Dziewiąta i ostatnia część cyklu o Wespazjanie.

Fajnie było zapoznać się z życiorysem tego słynnego Rzymianina, słynnego aczkolwiek dla mnie to była nowość....
Całokształt, czyli wszystkie 9 części, ocenił bym na 8.
Robert Fabbri bardzo drobiazgowo podszedł do opisania życia Wespazjana, było dużo faktów i ciekawostek, hm oczywiście nie obeszło się bez fikcji ale że historia miała miejsce w pierwszym wieku to nie dało się jej uniknąć a na plus to że autor podkreślał na koniec każdej książki, gdzie ta fikcja się pojawiała....

Dziewiąta i ostatnia część cyklu o Wespazjanie.

Fajnie było zapoznać się z życiorysem tego słynnego Rzymianina, słynnego aczkolwiek dla mnie to była nowość....
Całokształt, czyli wszystkie 9 części, ocenił bym na 8.
Robert Fabbri bardzo drobiazgowo podszedł do opisania życia Wespazjana, było dużo faktów i ciekawostek, hm oczywiście nie obeszło się bez fikcji ale że...

Jako, że to ostatnia książka serii to dodam opinię na temat całego cyklu.

Seria "Wespazjan", przypadła mi do gustu i z chęcią sięgałem po kolejne tomy. Autor dobrze zbudował fabułę, która była spójna i wciągająca. Bohaterowie byli wyraziści, których dało się polubić i zapamiętać. Tło historyczne także bez zastrzeżeń - można było odczuć atmosferę tamtych czasów. Jedyny minus to rozbudowane wątki spiskowe, w których autor ustami bohaterów powieści wyjaśniał czytelnikowi, dlaczego ktoś tak postąpił a nie inaczej. Dosyć irytujące były też momenty, w których ludzie tuż przed śmiercią wyjaśniają swoje motywy działania, co przypominało klasyczne sceny filmowe, gdzie "czarny charakter" zawsze wypowiada jakiś monolog mierząc z pistoletu do głównego bohatera, zamiast go po prostu wykończyć.
Ogólnie jednak przyjemna lektura, pozwalająca oderwać się od codzienności i przeżyć ciekawą historię Wespazjana, na tle walk pałacowych, szalonych i brutalnych cesarzy, wojen z dzikimi plemionami, sporów religijnych oraz walki o codzienny byt mieszkańców Starożytnego Rzymu.

Jako, że to ostatnia książka serii to dodam opinię na temat całego cyklu.

Seria "Wespazjan", przypadła mi do gustu i z chęcią sięgałem po kolejne tomy. Autor dobrze zbudował fabułę, która była spójna i wciągająca. Bohaterowie byli wyraziści, których dało się polubić i zapamiętać. Tło historyczne także bez zastrzeżeń - można było odczuć atmosferę tamtych czasów. Jedyny...

Koniec . Przerażający moment . Cykl WESPAZJAN dobiegł końca . Bardzo się przywiązałem do bohaterów tego dziewięcio tonowego cyklu . Wespazjana poznaliśmy gdy miał 16 lat i z prowincji po raz pierwszy przybył do Rzymu . Przez te wszystkie tomy przeżywaliśmy z nim wszystkie wzloty i upadki . Od prowincjusza do Cesarza i jego śmierci . Robert FABbri stworzył niesamowity , pełen autentyzmu , krwi , humoru , wojny , zabawy , szaleństwa , okrucieństwa obraz Rzymu w pierwszym wieku . Nie wiem czy uda mi się jeszcze trafić na coś podobnego . Polecam cały cykl . Ostatni tom wzruszył mnie w opisie śmierci głównych bohaterów . Najpierw Sabinusa , potem Magnusa i na końcu Wespazjana . Ave Cezar .

Koniec . Przerażający moment . Cykl WESPAZJAN dobiegł końca . Bardzo się przywiązałem do bohaterów tego dziewięcio tonowego cyklu . Wespazjana poznaliśmy gdy miał 16 lat i z prowincji po raz pierwszy przybył do Rzymu . Przez te wszystkie tomy przeżywaliśmy z nim wszystkie wzloty i upadki . Od prowincjusza do Cesarza i jego śmierci . Robert FABbri stworzył niesamowity ,...

Z bólem serca wystawiam taką ocenę Wespazjanowi. Kiedyś bardzo lubiłam tę serię, ale finał był rozczarowujący.
Przede wszystkim, uważam, że Fabbri powinien robić ją na dwie części - od końca ósmej części do powstania i sam rok czterech cesarzy. Skompensowanie tego w jednej, niezbyt grubej książce zaowocowało tym, że wątki były poucinane, a akcja działa się głównie w tle. Wielu postaci nie mieliśmy okazji poznać i zrozumieć ich poczynań. Sama książka bardziej przypomina scenariusz filmu akcji, niż powieść - składa się krótkich, maksymalnie dwustronnych, scen, które są głównie dialogami (pod koniec książki aż zaczęłam liczyć - scena na 15 akapitów, z czego 12 to dialog). Brakowało mi przemyśleń Wespazjana, snucia intryg, które przecież we wcześniejszych tomach stanowiły główną oś akcji. Pocięcie powieści na sceny doprowadziło też do tego, że bardzo często one się w ogóle ze sobą nie łączyły. W jednej Wespazjan jest w Judei, w następnej już w Egipcie. W jednej Wespazjan przyjeżdża do Aleksandii i zapewnia, że przez najbliższe pół roku nie wybiera się do Rzymu... by w następnej pojawił się jego triumfalny wjazd do stolicy. Wszystko wyglądało, jakby Wespazjan po prostu przyszedł i bez niczyjego oporu wziął tron. Czytając ten tom, czułam się, jakbym na nowo oglądała ostatni sezon Gry o Tron i to nie jest pomyślne dla Wespazjana porównanie.
Wielka szkoda, bo seria rozpoczęła się naprawdę dobrze.

Z bólem serca wystawiam taką ocenę Wespazjanowi. Kiedyś bardzo lubiłam tę serię, ale finał był rozczarowujący.
Przede wszystkim, uważam, że Fabbri powinien robić ją na dwie części - od końca ósmej części do powstania i sam rok czterech cesarzy. Skompensowanie tego w jednej, niezbyt grubej książce zaowocowało tym, że wątki były poucinane, a akcja działa się głównie w tle. ...

Zwieńczenie całkiem niezłej serii powieści historycznych o Wespazjanie. W ostatniej części zaròwno on jak i reszta bohateròw to już całkiem wiekowi ludzie, ale nadal z wielką energią do walki o władzę.

W tym tomie dane będzie nam poznać ostatni etap życia Wespazjana - przygotowanie do przejęcia władzy oraz umocnienie jej. Mamy ciekawie zbudowany wątek brata cesarza, jego syna Tytusa beznadziejnie zakochanego w Berenice a także zamknięcie wątkòw Cenis, Magnusa, Hormusa i wszystkich, ktòrzy dożyli do tego momentu. Jak w każdym tomie, mamy duuużo "licentia poetica" ale Fabbri w bardzo umiejętny sposòb z niej korzysta.

Polecam, bardzo satysfakcjonujące zakończenie długoletniej serii.

Zwieńczenie całkiem niezłej serii powieści historycznych o Wespazjanie. W ostatniej części zaròwno on jak i reszta bohateròw to już całkiem wiekowi ludzie, ale nadal z wielką energią do walki o władzę.

W tym tomie dane będzie nam poznać ostatni etap życia Wespazjana - przygotowanie do przejęcia władzy oraz umocnienie jej. Mamy ciekawie zbudowany wątek brata cesarza, jego...

Ostatnia część cyklu o cesarzu Wespazjanie za mną. Cały cykl trzyma podobny poziom, być może ta ostatnia część - z retrospekcją w środku - sprawiła, że po przerwie między tomem 8, a 9 nieco się zgubiłem.

Cała seria pozwala przenieść się do Rzymu. Skonfliktowanego, pełnego politycznych mordów, romansów, zdrad, ludzi wielkich i wręcz przeciwnie, świata pięknego, a zarazem brutalnie pragmatycznego, skorumpowanego. Fantastycznie oddany obraz rzymskiego społeczeństwa, ich wierzeń i przesądów, rys kolejnych cesarzy - szaleńców, myślicieli, wariatów. Wszystko to podlane barwnymi, pełnymi szczegółów scenami batalistycznymi, opisami wojskowej musztry, codzienności legionów, ich rutyny i charakteru. Dla mnie, palce lizać.

Będzie mi brakowało Wespazjana.

Ostatnia część cyklu o cesarzu Wespazjanie za mną. Cały cykl trzyma podobny poziom, być może ta ostatnia część - z retrospekcją w środku - sprawiła, że po przerwie między tomem 8, a 9 nieco się zgubiłem.

Cała seria pozwala przenieść się do Rzymu. Skonfliktowanego, pełnego politycznych mordów, romansów, zdrad, ludzi wielkich i wręcz przeciwnie, świata pięknego, a zarazem...

Genialna seria, bardzo mi przykro się z nią rozstać. Z niecierpliwością czekam na powieść o Magnusie!

Genialna seria, bardzo mi przykro się z nią rozstać. Z niecierpliwością czekam na powieść o Magnusie!