Niezbyt długa, ale bardzo satysfakcjonująca opowieść kryminalna w stylu retro. Jeśli ktoś jest zainteresowany twórczością duetu Brubaker/Phillips to w sumie za grosze dostaje świetną reklamę ich twórczości. Duży plus za matowy papier, który poza sama treścią nadaje komiksowi jeszcze dodatkowo klasycznego, staromodnego sznytu.

Niezbyt długa, ale bardzo satysfakcjonująca opowieść kryminalna w stylu retro. Jeśli ktoś jest zainteresowany twórczością duetu Brubaker/Phillips to w sumie za grosze dostaje świetną reklamę ich twórczości. Duży plus za matowy papier, który poza sama treścią nadaje komiksowi jeszcze dodatkowo klasycznego, staromodnego sznytu.

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2952-pulp-ed-brubaker-sean-phillips

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2952-pulp-ed-brubaker-sean-phillips

„Pulp” to kolejny pokaz umiejętności Eda Brubakera. Komiks to świetnie poprowadzone dzieło akcji oraz dramatu z elementami westernu. Chociaż temat westernu jest tutaj tylko tłem historii. Większość akcji dzieje się na początku XX wieku. Tam poznajemy westernową młodość naszego głównego bohatera, który ciężko znosi swoją starość. Główny bohater jest twórcą komiksów. W pracy traktują go jak śmiecia, społeczeństwo przygląda się propagandzie Hitlera bez jakiejkolwiek reakcji, do tego ma poważne problemy zdrowotne. Nie czuje się mężczyzną, którym był w młodości. Do czego posunie się główny bohater, aby zmienić swoje życie? Klimat i poprowadzenie akcji jest genialne. Co stronę odkrywamy mroczne fakty z życia głównego bohatera. Zakończenie jest bardzo satysfakcjonujące, co lubię w tego typu historiach. Najlepsze jest to, że co stronę, komiks idzie w innym kierunku, jesteśmy bez ustanku bombardowani twistami fabularnymi. Dla mnie jest to działo piękne i kompletne. Opowiadające o starości, żądzy władzy i pieniędzy i upadku człowieka w skrócie komiks pokazuje życie takim, jakim jest w rzeczywistości. Nieustanną walką o miejsce na szczycie. O tym, jak ciężko rozstać się z przeszłością i o bezsensie naszego nudnego życia.

„Pulp” to kolejny pokaz umiejętności Eda Brubakera. Komiks to świetnie poprowadzone dzieło akcji oraz dramatu z elementami westernu. Chociaż temat westernu jest tutaj tylko tłem historii. Większość akcji dzieje się na początku XX wieku. Tam poznajemy westernową młodość naszego głównego bohatera, który ciężko znosi swoją starość. Główny bohater jest twórcą komiksów. W pracy...

Pulp to połączenie westernu i powieści obyczajowej z wplecionymi elementami dreszczowca. Jest to również historia ukazująca tęsknotę za życiem pełnym emocji, na krawędzi. Gdzie niebezpieczeństwo czeka na każdym kroku, ale człowiek czuje że żyje. Twórcy ukazują tę tęsknotę zestawiając ze sobą dwa światy, w których przyszło żyć ich bohaterowi. Kreśląc ten dysonans, dają Maxowi wybór. I wybiera, to za czym zawsze tęsknił, dając upust sentymentom poprzez pisanie tandetnych historyjek, będących namiastką jego wspaniałego życia.

Wrażenie robi też strona graficzna. Obrazy są podzielone. Inna kreska charakteryzuje bieżące wydarzenia z Nowego Yorku, a inna z młodości Maxa. Phillips odwalił kawał dobrej roboty. W tej pierwszej zarysowanych jest więcej szczegółów, choć drugi plan praktycznie nie istnieje. Obrazy zaś emanują melancholią, smutkiem i znużeniem. Obrazy z młodości są zaś surowe i ukazujące głównie szkice i zarysy. Na ich tle wyróżnia się jednak krwisto czerwona koszula Maxa, która ustawia postać w samym środku wydarzeń.

Pulp to historia prosta, ale jej przekaz wali niczym kij baseballowy. To takie komiksowe Gran Torino, w którym bohater postanawia zbuntować się przeciwko złu tego świata. Wie, że nie może go zbawić, ale swoją postawą wyrazi sprzeciw. Czyta się to z zapartym tchem, nie wiedząc kiedy dochodzimy do finału. A ten jak na Brubakera przystało zaskakuje, ale i nie jest szczęśliwy.

http://kulturacja.pl/2021/02/ed-brubaker-pulp-recenzja-komiksu/

Pulp to połączenie westernu i powieści obyczajowej z wplecionymi elementami dreszczowca. Jest to również historia ukazująca tęsknotę za życiem pełnym emocji, na krawędzi. Gdzie niebezpieczeństwo czeka na każdym kroku, ale człowiek czuje że żyje. Twórcy ukazują tę tęsknotę zestawiając ze sobą dwa światy, w których przyszło żyć ich bohaterowi. Kreśląc ten dysonans, dają...

Album przenosi nas do Nowego Jorku końcówki lat trzydziestych XX wieku (1939). To właśnie tam przychodzi żyć Maxowi Winterowi, który jest głównym bohaterem tego dzieła. Dojrzały wiekowo mężczyzna na co dzień zajmuje się pisaniem westernowych opowieści do pewnego pulpowego magazynu. Mało kto wie, że całość wymyślanych przez niego historii tak naprawdę oparta jest na jego własnych doświadczeniach. Stworzona przez niego postać Red River Kid, to nikt inny jak on sam za młodych lat. Wspomina on z wielkim sentymentem dawne czasy, kiedy to życie miało pewne zasady, a on sam czerpał z niego pełnymi garściami. Teraz wszystko jest inne, dużo bardziej depresyjne. Począwszy od coraz mocniej szalejącego kryzysu przekładającego się na jego zarobki, przez pogarszający się stan zdrowia na nazistach panoszących się coraz śmielej po ulicach i prowadzących świat w stronę globalnego konfliktu. Wszystko zaczyna się zmieniać w momencie, kiedy nawiązuje on nieprzewidziany sojusz z dawnym emerytowanym członkiem Agencji Pinkertona. Dwójka podstarzałych facetów wspominających stare dobre czasy może jeszcze coś zwojować, co będzie miało wpływ na wielu ludzi.

Tak jak zostało to już wspomnianego album Pulp to ciekawa mieszanka różnych gatunków, które zadziwiająco dobrze potrafią się tutaj uzupełniać. Ed Brubaker w swoim stylu kreśli mocną historię kryminalną, która jednocześnie doskonale obrazuje przemiany zachodzące w USA pomiędzy dawnymi realiami „Dzikiego Zachodu” a postępującym kryzysem XX wieku. ...

Cała recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-pulp/

Album przenosi nas do Nowego Jorku końcówki lat trzydziestych XX wieku (1939). To właśnie tam przychodzi żyć Maxowi Winterowi, który jest głównym bohaterem tego dzieła. Dojrzały wiekowo mężczyzna na co dzień zajmuje się pisaniem westernowych opowieści do pewnego pulpowego magazynu. Mało kto wie, że całość wymyślanych przez niego historii tak naprawdę oparta jest na jego...

Brubaker serwuje nam fabułę ze swojego ulubionego repertuaru, a więc kryminalny dramat wzbogacony o społeczny komentarz i subtelne odniesienia do minionej popkultury. “Pulp” najprościej porównać do “Gran Torino” Clinta Eastwooda. I tu i tu mamy zmęczonego życiem, zgorzkniałego człowieka, który nie ma za wiele do stracenia, ale wraz ze swoim odejściem postanawia pozostawić po sobie coś dobrego. Przez pryzmat westernowego wątku, opisującego znacznie prostszy świat, obserwujemy człowieka, który nie pasuje do nowych czasów i nie do końca potrafi się w nich odnaleźć. Stare metody przetrwania już nie działają, ale okazuje się, że pewne uniwersalne wartości wciąż pozostają w mocy. I jak to zawsze u Brubakera bywa nie doczekamy się happy endu, a autor zostawi nas z kilkoma gorzkimi refleksjami, ale też małym światełkiem nadziei.
Cała recenzja tutaj: https://tinyurl.com/12xb9dyf

Brubaker serwuje nam fabułę ze swojego ulubionego repertuaru, a więc kryminalny dramat wzbogacony o społeczny komentarz i subtelne odniesienia do minionej popkultury. “Pulp” najprościej porównać do “Gran Torino” Clinta Eastwooda. I tu i tu mamy zmęczonego życiem, zgorzkniałego człowieka, który nie ma za wiele do stracenia, ale wraz ze swoim odejściem postanawia pozostawić...

Brubaker i Phillips to sprawdzony duet, od którego zawsze mam duże wymagania. Ale oczywiście jest to spowodane tym, że to absolutni mistrzowie komiksu kryminalnego (wystarczy wspomnieć serie "Criminal", czy "Zabij albo zgiń"). Jednak to głównie scenariusze Brubakera są dla mnie niezwykle przyciagające (za dużo by wymieniać). W związku z tym "Pulp" wydał mi się tytułem, który po prostu muszę mieć. Sam koncept opowieści jest niezwykle interesujący i żeby nie spojlować nie napiszę nic więcej, poza faktem, że głównym bohaterem jest autor powieści westernowych. Sama fabuła skojarzyła mi się nieco z "Zaćmieniem". Jednak jest to format zdecydowanie krótszy, więc Brubaker też nie ma kiedy rozwinąć skrzydeł. Przez co "Pulp" wydał mi się sprawnym czytadłem, które zanim dobrze się zacznie to już dobiega do finału, niczym te westernowe powieści pisane przez głównego bohatera. Sprawna opowieść, dobra oprawa graficzna, komiksy dobry jako tytuł na przeczekanie przed kolejnym tomem "Criminal". Dla wielbicieli duetu Brubaker/Phillips pozycja obowiązkowa, dla pozostałych niekoniecznie.

Brubaker i Phillips to sprawdzony duet, od którego zawsze mam duże wymagania. Ale oczywiście jest to spowodane tym, że to absolutni mistrzowie komiksu kryminalnego (wystarczy wspomnieć serie "Criminal", czy "Zabij albo zgiń"). Jednak to głównie scenariusze Brubakera są dla mnie niezwykle przyciagające (za dużo by wymieniać). W związku z tym "Pulp" wydał mi się tytułem,...

Recenzję dedykuję swojemu Zastępcy Szeryfa😉
➡️Nie tak dawno temu mieliście okazję (jeśli oczywiście chcieliście ją mieć😉) przeczytać u mnie recenzję znakomitego pierwszego tomu serii komiksów "Criminal" autorstwa Eda i Seana. Jak dotąd czytałem/oglądałem dwa ich dzieła i oba były znakomite a "Zaćmienie" to wręcz przejaw geniuszu. Przyszła pora na trzecie spotkanie - zdawać by się mogło w zupełnie innych klimatach, gdyż po okładce oceniając dostajemy do rąk rasowy western.
➡️Jako wielbiciel tylko i wyłącznie współczesnych westernów (tak, w tym przypadku nie trawię klasyki tego gatunku, gdzie to kowboje w śnieżnobiałych koszulach wyrażają się językiem rodem z wyższej uczelni i śpiewają romantyczne piosenki) oczekiwałem właśnie czegoś w tym guście a czy to dostałem czy może zupełnie coś innego - za chwilę się dowiecie.
➡️Powiem Wam to na samym początku i kropka - akcja rozpoczyna się w 1939 roku. Co to oznacza? Że o westernach możecie zapomnieć. No, może nie tak całkiem ale nie oczekujcie i nie dajcie się nabrać, że ten komiks to western.
Chociaż... Ja nie czytałem żadnych zajawek i zasiadłem do niego z siodłem pod głową i butelką ciepłej szkockiej pod tym siodłem. I kciukiem opartym na odwiedzionym kurku rewolweru. I po jednej przeczytanej stronie zeszło ze mnie powietrze, siodło schowałem do stodoły, odśpiewałem na pociechę "Purple lights in the canyon" acapella, whisky wypiłem z żalu duszkiem, przeczytałem co było do przeczytania i wziąłem się za pisanie recenzji. Aha, rewolwer wyrzuciłem, żeby mnie nie naszły żadne głupie myśli 😉 I właśnie tak powstała ta recenzja a zatem musicie mi wiele wybaczyć 😅
➡️"A tak na serio to dość pokręcona historia. Ma wiele początków. W końcu tym właśnie jest życie, prawda? Jedną wielką plątaniną początków. Tych wszystkich szans... żeby go sobie nie zjebać."
Pierwsze zdania tego komiksu idealnie określają jego zawartość, ideę i charakter oraz zwiększają mój ślinotok😁Ale po kolei.
➡️Wydanie świetne. Absolutnie genialna i klimatyczna ilustracja na okładce, twarda oprawa i niestety - zupełnie skromna objętość - 72 strony. Czy będą kolejne części?
➡️"- Howard zrobił to samo z Conanem i jakoś nikt nie narzeka. Czasem jest stary a czasem młody...
- Jednak jakoś nigdy nie osiada w Meksyku jako jebany farmer, co nie?"
No! 😁 Za dobrze nie znam twórczości Howarda ale chyba faktycznie Conan w Meksyku nie osiadał jako jebany farmer 😅
➡️Dialogi w tym komiksie to perły. Kurde balans, dlaczego tak rzadko mam do czynienia z tak znakomitymi dialogami w kryminałach?! Odpowiadam - dlatego, że kryminały niekoniecznie zawsze opierają się na dialogach to raz a dwa nie każdy jest Edem Brubakerem.
➡️Komiks opowiada o mocno starszym gościu, który pisze historyjki o kowbojach. Typową tytułową "pulpę". Cienkie zeszyty pełne absurdów i strzelanin. Ale w pewnym momencie ma tego dość. Ma już swoje lata i chciałby spłodzić coś, czego nie musiałby się wstydzić. Ale trzeba jakoś zarabiać na życie. A mamy lata trzydzieste, kryzys a świat szykuje się do wojny.
➡️No dobra, czy ja mówiłem, że to nie western? Trochę skłamałem. Istnieje coś takiego jak retrospekcja i dzięki temu zgrabnie z kadru na kadr przenosimy się na Dziki Zachód do 1892. I mówię Wam, że takie skoki w czasie są tu normą. I na dodatek to jest świetne. Nie dość, że dostajecie kryminał o zabarwieniu noir z przewijającymi się tu i ówdzie faszystami dziejący się w latach 30-stych to na dodatek macie też western. I podróż w czasie (nie literalnie ale w ramach wspomnień). I ja wpadłem po uszy. Ten patent jest super. Historia jest nieziemska.
➡️Kreska jest typowa dla Philipsa. Bogato, przytłumione kolory, brudnawo, żadnych jaskrawości. Znakomicie to wygląda i już żałuję, że to posiedzenie na maks dwie godziny o ile wolno czytacie. Ale WARTO! Gwarantuję Wam pełen odlot, na prerię w czasy kiedy to rewolwer stanowił prawo (i bezprawie) i w lata 30-ste kiedy to podstarzali przestępcy mieli klasę a pod powierzchownym blichtrem wielkiego miasta czaił się brud i brak moralności.
➡️Dostaniecie też doskonałą warstwę obyczajową i wiele uniwersalnych gorzkich prawd padnie z ust bohaterów. A wszystko to bez zbędnego patosu, bez nadmiernego przerysowania co niejednokrotnie cechuje komiksy ale nie w przypadku Brubakera.
➡️Wszystko to elegancko pulpowo wymieszane, przyprawione do smaku i świetnie podane. Pada tu wiele gorzkich słów i generalnie jest ponuro i dość przygnębiająco ale w ten sposób, który nie dość, że Was nie zniechęci to jeszcze poprawi Wam nastrój. To trochę dziwne ale ta spółka autorów to potrafi. Ja wiedziałem od początku (no dobra, może przez chwilę dałem się nabrać) że to będzie znakomite. I takie też jest. Dlatego bezwarunkowo kupujcie, galopujcie, strzelajcie, trzaskajcie po pysku kogo trzeba, śmiejcie się i wzruszajcie. Ten komiks to potrafi! Ocena 8/10 absolutnie zasłużona!
ihaaaa!
PS. I jak Reniu, kolty naoliwione? 😁
PS.2 Dałbym więcej ale jak zacząłem się wczuwać to opowieść się zakończyła i chociaż wiedziałem, że tak będzie to mimo tego poczułem się rozczarowany.

Recenzję dedykuję swojemu Zastępcy Szeryfa😉
➡️Nie tak dawno temu mieliście okazję (jeśli oczywiście chcieliście ją mieć😉) przeczytać u mnie recenzję znakomitego pierwszego tomu serii komiksów "Criminal" autorstwa Eda i Seana. Jak dotąd czytałem/oglądałem dwa ich dzieła i oba były znakomite a "Zaćmienie" to wręcz przejaw geniuszu. Przyszła pora na trzecie spotkanie - zdawać...

Bardzo dobra, zwarta historia. Świat gna na przód, ale pewne mechanizmy nim rządzące nie ulegają zmianie. Natomiast każdy z nas jest nadgryzany zębem czasu. Młodego ducha wiekowe ciało nie zawsze słucha.

Bardzo dobra, zwarta historia. Świat gna na przód, ale pewne mechanizmy nim rządzące nie ulegają zmianie. Natomiast każdy z nas jest nadgryzany zębem czasu. Młodego ducha wiekowe ciało nie zawsze słucha.

6/10

Ciekawe rozwiązania jak na "western", ale historia i bohater mnie nie porwali.

Bardzo dobre rysunki, świetnie oddają w klimat.

6/10

Ciekawe rozwiązania jak na "western", ale historia i bohater mnie nie porwali.

Bardzo dobre rysunki, świetnie oddają w klimat.