Typowa Pilcherowa odskocznia, tajemniczy, niepokojący romans.

Typowa Pilcherowa odskocznia, tajemniczy, niepokojący romans.

Lekki, sympatyczny wypełniacz czasu.

Lekki, sympatyczny wypełniacz czasu.

Przeczytana wieki temu, ale wciąż mam do niej sentyment. Ładna, lekka, przyjemni bohaterowie, może trochę bajkowa, ale na wakacje super!

Przeczytana wieki temu, ale wciąż mam do niej sentyment. Ładna, lekka, przyjemni bohaterowie, może trochę bajkowa, ale na wakacje super!

Nic mnie nie mówi nazwisko Pilcher, a że zbiór polskich książek jest w tutejszej bibliotece bardzo ograniczony, wziąłem dwie książki, a w domu odkryłem, że ta jest napisana przez Rosamunde (ur.1924),a druga przez jej syna Robina (ur.1950). No to niechcący wydam „rodzinny” werdykt, kto mnie bardziej odpowiada.

Rosamunde Pilcher (de domo Scott) - angielska autorka licznych nowel, powieści i romansów ,zaczęła pisać w 1949 pod pseudonimem Jane Fraser, a później pod swoim nazwiskiem (po ślubie w 1946). Ta książka jest z 1976 i ma na LC 6,2 (69 ocen i 10 opinii)

Z obowiązku poniekąd przeczytałem do końca, a z opinią uprzedziła mnie „lubka” z LC:

„Naiwniutka powieść dla kobiet. Może i dobrze zabija czas, ale trudno to nazwać nawet średnią literaturą. Zmęczyłam i nie polecam..."

"lubka" dała 2 gwiazdki, ja będę bardziej wyrozumiały dla banalnego czytadła z oklepanym pomysłem dwóch bliźniaczek podobnych fizycznie, a różnych psychicznie i dam gwiazdek 3. Szkoda czasu, również nie polecam

Nic mnie nie mówi nazwisko Pilcher, a że zbiór polskich książek jest w tutejszej bibliotece bardzo ograniczony, wziąłem dwie książki, a w domu odkryłem, że ta jest napisana przez Rosamunde (ur.1924),a druga przez jej syna Robina (ur.1950). No to niechcący wydam „rodzinny” werdykt, kto mnie bardziej odpowiada.

Rosamunde ...

Książkę czyta się bardzo przyjemnie. :) Polecam ;)

Książkę czyta się bardzo przyjemnie. :) Polecam ;)

Niezbyt porywająca.

Niezbyt porywająca.

Książkę upatrzyłam sobie na Allegro, ponieważ była tania. Mając za sobą już dwa udane "spotkania" z autorką na kartach powieści "Poszukiwacze muszelek i "Pusty dom" czułam że się na niej nie zawiodę i nie myliłam się. Jak to bywa, w przypadku pani Pilcher, jest to powieść obyczajowa, tym razem opisująca życie dwóch sióstr bliźniaczek, rozdzielonych w okresie niemowlęcym, przez rodziców, którzy wzięli rozwód. Siostry nigdy nie dowiedziały się, o swoim istnieniu (myślały że są jedynaczkami). Jedna z bliźniaczek, Flora trafia pod opiekę ojca, natomiast Rose wychowuje matka. Traf sprawia, że poszukująca mieszkania i pracy Flora, zatrzymuje się w restauracji, w której pojawia się Rose. Wydaje się, że siostry różnią się jedynie długością włosów, ponieważ Rose nosi dłuższe włosy. Siostry spędzają ze sobą dzień i noc w hotelu, po czym Rose wyjeżdża na kilka dni, zostawiając Florę samą. Flora nie wie, że Rose była narzeczoną Szkota o imieniu Anthony i że chciała zerwać zaręczyny, odsyłając mu pierścionek zaręczynowy. Teraz wyjechała, aby się spotkać z kolejnym swoim przyjacielem. Anthony proponuje Florze, żeby udawała swoją siostrę, przez kilka dni i pojechała z nim do Szkocji, ze względu na zły stan zdrowia jego babci, Tuppy. Od tego momentu rozpoczynają się problemy Flory, która zawsze trzymała się zasad i była porządna, natomiast Rose była całkowicie odmienna z charakteru, wciąż romansująca z chłopakami, nie umiała dochować wierności swemu narzeczonemu, gdy byli parą. Nie będę opisywać tych dni które Flora spędziła u rodziny Anthony'ego, i kogo tam poznała żeby nie zdradzić za wiele. Dodam tylko, że książka jest naprawdę interesująca, a tytułowe bliźniaczki nie stanowią połowy tej samej osoby. Różnice między nimi są tak wielkie, jak pomiędzy przysłowiowym dniem a nocą. Książka jest napisana lekkim stylem i kończy się dobrze, gdyż kłamstwo wychodzi na jaw. Gorąco polecam, zwłaszcza na długie, letnie popołudnia i wieczory, jako miłą odskocznię od problemów dnia codziennego.

Książkę upatrzyłam sobie na Allegro, ponieważ była tania. Mając za sobą już dwa udane "spotkania" z autorką na kartach powieści "Poszukiwacze muszelek i "Pusty dom" czułam że się na niej nie zawiodę i nie myliłam się. Jak to bywa, w przypadku pani Pilcher, jest to powieść obyczajowa, tym razem opisująca życie dwóch sióstr bliźniaczek, rozdzielonych w okresie niemowlęcym,...

Naiwniutka powieść dla kobiet. Może i dobrze zabija czas, ale trudno to nazwać nawet średnią literaturą. Zmęczyłam i nie polecam.

Naiwniutka powieść dla kobiet. Może i dobrze zabija czas, ale trudno to nazwać nawet średnią literaturą. Zmęczyłam i nie polecam.

Historia dosc ciekawa, raczej nieprawdopodobna, ale miedzy innymi dlatego ksiazki nas do siebie przyciagaja, bo daja okazje zatopienia sie w innym, czesto nierealnym swiecie z nierealnymi zdarzeniami :) Ksiazka nudnawa, jak dla mnie rozkrecila sie dopiero po setnej stronie, wtedy czytalo mi sie lepiej. Dla milosniczek romansow trochu lepszych od tych tanich.. :)

Historia dosc ciekawa, raczej nieprawdopodobna, ale miedzy innymi dlatego ksiazki nas do siebie przyciagaja, bo daja okazje zatopienia sie w innym, czesto nierealnym swiecie z nierealnymi zdarzeniami :) Ksiazka nudnawa, jak dla mnie rozkrecila sie dopiero po setnej stronie, wtedy czytalo mi sie lepiej. Dla milosniczek romansow trochu lepszych od tych tanich.. :)

nie dotrwałam do końca...pomysł może i ciekawy, ale brak akcji!! nuda

nie dotrwałam do końca...pomysł może i ciekawy, ale brak akcji!! nuda