Wyjątkowa proza jest dziwnie, jest ponuro i przytłaczająco.

Wyjątkowa proza jest dziwnie, jest ponuro i przytłaczająco.

"Są takie związki, których nawet Śmierć nie rozłączy, chociaż stale próbuje, siejąc wokół spustoszenie. I wznosi z tych starań mur, niezdolna odwrócić oczodołowej czerni od cierpienia. Bo cierpienie człowiecze, przyprawione świadomością, smakuje jej najlepiej."

Przesmyk to miejsce do którego nie udałbyś się po dobroci. Cuchnie zgnilizną, moczem, brudem i przetrawionym alkoholem. Tylko osoby pozbawione rozumu mogłyby się tam pojawić. A jednak. Młoda matka po utracie dziecka wybiera drogę na skróty do domu i spotyka parę obrzydliwych gachów, którzy mają ochotę na sadystyczno-pornograficzne igraszki. Kiedy już gwałt ma się w najlepsze nagle coś powala oprawców i nie jest to żaden superbohater a samobójca spadający z dachu...

Powiedzieć, że ta książka jest dziwna to jakby nic nie powiedzieć. Wpadamy w spirale mrocznych odmętów, gdzie rządzi przemoc a alkohol sączy się strumieniami. Nieprzerwanie w dzień i w nocy spotyka nas zewsząd poczucie izolacji, krzywdy a wręcz obłędu. Autor tak kieruje zdarzeniami, że nie wiadomo co się dzieje i o co chodzi. Zakończenie jest banalne aczkolwiek satysfakcjonujące. Bardzo lubię takie popierdzielone książki i ogromnie wam polecam.

"Są takie związki, których nawet Śmierć nie rozłączy, chociaż stale próbuje, siejąc wokół spustoszenie. I wznosi z tych starań mur, niezdolna odwrócić oczodołowej czerni od cierpienia. Bo cierpienie człowiecze, przyprawione świadomością, smakuje jej najlepiej."

Przesmyk to miejsce do którego nie udałbyś się po dobroci. Cuchnie zgnilizną, moczem, brudem i przetrawionym...

Marek Zychla przedstawia historię, która nie do końca jest dla każdego. Historię duszną, trudną, brutalną, przygnebiającą, pełną krzywd i ludzkiego dramatu osadzoną w hermetycznym patologicznym osiedlu, które odbiega od normalności, a harmonia życia już dawno została zachwiana. Czy ja przypadkiem nie trafiłem do zakątka piekła? Gdzie sam diabeł zapomniał o jego istnieniu? Nie to tylko szara brutalna rzeczywistość, którą ludzie odstawili, niczym stary mebel zniesiony do piwnicy, o którym już dawno zapomnieli by nie zakłócał ich własnej harmonii życia. Wyparcie, to jedna z metod pozwalających osiągnąć złudne poczucie szczęścia w życiu. Czy jesteś gotów wejść do „piwnicy” zmierzyć się z czymś co może Cię przerosnąć?
Marzena zwana „lochą” i Kuba zwany „młodym” dwie postacie, które łączy tytułowy „przesmyk”, miejsce które pozbawione zasad, wzbudzające strach nawet za dnia, do którego udając się masz świadomość iż nie czeka Cię nic dobrego. Ona- ofiara zbiorowego gwałtu, on- nie doszły samobójca. Oboje utknęli w świeci, który nawet ciężko nazwać dalekim od ideału gdyż to stwierdzenie nie odzwierciedli stanu rzeczywistego. Dwójka bohaterów którym życie naszykowało plecak z zawartością traumatycznych doświadczeń- utrata dziecka, rozwód, wspomnienia.
Pomimo 152 stron autor serwuje historię która potrafi stłamsić, sprawić by wszelkie myśli odeszły na bok na rzecz owej historii ,a w głowie czytelnika wywołać istny burdel , by na sam koniec wszystko uporządkować. Jednak pozostaje pewne refleksja, którą każdy będzie obierał w inny sposób.
Czytasz na własną odpowiedzialność !

https://www.facebook.com/YerboPOCZYTALNI/

Marek Zychla przedstawia historię, która nie do końca jest dla każdego. Historię duszną, trudną, brutalną, przygnebiającą, pełną krzywd i ludzkiego dramatu osadzoną w hermetycznym patologicznym osiedlu, które odbiega od normalności, a harmonia życia już dawno została zachwiana. Czy ja przypadkiem nie trafiłem do zakątka piekła? Gdzie sam diabeł zapomniał o jego istnieniu?...

Klaustrofobiczne i plugawe osiedle otoczone wielkim, kostno-skórnym murem wprost niemożliwym do przekroczenia. Zamknięci wewnątrz tego restrykcyjnego uniwersum, obolali psychicznie i fizycznie natkną się na siebie w horrendalnie niepojętych okolicznościach. Będąc na skraju życia i śmierci znajdą iskierkę nadziei na lepsze jutro, stworzą kontrastującą jedność sprzymierzając się na przekór wszelkim przeciwnościom losu.

Młody i Locha - główni bohaterowie odgrywający weirdowy spektakl na scenie zastawionej labiryntami wielkopłytowych blokowisk, zawiłych niczym ich skołtunione myśli. Szarość budynków i wstrętna infrastruktura odzwierciedlają ich równie bezbarwną egzystencję. Wypady do monopolowego stanowią centralny punkt wyszukanej formy rekreacji, a bójki i rozróby zdyzerfikowanego sortu dopełniają codzienność w pełni.

Świat wykreowany w "Przesmyku" jest przepełniony paskudztwem, złymi uczynkami i brudem. Wylewa się z niego gorycz i życiowe, ogólne niezadowolenie. Brutalne i momentami niezrozumiałe obrazy, ocierające się o ekstremę zostały podane w wysublimowanej formie, finalnie doprowadzając do sensownej i realistycznie uderzającej całości.

Ta zaledwie 150-cio stronicowa powieść tworzy hybrydę gatunkową w pięknej formie. Warsztat językowy autora niezaprzeczalnie dominuje nad całością treści, każde zdanie ma się ochotę czytać kilkakrotnie. Siarczyste bluzgi rzucane gdzieniegdzie dodają siarczystego wydźwięku i swoją drapieżnością podsycają mroczny, a zarazem prawdziwy ton wydarzeń.

Gdy przekroczysz przesmyk, wpadniesz w stan głębokiej melancholii. Ta historia Cię pochłonie, przeorze, wyżymie niczym mokrą i brudną ścierę. Pozostawi na pastwę losu z własnymi przemyśleniami i poczuciem totalnej bezradności. Czytajcie proszę aż do końca, nie poddawajcie się, gdyż dopiero ostatnie strony dadzą odpowiedź na wszystkie pytania jawiące się podczas lektury.

Klaustrofobiczne i plugawe osiedle otoczone wielkim, kostno-skórnym murem wprost niemożliwym do przekroczenia. Zamknięci wewnątrz tego restrykcyjnego uniwersum, obolali psychicznie i fizycznie natkną się na siebie w horrendalnie niepojętych okolicznościach. Będąc na skraju życia i śmierci znajdą iskierkę nadziei na lepsze jutro, stworzą kontrastującą jedność sprzymierzając...

Cholera Marek znowu to zrobiłeś. Czytając "przesmyk" czułem się jakbym zagłębił się po raz kolejny w "wi@rusa".

I nie, nie odbierajcie tego jakby nowość od IX było jakąś kalką: to co łączy dzisiejsza i wyżej wspomnianą jest tylko i wyłącznie wielki element zaskoczenia na koniec powieści. Miliony myśli i teorii kłębiły się w mojej nawiedzonej czaszce by paść pod jednym celnym strzałem autora.
Oczywiście nigdy nie będę tego miał Markowi za złe bo to wszystko się ładnie klei i gra, a zresztą czy w życiu nie chodzi o trochę zaskoczenia?

Moja ulubiona przyjaciółka z instagrama miała racje i faktycznie jestem mega oczarowany. Mógłbym dla odmiany napisać o czym jest powieść dla zachęcenia was ale "przesmyk" należy do tego rodzaju powieści które trzeba przeczytać samemu.

Cholera Marek znowu to zrobiłeś. Czytając "przesmyk" czułem się jakbym zagłębił się po raz kolejny w "wi@rusa".

I nie, nie odbierajcie tego jakby nowość od IX było jakąś kalką: to co łączy dzisiejsza i wyżej wspomnianą jest tylko i wyłącznie wielki element zaskoczenia na koniec powieści. Miliony myśli i teorii kłębiły się w mojej nawiedzonej czaszce by paść pod jednym...

Przesmyk

Powiem tak książka jest zarówno bliska jak i daleka świata który nas otacza. Żeby po swojemu ogarnąć i zrozumieć ta książkę to trzeba ją przeczytać .
Przytłoczyła mnie różnorodność zła, grozy i rzeczy których na co dzień człowiek ani nie chciał by słyszeć ani oglądać.
Rozterki i wewnętrzne tragedie , uciekanie od demonów które nas gonią.
Zupełnie inny świat i zupełnie inny stan umysłu. Krzyk rozpaczy i wewnętrznego rozdarcia, smutek, samotność i mrok czyhający na słabe umysły. Książka jest z tych mocno wchodzących w psychikę. Niektóre momenty były ciężkie, inne odrażające, ale ogólne wyjaśnienie otwiera oczy, nie wszystko jest takie jak widzimy na pierwszy rzut oka tak samo jak nie zawsze można zdefiniować każda rzecz do jednego wora... książka na długo zapadnie w mojej pamięci, zakręcony świat przedstawiony z innej perspektywy zarówno umysłu jak i zapatrywania. Taka nietuzinkowa niż wszystkie 👌lubię jak książki wymuszają na człowieku przemyślenia
☀️@zychlamarek dziękuję Ci za kolejna niesamowita lekturę, Twoje książki mają to do siebie że zaskakują i nieźle mieszają w umyśle i uczuciach👌i to Cię wyróżnia, nie boisz się wyzwań a tematyka która poruszasz jest bliższa naszym wnętrzom niż nam się wydaje..

Przesmyk

Powiem tak książka jest zarówno bliska jak i daleka świata który nas otacza. Żeby po swojemu ogarnąć i zrozumieć ta książkę to trzeba ją przeczytać .
Przytłoczyła mnie różnorodność zła, grozy i rzeczy których na co dzień człowiek ani nie chciał by słyszeć ani oglądać.
Rozterki i wewnętrzne tragedie , uciekanie od demonów które nas gonią.
Zupełnie inny świat i...

Związek, którego nawet śmierć nie rozłączy. Związek, który jest zupełnie inny niż myślicie.

Zaczęłam dotykając ohydy. Weszłam w nią. Potem było gorzej. Była krew, był alkohol we krwi, była samotność. Było niewygodnie, niepokojąco i boleśnie. Szukałam znanych mi schematów. Nie znalazłam ich. Nie wiedziałam jak poruszać się po osiedlu. Kiedy już myślałam, że znalazłam odpowiednią drogę, okazywało się, że czeka tam wyłącznie rozpacz. Przeskakiwałam nad przesmykiem w tę i z powrotem. Utknęłam. Utknęłam w tej książce. Albo ona utknęła we mnie.

Panie Zychla, kłaniam się nisko. To było mocne. Dało do myślenia.

Związek, którego nawet śmierć nie rozłączy. Związek, który jest zupełnie inny niż myślicie.

Zaczęłam dotykając ohydy. Weszłam w nią. Potem było gorzej. Była krew, był alkohol we krwi, była samotność. Było niewygodnie, niepokojąco i boleśnie. Szukałam znanych mi schematów. Nie znalazłam ich. Nie wiedziałam jak poruszać się po osiedlu. Kiedy już myślałam, że znalazłam...

Jak bardzo źle czytało mi się tę książkę :(( non stop czułam wstręt..

Jak bardzo źle czytało mi się tę książkę :(( non stop czułam wstręt..

Opinia pochodzi z:
https://www.instagram.com/her_meowjesty_reads/

Kiedy pokazałam jakiś czas temu na Instagramie stertę książek Wydawnictwa IX i zapytałam od czego zacząć - odpowiedzią był Przesmyk - bez wyjątku.


Nie powiem Wam nic o fabule - nie chciałabym powiedzieć za dużo, ani tez być może nie wyrazić dość dosadnie o czym mowa. Jeśli historia może jednocześnie hipnotyzować i obrzydzać - to ta właśnie to robi. I chociaż to, co dostajemy w swoje ręce zdaje się być brudnym, martwym, choć jeszcze pulsującym światem po jego końcu, choć widzimy upadek ludzkości, człowieczeństwa na rzecz upodlenia, patologii i brudu to w tej całej dosłowności czuć jakby drugie dno. I zagłębiając się w historie, próbując zdefiniować przeciwieństwo tejże dosłowności czytelnik dociera do momentu, gdzie dalszą drogę zasłania mu inna dosłowność - może prostsza w objęciu rozumiem, może po prostu prozaiczna, ale pozostawiająca w poczuciu porażki i rozbicia.

To mój drugi kontakt z Autorem( pierwszy raz czytałam jego opowiadanie w Upiornych świętach) ale dopiero teraz poczułam, że to estetyka dla mnie. Surrealistyczne piękno brzydoty, pustki czy papierosowego dymu, chaos, brak nadziei i praktycznie dowolna w interpretacji nieoczywista symbolika to coś co przemawia do mnie najbardziej. I choć nadal czuje, ze nie nie zeskrobałam nawet wierzchniej warstwy kurzu w moich przemyśleniach - to już na tym etapie nie boje się stwierdzić, ze to jedna z najlepszych i najbardziej wstrząsających książek jakie przeczytacie w najbliższym czasie!

Opinia pochodzi z:
https://www.instagram.com/her_meowjesty_reads/

Kiedy pokazałam jakiś czas temu na Instagramie stertę książek Wydawnictwa IX i zapytałam od czego zacząć - odpowiedzią był Przesmyk - bez wyjątku.


Nie powiem Wam nic o fabule - nie chciałabym powiedzieć za dużo, ani tez być może nie wyrazić dość dosadnie o czym mowa. Jeśli historia może jednocześnie...

Trudna, nieprzyjemna i początkowo niezrozumiała dla mnie książka przeistacza się w niesamowitą przygodę, pełną różnych emocji. Ale to tylko wierzchołek, powłoka, bo pod nią ocean doznań uzależnionych od tego kto w tym momencie czyta książkę. I zakończenie - dawno mnie tak nie wzięło...

Instagram @moze_booka

Trudna, nieprzyjemna i początkowo niezrozumiała dla mnie książka przeistacza się w niesamowitą przygodę, pełną różnych emocji. Ale to tylko wierzchołek, powłoka, bo pod nią ocean doznań uzależnionych od tego kto w tym momencie czyta książkę. I zakończenie - dawno mnie tak nie wzięło...

Instagram @moze_booka