rozwińzwiń

Młodzik. Tom 1

Okładka książki Młodzik. Tom 1 Fiodor Dostojewski
Okładka książki Młodzik. Tom 1
Fiodor Dostojewski Wydawnictwo: Hachette Polska Seria: Arcydzieła Literatury Rosyjskiej klasyka
202 str. 3 godz. 22 min.
Kategoria:
klasyka
Seria:
Arcydzieła Literatury Rosyjskiej
Wydawnictwo:
Hachette Polska
Data wydania:
2017-01-01
Data 1. wyd. pol.:
2017-01-01
Liczba stron:
202
Czas czytania
3 godz. 22 min.
Język:
polski
ISBN:
9788328204751
Tłumacz:
A. Grodt
Tagi:
Literatura rosyjska
Średnia ocen

0,0 0,0 / 10
Ta książka nie została jeszcze oceniona NIE MA JESZCZE DYSKUSJI

Bądź pierwszy - oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
0,0 / 10
0 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
133
100

Na półkach:

Jest to zdecydowanie najsłabsza pozycja z tego 5-księgu, ostatniego okresu twórczości autora. Wyniosłem, z niego jedynie młokosa, który odznacza się niebywałym charakterem pisma i pantyk na zakończenie, jaśniejące słońce, morze, i skały. Uwieńczony wyjazd za granicę.

Jest to zdecydowanie najsłabsza pozycja z tego 5-księgu, ostatniego okresu twórczości autora. Wyniosłem, z niego jedynie młokosa, który odznacza się niebywałym charakterem pisma i pantyk na zakończenie, jaśniejące słońce, morze, i skały. Uwieńczony wyjazd za granicę.

Pokaż mimo to

avatar
64
59

Na półkach:

Powieść przegadana i wymęczona. Główny wątek, czyli trudna relacja ojca z synem rzutująca na jego późniejsze życie, to wątek, który daje dużo pole do popisu, ale wydaje mi się, że jego ujęcie mogło być lepsze.

Dużo niepotrzebnych wtrętów i pobocznych wątków, które niestety nie ułatwiają interpretacji całości.

Raczej nie polecam.

Powieść przegadana i wymęczona. Główny wątek, czyli trudna relacja ojca z synem rzutująca na jego późniejsze życie, to wątek, który daje dużo pole do popisu, ale wydaje mi się, że jego ujęcie mogło być lepsze.

Dużo niepotrzebnych wtrętów i pobocznych wątków, które niestety nie ułatwiają interpretacji całości.

Raczej nie polecam.

Pokaż mimo to

avatar
78
1

Na półkach:

Nie rozumiem czemu niektórzy hejtują tę książkę. Z książek Dostojewskiego czytałem też "Braci Karamazow" (niestety okrojoną wersję tłumaczenia Barbary Beaupre) i wydaje mi się, że "Młodzik" (czy też "Młokos") jest na równie dobrym poziomie. W zasadzie to było świetne że mimo braku "akcji" powieść wciągała i trzymała w pewnym napięciu plus zawierała wiele ciekawych monologów dialogów i przemyśleń.

Nie rozumiem czemu niektórzy hejtują tę książkę. Z książek Dostojewskiego czytałem też "Braci Karamazow" (niestety okrojoną wersję tłumaczenia Barbary Beaupre) i wydaje mi się, że "Młodzik" (czy też "Młokos") jest na równie dobrym poziomie. W zasadzie to było świetne że mimo braku "akcji" powieść wciągała i trzymała w pewnym napięciu plus zawierała wiele ciekawych monologów...

więcej Pokaż mimo to

avatar
192
192

Na półkach:

Zdecydowanie nie jest to porywająca książka. Sam styl Dostojewskiego nie jest zbyt porywczy, tutaj dodatkowo rozwój akcji jest bardziej melancholijny niż zwykle.
Przede wszystkim odniosłem wrażenie, że książka jest przestarzała i to o dobre 100 lat!

Dla dzisiejszego czytelnika książka jest po prostu obca; obca kultura (choć niby znana, bo rosyjska),obcy nam współczesnym katalog zachowań, sposobu rozmów (wtrącenia francuskie) a przede wszystkim już dawno nie egzaltujemy się sposobem bycia i życia jak tytułowy bohater Dostojewskiego prezentuje na ponad 600 stronach.

Zdecydowanie nie jest to porywająca książka. Sam styl Dostojewskiego nie jest zbyt porywczy, tutaj dodatkowo rozwój akcji jest bardziej melancholijny niż zwykle.
Przede wszystkim odniosłem wrażenie, że książka jest przestarzała i to o dobre 100 lat!

Dla dzisiejszego czytelnika książka jest po prostu obca; obca kultura (choć niby znana, bo rosyjska),obcy nam współczesnym...

więcej Pokaż mimo to

avatar
214
69

Na półkach: ,

Dostojewski w pełnej krasie.

Opowieść o rozterkach młodości, o dokonywaniu wyborów i ponoszeniu za nie konsekwencje.

Ciekawe oddanie osobowości głównego bohatera młodego Arkadiusza Dołgorukiego, który spędziwszy większość życia w Moskwie, postanawia wybrać się na dłużej do Petersburga z zamiarem poznania swojego prawdziwego, biologicznego ojca, niejakiego Andrzeja Pietrowicza Wiersiłowa, który stanowi postać z pewnością bardzo zagadkową. Mimo swojej nieobecności w życiu syna zdaje się świetnie rozumieć jego intencje, w mig odgaduje zamiary Arkadiusza, ma nawet niemałe pojęcie o jego "idei".

Jak to bywa w przypadku ludzi dopiero co wkraczających w dorosłość i dojrzałe życie, tytułowy Młokos (czy też Młodzik) popełnia wiele błędów, jest zmienny, chwiejny emocjonalnie, niestały w swoich postanowieniach, nawet na pewnym etapie swojej petersburskiej przygody zapomina o swoich misternie zaplanowanych celach, o wspomnianej wyżej idei, którą dokładnie definiuje w swoich "notatkach" (bo w ten sposób w książce prowadzona jest narracja, ma niejako formę pamiętnika głównego bohatera, który wspomina ubiegły niezwykle emocjonujący i przełomowy rok swojego życia).

Bardzo szczegółowe i ciekawe przedstawienie obrazu rosyjskiego społeczeństwa drugiej połowy XIX wieku, pełnego wątpliwości o przyszłość narodu, poddającego nawet w wątpliwość dotychczasowe przeświadczenie o wielkości narodu rosyjskiego, jego wpływu na losy innych narodów. Pojawiają się bowiem nawet wzmianki, wśród żywo dyskutujących młodych myślicieli Petersburga (tutaj zwracam uwagę na świetne przedstawienie jednego z takich "tajnych" spotkań u Diergaczowa...) o "drugorzędności" Rosji w relacji do losów ludzkości, narodów. Wychodzenie ze schematów, buntownicze i oryginalne podejście (jak na tamte czasy i panujące nastroje) do zajmujących ówczesną młodzież tematów na temat znaczenia ich kultury, narodu jako całości wobec dynamicznie rozwijającego i zmieniającego się świata.

Arkadiusz, jako narrator powieści, zdaje relacje z burzliwych miesięcy swojego życia, robi to z wielką drobiazgowością, sprawiedliwie oddaje swoje ówczesne emocje, relacje łącznego go zarówno z rodziną, jak i obcymi, aczkolwiek ważnymi dla przebiegu opowieści, mieszkańcami XIX-wiecznego Petersburga.

Książka ta, jak większość powieści Dostojewskiego, daje również wyraz temu, jak silnie odczuwający, pełni często sprzecznych emocji, potrafiący zarówno namiętnie kochać, jak i namiętnie nienawidzić, byli Rosjanie tamtych czasów.

Zawsze podoba mi się ten kulminacyjny moment w książkach Dostojewskiego, gdy już nie ma absolutnie żadnej wątpliwości co do tego, kto jest kim, co reprezentuje swoją postawą, jak najprawdopodobniej postąpi i w jakim stosunku pozostaje z resztą bohaterów.

Najbardziej przejmującym przedmiotem fabuły jest między innymi sprawa nieszczęsnego "dokumentu", listu, w które posiadanie przypadkiem wchodzi młody, mało jeszcze z początku rozumiejący z całej sytuacji i jej zagmatwanych okoliczności, Dołgoruki. I jego dylematy moralne cóż to z tym listem począć? Jego posiadanie daje mu poczucie wyższości, przewagi i władzy nad zmartwioną biegiem wydarzeń i ich przyszłym rozwiązaniem Katarzyną Nikołajewną. Ze szkolnej "ofiary", prostego młodzika, mało znaczącego przybłędy, w pewnym sensie niechcianego dziecka, Arkadiusz za sprawą pieniędzy, fartu i odpowiednich koneksji staje się człowiekiem, w swoim mniemaniu, ważnym, arbitrem w sprawach sumienia innych, sędzią postępowania innych, przy czym sam w międzyczasie zupełnie zbacza z obranej sobie drogi i celu, myśl o "idei" zostaje odłożona na drugi plan, szlachetne pobudki i zamiary poddania się odosobnieniu od świata ustępują rodzącemu się uczuciu i chęci decydowania o losach ludzi jak najbardziej światowych...

Dużo w "Młokosie" również humoru, jego sprawcami są zwłaszcza takie postacie jak niezastąpiona pomoc w tarapatach rodzinnych uosabiana przez "głos rozsądku" Tatianę Pawłowną czy wprowadzona w dalszej części powieści Alfonsinka, prosta Francuzka o wcale nieprostych zadaniach wikłania wszystkiego dookoła na polecenie swojego równie śmiesznego chlebodawcy niejakiego Lamberta, "przyjaciela" z lat szkolnych Arkadiusza.

Można by było jeszcze rozpisywać się nad świetnością, wartką akcją, zajmującymi przemyśleniami bohaterów zawartymi w "Młokosie", ale powstałby z tego niemal esej, więc chcąc nie odbierać nikomu całkowitej przyjemności z osobistego poznania tej szczególnej powieści Dostojewskiego i poddania jej osobistej refleksji, szczerze zachęcam do przeczytania "Młokosa" :)

Dostojewski w pełnej krasie.

Opowieść o rozterkach młodości, o dokonywaniu wyborów i ponoszeniu za nie konsekwencje.

Ciekawe oddanie osobowości głównego bohatera młodego Arkadiusza Dołgorukiego, który spędziwszy większość życia w Moskwie, postanawia wybrać się na dłużej do Petersburga z zamiarem poznania swojego prawdziwego, biologicznego ojca, niejakiego Andrzeja...

więcej Pokaż mimo to

avatar
219
23

Na półkach: ,

7,5/10.

7,5/10.

Pokaż mimo to

avatar
1069
307

Na półkach:

Bardzo dobra pozycja pokazująca, co zajmowało młodych ludzi tamtych czasów. Jednocześnie Dostojewski porusza trudne tematy postrzegania przez młodą osobę postaci jego dwóch ojców - biologicznego i przybranego, co jest jednym z najciekawszych wątków tej książki.

Bardzo dobra pozycja pokazująca, co zajmowało młodych ludzi tamtych czasów. Jednocześnie Dostojewski porusza trudne tematy postrzegania przez młodą osobę postaci jego dwóch ojców - biologicznego i przybranego, co jest jednym z najciekawszych wątków tej książki.

Pokaż mimo to

avatar
398
392

Na półkach: , , ,

OCENA - 4/10 MOŻE BYĆ


W mojej ocenie powieść „MŁOKOS” Fiodora Dostojewskiego jest najsłabszą z jego literackiego dorobku. Nie zależnie od tego warto zapoznać się z tym dziełem. O czym jest ta powieść?. Najogólniej rzecz ujmując o wkraczaniu w dorosłe życie, kształtowaniu młodej osobowości, o ludzkich wyborach, marzeniach, ideach, wartościach, które przyświecają w głowie młodego człowieka, zmaganiu się z trudnościami i przeciwnościami losu, poznaniu jakie znaczenie ma dobro i zło oraz szukaniu własnej tożsamości.

Proza Dostojewskiego jest wymagająca i trudna więc czasami trudno zrozumieć co autor chciał czytelnikowi przekazać. Nie będę ukrywał, że momentami się w tym wszystkim gubiłem, więc musiałem cofać się do wątków które miałem już za sobą. Niewątpliwie na obcowanie z tą lekturą trzeba wybrać odpowiedni moment oraz czas ponieważ powieść wymaga od nas dużego skupienia. W mojej ocenie najsłabszą stroną książki są bohaterowie czyli filar wszystkich literackich historii, ich obraz niestety nie zapada w pamięci i to jest największa wada. Fani Dostojewskiego z pewnością dostrzegą zalety oraz potencjał w powieści, ja natomiast odbieram ją ambiwalentnie i szybko o niej zapomnę. Mimo wszystko polecam bo czytać zawsze warto. Pozdrawiam. Jack_

OCENA - 4/10 MOŻE BYĆ


W mojej ocenie powieść „MŁOKOS” Fiodora Dostojewskiego jest najsłabszą z jego literackiego dorobku. Nie zależnie od tego warto zapoznać się z tym dziełem. O czym jest ta powieść?. Najogólniej rzecz ujmując o wkraczaniu w dorosłe życie, kształtowaniu młodej osobowości, o ludzkich wyborach, marzeniach, ideach, wartościach, które przyświecają w głowie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
138
13

Na półkach: ,

Mam ambiwalentne odczucia. Jest to książka o nieco innym kalibrze psychologicznym czy emocjonalnym, niż najbardziej znane działa Dostojewskiego jak "Zbrodnia i Kara" czy "Bracia Karamazow". W moim odczuciu jest to książka łatwiejsza w odbiorze, bohaterowie są również nieco mniej skomplikowani- ich portret psychologiczny to w dalszym ciągu pokaz kunsztu i mistrzostwa, ale w przystępniejszej formie. Nie wiem czy polubiłem głównego bohatera, chyba mu nie "kibicowałem", muszę jednak przyznać z czystym sumieniem, że autorowi świetnie poszło oddanie psychiki i emocji jakie targają człowiekiem na progu dorosłości. Minusem jest dla mnie fabuła, która jest pretekstem do opisu charakteru poszczególnych postaci niż faktycznie elementem, który mógłby wciągnąć czytelnika.
Z czystym sumieniem mogę polecić.

Mam ambiwalentne odczucia. Jest to książka o nieco innym kalibrze psychologicznym czy emocjonalnym, niż najbardziej znane działa Dostojewskiego jak "Zbrodnia i Kara" czy "Bracia Karamazow". W moim odczuciu jest to książka łatwiejsza w odbiorze, bohaterowie są również nieco mniej skomplikowani- ich portret psychologiczny to w dalszym ciągu pokaz kunsztu i mistrzostwa, ale w...

więcej Pokaż mimo to

avatar
82
13

Na półkach: ,

Co za uczucie uświadomić sobie, że samemu jest się takim młodzikiem!

Co za uczucie uświadomić sobie, że samemu jest się takim młodzikiem!

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    918
  • Przeczytane
    590
  • Posiadam
    192
  • Teraz czytam
    37
  • Klasyka
    18
  • Ulubione
    18
  • Literatura rosyjska
    15
  • Chcę w prezencie
    12
  • Literatura rosyjska
    7
  • Rosja
    7

Cytaty

Więcej
Fiodor Dostojewski Młodzik Zobacz więcej
Fiodor Dostojewski Młodzik Zobacz więcej
Fiodor Dostojewski Młodzik Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także