Córka Anne zniknęła. Przez 8 długich lat jej nie było, a teraz nagle powraca. Co się działo z Abigail przez cały ten czas? Kto ją porwał i dlaczego? Jakie tajemnice skrywa historia jej zaginięcia?

Książka bardzo mi się podobała. Strony umykają szybko, akcja jest wartka, a jednocześnie łatwo przywiązać się do bohaterów. Podoba mi się, że są tacy ludzcy - to nie ideały, popełniają błędy, a jednocześnie próbują znaleźć właściwą drogę postępowania.


Ciekawie przedstawione studium dziecka odnalezionego - Abigail tak naprawdę nie wie, co ma robić lub czuć i trudno ją za to winić.

Córka Anne zniknęła. Przez 8 długich lat jej nie było, a teraz nagle powraca. Co się działo z Abigail przez cały ten czas? Kto ją porwał i dlaczego? Jakie tajemnice skrywa historia jej zaginięcia?

Książka bardzo mi się podobała. Strony umykają szybko, akcja jest wartka, a jednocześnie łatwo przywiązać się do bohaterów. Podoba mi się, że są tacy ludzcy - to nie ideały,...

Książka zapowiadała się lepiej.
Nudna i nieciekawa niestety...
Czytałem dużo o podobnej tematyce. Tamte w większości były ciekawsze i lepsze, po prostu.
Nie polecam.

Książka zapowiadała się lepiej.
Nudna i nieciekawa niestety...
Czytałem dużo o podobnej tematyce. Tamte w większości były ciekawsze i lepsze, po prostu.
Nie polecam.

Lubię książki z motywem zaginięcia dziecka , ale ta książka nie należy do wybitnych. Ma swoje momenty , ale czegoś mi w niej zabrakło. Mało tu też napięcia. A wyjaśnienie zagadki ujdzie. A relacja matki i córki , która powinna być najlepszym wątkiem w całej książce była jakaś nijaka

Lubię książki z motywem zaginięcia dziecka , ale ta książka nie należy do wybitnych. Ma swoje momenty , ale czegoś mi w niej zabrakło. Mało tu też napięcia. A wyjaśnienie zagadki ujdzie. A relacja matki i córki , która powinna być najlepszym wątkiem w całej książce była jakaś nijaka

Kiedy na mgnienie oka odwracasz wzrok i twoje ośmioletnie dziecko znika bez śladu, świat rozpada się na kawałki i żadne spoiwa nie są go w stanie scalić z powrotem.
Chyba, że stanie się cud.

Takiego cudu doświadcza Anne, kiedy po siedmiu latach od zaginięcia, jej córka Abigail zgłasza się na posterunek policji. Przy okazji przyprowadzając ze sobą dopiero co zaginione dziecko.

Do domu wraca już nie jako mała dziewczynka, tylko nastolatka, ze swoimi problemami, fobiami, skołataną duszą i pogubionym umysłem w tym co jest dobre i co złe.
Gdzie była przez wszystkie te lata, kto odebrał ją rodzinie na tak długi czas? I co tak naprawdę wydarzyło się pomiędzy matką, a córką w dniu zaginięcia?
Abigali próbuje dopasować się do tego co tu i teraz, próbuje nawiązać zerwaną przez te wszystkie lata więź z rodziną, z jej ukochaną kuzynką, z dawnym życiem.
Przez tyle lat setki apeli, tysiące ogłoszeń i praca policji nie dawały rezultatu. A teraz kiedy sprawa jest już rozwiązana, wcale nie jest łatwiej.
Rodzice przychylili jej nieba, ale…
Czy czuje się bezpieczna? Czy pamięta? Czy ktoś jej zagraża? Czy czegoś się boi?

To pozycja, po którą warto sięgnąć, bo temat w niej zawarty spędza sen z powiek wielu rodzicom.
W książce ukazane są uczucia osób, które tę zaginioną bliską osobę odzyskały- mamy, kuzynki, ciotki. Sama Abigail jest jakby na uboczu, jakby czekała na dopuszczenie jej uczuć do głosu.
Udaje waleczną, silną, ale trudno jej wrócić do normalności, bo co to w ogóle znaczy normalność? Nikt tak naprawdę nie wie co ona sama czuje i co będzie musiała zrobić, aby dowiedzieli. By mogli poczuć ten strach i bezsilność. A przy okazji sekrety niektórych wyjdą na jaw.

Kiedy na mgnienie oka odwracasz wzrok i twoje ośmioletnie dziecko znika bez śladu, świat rozpada się na kawałki i żadne spoiwa nie są go w stanie scalić z powrotem.
Chyba, że stanie się cud.

Takiego cudu doświadcza Anne, kiedy po siedmiu latach od zaginięcia, jej córka Abigail zgłasza się na posterunek policji. Przy okazji przyprowadzając ze sobą dopiero co zaginione...

Pomimo bardzo dobrego opracowania psychologicznego książka jest nudna i nie wzbudza w czytelniku większych emocji. Niestety, bo tematyka temu sprzyja. Bohaterki nie przypadły mi do gustu, a ich emocje wydawały się jakby papierowe.

Pomimo bardzo dobrego opracowania psychologicznego książka jest nudna i nie wzbudza w czytelniku większych emocji. Niestety, bo tematyka temu sprzyja. Bohaterki nie przypadły mi do gustu, a ich emocje wydawały się jakby papierowe.

Myślałam, że będzie to trzymający w napięciu thriller psychologiczny... A jak dla mnie to obyczajówka z wątkiem sensacyjnym... Generalnie książka fajna, choć nie należy nastawiać się na akcję, napięcie i jakieś mega tajemnice... Warto przeczytać w deszczowy dzień ☺️

Myślałam, że będzie to trzymający w napięciu thriller psychologiczny... A jak dla mnie to obyczajówka z wątkiem sensacyjnym... Generalnie książka fajna, choć nie należy nastawiać się na akcję, napięcie i jakieś mega tajemnice... Warto przeczytać w deszczowy dzień ☺️

Białe małe kłamstewka - Philippy East

Wyobraź sobie, że odwracasz wzrok tylko na chwilę i ten krótki moment, ta sekunda  wystarczy, by Twoja córka zaginęła na wiele lat.
O ile możesz pogodzić się że stratą córki na tyle starasz się żyć normalnie, aż tu nagle pewnego dnia, twoja córka, już jako nastolatka, sama pojawia się na komisariacie policji. Ty zastanawiasz sie co działo się z dziewczyną przez te lata? Kto stoi za uprowadzeniem i dlaczego to zrobił?.
To właśnie spotkało Anne, główna bohaterkę powieści. W miarę uporządkowane życie staje się chaotyczne.

Pomimo obiecująco początku, fabuła okazała się przewidywalna i mało zaskakująca, momentami bardzo senna i nużąca. Spodziewałam się ciekawszej lektury, liczyłam na ogromną dawką  emocji, a tu nie było żadnych emocji.
Spokojnie możnaby odchudzić książkę o połowę i nie straci nic, a wrecz przeciwnie, dużo zyska. Strasznie ciężki styl i sposob przedstawienia losów bohaterów, nie ukrywam, że co nieco przeskoczyłam:).  Jedyne co mnie trzymało by przeczytać książkę do końca to tajemnice i sekrety dorosłych, które tak naprawdę nie były niczym szczególnych, takie zwykle rzeczy.

Białe małe kłamstewka - Philippy East

Wyobraź sobie, że odwracasz wzrok tylko na chwilę i ten krótki moment, ta sekunda  wystarczy, by Twoja córka zaginęła na wiele lat.
O ile możesz pogodzić się że stratą córki na tyle starasz się żyć normalnie, aż tu nagle pewnego dnia, twoja córka, już jako nastolatka, sama pojawia się na komisariacie policji. Ty zastanawiasz sie co...

Szczerze pisząc przeskoczyłam co nieco ale i tak wszystko ogarnęłam. Końcówka naprawdę dobra. Lepiej nigdy nie kłamać!!

Szczerze pisząc przeskoczyłam co nieco ale i tak wszystko ogarnęłam. Końcówka naprawdę dobra. Lepiej nigdy nie kłamać!!

Mimo wszystko nei zazdroszczę bohaterce thrillera Philippy East, Anne white. Osiemlat wcześniej odwróciła wrok od kilkuletniej córki tylko na chwilę, akurat tyle wystarczyło, by Abigail zaginęła. jak kamień w wodę, mimo szeroko zakronjonej akcji policji. Od tego czasu jej bliżniaki mają prawie 9 lat i nei znają siostry. Wsparciem dla kobiety była szwagierka i jej mąż. Jakie jest zdziwienie rodziny White, kiedy dzowni telefon i corka się znajduje. Podobno przyproadziła na posterunek zagubionego kilkuletniego chłopczyka. Zachoała sę tak, bo opiekujący sie nią człowiek tak ja wychował. Annie musi zrozumieć, że ta dziewczynka to inna osoba, totalnie obca. Aby dotrzeć do Abigail i pomóc jej oswoić się z nowymi okolicznościami, nowym otoczeniem, potrzebują wsparcia psychologa. Okazuje się, że dziewczynka nie ma zaległości szkolnych, a tajemniczy opiekun dbal o nią, uczył, pielgnował. Niejasne są jego pobudki.
Narracja jest polifoniczna, relacja Anne- matki przeplata się ze słowami Jess, kuzynki Abby, z która przed laty była nierozłączna. teraz wszysscy oczekują od Jess, że pomoże Abby prebrnąć przed proces adaptacyjny. Nikt nie dostrzega niechęci samych zainteresowanych. czy Abby będzie traktowana jako dziwoląg przez szkolną społeczność?
Obcość swego dziecka załamuje Anne. Czy można dotrzeć do wydarzeń z tamtego feralnego dnia? Czy matka i córka się pokłóciły, jak doszło do porwania?
tajemnice i grzeszki, kłamstwa z przeszłości w najmniej odpowiednim momencie wyjdą na światło dzienne i zagrożą kruchej równowadze w rodzinie White'ów. Najważniejszym wątkiem pozostaną błędy rodzicielskie i wychowawcze i beztroska Anne lata temu. Czyżby sama ściagnęła nieszczęście na swoją rodzinę? Czy ktokolwiek z rodziny wyjdzie zwycięsko z konfrontacji z sekretami z przeszłośći i nagromadzonymi emocjami? Jakoś kulało zakończenie, kłócące się z ogólną wymową książki.

Mimo wszystko nei zazdroszczę bohaterce thrillera Philippy East, Anne white. Osiemlat wcześniej odwróciła wrok od kilkuletniej córki tylko na chwilę, akurat tyle wystarczyło, by Abigail zaginęła. jak kamień w wodę, mimo szeroko zakronjonej akcji policji. Od tego czasu jej bliżniaki mają prawie 9 lat i nei znają siostry. Wsparciem dla kobiety była szwagierka i jej mąż. Jakie...

Spodziewałam się czegoś ciekawszego. Tak naprawdę książka jest nudnawa i czekałam na koniec. Bez przyjemności...

Spodziewałam się czegoś ciekawszego. Tak naprawdę książka jest nudnawa i czekałam na koniec. Bez przyjemności...