Druga część biografii Romana Ingardena Jestem filozofem świata (lata 1939-1970) omawia ciekawy, choć niełatwy etap w życiu filozofa. Wojna była czasem, w którym walka o przetrwanie własne i rodziny, pod dwoma okupacjami, stanowiło największe wyzwanie. Przebywał z rodziną we Lwowie, gdzie uczestniczył w tajnym nauczaniu. Po wojnie następuje zderzenie z komunistyczną rzeczywistością, walka o reaktywację ośrodków akademickich, czasopism i towarzystw filozoficznych, obrona autonomii polskiej nauki oraz dorobku szkoły Twardowskiego. Za walkę o prawdę spotkały go represje w latach 50-tych, został na kilka lat odsunięty od nauczania akademickiego.

Powstały wówczas bardzo ważne prace filozofa m. in.: Spór o istnienie świata t. I-III, Studia z estetyki t. I-III, Wykłady i dyskusje z estetyki, Z badań nad filozofią współczesną, Wstęp do fenomenologii Husserla, Wykłady z etyki i Książeczka o człowieku.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w przekonaniu o wyjątkowości dzieła i postawy filozofa, ustanowił rok 2020 Rokiem Romana Ingardena.