"Kiedy myślę o połowie lat 80, stają mi przed oczami tanie narkotyki i kapele, których zdecydowanie nie spodziewałem się słyszeć do końca swoich dni. Ich wielkie tapiry i głośne klawisze. Automaty perkusyjne. Depeche Mode, Duran Duran... Muzyka do wciągania koksu i składania pustych obietnic."
➡️Moi Drodzy, Ed i Sean nadal w formie! To jedno z najlepszych komiksowych otwarć, jakie czytałem.
"1985 to był kiepski rok."
"Crack zmiatał wszystko na swojej drodze."
"Tymczasem grube ryby - producenci, gwiazdy filmowe, dupki z Wall Street... Wszyscy ważniacy wciągali kreski w restauracyjnych kiblach Hollywoodu i Beverly Hills."
Ethan Reckless wplątuje się w kolejną mroczną historię.
"Gdybyś nie skopał sprawy, dawno byłoby po nim."
➡️Reckless zbiera po pysku, oddaje co może z nawiązką. I dalej jest człowiekiem od wyciągania innych z kłopotów. I wpadania w nie na każdym kroku.
"Z jakiegoś powodu to zawsze musieli być skinheadzi."
I chociaż ma twardy łeb i jest wytrzymały, to niejeden raz krew tryska strumieniami. Po obu stronach.
"Dobra, bierzmy się za tego skurwiela."
➡️Poza tym, że jest krwawo i dosadnie, jest też obyczajowo i jak zwykle u Eda - nostalgicznie. Wspomnienia są osią tej historii.
"Programy, które oglądałem z tatą, kiedy byłem mały. Zanim świat się spierdolił i nas poróżnił."
Podły świat. Podli ludzie. Ludzie zagubieni, którzy szukają i nie znajdują.
➡️Wiecie co tu jest zajebiste? To, jak Brubaker opisuje krok po kroku proces. Skojarzenie, myśl, wspomnienie. To, co się dzieje w głowie głównego bohatera. To duża część komiksu i to jego siła. Petarda!
➡️Rysunki bez zmian - lekko niestaranna kreska, bez nadmiaru jaskrawości, plamy krwi nadają wyrazu kadrom. Ponuro, ale i tak jakoś duchowo. W sensie uduchowienia. Cudo.
Kończąc - tom drugi trzyma poziom i nadal jest świetnie i tak jak lubię. Chyba nawet lepiej. Bardzo noir. Moja ocena 9/10 i K-UZJ (Komiksowy Uncelkowy Znak Jakości). Ogień!
PS. Dałbym głowę, że widziałem kiedyś film na podstawie tej historii. I był mroczny jak noc.

"Kiedy myślę o połowie lat 80, stają mi przed oczami tanie narkotyki i kapele, których zdecydowanie nie spodziewałem się słyszeć do końca swoich dni. Ich wielkie tapiry i głośne klawisze. Automaty perkusyjne. Depeche Mode, Duran Duran... Muzyka do wciągania koksu i składania pustych obietnic."
➡️Moi Drodzy, Ed i Sean nadal w formie! To jedno z najlepszych komiksowych...

POPKulturowy Kociołek:

Rok 1985 miał być dla Ethana Recklessa udanym okresem w życiu. Wszystko zaczyna się od spotkania uroczej bibliotekarki podczas prowadzonego przez niego śledztwa. Linh jest piękna, inteligentna i bystra: czyli dokładnie taka jak lubi nasz bohater, który widzi światełko w tunelu na normalne i spokojne życie. Wszystko zmienia się jednak pewnego dnia. Podczas oglądania filmu klasy B, jego partnerka rozpoznaje jednego ze statystów. Jest to jej zaginiona przed wieloma laty i niedająca od tego momentu znaku życia adoptowana siostra. Marzyła ona o wielkiej karierze filmowej, opuściła więc rodzinne miasto, aby spróbować szczęścia w Hollywood. Ethan szybko angażuje się w sprawę, pragnąc wyjaśnić co stało się z dziewczyną. Nie wie on jednak, że śledztwo to odkryje przed nim mroczne i bardzo niebezpieczne sekrety show-biznesu.

Ed Brubaker kolejny więc raz stawia na mroczną tajemnicę wymieszaną z odpowiednią dawką widowiskowości. Tworzy to razem scenariusz, obok którego żaden szanujący się fan kryminałów nie będzie mógł przejść obojętnie.

Sama struktura historii jest tu dość klasyczna, czerpiąc wyraźnie mocne inspiracje kryminałami lat 80. (o czym świadczy sama okładka albumu przypominająca plakat filmowy). Wykorzystanie pewnych sprawdzonych schematów w żadnym stopniu nie umniejsza przedstawionej tu historii, która jest efektowna, zaskakująca i co najważniejsze mocno angażująca.

Scenarzysta genialnie radzi sobie z tempem akcji, która cały czas utrzymuje czytelnika w napięciu i nie pozwala mu się oderwać od lektury. Jest to w dużej mierze zasługa wyrazistego klimatu lat osiemdziesiątych z wieloma potwornościami tego okresu na czele z okultystycznym szaleństwem (o którym notabene w rzeczywistości było w USA wtedy bardzo głośno). Do zalet tytułu należy również zaliczyć samego bohatera, którego bezpardonowość i pchająca go do przodu determinacja wynikają z jego burzliwej przeszłości, wpływającej na jego zachowanie...

https://popkulturowykociolek.pl/reckless-tom-2-powiernik-diabla-recenzja-komiksu/

POPKulturowy Kociołek:

Rok 1985 miał być dla Ethana Recklessa udanym okresem w życiu. Wszystko zaczyna się od spotkania uroczej bibliotekarki podczas prowadzonego przez niego śledztwa. Linh jest piękna, inteligentna i bystra: czyli dokładnie taka jak lubi nasz bohater, który widzi światełko w tunelu na normalne i spokojne życie. Wszystko zmienia się jednak pewnego dnia....

Kiedy spojrzy się na najświeższe dokonania Eda Brubakera, najpierw widzimy masę doskonałych komiksów. Po chwili zauważymy, że większość z nich jest utrzymana w podobnym klimacie. To opowieści o dość pesymistycznym wydźwięku, mocno nawiązujące do czarnego kryminału, często zahaczające o pulpowość. Dlatego też żadnym zaskoczeniem nie powinna być dla nikogo stylistyka drugiego tomu „Reckless”, bo to dokładnie taki komiks, jakiego można się było spodziewać. W tym braku zaskoczenia nie ma jednak niczego złego, a to z tej prostej przyczyny, że znowu otrzymaliśmy rzecz naprawdę wyborną.

Rok 1985 nie jest szczególnie udany dla Ethana Recklessa, byłego agenta FBI, obecnie pracującego jako ktoś w rodzaju prywatnego detektywa. Kiedy na obejrzanym filmie klasy znacznie niższej niż B dostrzega zaginioną przed laty kobietę, jest to początek ciągu zdarzeń mogących wciągnąć go w wir zabójczych tajemnic, które zalegają gdzieś na samym dnie dusznych uliczek półświatka Hollywood.

Druga odsłona „Reckless” z jednej strony jest przewidywalna, z drugiej zaś potrafi zaskoczyć. Na szczęście jest to zaskoczenie wyłącznie na korzyść. Może się podobać przede wszystkim sposób przedstawienia głównego bohatera, który nie jest tylko twardzielem przeżywającym ekscytujące przygody. Ed Brubaker pokazuje go jako człowieka wrażliwego, której to cechy nie zdołała zabić w nim nawet pełna przemocy przeszłość. A kiedy jego drodze pojawia się wyjątkowa kobieta, jest w stanie zrobić wiele, by pomóc jej w ważnej rodzinnej sprawie. Zarówno sam Ethan, jak i bohaterowie drugoplanowi zostali bardzo dobrze nakreśleni pod względem psychologicznym, ich motywacja jest bardzo wiarygodna, a to sprawia, że o ich perypetiach czyta się z jeszcze większym zainteresowaniem.

„Powiernik diabła” otoczony jest także delikatną mgiełką nostalgii, a przynajmniej ja tak ten album odbieram. Brubaker opisuje w nim lata osiemdziesiąte (to wtedy toczy się akcja) z wyraźnie wyczuwalnym uczuciem, i choć nie szczędzi nam ciemnych stron tamtych czasów, to autentyzm tego obrazu sprawia, że unosi się nad nim specyficzny, hipnotyzujący urok. Dużo wyjaśnia posłowie, które pozwala jeszcze lepiej zrozumieć zamysł autora podczas pracy nad tym komiksem.

Uwagę zwraca też to, w jaki sposób scenarzysta, czerpiący przecież garściami z wypełnionych przemocą opowieści groszowych, sam pokazuje przemoc na kartach swojego komiksu. Jego spojrzenie okazuje się mocno krytyczne, a uwaga czytelnika kierowana jest w dość nieoczywiste, może nawet zaskakujące rejony. Autor każe nam zastanowić się nad tym, co tak naprawdę znaczy być ofiarą przestępczości i jak dużym balastem może być naznaczone nią życie. Co ważne, przestępczość jest pokazana dokładnie tak, jak powinna – potrafi zniszczyć życie człowieka i rzucić cień także na życie zarówno osoby poszkodowanej, jak i jej rodziny. To sprawia, że druga odsłona „Reckless” musi być uznana za album dojrzalszy niż „jedynka”.

„Powiernik diabła” pozostaje przy tym wszystkim świetnie poprowadzonym kryminałem. Każdy element jest tu na swoim miejscu, scenarzysta wiarygodnie pokazuje rozwój prowadzonego przez głównego bohatera śledztwa, które ze stosunkowo prostej sprawy przeradza się w coś, co zahacza o bardzo niebezpieczne rejony sekciarsko-przemocowe. Brubakerowi udaje się ukazać przestępcze podziemie Los Angeles w sposób intrygujący i uniknąć przy tym romantyzowania zła.

Akapit o ilustracjach będzie tym razem wyjątkowo krótki. Bo cóż nowego mogę napisać o grafikach autorstwa niezrównanego Seana Phillipsa, współpracującego zresztą z Brubakerem nie pierwszy, nie drugi i nie piąty raz? To wciąż ta sama klasa i doskonałe wyczucie zamysłów scenarzysty. Wszyscy wiedzieliśmy, czego się spodziewać i dokładnie to otrzymaliśmy.

Sądziłem, że drugi tom „Reckless” będzie dziełem interesującym, nie spodziewałem się jednak, że okaże się aż tak dobry i będzie potrafił tak mocno dać do myślenia na dość nieoczywiste w sumie tematy. Tymczasem Ed Brubaker przeskoczył poprzeczkę ustawioną i tak dość wysoko przez pierwszą odsłonę serii i dał nam album, który można uznać za jeden z jego highlightów. Dlatego będę wypatrywać „trójki” z jeszcze większym zainteresowaniem.


Recenzja do przeczytania także na moim blogu - https://zlapany.blogspot.com/2023/07/reckless-tom-2-powiernik-diaba-recenzja.html
oraz na łamach serwisu Szortal - https://www.facebook.com/Szortal/posts/pfbid02oMHT1mC7PtUEUDHAR4rX6ptuxNpSKRs2365eMUrZ64S8b6pRB6VhC971Qih3g8C2l

Kiedy spojrzy się na najświeższe dokonania Eda Brubakera, najpierw widzimy masę doskonałych komiksów. Po chwili zauważymy, że większość z nich jest utrzymana w podobnym klimacie. To opowieści o dość pesymistycznym wydźwięku, mocno nawiązujące do czarnego kryminału, często zahaczające o pulpowość. Dlatego też żadnym zaskoczeniem nie powinna być dla nikogo stylistyka drugiego...

„Powiernik diabła” autorstwa Ed Brubaker, Sean Phillips, zabiera nas w kolejną podróż detektywistyczną z dużą ilością przemocy, zniszczenia i dramatu.
Brubaker zabiera czytelnika w podróż po Ameryce lat 80, gdzie rządził Hollywood, sekty i narkotyki. W to wszystko zostaje zmieszany nasz główny bohater, który musi odnaleźć zaginioną kobietę.
Historia jest wciągająca, trzyma czytelnika w napięciu do ostatniej strony. Warstwa wizualna jest realistyczna i dodaje klimatu.
„Powiernik diabła” to bardzo dobra pozycja ma upalne wieczory i odstresowanie się. Mamy wątki romantyczne, detektywistyczne i pierwszy raz satanistyczne. Komiks godny uwagi.

„Powiernik diabła” autorstwa Ed Brubaker, Sean Phillips, zabiera nas w kolejną podróż detektywistyczną z dużą ilością przemocy, zniszczenia i dramatu.
Brubaker zabiera czytelnika w podróż po Ameryce lat 80, gdzie rządził Hollywood, sekty i narkotyki. W to wszystko zostaje zmieszany nasz główny bohater, który musi odnaleźć zaginioną kobietę.
Historia jest wciągająca, trzyma...

Duet Brubaker/Phillips znowu dostarcza bardzo dobrą historię kryminalną. Jeżeli już nie raz spotkaliście się z twórczością tych panów, to nie znajdziecie w "Powierniku diabła" niczego nowego, ale oczywiście nie oznacza to, że jest to słaby komiks. Wręcz przeciwnie. Historia trzyma w napięciu, główny bohater coraz bardziej zagłębia się w intrygę i odkrywa kolejne tajemnice.

Duet Brubaker/Phillips znowu dostarcza bardzo dobrą historię kryminalną. Jeżeli już nie raz spotkaliście się z twórczością tych panów, to nie znajdziecie w "Powierniku diabła" niczego nowego, ale oczywiście nie oznacza to, że jest to słaby komiks. Wręcz przeciwnie. Historia trzyma w napięciu, główny bohater coraz bardziej zagłębia się w intrygę i odkrywa kolejne...

Jakiś czas temu spotkałem się z opinią, że "Reckless to to samo co Criminal, ale nudniejsze". Zgadzam się tylko z pierwszą częścią. Absolutnie nie jest nudno. W tomie drugim dzieje się dużo. Wystarczy spojrzeć na okładkę i można się domyślić, że tym razem Ethan napotka na swojej drodze członków...sekty. W poszukiwaniu siostry swojej sympatii, Reckless będzie szukał tropów rozsianych po całym Hollywood. Spotka szereg różnych osób z otoczenia filmowego, skonfrontuje się ze Skinheadami, trafi na makabryczną taśmę i tradycyjnie wpląta się w zdecydowanie większą aferę.

Tom II jest ciekawszy niż poprzedni. Zmęczenie Brubakerem chyba mi przeszło. Tym razem scenarzysta potrafił wykrzesać z siebie więcej i tym samym odrobinę mnie zaskoczyć i zaintrygować. O szatę graficzną standardowo zadbał Sean Phillips, który jest jednym z moich ulubionych rysowników. Jego kreska może się wydawać trochę bardziej niechlujna, ale jednocześnie bardzo pasuje do tego typu opowieści.

Powiernik Diabła to świetny kryminał okraszony fantastycznymi rysunkami. Według mnie pozycja must have dla fanów Brubakera.

Jakiś czas temu spotkałem się z opinią, że "Reckless to to samo co Criminal, ale nudniejsze". Zgadzam się tylko z pierwszą częścią. Absolutnie nie jest nudno. W tomie drugim dzieje się dużo. Wystarczy spojrzeć na okładkę i można się domyślić, że tym razem Ethan napotka na swojej drodze członków...sekty. W poszukiwaniu siostry swojej sympatii, Reckless będzie szukał tropów...

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3341-powiernik-diabla-reckless-tom-2

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3341-powiernik-diabla-reckless-tom-2