Samotna podróż przez półdziką Laponię (Rufus prawie sam jak Saam),Tom Waits, walka z komarami - z kupą na podorędziu (a czyją, to już doczytajcie, dowiedzcie się. Wiedza ratująca życie i żyć autora). Książka o szukaniu swojego miejsca na tym świecie, o rozdarciu wewnętrznym - autor vs świat. Momentami odnosiłam wrażenie, jakbym czytała o sobie. Rufus to nieczuły obserwator rzeczywistości. Sam o sobie twierdzi, że jest bucem. Wzruszył mnie. Warto było przeczytać Rafała Wierzbickiego. Kathartyczne doświadczenie. Czekam na "Alaskanę", która ma do mnie dotrzeć w kwietniu 2024r. Czy dożyję?

Samotna podróż przez półdziką Laponię (Rufus prawie sam jak Saam),Tom Waits, walka z komarami - z kupą na podorędziu (a czyją, to już doczytajcie, dowiedzcie się. Wiedza ratująca życie i żyć autora). Książka o szukaniu swojego miejsca na tym świecie, o rozdarciu wewnętrznym - autor vs świat. Momentami odnosiłam wrażenie, jakbym czytała o sobie. Rufus to nieczuły obserwator...

Książka kupiona po obejrzeniu kilku filmów na YT w wykonaniu Rufusa.

Oczekiwałem reportażu z podróży, a otrzymałem książkę podróżniczo-filozoficzną. Szczęśliwie nie jestem rozczarowany. Autor wydaje się dość bezkompromisowy i w pewnych momentach nieodmiennie kojarzy mi się z Gretą Thunberg i jej nieco aspergerowskim stylem wypowiedzi. Język autora jest ostry, czasami trafiający w punkt, czasami tylko wulgarny. W trakcie lektury odniosłem wrażenie, że Laponia i cała podróż jest tylko tłem do rozmyślań o naszej cywilizacji i kierunku, w którym zmierzamy. Równie dobrze "akcja" mogłaby mieć miejsce w Puszczy Białowieskiej.

Mimo, że książka zmusiła mnie do przemyśleń nad sobą, to żałuję, że sama podróż nie została dokładniej opisana. Choć teraz pomyślałem, że może obozując przez 4 tygodnie w dziczy nie ma czego opisywać? Bo czy 20 opis rozpalania ogniska czy 15 kontakt z reniferami byłby interesujący?

Książka kupiona po obejrzeniu kilku filmów na YT w wykonaniu Rufusa.

Oczekiwałem reportażu z podróży, a otrzymałem książkę podróżniczo-filozoficzną. Szczęśliwie nie jestem rozczarowany. Autor wydaje się dość bezkompromisowy i w pewnych momentach nieodmiennie kojarzy mi się z Gretą Thunberg i jej nieco aspergerowskim stylem wypowiedzi. Język autora jest ostry, czasami...

Jeśli ktoś oczekiwał, że Rufus napisze swoją wersję podręcznika przetrwania w dziczy, w mroźnej dziczy, w samotnej wędrówce czy obozowaniu, to się pomylił. "Subarctica" nie jest tą jedyną pozycją,którą należy zabrać na bezludną wyspę aby przetrwać. Nie oznacza to jednak, że książka nie jest dobra. Jest to podręcznik przetrwania w rzeczywistości zachodniej cywilizacji, o codziennych mękach otaczającego zgiełku i samotnych podróżach dla podtrzymania zdrowia psychicznego. Pamiętnik człowieka u schyłku zachodniej cywilizacji, szukającego sensu i miejsca, rozliczającego się z demonami, wzorcami wychowania i ludźmi ubogimi w duchu, którzy wyznają jedyny możliwy model wartości. Polecam, choć zaznaczam,że lektura nie napawa optymizmem ani dziecięcą radością odkrywania.

Jeśli ktoś oczekiwał, że Rufus napisze swoją wersję podręcznika przetrwania w dziczy, w mroźnej dziczy, w samotnej wędrówce czy obozowaniu, to się pomylił. "Subarctica" nie jest tą jedyną pozycją,którą należy zabrać na bezludną wyspę aby przetrwać. Nie oznacza to jednak, że książka nie jest dobra. Jest to podręcznik przetrwania w rzeczywistości zachodniej cywilizacji, o...

Cechą charakterystyczną książek Rufusa jest ich mistycyzm natury, z którą autor obcuje w trakcie swoich wypraw. Globalne odcięcie się od nowinek technologicznych oraz stawianie czoła wyzwaniom przyrody w iście XIX wiecznym stylu, jest swoistym oddaniem hołdu twórcom woodcraftu tj. Nessmuk czy Kephart, a przy tym pozwala na oczyszczenie głowy z cywilizacyjnego syfu. Smaczku dodają specyficzne fotografie zrobione metodą otworkową. Serdecznie polecam.

Cechą charakterystyczną książek Rufusa jest ich mistycyzm natury, z którą autor obcuje w trakcie swoich wypraw. Globalne odcięcie się od nowinek technologicznych oraz stawianie czoła wyzwaniom przyrody w iście XIX wiecznym stylu, jest swoistym oddaniem hołdu twórcom woodcraftu tj. Nessmuk czy Kephart, a przy tym pozwala na oczyszczenie głowy z cywilizacyjnego syfu. Smaczku...

Krótka opowieść a raczej opowieści o świecie, który dalej biegnie torem natury. Bardzo ciekawa książka, ale za krótka. Polecam.

Krótka opowieść a raczej opowieści o świecie, który dalej biegnie torem natury. Bardzo ciekawa książka, ale za krótka. Polecam.

Książkę czyta się jednym tchem, jej jedyna wada jest taka, że jest zdecydowanie za krótka. Kilka wątków można było rozwinąć bardziej.

Książkę czyta się jednym tchem, jej jedyna wada jest taka, że jest zdecydowanie za krótka. Kilka wątków można było rozwinąć bardziej.

Z wizerunkiem autora owej książki po raz pierwszy miałem kontakt oglądając reportaże z wyprawy w puszcze Idaho. Tradycyjny charakter owej wyprawy urzekł mnie i od tamtej pory śledziłem poczynania Rufusa w internetach. Nic dziwnego, że kiedy tylko pojawiła się możliwość zakupu jego książki, to od razu skorzystałem z okazji.
Mimo że przez większość czasu mojej bytności na tym świecie kontakt z naturą, obozowanie na dziko i wędrówka były i są nadal moją pasją, ta książka była moim pierwszym podejściem do literatury traperskiej tego typu. Odnalazłem w niej wiele wspomnień podobnych moim przeżyciom, które napełniły mnie falą rozkosznej nostalgii, oraz masę inspiracji na następne wyprawy i przyszłe wędrówki.
Trudno jest mi ocenić tą książkę w sposób obiektywny. Łączy mnie bowiem z autorem pewna przypadłość - najwyraźniej obydwaj uwielbiamy sobie utrudniać życie. Czytając dzieło Rufusa miałem wrażenie, że wiele myśli moich i autora pokrywa się i zgadza ze sobą. Oczywiście, moje opinie i poglądy nie są identyczne, więc kilka razy zdarzyło się, że czytając niektóre wypowiedzi "dostawałem po głowie", jednak zamiast spowodować urazę, fragmenty owe dały mi wiele do myślenia i ostatecznie zapisały się w mej głowie w pozytywny sposób.

Z wizerunkiem autora owej książki po raz pierwszy miałem kontakt oglądając reportaże z wyprawy w puszcze Idaho. Tradycyjny charakter owej wyprawy urzekł mnie i od tamtej pory śledziłem poczynania Rufusa w internetach. Nic dziwnego, że kiedy tylko pojawiła się możliwość zakupu jego książki, to od razu skorzystałem z okazji.
Mimo że przez większość czasu mojej bytności na...

Panie Autorze, podzielam niechęć do współczesnego świata, choć może zgoła odmiennie. Nie znoszę miast, nie znoszę samochodów, szarość świata przytłacza, przeraża. Chciałoby się uciec jednak może nie w wieczną podróż. Marzy się osiąść w środku lasu, w drewnianym domku, uprowadzić tam moją kochaną żonę z dziećmi (uprowadzić bo po dobroci raczej się nie dadzą) i tam żyć. Mam cały scenariusz w głowie. Książka pięknie wydana i wspaniale napisana, diament w mojej kolekcji bo sądzę że za parę lat będę mógł powiedzieć, że mam książkę której nie ma aż tak dużo na świecie.
Piękne fotografie, wspaniały styl pisania autora pozwalają być w Laponii tuż obok. No i plus za wyjątkowy format, świetny kwadrat. Możę Bóg da, że kiedyś zabiorę ten kwadracik ze sobą do mojego wyśnionego miejsca w środku lasu.

Panie Autorze, podzielam niechęć do współczesnego świata, choć może zgoła odmiennie. Nie znoszę miast, nie znoszę samochodów, szarość świata przytłacza, przeraża. Chciałoby się uciec jednak może nie w wieczną podróż. Marzy się osiąść w środku lasu, w drewnianym domku, uprowadzić tam moją kochaną żonę z dziećmi (uprowadzić bo po dobroci raczej się nie dadzą) i tam żyć. Mam...

Fantastyczna książka, wręcz zachwycająca. Czyta się ją jednym tchem. Żal było się z nią pożegnać , gdy czytanie dobiegło końca i przekładało się już ostatnią stronę. Chciałoby się nadal oczyma autora chłonąć ten dziki piękny świat, tak bardzo już dla nas odległy, a tak kuszący swoją niepowtarzalną urodą i klimatem. Wspaniałe są fragmenty krótkich refleksji autora, wewnętrznych dialogów nad sensem życia , nad naszą pozorną wolnością w ucywilizowanym świecie, który stworzyliśmy zamykając się w nim jak w klatce, z której nie ma już wyjścia, gdzie nasze przyzwyczajenia, nieustające nowe potrzeby, rosnące w nieskończoność, wciąż nowe i nowe, stają się naszym cichym nieświadomym niewolnictwem. Świat materialny, konsumpcjonizm pochłonął nas w swojej paszczy i nie chce już z niej wypuścić. Autor odważył się przenieść w czasie do dawnego prostego świata, życia zgodnie z naturą, zgodnie z jej porami dnia i nocy, świtem, zmierzchem, światem za którym, myślę, wielu tęskni, choć nie ma już tej odwagi co autor, aby do niego choć na chwilę powrócić i stanąć twarzą w twarz z dziką naturą , wtopić się w nią stając się nienachalną, subtelną jej częścią .
Z wielką ciekawością czekam na kolejne książki, gdzie na skrzydłach realizowanych marzeń autora sama będę mogła uszczknąć choć namiastkę tego niezwykłego świata, cudownej dzikiej przyrody, gdzie ryba to nasza siostra, a wilk naszym bratem, gdzie wiatr gra nam swoje melodie bez orkiestry dętej, a drzewa cicho szumiąc kołyszą nas do snu.
Autor nietuzinkowy, jedyny w swoim rodzaju. Cieszę się, że są tacy ludzie wśród nas, idący własną drogą po nici swoich marzeń, realizujący własną Legendę.

Fantastyczna książka, wręcz zachwycająca. Czyta się ją jednym tchem. Żal było się z nią pożegnać , gdy czytanie dobiegło końca i przekładało się już ostatnią stronę. Chciałoby się nadal oczyma autora chłonąć ten dziki piękny świat, tak bardzo już dla nas odległy, a tak kuszący swoją niepowtarzalną urodą i klimatem. Wspaniałe są fragmenty krótkich refleksji autora,...

Jedna z najlepszych książęk 2020

Jedna z najlepszych książęk 2020