„Zawsze wiedziałem, że staruszek Kurtałka dokona w życiu czegoś wielkiego.”

Diakon kontra KingKong. James McBride

We wrześniu 1969r. niezdarny i zrzędliwy stary diakon, znany jako Kurtałka, wkracza na dziedziniec osiedla na Brooklynie, wyciąga broń i strzela do handlarza narkotyków.

Tak zaczyna się ta zabawna powieść, gdzie autor ożywia ludzi dotkniętych strzelaniną: ofiarę, świadków strzelaniny Afroamerykanów i Latynosów, białych sąsiadów, miejscowych gliniarzy wyznaczonych do sprawy, włoskich gangsterów, członków kościoła Baptystów Pięć Końców i samego Kurtałkę.

Powieść przygodowa napisana niesztampowym, zabawnym językiem. Wciągająca i inteligentna proza, sarkastyczna i wielowątkowa historia od której czytając nie można się oderwać. Intrygująca ale i momentami dziwna, pełna sprzeczności, oryginalna i klimatyczna z wielobarwnymi postaciami. Czytelnicza przyjemność od pierwszych stron książki a niebanalna historia Diakona Lambkina pozostanie na zawsze w pamięci.

„Zawsze wiedziałem, że staruszek Kurtałka dokona w życiu czegoś wielkiego.”

Diakon kontra KingKong. James McBride

We wrześniu 1969r. niezdarny i zrzędliwy stary diakon, znany jako Kurtałka, wkracza na dziedziniec osiedla na Brooklynie, wyciąga broń i strzela do handlarza narkotyków.

Tak zaczyna się ta zabawna powieść, gdzie autor ożywia ludzi dotkniętych strzelaniną:...

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Troszkę początek szedł opornie ale później już zaskoczyło. To w zasadzie takie połączenie Whiteheada z Eisnerowską Umową z Bogiem.

Barwne postacie, sporo się dzieje. Czuć klimat Nowego Jorku z przed 60 lat.

Rozumiem wszytskie wyróżnienia. Aż szkoda się było rozstawać.

Troszkę początek szedł opornie ale później już zaskoczyło. To w zasadzie takie połączenie Whiteheada z Eisnerowską Umową z Bogiem.

Barwne postacie, sporo się dzieje. Czuć klimat Nowego Jorku z przed 60 lat.

Rozumiem wszytskie wyróżnienia. Aż szkoda się było rozstawać.

Przyznaję się, że "Diakona kontra King Konga" nie miałam w planie przeczytać. Ale ta okładka mnie tak kusiła, że w końcu się zdecydowałam. I niczego absolutnie nie żałuję.

Nie spodziewałam się tak świetnie napisanej powieści. Fabuła jest dobrze skonstruowana, czyta się rewelacyjnie. Styl autora jest przyjemny w odbiorze, ale największym atutem książki jest sarkastyczne poczucie humoru, które kocham. Podobał mi się również klimat, Brooklyn lata 60, rzadko kiedy czytam powieści, które są osadzone w tych latach. A tutaj taka niespodzianka, jestem na tak. Autor odwzorował te czasy idealnie, przeniosłam się w czasie, czułam jakby te wszystkie wydarzenia działy się obok mnie. Fabuła wciąga i trzyma w napięciu do samego końca. To była prawdziwa uczta. Jeśli lubicie nietypowe, zaskakujące historie z sarkastycznym poczuciem humoru, to to jest coś dla Was.

Przyznaję się, że "Diakona kontra King Konga" nie miałam w planie przeczytać. Ale ta okładka mnie tak kusiła, że w końcu się zdecydowałam. I niczego absolutnie nie żałuję.

Nie spodziewałam się tak świetnie napisanej powieści. Fabuła jest dobrze skonstruowana, czyta się rewelacyjnie. Styl autora jest przyjemny w odbiorze, ale największym atutem książki jest sarkastyczne...

"Diakon kontra King Kong" to nieoczywista i zaskakująca historia, zabawna i sarkastyczna.

Brooklyn lat 60-tych, klimat namacalny i niesamowicie odwzorowany przez autora, który pokusił się również o satyrę amerykańskiej społeczności. Barwne i wielowymiarowe postacie dodają tylko charakteru tej historii a jedno wydarzenie niesie kolejne i wpływa na życie całej społeczności. Nie zabrakło tu tematu nadużyć w stosunku do mniejszości, ale również hartu ducha i determinacji w zachowaniu godności przez nie. Przyjaźń, miłość, przemijanie tworzy nieszablonową i nieprzewidywalną mieszankę.

70-letni diakon z kościoła baptystów strzela do 19-letniego handlarza narkotyków. Autor przybliża życie strzelca i ofiary oraz osób z nimi powiązanych. Na pozór rozrzucone losy wielu bohaterów z czasem zaczynają tworzyć spójną całość. I to jaką.

Gorąco polecam.

"Diakon kontra King Kong" to nieoczywista i zaskakująca historia, zabawna i sarkastyczna.

Brooklyn lat 60-tych, klimat namacalny i niesamowicie odwzorowany przez autora, który pokusił się również o satyrę amerykańskiej społeczności. Barwne i wielowymiarowe postacie dodają tylko charakteru tej historii a jedno wydarzenie niesie kolejne i wpływa na życie całej społeczności....

Zacznę przewrotnie. Nie od książki, ani nawet autora. Chciałbym wskazać na tłumacza. Tomasz S. Gałązka nie jest jakimś weteranem rynku spolszczeń, ale jego autorskie teksty mają w sobie niezwykłą moc. Jeśli istnieje coś takiego jak talent w tej branży, to tu macie najlepszy jego przykład. „Diakon kontra King Kong” jest kolejną po „Tu byli, tak stali” czy „Snach o pociągach” powieścią, w której bardzo ważny dla odbioru jest specyficzny język. Abym uwierzył w świat osiedla Cause z 1969 roku, należy zbudować odpowiedni slang, sposób myślenia bohaterów, wykreować humor, który jak fasada będzie strzegł ich wnętrza. Tomasz S. Gałązka to zrobił. Podobnie jak kiedyś Piotr Tarczyński ze „Sprzedawczykiem” Paula Beatty’ego (choć tam czas i przestrzeń była inna). Książkę Jamesa McBride’a czyta się tak dobrze nie tylko dlatego, że autor jest świetnym pisarzem, ale również z powodu celnego wyboru tłumacza. Tak właśnie wygląda żywy, melodyjny, dobrze przemyślany tekst tłumaczony. Tak wygląda zaprzeczenie tezom Humboldta oraz Sapira i Whorfa, którzy twierdzili, że tłumaczenie jest niemożliwe z powodu akulturacji języka . Brawo dla Pana Tomasza i Wydawnictwa Echa.
„Diakon kontra King Kong” jest książką osobną. Ma w sobie elementy kryminału, powieści gangsterskiej, obyczajówki, a nawet dramatu sportowego i rozprawy socjologicznej. Nie brakuje także wątków historii sztuki, odłamów religijnych oraz funkcjonowania policji. Rzecz dzieje się w Cause, małym osiedlu na południowym Brooklynie. Miejscu, gdzie obok Amerykanów żyją Włosi, Irlandczycy czy Portorykańczycy. To tam pewnego dnia wiekowy diakon, którego wszyscy nazywają Kurtałką, strzela do handlarza narkotyków. Sprawa jest o tyle dziwna, że obu panów łączy mentorska zażyłość. A to dopiero początek paradoksów, których na niespełna 500 stronach znajdziemy całkiem sporo.
Nie byłby „Diakon kontra King Kong” tak ciekawy, gdyby nie zasiedlający go bohaterowie. Wszyscy żywi, swojscy, wielowymiarowi. Policjant, który lubi rozmawiać z łamiącymi prawo. Handlarz narkotykami o miękkim sercu. Piękność skrywająca w swojej duszy mroczny sekret. I wielu innych. Każdy zbudowany na zasadzie postaciowania pośredniego, a więc bazującego na wnioskowaniu o właściwościach danej osoby . James McBride nie wybiera prostej drogi. Unika podawania konkretnych danych personalnych i wykładania cech w opisie czy dialogu. Zamiast tego kreuje poprzez ułamki życiorysów, podejmowane czynności, obraz widziany z perspektywy kilku innych osób. Tak rozumiana postać pełna jest sprzeczności i konfliktów. Jest niedookreślona. To zadaniem czytelnika jest ostateczne uformowanie konkretnego protagonisty. Wybór czy warto mu kibicować, czy też nie.
W książce „W poszukiwaniu odpowiedniej formy” autorzy na przestrzeni kilku tekstów wymieniają różne funkcje literatury. Od dydaktyki i wychowania, przez ideologię, aż na psychoterapii i empatyzowaniu kończąc. „Diakon kontra King Kong” jest jednak przede wszystkich powieścią rozrywkową. James McBride napisał ją, by czytelnik mógł wejść w nieznany mu świat, pośmiać się, wzruszyć, przestraszyć. By zapomniał o swoim świecie i zobaczył inny model funkcjonowania. Autor podejmuje przy tym szereg ważnych tematów, jak: rasizm, przyjaźń, miłość, przemijanie. Ironizuje także z amerykańskiego społeczeństwa. Tak tego dawnego, jak i obecnego. Robi to jednak nienachalnie, bez kontrowersji. I właśnie takich książek nam trzeba. Zabawnych, ujmujących, szczerych, a przy tym inteligentnych.
I jeszcze na marginesie. King Kong z tytułu książki nie jest wielkim gorylem. Ludzi łączą nie narkotyki, a pewien ser. Pierna Kiełbacha wcale nie jest tak ostry, jak mogłoby się wydawać. Chcecie wiedzieć więcej? Sięgnijcie i przeczytajcie.

Recenzja ukazała się pod adresem http://melancholiacodziennosci.blogspot.com/2023/07/recenzja-diakon-kontra-king-kong-james.html

Zacznę przewrotnie. Nie od książki, ani nawet autora. Chciałbym wskazać na tłumacza. Tomasz S. Gałązka nie jest jakimś weteranem rynku spolszczeń, ale jego autorskie teksty mają w sobie niezwykłą moc. Jeśli istnieje coś takiego jak talent w tej branży, to tu macie najlepszy jego przykład. „Diakon kontra King Kong” jest kolejną po „Tu byli, tak stali” czy „Snach o pociągach”...

Diakon, King Kong, który małpą nie jest i Wenus z Willendorfu. Zapowiada się ciekawie? Tę książkę długo będziecie wspominali! To chyba najbardziej szalona i nieszablonową powieść, jaką miałam przyjemność czytać. Przyjemność, bo to była wyjątkowo udana podróż literacka.

Pełna ironii satyra amerykańskiego społeczeństwa, do bólu trafna i prawdziwa, bardzo przy tym aktualna. Wzruszająca, mądra i dowcipna. Nie sposób odmówić jej też klimatu, a to za sprawą Brooklynu lat 60-tych.

Cała ta historia to efekt domina. Diakon strzela do dilera, a po strzale historie mieszkańców nabierają ostrości. Każdy "dostaje obuchem" jak to nieładnie się nazywa, choć niekoniecznie w sytuację był zaangażowany. W każdym razie, niczego nieświadomy staruszek diakon rozpętuje narkotykową wojnę. Wiecie, to trochę jak w bajce, gdzie główny bohater idzie ulicą, zostawiając za sobą kurz niefortunnych zdarzeń, choć wcale tego nie jest świadomy.

Ten wystrzał jest tu tak istotny, że właśnie na nim autor buduje historie wielu bohaterów, które się przeplatają, toczą własnym torem, są wynikiem decyzji innych. Fabuła skupia się na ludziach, relacjach, dialogach. Na uprzedzeniach i podziałach rasowych, ale i mnóstwo w książce o miłości różnej najróżniejszej. Wiele zagadek, wiele dziwnych zbiegów okoliczności, trudno pojąć w którym kierunku historia ta zmierza. Ale spokojnie, finał (jak cała powieść) jest przemyślany.

Mnóstwo niesamowicie charakterystycznych (choć i wyjątkowo charakternych) postaci. Każda z osobna, i jako członkowie dość hermetycznej społeczności potrafią mocno zadziwić, wzruszyć, a pewnie i do przemyśleń zmuszą.

Co wyróżnia tę książkę od innych to niezwykle ujmujący, mądry humor. Tak pełen ironii, jak prawdy o życiu i ludziach.
I choć to jedna z najbardziej zwariowanych i irracjonalnych historii, które przeczytałam, powieść czytało się znakomicie! Polecam!

Diakon, King Kong, który małpą nie jest i Wenus z Willendorfu. Zapowiada się ciekawie? Tę książkę długo będziecie wspominali! To chyba najbardziej szalona i nieszablonową powieść, jaką miałam przyjemność czytać. Przyjemność, bo to była wyjątkowo udana podróż literacka.

Pełna ironii satyra amerykańskiego społeczeństwa, do bólu trafna i prawdziwa, bardzo przy tym aktualna....

Biorąc do ręki najnowszą powieść Jamesa McBride pod tytułem "Diakon kontra King Kong" nie spodziewałam się, że otrzymam tak dobrą historię. Wciągnęła mnie w swój wir od samego początku. Nie chciała wypuścić nawet po jej zakończeniu. Znalazłam tutaj mnóstwo różnych sytuacji. Jedne były zabawne — nawet się uśmiałam, a inne przerażające.
Okładka książki niestety nie przekonałaby mnie do jej zakupu. Dlatego nie zwracajcie na nią uwagi. Liczy się wnętrze, które jest bardzo dobre.
Ciekawa fabuła nie pozwala odejść od czytania. Ukryty humor rozbawia czytelników. Wartka akcja i jej zwroty powalają. Koniecznie musicie poznać Kurtałkę. Ten bohater was zaskoczy. Kim on jest? Cuffy Lamb­kin (Kurtałka) jest diakonem w kościele baptystów Pięciu Końców. Pewnego wrześniowego popołudnia 1969 roku postanowił sobie trochę postrzelać. Z zimną krwią zastrzelił dziewiętnastoletniego dilera narkotykowego. Dlaczego tak zrobił? Istnieje na to wiele teorii, o których przekonacie się, czytając tę powieść. Czy dzięki temu, co zrobił, podpisał na siebie wyrok śmierci? Co na to policja i liczni świadkowie?
Jeżeli lubicie lata 60. XX wieku i Nowy Jork, to ta książka powinna przypaść wam do gustu. Czy w tamtych latach Latynosi, Afroamerykanie, Irlandczycy, Włosi i Żydzi żyli ze sobą w harmonii? Czy raczej byli ze sobą w ciągłych konfliktach i żyli w ciągłym napięciu?
James McBride przedstawił tę historię w taki sposób, że miałam wrażenie, jakbym była uczestniczką tamtych wydarzeń.
Jestem zachwycona klimatem książki.
Polecam.

Ps.

Po przeczytaniu samego tytułu myślałam, że jest to powieść fantasy, gdzie Diakon bije się z King Kongiem (gorylem). Nic bardziej mylnego. Dla mnie "Diakon kontra King Kong" jest historią sensacyjną.

Biorąc do ręki najnowszą powieść Jamesa McBride pod tytułem "Diakon kontra King Kong" nie spodziewałam się, że otrzymam tak dobrą historię. Wciągnęła mnie w swój wir od samego początku. Nie chciała wypuścić nawet po jej zakończeniu. Znalazłam tutaj mnóstwo różnych sytuacji. Jedne były zabawne — nawet się uśmiałam, a inne przerażające.
Okładka książki niestety nie...

Autor w niesamowity sposób oddaje klimat, charakter i obraz miejsc oraz postaci. Czytelnik ma poczucie jakby znalazł się w środku wydarzeń. Wisienką na torcie jest poczucie humoru, które wprowadza w dobry nastrój i daje do myślenia osobą obok „dlaczego ona się tak cieszy do tej książki?”.

Autor w niesamowity sposób oddaje klimat, charakter i obraz miejsc oraz postaci. Czytelnik ma poczucie jakby znalazł się w środku wydarzeń. Wisienką na torcie jest poczucie humoru, które wprowadza w dobry nastrój i daje do myślenia osobą obok „dlaczego ona się tak cieszy do tej książki?”.

,,Diakon kontra King Kong '' to książka pełna humoru i wiary w człowieka.
Nowy Jork rok 1969. Diakon zwany Kurtałka na dziedzińcu osiedla Cause w Brooklynie strzela na oczach wielu ludzi do dziewiętnastoletniego handlarza narkotyków.
Co więcej nie do końca zdaje sobie sprawę z tego co zrobił.

Ponadto Kurtałka nigdy nie mieszał się w działalność przestępczą.

W miarę jak historia się pogłębia staje się jasne, że losy bohaterów lat sześćdziesiątych Nowego Jorku w nieoczekiwany sposób nakładają się na siebie.
Kiedy prawda wychodzi na jaw, Autor powieści pokazuje nam że nie wszystkie sekrety należy ukrywać.

Gorąco polecam

Czarna Owca dziękuję

,,Diakon kontra King Kong '' to książka pełna humoru i wiary w człowieka.
Nowy Jork rok 1969. Diakon zwany Kurtałka na dziedzińcu osiedla Cause w Brooklynie strzela na oczach wielu ludzi do dziewiętnastoletniego handlarza narkotyków.
Co więcej nie do końca zdaje sobie sprawę z tego co zrobił.

Ponadto Kurtałka nigdy nie mieszał się w działalność przestępczą.

W miarę jak...