Stało się. Eryka Voglera w końcu trafiła strzała Amora. Nastolatek będzie musiał nie tylko rozwikłać zagadkę kryminalną, ale też poradzić sobie z porywami serca, które bardzo komplikują mu życie. A wszystko dlatego, że jego wybranka to... nie będę zdradzać! Czwarta osłona przygód Eryka i znowu fantastyczna lektura. Polecam

Stało się. Eryka Voglera w końcu trafiła strzała Amora. Nastolatek będzie musiał nie tylko rozwikłać zagadkę kryminalną, ale też poradzić sobie z porywami serca, które bardzo komplikują mu życie. A wszystko dlatego, że jego wybranka to... nie będę zdradzać! Czwarta osłona przygód Eryka i znowu fantastyczna lektura. Polecam

Czy nie zdarza się Wam mieć poczucie, że wokół Was dzieją się dziwne rzeczy? Jakieś niewytłumaczalne zjawiska? Może nawet paranormalne? Albo niezbyt dobrze ukryte kłamstwa? Intrygi? Jako ludzie mamy gigantyczną wyobraźnię, którą jeśli tylko dostatecznie chcemy, jesteśmy w stanie wykorzystać, by wprowadzić w życie różne szalone pomysły – podyktowane najróżniejszymi powodami. Dla nas może i są logiczne, ale dla innych mogą wydawać się ekstrawaganckie, bezsensowne lub właśnie dziwne. Być może właśnie w tej chwili ktoś jest powodem zdumienia innej osoby. Kto wie...

Erik wraz z babcią i niestety z Zimmerem udał się do Francji na zjazd dinozaurów... No dobrze – na zjazd bardzo starych absolwentów Sorbony. Zdecydował się na tak nudny wyjazd ze względu na niepokojące zjawiska i wydarzenia, które były wykierowane w niego. Może nie byłoby tak źle, gdyby nie obecność Zimmera. On zawsze wszystko niszczy i utrudnia. Niemniej los jest przewrotny, więc Erik szybko zdaje sobie sprawę, że wyjazd niesie ze sobą różne pasjonujące możliwości. A szczególnie jedną. Na imię jej Cloé i jest przepiękną oraz mądrą dziewczyną. Idealną, by od razu się zakochać, co też właśnie robi Erik. Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie zdarzenia tragiczne i przyprawiające o dreszcz. Erik po raz kolejny będzie musiał zmierzyć się z niebezpieczeństwem i rozwikłać zagadkę. Czy uda mu się to? Czy dziewczyna odwzajemni jego względy?

Nie dane mi czytać książek w odpowiedniej według zaplanowanego cyklu kolejności, dlatego przygodę z Erikiem rozpoczynam od czwartego tomu. Zanim zaczęłam czytać tę powieść, byłam niezmiernie ciekawa, co z w niej zastanę. Cykl "Detektyw Erik Vogler" jest połączeniem literatury młodzieżowej wraz z kryminałem. Uważam, że każdy z tych dwóch gatunków niesie ze sobą wiele trudności i połączenie ich zgrabnie jest nie lada wyzwaniem. Czy udało się to pisarce?

Może zacznę w tradycyjny sposób od stylu, który jest wybitnie łatwy w odbiorze. Oczywiście literatura młodzieżowa powinnam utrzymywać pewną dozę łatwości podczas czytanie, lecz niekiedy wyczuwałam całkowicie niepotrzebny infantylizm. Na szczęście byłam w stanie przymknąć na to oko, gdyż dyskretny dowcip dawał mi powody, by zapominać o wielu wadach. Naprawdę już dawno nie poczułam, żeby jakaś książka sprawiała, że powoli na moich ustach pojawi się subtelny uśmiech, a iskierki rozbawienia pojawią się w moich oczach. Szkoda tylko, że dość często gubiłam się w narracji i nie byłam pewna, kto w danej chwili mówi lub komu towarzyszymy, co niezmiernie mnie irytowało.

Początki powieści zachwycały mnie, ponieważ wyczuwałam bardzo ciekawy, wyróżniający się niesztampowością klimat. Dobrze, że pisarka ma taki charakterystyczny znak rozpoznawczy. Choć też warto zwrócić uwagę na intrygujący zabieg pochodzący już między innymi z dzieł Agathy Christie. Jestem przekonana, że autorka zafascynowana fenomenem królowej kryminałów, postanowiła zainspirować się i zamknąć swój wykreowany świat, opierając się na wydarzeniach odbywających się na jednej posesji, czerpiąc z przeszłości bohaterów. Choć na pewno czułabym, że obraz zdarzeń jest o wiele bardziej głębszy, gdybym lepiej znała przeszłość Erika i jego bliskich. Na pewno powrócę do pozostałych tomów, by mieć taką możliwość.

Jak pierwszą częścią książki, byłam mocno zachwycona, to druga mocno mnie rozczarowała. Koło połowy cała fabuła gwałtownie i w sposób nieuzasadniony zaczyna przyśpieszać. Historia nabiera zawrotnego tempa, gdzie wiele wątków zaczyna ginąć, by następnie pojawiły się niespójności i niesatysfakcjonujące mnie rozwiązania fabularne. Żałuję, że pisarka nie pozostała przy pierwotnym tempie i nie wydłużyła opowieści na rzecz bardziej rozbudowanych wątków.

Parę słów należy też rzec na temat wątku romantycznego, który co prawda należał do naiwnej relacji, ale pozostawał przy tym uroczy i łapiący za serce. Sam Erik jest postacią pod każdym względem niestandardową i niekoniecznie sympatyczną. Osobiście polubiłam go i kibicowałam mu na każdym kroku, jednakże jestem w stanie bez większych problemów wyobrazić sobie, że wielu czytelnikom nie przypadłby do gustu. Taki zabieg cenię całym sercem, ponieważ żeby się na niego zdecydować, należy posiadać pisarską odwagę.

Jednak młodzieżowe powieści mają to do siebie, że powinny poza rozrywką nieść też jakieś moralizujące wartości. Ten tom "Detektywa Erika Voglera" nie różni się pod tym względem. Możemy obserwować, jakie konsekwencje niosą ze sobą nasze wybory. Wydawać by się mogło, że to tylko te wielkie mają bezpośredni wpływ na nasze życie i życie innych ludzi. Tymczasem nawet najdrobniejsze decyzje mogą zapukać do nas po latach i zażądać zapłaty. Najlepszym dowodem tego jest pojawiający się w powieści motyw zemsty, który należy do wyświechtanych, lecz nadal pozostaje istotny.

"Detektyw Erik Vogler i (nie)prawdziwa dziewczyna" dostarczył mi odczuć godnych rollercoastera. Najchętniej oceniłabym oddzielnie pierwszą część powieści, a następnie drugą. Ta nierównomierność zaburza obraz całości i nie pozwala mi uczciwie powiedzieć, że książka podobała mi się. Zbyt wiele aspektów zostało niedopracowanych.

Czy nie zdarza się Wam mieć poczucie, że wokół Was dzieją się dziwne rzeczy? Jakieś niewytłumaczalne zjawiska? Może nawet paranormalne? Albo niezbyt dobrze ukryte kłamstwa? Intrygi? Jako ludzie mamy gigantyczną wyobraźnię, którą jeśli tylko dostatecznie chcemy, jesteśmy w stanie wykorzystać, by wprowadzić w życie różne szalone pomysły – podyktowane najróżniejszymi powodami....

JAKO że wcześniej nie przeczytałem I, II ani III księgi, to śmiem twierdzić, że nie trzeba tych wcześniejszych książek przeczytać - nasz bohater nawet nie wspominał o tym, że kiedyś rozwiązywał zagadki. Fakt, że książka rozwoja się szybko i dużo się dzieje na tak małej ilości stron potwierdza, że autor / autorka naprawdę potrafi dobrze pisać. Jednak przechodzenie od jednego bohatera do drugiego jest tak gwałtowne, że raz powtarzałem stronę, by zrozumieć. Jednak książkę przeczytałem w godzinach 15 - 22 tego samego dnia, oczywiście nie spodziewałem się tego, ale książka jest dobra. Dla dzieci może - tylko może - do wieku 5 lat może być za straszna, bo to kryminał, a dla młodzieży trochę niezrozumiała, dla dorosłych niezrozumiała także... Nie ważne. Nie czytaj tego, czytaj ERIKA VOGLERA.

JAKO że wcześniej nie przeczytałem I, II ani III księgi, to śmiem twierdzić, że nie trzeba tych wcześniejszych książek przeczytać - nasz bohater nawet nie wspominał o tym, że kiedyś rozwiązywał zagadki. Fakt, że książka rozwoja się szybko i dużo się dzieje na tak małej ilości stron potwierdza, że autor / autorka naprawdę potrafi dobrze pisać. Jednak przechodzenie od jednego...

"Strach jest w twojej głowie. Możesz go kontrolować."

Po udanych spotkaniach z Erikiem ("Detektyw Erik Vogler i zbrodnie białego króla", "Detektyw Erik Vogler i śmierć w kurorcie", "Detektyw Erik Vogler i klątwa Zamku Misty") niecierpliwie wyczekujemy rodzinnie kolejnych tomów serii. Cykl skierowany do młodych czytelników, ale i dorosły czerpie przyjemność z poznawania. Beatriz Osés wybornie wyważa elementy thrillera i kryminału, doprawia ujmującym humorem, sytuacyjnym dowcipem, trafnie dobranymi kontrastami. Czwarta odsłona jest najmroczniejsza, kumulacja osobliwych zbrodni wydaje się nie mieć końca, zaś Erik trafiony strzałą amora nie myśli o niczym innym, jak tylko o przepięknej Cloé. Okoliczności wyjaśniania incydentów, bez wsparcia smykałki Voglera do rozwiązywania trudnych zagadek detektywistycznych, stają się coraz bardziej przerażające. Ktoś niebezpiecznie bawi się ludzkimi losami. Mieszają się emocje, jest mrocznie i jasno, zimno i ciepło, groźnie i przychylnie.

Hiszpańska autorka tworzy przesympatyczną kluczową postać, ekscentryczną i dziwaczną, obsesyjnie dbającą o czystość, wykazującą się perfekcjonizmem, skłonną do omdleń podczas ataków paniki. Niezwykły chłopiec, chłonący świat intelektem i emocjami, zdolny i wrażliwy, często wywołuje zachowaniem uśmiech odbiorcy powieści. Mieszanka niecodziennych wydarzeń, nadzwyczajnych perypetii i osobliwych kłopotów przyciąga Erika niczym magnes. Szesnastolatek jest mistrzem w ściąganiu na siebie bolączek, tarapatów, komplikacji, krzyżowania planów swoich i innych, co więcej, okoliczności nie zawsze sprzyjają realizacji jego ryzykownych i szalonych pomysłów. Wiele się dzieje, intryga przebiega w dynamicznych rytmach, sprawy niejednokrotnie przyjmują zaskakujący obrót. Zagadka detektywistyczna rzuca wyzwania, tropy odkrywają zaledwie rąbki tajemnic, a wyobraźnia podsuwa bohaterom rozbudowane obrazy.

Pierwszorzędnie bawimy się przy książce, relaksujemy w atrakcyjnych brzmieniach, wciągamy w harmonijny scenariusz zdarzeń, doceniamy dopracowane osobowości bohaterów, przyjmujemy sporą dawkę napięcia. Seria może być atrakcyjnym prezentem dla nastolatków, zabawnymi przygodami pozwala złapać pozytywne wibracje. Wdzięczna atmosfera prowadzenia zagadki kryminalnej skłania do zajmującej pracy szarych komórek i wprawiania się w pasję czytania. Erik nie ma wyjścia, musi towarzyszyć babci Bercie w wyjeździe do Francji, do Bergerac, na zjazd najlepszych absolwentów uniwersytetu sorbońskiego. Już pierwszego dnia, przy obiedzie, jeszcze przed deserem, pojawia się pierwszy trup, potem lawinowo kolejne. Zakochany Erik intelektualnie gubi się, Albert denerwuje go bardziej niż zwykle, babcia niewiele dostrzega, czarny charakter realizuje złowieszczy plan, zaś paranormalny klimat wszystko wiąże.

bookendorfina.pl

"Strach jest w twojej głowie. Możesz go kontrolować."

Po udanych spotkaniach z Erikiem ("Detektyw Erik Vogler i zbrodnie białego króla", "Detektyw Erik Vogler i śmierć w kurorcie", "Detektyw Erik Vogler i klątwa Zamku Misty") niecierpliwie wyczekujemy rodzinnie kolejnych tomów serii. Cykl skierowany do młodych czytelników, ale i dorosły czerpie przyjemność z poznawania....

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Erik Vogler powraca ponownie! Główny bohater ma wyjątkowego pecha. Gdziekolwiek się nie pojawi, tam zawsze jest morderstwo i kolejna zagadka kryminalna do rozwiązania.

Nastolatek postanawia zapomnieć o traumatycznych przeżyciach. W tym celu wybiera się z babcią Bertą do Francji, aby towarzyszyć jej podczas zjazdu absolwentów. Chłopak nie jest pozytywnie nastawiony na tą podróż z uwagi na fakt, że w wybiera się z nimi także Albert Zimmer, za którym Erik nie przepada. Kiedy docierają na mieście Erik szybko orientuje się, że absolwenci skrywają jakąś tajemnicę. Wkrótce wychodzi na jaw, że po terenie posiadłości krąży morderca. W tych dojść niesprzyjających okolicznościach Erik poznaje pewną dziewczynę. Co wyniknie z tej relacji? Czy Erik rozwiąże kolejną zagadkę kryminalną? Kim jest morderca?

,,Detektyw Erik Vogler i (nie) prawdziwa dziewczyna” to kolejna część kultowego cyklu młodzieżowego Beatriz Oses. Autorka po raz kolejny nie zawodzi. Dostarcza ogromną dawkę humoru, wartką akcję oraz idealnie budowane stopniowo napięcie, które trzyma czytelnika do samego końca. Pochłonęłam ją szybko tak samo jak poprzednie części, gdyż jest to cienka książka. Jednak nieźle ciekawa. Bardzo dużo się tutaj dzieje. Z całego serca polecam! Idealny sposób na oderwanie się od codzienności. Dziękuję wydawnictwu Akapit Press za zaufanie i egzemplarz do recenzji❤.

Erik Vogler powraca ponownie! Główny bohater ma wyjątkowego pecha. Gdziekolwiek się nie pojawi, tam zawsze jest morderstwo i kolejna zagadka kryminalna do rozwiązania.

Nastolatek postanawia zapomnieć o traumatycznych przeżyciach. W tym celu wybiera się z babcią Bertą do Francji, aby towarzyszyć jej podczas zjazdu absolwentów. Chłopak nie jest pozytywnie nastawiony na tą...

Erik Vogler powraca i to w wielkim stylu! Ten introwertyk z pewnością ma wielkiego pecha, gdzie się nie pojawi, tam trup jest gościem honorowym. Chłopak chcąc zapomnieć o traumatycznych przeżyciach, decyduje się na podróż do Francji, by towarzyszyć swojej babci podczas zjazdu absolwentów. Sama podróż nie napawa go optymizmem, tym bardziej że i Albert Zimmer w niej uczestniczy. Erik jest skłony pójść na kompromis, by choć na moment poczuć się bezpiecznie. Wszystko zaczyna się komplikować, kiedy okazuje się, że uczestnicy zjazdu skrywają wielką tajemnice, a po posiadłości grasuję żądny krwi morderca! Czy Erik poradzi sobie z emocjami, niebezpieczeństwem i miłością? Bo w tych niesprzyjających okolicznościach młody Vogler poznaje tajemniczą dziewczynę! Co z tego wyniknie?

Jest to książka dla młodzieży, lecz ja jestem nią oczarowana. Autorka umiejętnie buduje napięcie, a tajemnice ujawnia bardzo oszczędnie. Książka liczy sobie niespełna 180 stron i to jest główna jej wad. Wszystkie książki z tej serii pochłania się jej z zawrotną prędkością i niestety zbyt szybko dociera się do końca. Jednak ta krótka lektura jest bardzo intensywna. Mamy tajemnice sprzed lat, liczne niebezpieczeństwa i trupy, a do tego cudownych bohaterów.

Główną postacią jest Erik, który z każdym kolejnym tomem nabiera odwagi i dystansu do śmierci. Nie wiem, czy to aby jest dobre w jego wieku, ale naprawdę lubię tego chłopaka, który nawet w najgorszych mementach musi prezentować się nienagannie. Wielokrotnie mnie rozbawił, bo w swojej dbałości o szczegóły jest dużo uroku. Jego babcia również odgrywa ważną rolę, ale jej akurat nie lubię i nie wiem, czy to kiedykolwiek się zmieni. Co się tyczy Alberta, to nieustannie mnie intryguję, ciężko jednoznacznie go ocenić, czy chociażby powiedzieć o nim coś więcej. Jest to czwarty tom, a tak naprawdę niewiele wiemy o Zimmerze.

Już w poprzednich częściach pojawiał się subtelny wątek paranormalny, lecz tym razem jest on całkiem mocny i stanowi ciekawe i bardzo miłe dopełnienie tej historii.

"Erik Vogler i (nie)prawdziwa dziewczyna" to doskonała kontynuacja z uroczym i ekscentrycznym bohaterem, którego nie da się nie lubić? Powieść wciąga od pierwszej strony, i pomimo małej objętości, trzyma w napięciu i trudno odkryć tożsamość zabójcy. Do tej serii wracam z prawdziwą przyjemnością, ma w sobie TO COŚ, dzięki czemu chce się czytać i bawić się lekturą. Właśnie przyjemność, a właściwie czysta radość jaką daje ta historia, jest tu największą wartością! Erik jest najlepszy! Polecam! 9/10

Erik Vogler powraca i to w wielkim stylu! Ten introwertyk z pewnością ma wielkiego pecha, gdzie się nie pojawi, tam trup jest gościem honorowym. Chłopak chcąc zapomnieć o traumatycznych przeżyciach, decyduje się na podróż do Francji, by towarzyszyć swojej babci podczas zjazdu absolwentów. Sama podróż nie napawa go optymizmem, tym bardziej że i Albert Zimmer w niej...

Czwarty tom tej serii jest równie dobry jak każdy wcześniejszy. Po prostu płynie się przez tą książkę.
Teraz pozostało czekać na wydanie kolejnych tomów tej wspaniałej serii. 😊

Czwarty tom tej serii jest równie dobry jak każdy wcześniejszy. Po prostu płynie się przez tą książkę.
Teraz pozostało czekać na wydanie kolejnych tomów tej wspaniałej serii. 😊