Tak… dalej Andreas, tym razem delikatna odskocznia od zawiłego świata Koziorożca, mianowicie przygody prywatnego detektywa Raffingtona Eventa. Bardzo polubiłam tego dobrotliwie wyglądającego obserwatora, który już w Rorku wykazał się zamiłowaniem do tajemnic lekko wychodzących poza granice racjonalnego myślenia. Teraz dostajemy zbiór dziesięciu zamkniętych historii, przyjemnie niepokojących, z niesamowitym klimatem, tak charakterystycznym dla Andreasa. Mamy tu też rewelacyjne eksperymenty z kadrami. Było przepięknie i mega sympatycznie.

Tak… dalej Andreas, tym razem delikatna odskocznia od zawiłego świata Koziorożca, mianowicie przygody prywatnego detektywa Raffingtona Eventa. Bardzo polubiłam tego dobrotliwie wyglądającego obserwatora, który już w Rorku wykazał się zamiłowaniem do tajemnic lekko wychodzących poza granice racjonalnego myślenia. Teraz dostajemy zbiór dziesięciu zamkniętych historii,...

Zbiór krótkich historyjek o tytułowym bohaterze, który rozwiązuje tajemnicze sprawy kryminalne. Niektóre fajne, większość średniawa, ale klimatu nie można odmówić.
Nie jestem fanem Andreasa i ten komiks nie sprawi, żebym miał zmienić zdanie.

Zbiór krótkich historyjek o tytułowym bohaterze, który rozwiązuje tajemnicze sprawy kryminalne. Niektóre fajne, większość średniawa, ale klimatu nie można odmówić.
Nie jestem fanem Andreasa i ten komiks nie sprawi, żebym miał zmienić zdanie.

Andreas jest mistrzem. Już jako dzieciak zakochałem się w jego kresce. Jest po prostu niesamowita. Może twarze ludzkie czasami bywają dość dziwne, ale to ma swój urok. Jego komiksy to nie tylko kreska. To również kadry. Niesamowite układy. Jedno z opowieści to kadr za kadrem twarz głównego bohatera. I tylko to plus grande finale kadr na całą stronę. Niesamowite. Historie bywają różne od słabszych do całkiem oszałamiających. Andreas ma jeszcze jedną niezwykłą cechę... to znaczy jego komiksy. Czasem w kadrach poukrywane są znaczenia, dlatego nie zawsze za pierwszym razem da je się odczytać. Trzeba czytać po kilka razy by zauważyć wzorce czy ukryte układy. Czasami to coś związanego z fabułą a czasami jakiś motyw łączący kadry i fabułę.

Dla mnie mistrz. Może Raffington Event nie jest tak niesamowity jak Rork (uwielbiam!) czy Koziorożec (uwielbiam!) ale jest na prawdę dobry.

Andreas jest mistrzem. Już jako dzieciak zakochałem się w jego kresce. Jest po prostu niesamowita. Może twarze ludzkie czasami bywają dość dziwne, ale to ma swój urok. Jego komiksy to nie tylko kreska. To również kadry. Niesamowite układy. Jedno z opowieści to kadr za kadrem twarz głównego bohatera. I tylko to plus grande finale kadr na całą stronę. Niesamowite. Historie...

Zbiór krótkich historyjek ze świata Rorka, z detektywem Raffingtonem Eventem w roli głównej. Niektóre lepsze, niektóre gorsze, ale do poziomu Rorka czy też Koziorożca się nie umywa. Andreas raczej w średniej formie.

Zbiór krótkich historyjek ze świata Rorka, z detektywem Raffingtonem Eventem w roli głównej. Niektóre lepsze, niektóre gorsze, ale do poziomu Rorka czy też Koziorożca się nie umywa. Andreas raczej w średniej formie.

Jest tam trochę pomysłów. Jest tam kilka ciekawych kadrów. Ale ogólnie to bardziej szkic opowieści - krótkie historyjki, czasem intrygujących, ale przez swą formę nie mającą szans na rozbudowe i zainteresowanie.
Nie czytałem Rorka, więc może zabrakło mi jakiejś podbudowy, ale nawet słynnych strzelistych kadrów tu zabrakło. Można sobie darować.

Jest tam trochę pomysłów. Jest tam kilka ciekawych kadrów. Ale ogólnie to bardziej szkic opowieści - krótkie historyjki, czasem intrygujących, ale przez swą formę nie mającą szans na rozbudowe i zainteresowanie.
Nie czytałem Rorka, więc może zabrakło mi jakiejś podbudowy, ale nawet słynnych strzelistych kadrów tu zabrakło. Można sobie darować.