszy król”, „drugi król” i „trzeci król”, który gra na skrzypcach i jest „smutny”, zapewnia Maciusia, że tamci dwaj go zmusili do wojny. Gdyby mieli imiona, brzmiało by to dużo lepiej.

Maciuś odbywa podróże zagraniczne, próbuje wprowadzać w swym państwie zmiany, mniej więcej przemyślane, jak przydziały słodyczy dla dzieci, później jeszcze bardziej dziwaczne. Pewnego razu doradcy odrywają go od zabawy wprowadzając tajnego agenta, co właśnie wrócił z wywiadowczej wyprawy do państwa pierwszego króla. Otóż po tamtej stronie granicy w lasach w tajemnicy wzniesiona została wytwórnia środków wybuchowych, a pozór do kolejnej wojny też już gotowy. Agent wymyślił ze szczegółami jak niby przypadkiem zaprószyć ogień i oczekuje rozkazu, Maciuś nolens volens przyzwala. Wkrótce, jak donosiły dworskie czasopisma, w czasie pożaru lasów coś podejrzanie gruchnęło.

Jednak w otoczeniu Maciusia są zdrajcy, ledwo wykryty jeden, zastępuje go kolejny. Pierwszy król zostaje zmuszony do ustąpienia, jego następca tronu robi nową wojnę, dwaj pozostali królowie w zasadzie będąc po stronie Maciusia, zostawili go na lodzie, uwierzywszy w rzekome obwieszeczenie do dzieci, oszczerczo mu przypisane. Tym razem Maciuś przegrywa wojnę, opuszczony przez poddanych. Na odsiecz przybyła tylko afrykańska księżniczka Klu – Klu, lecz sił ma za mało. Gdyby jej wątek odpowiednio rozwinąć, byłaby z tego znacznie lepsza powieść (uwielbiam waleczne kobiety, tak mam). Mały król oblężony w ogrodzie zoologicznym strzela do parlamentariusza, tak przynajmniej wynikałoby ze zdania „wystarczało, że szedł do Maciusia, jak to jest we zwyczaju, pod osłoną białej flagi, żeby właśnie dlatego otrzymać dwie śmiertelne rany: kula zdruzgotała mu czaszkę, a strzała Klu – Klu przeszyła serce.” Ponieważ byli tam we dwoje, zatem kulę wystrzelił Maciuś, bezpotrzebnie, skoro ona też tamtego trafiła. Słuchając tego oczywiście nic złego w zastrzeleniu gościa nie widziałam, co powiedziałam na głos, tak, że mama tego chopca musiała wytłumaczyć:
– No ale to zakazane.
Rzeczywiście, art. 32 Haskiego Regulaminu Wojny z 1907 tego zabrania, lecz wtedy takimi wiadomościami jeszcze nie zawracałam sobie głowy.

Maciuś odurzony środkiem usypiającym (Klu – Klu gdzieś zniknęła, powróci w drugiej części) pojmany podstępnie, ma być skazany na śmierć, ostatecznie zostaje zesłany bezludną wyspę (wcześniej sam przyrónywał siebie do Napoleona). Tamta pani ostrzegła, że druga część ma zakończenie jeszcze gorsze, co nie odstraszyło mnie od przeczytania po powrocie z wczasów.

majkej
„No odczucia mam ambiwalentne. Z jednej strony czarnoskórzy są źle ukazani... ale z drugiej czarnoskóra dziewczynka jest najmądrzejszą postacią z całej książki.”
Właśnie.

Filmów (kostiumowego i kreskówki) nie oglądałam.

Poznane w okresie podstawówki, latem w domku wczasowym w lesie, i z tym budzi skojarzenia, podobnie jak przeczytany tamże innym latem „Czarnoksiężnik ze Szmaragdowego Grodu”.
– Czy to ma znaczenie, Piratko ? – zapyta zapewne ktoś z Was. Cóż, pierwsze wrażenie można zrobić tylko raz. Mama poznanego wówczas chłopca przeczytała to nam, spore kawałki powtarzałam sobie z...

więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
431
57

Na półkach:

Własny egzemplarz tej książki dostałam na konkursie recytatorskim w podstawówce. Zaczęłam ją czytać, jednak po kilku stronach z jakiegoś powodu przestałam i wróciłam do tej książki dopiero po latach. Zupełnie nie żałuję, bo było warto sięgnąć po tak wartościową literaturę.

Własny egzemplarz tej książki dostałam na konkursie recytatorskim w podstawówce. Zaczęłam ją czytać, jednak po kilku stronach z jakiegoś powodu przestałam i wróciłam do tej książki dopiero po latach. Zupełnie nie żałuję, bo było warto sięgnąć po tak wartościową literaturę.

Pokaż mimo to

avatar
36
31

Na półkach:

Bardzo lubiłam ją za dzieciaka i na szczęście powrót po latach nie był tak bolesny, jak w przypadku innych lektur. Język Korczaka jest lekki, humor działa, a autor w prostym języku przemyca wiele dylematów politycznych czy społecznych. Jasne, dla dziecka momentami będzie to pewnie zbyt skomplikowane, ale zwykle towarzyszą temu też uproszczone wyjaśnienia które mogą pomóc zrozumieć niektóre kwestie. Jednocześnie autor nie traktuje swoich czytelników protekcjonalnie, co też się ceni.

Niestety, jakaś jedna trzecia książki dzieje się w Afryce i ta część mnie bardzo zmęczyła kolonializmem, rasizmem i dziwacznym wątkiem ludożerców. W tym przypadku setting był jednak na tyle absurdalny i nieosadzony w realizmie, że przymykam na to oko. I tak wypada pod tym względem lepiej, niż wiele książek dla dzieci, które wychodziły w podobnym okresie.

Bardzo lubiłam ją za dzieciaka i na szczęście powrót po latach nie był tak bolesny, jak w przypadku innych lektur. Język Korczaka jest lekki, humor działa, a autor w prostym języku przemyca wiele dylematów politycznych czy społecznych. Jasne, dla dziecka momentami będzie to pewnie zbyt skomplikowane, ale zwykle towarzyszą temu też uproszczone wyjaśnienia które mogą pomóc...

więcej Pokaż mimo to

avatar
274
126

Na półkach:

jedna z ksiazek które pokazują, że polska literatura dziecieca jest na wysokim poziomie

jedna z ksiazek które pokazują, że polska literatura dziecieca jest na wysokim poziomie

Pokaż mimo to

avatar
113
18

Na półkach: ,

To przykre, że książka która ma równo sto lat (1923),jest wciąż tak bardzo aktualna! A świat dzieci i dorosłych jeszcze bardziej jest sobie obcy. Nieco smutna, ale piękna opowieść, którą powinien przeczytać każdy dorosły i wyciągnąć z niej wnioski.

To przykre, że książka która ma równo sto lat (1923),jest wciąż tak bardzo aktualna! A świat dzieci i dorosłych jeszcze bardziej jest sobie obcy. Nieco smutna, ale piękna opowieść, którą powinien przeczytać każdy dorosły i wyciągnąć z niej wnioski.

Pokaż mimo to

avatar
831
106

Na półkach: ,

Jest to jedna z tych książek, która zestarzała się źle.

Jest to jedna z tych książek, która zestarzała się źle.

Pokaż mimo to

avatar
3671
3614

Na półkach: ,

Autor traktuje dziecięce pomysły niezwykle poważnie, ale też pokazuje rozległe konsekwencje, ale też ma dużo ciepła i nieoceniającego traktowania serio i indywidualnie dziecięcych problemów i zamysłów. Jednocześnie postaci dzieci nie są przesłodzone, niektóre postacie to niezłe urwipołcie, nic dziwnego dzieci są tak samo różne jak później dorośli..

Autor traktuje dziecięce pomysły niezwykle poważnie, ale też pokazuje rozległe konsekwencje, ale też ma dużo ciepła i nieoceniającego traktowania serio i indywidualnie dziecięcych problemów i zamysłów. Jednocześnie postaci dzieci nie są przesłodzone, niektóre postacie to niezłe urwipołcie, nic dziwnego dzieci są tak samo różne jak później dorośli..

Pokaż mimo to

avatar
340
245

Na półkach:

Przeczytałem tę książkę, aby mieć rozeznanie w tym, jakie książki będę polecał moim dzieciom. Niestety, niewiele pamiętałem z lektury z dzieciństwa.
„W życiu tak jak na wojnie: jeżeli chcesz zwyciężyć, musisz dobrze się przygotować do ataku.”
Książka porusza tak wiele tematów, że może być zbyt trudna dla dzieci. Zmiana ustrojów politycznych, wojna, szpiegostwo, zdrowie obywateli, dobrostan dzieci, gospodarka i w końcu rewolucja (pajdokracja). Nie można jednak odmówić Januszowi Korczakowi jednego – że potrafi traktować dzieci z najwyższym szacunkiem. Nie ma w tej książce najmniejszego śladu, by autor, chociaż przez chwilę, traktował czytelnika protekcjonalnie.
Obawiam się, że książka jest jednak zbyt złożona dla dzieci i akcja toczy się w niej zbyt szybko. W tym roku mam zamiar sięgnąć po książkę „Jak kochać dziecko”. Myślę, że może być równie ważna jak „Król Maciuś Pierwszy”, szczególnie w tych czasach i szczególnie dla mnie.

Przeczytałem tę książkę, aby mieć rozeznanie w tym, jakie książki będę polecał moim dzieciom. Niestety, niewiele pamiętałem z lektury z dzieciństwa.
„W życiu tak jak na wojnie: jeżeli chcesz zwyciężyć, musisz dobrze się przygotować do ataku.”
Książka porusza tak wiele tematów, że może być zbyt trudna dla dzieci. Zmiana ustrojów politycznych, wojna, szpiegostwo, zdrowie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1
1

Na półkach:

Nigdy "nie bałam się" grubych książek, także jako dziecko. Maciusia na pewno próbowałam jako dziecko przeczytać, ale utknęłam i to przed połową. Bo tyle sobie przypomniałam czytając obecnie z dzieckiem tę książkę jako lekturę szkolną. Ja jej jako lektury w szkole nie miałam, więc bardzo mnie zdziwiło, że moje dziecko ją ma. Dlaczego? Po pierwsze dosyć archaiczny język. Po drugie styl dla dosyć małego dziecka przy dość pokaźnej liczbie stron. Niektóre urywki mogą być jednak dla dzieci szokujące jak np. ludożerstwo, otrucie, zabijanie, palenie na stosie itd. i tak nawet nie wiem, dla jakiego wieku książkę jako całość można by polecić, bo zawsze coś będzie nie tak. Rozumiem jeszcze fragmenty, ale całość to niestety lektura męcząca. Fragmenty przegadane, jakby faktycznie dziecko pisało i strasznie chciało całą sytuację w jednym zdaniu upchnąć. Z całym szacunkiem dla autora, który zrobił dla dzieci ogrom dobrego, ta książka po prostu mi nie wyszła

Nigdy "nie bałam się" grubych książek, także jako dziecko. Maciusia na pewno próbowałam jako dziecko przeczytać, ale utknęłam i to przed połową. Bo tyle sobie przypomniałam czytając obecnie z dzieckiem tę książkę jako lekturę szkolną. Ja jej jako lektury w szkole nie miałam, więc bardzo mnie zdziwiło, że moje dziecko ją ma. Dlaczego? Po pierwsze dosyć archaiczny język. Po...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    4 353
  • Posiadam
    729
  • Chcę przeczytać
    478
  • Dzieciństwo
    108
  • Lektury
    102
  • Ulubione
    66
  • Z dzieciństwa
    43
  • Literatura polska
    39
  • Dla dzieci
    38
  • Lektury szkolne
    32

Cytaty

Więcej
Janusz Korczak Król Maciuś Pierwszy Zobacz więcej
Janusz Korczak Król Maciuś Pierwszy Zobacz więcej
Janusz Korczak Król Maciuś Pierwszy Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także