Eliza Piotrowska to autorka i ilustratorka książeczek dla dzieci, która uważa, że największą ozdobą człowieka to jego uśmiech. Napisała wiele pożytecznych lektur dla dzieci, w tym bajkę „Święta Królowa Jadwiga.”
Ze świętymi nie tylko nie można się nudzić, lecz można się z nimi dobrze bawić, a także wiele nauczyć i dowiedzieć się na temat ich bogatego życia.
Autorka swoją książeczkę oparła na faktach historycznych, natomiast jej atutem jest także to, że jest pisana wierszem, który rymuje się.
Święta Jadwiga królowa urodziła się jako czwarta z dziewczynek, czym rozgniewała bardzo swojego ojca - króla, bowiem on czekał bardzo na syna - swojego następcę:

”Nie jest łatwo być dziewczynką,
gdy rodzice chcieli chłopca,
więc Jadwiga w swoim domu
czasem czuła się jak obca”

Kiedy Jadwiga miała cztery latka zaręczono ją z Wilhelmem, który mieszkał w Wiedniu i korzenie miał niemieckie. Wyjechała więc Jadwiga do Wiednia aby tam uczyć się dworskich zasad, etykiety, śpiewu, tańca i języków lecz w przyszłości czy Jadwiga zwiąże swoje losy z przeznaczeniem Wilhelma?
Tego już musicie dowiedzieć się sami. Powiem tyko, że dworzanie ją podziwiali, bowiem zawsze pomagała chorym i cierpiącym. To władczyni nieprzeciętna oraz wyjątkowy człowiek.
Połączyła bowiem dwa kraje Litwę i Polskę, a także ich kultury i obyczaje. Bardzo chciała mieć swój naród mądry i odważny dlatego założyła Akademię Krakowską czyli dzisiejszy Uniwersytet Jagielloński, na który przeznaczyła swoje stroje i klejnoty.

”Kraj bez szkół i edukacji
to kraj martwy, bez przyszłości!
Wiedza to ogromna wartość
i ja sprzyjam tej wartości”

„Święta Królowa Jadwiga” to książeczka dla przedszkolaków, ale i także starszych dzieci. Napisana jest bardzo prostym i przystępnym językiem. Do tego opatrzona przepięknymi ilustracjami, co dodatkowo ubarwia tę słodką i miłą książeczkę. Moim zdaniem jest to także wspaniały prezent dla dziecka pod choinkę. Nadaje się nie tylko do poczytania przez młodsze pociechy, ale także przez rodziców i dziadków, czy nawet starsze rodzeństwo.
Polecamy: Dobre Recenzje

Eliza Piotrowska to autorka i ilustratorka książeczek dla dzieci, która uważa, że największą ozdobą człowieka to jego uśmiech. Napisała wiele pożytecznych lektur dla dzieci, w tym bajkę „Święta Królowa Jadwiga.”
Ze świętymi nie tylko nie można się nudzić, lecz można się z nimi dobrze bawić, a także wiele nauczyć i dowiedzieć się na temat ich bogatego życia.
Autorka swoją...

Bardzo cieszy mnie fakt, że wydawnictwo Święty Wojciech dba i o najmłodszych czytelników. Dla mnie i moich córek, które mają 9 i 11 lat to pierwsze spotkanie z serią „Święci uśmiechnięci”. Autorką książki poświęconej świętej Jadwidze jest pani Eliza Piotrowska.
Okładka jest przyjemnie miękka, a ilustracja zdecydowanie zwraca na siebie uwagę. Królewna na koniu, z proporcem orła białego, a w tle walczący rycerze. To musi być niesamowita historia!
Sięgając po tę książkę zupełnie nie spodziewałam się, że będzie to wierszowana opowieść. Święta królowa Jadwiga to niesamowita postać, nim dzieci poznają jej sylwetkę w szkole podczas lekcji historii warto przedstawić im ją znacznie wcześniej. A taki sposób podania wiedzy, który nie odbywa się w szkolnej ławie jest zdecydowanie przyjemniejszy.
Król Węgier czekał na narodziny syna, ale niestety urodziła się trzecia dziewczynka. Brak następcy tronu budził spore zaniepokojenie. Emocje wywołane tym faktem podkreślone są w tekście dużą ilością wykrzykników. Mała Jadwiga nie do końca rozumie powagę sytuacji, i próbuje uzyskać odpowiedź na pytanie w czym i dlaczego księżniczka jest gorsza od księcia? Podczas czytania dwie sytuacje wzbudziły w moich córkach ogromne zaskoczenie, pierwszą z nich były zaręczyny czteroletniej dziewczynki z ośmioletnim Wilhelmem. Cóż, takie wtedy panowały zasady na dworach królewskich. Królewna wyrusza do Wiednia by tam nauczyć się dworskiej etykiety, śpiewu, tańca i języków. Czas spędzony z młodym księciem był bardzo przyjemnych, więc w listach do rodziców Jadwiga wyrażała zadowolenie z zaręczyn. Los przygotował jednak dla niej coś innego, niespodziewana śmierć ojca spowodowała iż Jadwiga musiała zasiąść na tronie w Krakowie. Drugi zaskakujący moment to ten w którym dziesięciolatka została królową, a właściwie królem (bo królowa to żona króla, a Jadwiga męża nie miała). Już będąc w tym wieku Jadwiga odznaczała się wielką mądrością, wiedziała że dla kraju który włada korzystniejsze jest pokojowe załatwianie sporów niż wszczynanie wojen. Do rozstrzygnięcia pozostawała też kwestia jej ślubu z Wilhelmem, na to nie chcieli się zgodzić polscy panowie, mieli oni bowiem dla niej innego kandydata. Sporo starszego od niej Wielkiego Księcia Litwy Władysława Jagiełłę. Dzięki decyzji Jadwigi doszło do zjednoczenia Polski Litwy, Jagiełło przyjął chrzest, a z nim wszyscy jego poddani. Jadwiga angażowała się w politykę zarówno wewnątrz kraju jak i po za granicami szczególnie mając na uwadze dobro kościoła. Często korespondowała z papieżem. Jej marzeniem było utworzenie w Krakowie uniwersytetu, na ten cel przeznaczyła osobiste klejnoty i stroje. Młodą królową podziwiali dworzanie i poddani, oddana krajowi nie zapominała o modlitwie i Bogu. Działania Jadwigi przynosiły wiele dobrych skutków, jej dzieła i zamysły były kontynuowane po jej przedwczesnej śmierci. W 1997 r. papież Jan Paweł II kanonizował ją na świętą.
Ta krótka lekcja historii przedstawiona w tak przyjemny i przystępny sposób była dla nas bardzo ciekawa. By sprawdzić swoją wiedzę na zakończenie autorka przygotowała krzyżówkę, do odgadnięcia jest siedem haseł. Jest to bardzo fajny sposób połączenia nauki i zabawy.
Historia Jadwigi jest bogato ilustrowana przez samą autorkę. Postać małej dziewczynki w dużej koronie budzi sympatię. Bohaterka przedstawiona została w samych superlatywach, takie cechy jak mądrość i zaangażowanie w sprawy kraju zostały mocniej wyeksponowane. Jadwiga może być stawiana za wzór, dobrze jeśli będzie inspiracją dla małych dziewczynek.
Nie tylko superbohaterki mogą zmieniać świat, mądre królowe mają większy wpływ. Polecam waszej uwadze tę książkę bo dla nas okazała się punktem wyjścia do domowej lekcji historii.

Bardzo cieszy mnie fakt, że wydawnictwo Święty Wojciech dba i o najmłodszych czytelników. Dla mnie i moich córek, które mają 9 i 11 lat to pierwsze spotkanie z serią „Święci uśmiechnięci”. Autorką książki poświęconej świętej Jadwidze jest pani Eliza Piotrowska.
Okładka jest przyjemnie miękka, a ilustracja zdecydowanie zwraca na siebie uwagę. Królewna na koniu, z proporcem...

Wiedza, którą nasze dzieci niekoniecznie chcą przyswajać z zaangażowaniem, powinna być prezentowana w przyjemny, zabawny i atrakcyjny sposób. Święci nie należą do idoli dzieci w wieku szkolnym, jednak warto zaprezentować ich sylwetki. Eliza Piotrowska robi to po mistrzowsku w swojej serii „Święci uśmiechnięci”. Właśnie miałam okazję przeczytać najnowszą część dotyczącą „Świętej Królowej Jadwigi” i serdecznie wszystkim polecam, bo to urocza, przemiła książeczka.
Koniecznie zwróćcie uwagę na twórczość Elizy Piotrowskiej, jeżeli jeszcze nie znacie tej pisarki. Tworzy niezwykłe, cudowne perełki dla dzieci, których sztandarową cechą jest poczucie humoru, a przy okazji przemycanie mądrych, trafnych spostrzeżeń o wartościach, emocjach, całym spectrum dziecięcego świata. A uczyła się od najlepszych, bo została odkryta przez samą Danutę Wawiłow.
Wracając jednak do Jadwigi, muszę stwierdzić, że urzekła mnie ta krótka, wierszowana historia najsłynniejsze królowej Polski. To zabawna i czuła historia życia dziewczynki, która już w wieku kilku lat stanęła na czele państwa, podporządkowała życie osobiste interesom wspólnym i doprowadziła do rozwoju intelektualnego kraju poprzez utworzenie uniwersytetu w Krakowie. Autorka w zabawny, rymowany sposób opowiedziała o kolejach życia Jadwigi, jej pochodzeniu, wykształceniu, planowanym małżeństwie z Wilhelmem Habsburgiem, zrealizowanym ślubie z Władysławem Jagiełło, jej zasługach, prowadzonej polityce, by na koniec wspomnieć o nie tak dawnej beatyfikacji. Jest to więc solidna porcja wiedzy podana w uroczy sposób.
Co istotne, autorka sama zilustrowała książkę. Jej rysunki są również przyjemne, zabawne, proste, barwne, dostosowane do odbiorcy w wieku 5 – 10 lat. Idealnie pasują do prezentowanych treści.
Jednym słowem, jest to przemiła, sympatyczna książka, która powinna trafić w gusta wielu dzieciaków. Moi czterolatkowie zasłuchali się w tę opowieść, przyciągnięci wizerunkami rycerzy na koniach, jednak świadczy to o sile książki, bo są dosyć wybrednymi czytelnikami, skupiającymi się tylko na szczególnych treściach. Niech to będzie najlepszą rekomendacją.

Wiedza, którą nasze dzieci niekoniecznie chcą przyswajać z zaangażowaniem, powinna być prezentowana w przyjemny, zabawny i atrakcyjny sposób. Święci nie należą do idoli dzieci w wieku szkolnym, jednak warto zaprezentować ich sylwetki. Eliza Piotrowska robi to po mistrzowsku w swojej serii „Święci uśmiechnięci”. Właśnie miałam okazję przeczytać najnowszą część dotyczącą...