„W głowie się poprzewracało” jest ważną i potrzebną pozycją w zbiorze polskich książek. W mojej ocenie poruszone zostały dość podstawowe kwestie dotyczące ogólnie pojętego zdrowia psychicznego, ale równocześnie według mnie nie jest to wadą.
Zgaduję, że największą grupę czytelników stanowić będą nastolatkowie oraz młodzi dorośli, dla których kolorowa i rysunkowa szata graficzna nie będzie stanowić problemu. Starsi odbiorcy mogą podświadomie czuć nieufność do wizualnie infantylnego prezentowania się lektury. Niemniej, jak wiadomo, nie należy oceniać książki po okładce. I właśnie biorąc pod uwagę tzw. target, prostotę tekstową zaliczam do plusów. Kolejną zaletą jest to, że autorka umieszcza czytelne odnośniki do literatury źródłowej oraz dodatkowych materiałów na tej samej stronie, na której omawiane są dane zagadnienia (zbiorcze zestawienie źródeł jest również na końcu książki). Ogólnie przypisy i obszerna bibliografia na duży plus. Dzięki temu, osoby zainteresowane w prosty sposób mogą poszerzyć swoją wiedzę dotyczącą konkretnych zagadnień.
Każdy rozdział zwieńczony jest podsumowaniem – w punktach wymienione są najważniejsze informacje z minionego rozdziału. Dzięki temu zabiegowi książka zyskuje nieco charakteru podręcznika. Co więcej, po każdym rozdziale zamieszone są ćwiczenia dla czytelnika (jest pozostawione puste miejsce do ich uzupełniania). Obejmują one wcześniej prezentowaną tematykę do samodzielnego przepracowania przez odbiorcę. Zatem oprócz podręcznikowego charakteru, mamy tutaj również aspekt ćwiczeniowy, przez co książka może nabyć indywidualną i intymną formę. Szkolną postać lektury niwelują akapity odnoszące się do osobistych doświadczeń autorki, które dodatkowo potwierdzają skuteczność ćwiczeń i właściwą treść (przedstawiają zagadnienia teoretyczne w życiu rzeczywistym).
Ogólnie autorka posługuje się prostym i przystępnym językiem, dzięki czemu czyta się płynnie i przyjemnie. Typowo dla produktów spod znaku wydawnictwa Altenberg, całościowa jakość wykonania jest na najwyższym poziomie.
Dwa, tzw. smaczki, które zauważyłem: (1) linia na wewnętrznych stornach okładki (przedniej i tylnej) łączy się; ponadto na przedniej linia tworzy kłębek, a na tylnej prostszą linię; (2) tło strony „wstępu” jest czarne, następnie każdy kolejny rozdział ma coraz jaśniejsze tło, aż do podziękowań i bibliografii, które mają tło białe; tworzy się gradient od czarnego do białego, a pomiędzy nimi są odcienie koloru zielonego, od ciemnego (prawie czarnego) do jasnego (prawie białego). Oba powyższe zabiegi traktuję jako celową metaforę – wychodzenia z ciemności oraz porządkowania (przepracowywania) spraw związanych ze zdrowiem psychicznym.
Wydaje mi się, że autorka idealnie trafiła w pewną lukę na rynku wydawniczym i tej książki po prostu brakowało. W dobie coraz większego zapotrzebowania na usługi psychiatryczno-psychoterapeutyczne, nie zdziwiłbym się, gdyby ta książka w sposób rzeczywisty komuś pomogła, dlatego uważam, że jest to ważna pozycja i cieszę się, że książka ta została wydana oraz że została wydana właśnie w takiej formie.

„W głowie się poprzewracało” jest ważną i potrzebną pozycją w zbiorze polskich książek. W mojej ocenie poruszone zostały dość podstawowe kwestie dotyczące ogólnie pojętego zdrowia psychicznego, ale równocześnie według mnie nie jest to wadą.
Zgaduję, że największą grupę czytelników stanowić będą nastolatkowie oraz młodzi dorośli, dla których kolorowa i rysunkowa szata...