Pierwsza część "Snowpiercera" mnie zaintrygowała, chociaż ciągle czytając tom 1 miałem przed oczami film wyreżyserowany przez Bong Joon Ho z 2013 roku. Może przedstawiony mniej spektakularnie, ale jednak. Tymczasem "Snowpiercer. Przez wieczny śnieg" to zupełnie inna bajka. Dostajemy się na pokład drugiego pociągu, który również mknie przez zamarznięty świat. Opowieść jest dużo bardziej angażująca i znacznie rozwija zbudowaną w pierwszym tomie mitologię "świętej lokomotywy". Doskonała lektura, ze świetną warstwą graficzną. Do tego pięknie wydana - podobnie jak pierwszy album. Jedna z najlepszych aktualnie wydawanych w Polsce serii sci-fi.

Pierwsza część "Snowpiercera" mnie zaintrygowała, chociaż ciągle czytając tom 1 miałem przed oczami film wyreżyserowany przez Bong Joon Ho z 2013 roku. Może przedstawiony mniej spektakularnie, ale jednak. Tymczasem "Snowpiercer. Przez wieczny śnieg" to zupełnie inna bajka. Dostajemy się na pokład drugiego pociągu, który również mknie przez zamarznięty świat. Opowieść jest...

Snowpiercer T.2 Przez wieczny śnieg nie jest bezpośrednią kontynuacją fabuły części pierwszej. Zresztą, jeśli ktoś miał okazję przeczytać T1, zdaje sobie sprawę z tego, że było to opowieść mająca dość zamkniętą strukturę (chociaż niewyjaśniająca wszystkiego do końca). Tom drugi przedstawia nam innego bohatera i inny pociąg, który również przebija się przez mroźne pustkowia. Obie jednostki funkcjonują na podobnych zasadach, przemieszczając się tym samym torem. Ryzyko bliskiego „spotkania” obu jednostek to jednak tylko jeden z problemów, z jakimi musi mierzyć się garstka ocalałej ludzkości. Legrand użył tutaj historii stworzonej przez Hioba do wymyślenia własnej opowieści. Nie brakuje tutaj jednak sporej liczby nawiązań i odniesień do oryginału z 1984 roku. Teoretycznie można sięgnąć po album bez znajomości części pierwszej. Jeśli jednak chce się lepiej zrozumieć złożoność całego przedstawionego tutaj świata, lepiej rozpocząć czytanie od samego początku.

Główną postacią całego opowieści jest tutaj Puig Vallès członek grupy „odkrywców” składającej się głównie ze skazańców i ludzi niższego „stanu”, którzy dbają o zachcianki „elit”. Od czasu do czasu kiedy jednostka dokonuje tzw. „próby hamowania”, wysyłani są oni na iście samobójcze misje mające na celu odnalezienie bibelotów z dawno zapomnianego świata, które będą cieszyć oko bogaczy. Podobnie więc jak w pierwszym tomie, twórcy serwują czytelnikowi opowieść pełną skomplikowanej treści, w której polityka, nierówności społeczne, ludzkie dramaty, religie pełnią dosyć ważną rolę. Całość tej przytłaczającej i depresyjnej treści łagodzi tutaj wątek miłości pomiędzy wspomnianym przedstawicielem „niższej klasy” a dziewczyną z najwyższych możliwych sfer. (...)

Cała recenzja na:

https://gameplay.pl/news.asp?ID=127607

Snowpiercer T.2 Przez wieczny śnieg nie jest bezpośrednią kontynuacją fabuły części pierwszej. Zresztą, jeśli ktoś miał okazję przeczytać T1, zdaje sobie sprawę z tego, że było to opowieść mająca dość zamkniętą strukturę (chociaż niewyjaśniająca wszystkiego do końca). Tom drugi przedstawia nam innego bohatera i inny pociąg, który również przebija się przez mroźne pustkowia....

Bardzo dobry drugi tom opowiesci o pociagu jadacym przez zamarzniety swiat. Fabula jest wciagajaca i czyta sie ten komiks do samego konca z zainteresowaniem. Historia jest calkiem inna niz w tomie pierwszym, ale rowniez ciekawa. Kreska bardzo dobra, moim zdaniem lepsza niz w tomie poprzednim.
Bardzo polecam.

Bardzo dobry drugi tom opowiesci o pociagu jadacym przez zamarzniety swiat. Fabula jest wciagajaca i czyta sie ten komiks do samego konca z zainteresowaniem. Historia jest calkiem inna niz w tomie pierwszym, ale rowniez ciekawa. Kreska bardzo dobra, moim zdaniem lepsza niz w tomie poprzednim.
Bardzo polecam.

Drugi tom podobał mi się nawet nieco bardziej niż pierwszy. Kreska ta sama, historia już inna i bardziej rozbudowana. Wciąż ten sam hermetyczny, gęsty, świetny klimat.

Drugi tom podobał mi się nawet nieco bardziej niż pierwszy. Kreska ta sama, historia już inna i bardziej rozbudowana. Wciąż ten sam hermetyczny, gęsty, świetny klimat.

W mojej ocenie gorszy, niż cześć pierwsza. W fabule są takie luki, że nie wiadomo o co chodzi. Nie podobało mi się.

W mojej ocenie gorszy, niż cześć pierwsza. W fabule są takie luki, że nie wiadomo o co chodzi. Nie podobało mi się.