Nie wiem dlaczego ale jakoś mnie nudziła ta książka. Niby wszystko jest ok ale dla mnie coś nie pyklo.

Nie wiem dlaczego ale jakoś mnie nudziła ta książka. Niby wszystko jest ok ale dla mnie coś nie pyklo.

,, Honorem jest mieć kozła na na plecach i mocne kopyto"..
Cykl Speed-Kop Motocross Klub

Eserka- śliczna młoda kobieta, która stroni od związków a przede wszystkim od mężczyzn. Pracuje w banku i tam niestety każdego dnia walczy z wyzyskiem i mobbingiem. Kierownik działu stara się ją upokorzyć przy każdej nadążającej się okazji. Mieszka z przyjacielem, uciekła od matki, która już kilkanaście lat przechodzi żałobę po zmarłym mężu i ojcu dziewczyny. Jedyne oparcie jakie ma to dziadkowie i przyjaciele.
Niech was nie zmyli urok tej dziewczyny. Ona też potrafi pokazać pazurki.

Kazik a właściwie to Krystian na codzień brata się z przyrodą. Taka ma pracę. Jego hobby są motocykle. Jest nawet członkiem klubu motocyklowego Speed-Kop. Cóż to za mężczyzna przystojny, postawny(żeby nie powiedzieć WIELKI) i brodaty. A co naj ważniejsze W-O-L-N-Y.

Wszystko się zmienia gdy drogi Esterki i Kazika się krzyżują. On jest na kawalerskim Wojtka kumpla z Klubu. Ona na panieńskim przyjaciółki...
Jego bawi jej skromność i zawstydzenie, Ona jest zachipnotyzowana Jego pięknym spojrzeniem.
Czy z tych iskier może powstać płomień?
Żadne z nich nie zamierza ustąpić ani nic sobie nawzajem ułatwiać.
Czy dadzą radę udźwignąć to co przygotowało dla nich życie?
Kochani żeby się dowiedzieć jak potoczą się losy bohaterów wystarczy wejść na #Legimi
Tam jest dostępny e-book.
Cóż mogę wam powiedzieć o tej książce? Jest poprostu świetna! Uwielbiam książki z wątkiem MC ale ta ma wsobie pewien urok. Jest pełna emocji, wrażliwości i świetnie pokazuję jak potrafimy być uparte my Baby 😉
Ah ten Kazik to jego opanowanie i determinacja są godne Nobla.
Piękne uczucie, które zaczyna rodzi się między tą dwójką od pierwszego wejrzenia. Walka o każde jutro. I wyboista draga jaką przeszli bohaterowie do tej pięknej wypowiedzi
,, Kocham Cię " jest czym nie zwykłym. Nie zabraknie w niej oczywiscie humoru oraz dreszczyku emocji.

,, Honorem jest mieć kozła na na plecach i mocne kopyto"..
Cykl Speed-Kop Motocross Klub

Eserka- śliczna młoda kobieta, która stroni od związków a przede wszystkim od mężczyzn. Pracuje w banku i tam niestety każdego dnia walczy z wyzyskiem i mobbingiem. Kierownik działu stara się ją upokorzyć przy każdej nadążającej się okazji. Mieszka z przyjacielem, uciekła od matki,...

Krystian to członek klubu Speed- Kop Motocross i leśniczy. Lubiący wolność i szybką jazdę, spędzający czas z kumplami na imprezach. Przez wspólnych znajomych poznaje dziewczynę, która przyciąga go jak magnez, ale jednocześnie odpycha.

Estera zwana Usterką po szaleńczych latach nastoletnich i nauczkach, które dostała od życia ustabilizowała swoje życie. Ale pewnego dnia spotyka seksownego brodacza, którego buntownicze życie ją pociąga.

Zaciekawił mnie pomysł bikerów i klubu motocrossowego w Lublinie. Krystian odbiega od znanego nam wzorca biker i bad boya , to fajny i spokojny facet, który urzeka mnie wyrozumiałością i normalnością. Natomiast postać Estery niby poukładanej pracownicy banku, jest ona wielkim chaosem w swoim wnętrzu. Niestety swoim bezsensownym zachowaniem i dziwnymi reakcjami stwarza postać irytująca. Możliwe, że był to celowy zabieg autorki, by stworzyć skomplikowaną i trochę inną od wszystkich postać, która nie każdemu przypadnie do gustu. I pokazanie, że nieważne jak poharatani i dziwni jesteśmy w środku, ale zasługujemy na szczęście

Krystian to członek klubu Speed- Kop Motocross i leśniczy. Lubiący wolność i szybką jazdę, spędzający czas z kumplami na imprezach. Przez wspólnych znajomych poznaje dziewczynę, która przyciąga go jak magnez, ale jednocześnie odpycha.

Estera zwana Usterką po szaleńczych latach nastoletnich i nauczkach, które dostała od życia ustabilizowała swoje życie. Ale pewnego dnia...

Książka o niczym.

Książka o niczym.

I następny motocyklista tylko tym razem z klubu motocrossowego. Akcja toczy się w Lublinie. Spodobała mi się okładka(choć nie lubię brodaczy) i tytuł. Krystian Strzałkowski tytułowy Kazik pracuje jako nadleśniczy. Razem z przyjaciółmi założył klub Speed-Kop Motocross. Młody, przystojny brodacz w styl motocyklowo/leśnym, lubiący szybką jazdę, kocha wolność. Normalnym facetem, lubiący spędzać czas z kolegami na imprezach, na której poznaje Esterę/Usterkę. Dziewczyna „wpada mu w oko”, zaczyna iskrzyć, jednak kobieta traktuje go z dystansem. Kilka spotkań wśród znajomych i wesele Jagody i Wojtka, członka klubu Speed-Kop, na którym obydwoje są zmienia ich relacje. Prosta fabuła, szaleni przyjaciela, zauroczenie, miłość, przyjaźń i seks. Idealna powieść na jeden wieczór.

I następny motocyklista tylko tym razem z klubu motocrossowego. Akcja toczy się w Lublinie. Spodobała mi się okładka(choć nie lubię brodaczy) i tytuł. Krystian Strzałkowski tytułowy Kazik pracuje jako nadleśniczy. Razem z przyjaciółmi założył klub Speed-Kop Motocross. Młody, przystojny brodacz w styl motocyklowo/leśnym, lubiący szybką jazdę, kocha wolność. Normalnym...

Bez komentarza!

Bez komentarza!

Na tę książkę trafiłam przypadkiem. Nazwisko autorki nic mi nie mówiło, jednak opis brzmiał zachęcająco. Motyw klubu motocyklowego w polskich realiach raczej rzadko jest podejmowany przez autorki. Nie mamy tu bikerów w skórzanych kamizelkach i ich seksorgii, ale motocrossowych bad boyów, na co dzień zwykłych facetów ze zwykłymi problemami. Na tym tle autorka zbudowała relację pomiędzy Esterą, poukładaną pracownicą banku, a Kazikiem, leśniczym z zamiłowaniem do motocykli. Dzieli ich wiele i nic początkowo nie łączy. Z czasem to się zmienia, jednak chwiejność zachowań i reakcji Estery sprawia, że ich relacja jest niestabilna i co rusz się zmienia. Muszę przyznać, że pod tym wzgledem bohaterka mnie drażniła, bo motywy jej postępowania, są dla mnie niezrozumiałe i nieprzekonujące. Kazik z kolei zasługuje na medal za znoszenie jej "humorów". Tłem ich relacji są liczni przyjaciele Kazika i przyjaciółki Estery. Autorka poświęciła im wiele uwagi, zbyt wiele. Tym bardziej, że spora ich ilość powoduje, że można się pogubić kto jest kto i z kim.
Książka jest z tych co czyta się szybko i niestety tak samo szybko się o nich zapomina. Lektura na chwilę.

Na tę książkę trafiłam przypadkiem. Nazwisko autorki nic mi nie mówiło, jednak opis brzmiał zachęcająco. Motyw klubu motocyklowego w polskich realiach raczej rzadko jest podejmowany przez autorki. Nie mamy tu bikerów w skórzanych kamizelkach i ich seksorgii, ale motocrossowych bad boyów, na co dzień zwykłych facetów ze zwykłymi problemami. Na tym tle autorka zbudowała...

Mimo, iż Ewelina Maria Mantycka ma na swoim koncie już trzy książki, to muszę przyznać, że jeszcze nie miałam okazji zapoznać się z jej twórczością. Na przeczytanie powieści „Kazik” zdecydowałam się stosując metodę na „chybił trafił” nie wiedząc, czy pokocham, czy też znienawidzę tą historię.

Co mnie skusiło? Pomysł, aby historię o „niegrzecznym” motocykliście i panience, która wiedzie nudne życie w czeluściach bankowych przestrzeni osadzono w Polsce! Czytałam kilka tytułów bazujących na tej tematyce, ale wszystkie bez wyjątku działy się za wielką wodą – w Ameryce.

Autorka „kupiła” mnie już pierwszym zdaniem! Chociaż dla większości czytelników wyda się ono po prostu wstępem do powieści. Dlaczego zatem moja buźka uśmiechnęła się tak szeroko, że chciałam czytać bez ustanku? Ewelina Maria Mantycka umieściła akcję swojej książki nie tylko w moim rodzinnym Lublinie, ale nawet w tej samej dzielnicy w której mieszkam! Od razu uznałam Esterę za swoją „ziomalkę”.

Postacie w tej książce napisane są lekko, barwnie i z poczuciem humoru. Mamy osoby które z miejsca czytelnik pokocha – moimi ulubieńcami byłą Sylwek oraz Władi, oraz takie, które z miejsca znienawidzi (tu nie zdradzę, przeczytajcie sami, aby się przekonać o kim mowa). Historia sama w sobie jest nieśpieszna, momentami zabawna, zaś chwilami irytująca. Bywały momenty, że zachowanie Estery względem Krystiana po prostu było dziecinne, ale z przymrużeniem oka udawało mi się je uzasadnić.

Bałam się trochę o realność tej historii. W końcu w Polsce ciężko jest znaleźć gangi motocyklowe na miarę legendarnych Hells Angels, ale nawiązanie do zawodów żużlowych cieszących się dużą popularnością było bardzo mądrym rozwiązaniem.

Podsumowując: zdecydowanie polecam! Kazik to przesympatyczna historia o miłości, przyjaźni, obawach przed związkiem, ale też toksycznych relacjach z rodziną. Doskonała nie tylko na letnie popołudnie lub wieczór! Mam też cichą nadzieję, że autorka nie zostawi tak doskonale napisanych postaci i zaserwuje czytelnikom kolejne tomy opisujące przygody chociażby Sylwka, a także chłopaków z bandy Kazika.

Mimo, iż Ewelina Maria Mantycka ma na swoim koncie już trzy książki, to muszę przyznać, że jeszcze nie miałam okazji zapoznać się z jej twórczością. Na przeczytanie powieści „Kazik” zdecydowałam się stosując metodę na „chybił trafił” nie wiedząc, czy pokocham, czy też znienawidzę tą historię.

Co mnie skusiło? Pomysł, aby historię o „niegrzecznym” motocykliście i panience,...

“Życie uciekało mi zbyt szybko, abym wszystkiego się bała”

Estera po śmierci ojca ma trudną relację z matką. Wyprowadziła się z domu i podjęła się pracy w banku. Ma wspaniałe przyjaciółki na które zawsze może liczyć. Na imprezie poznaje Krystiana “Kazika”. Mężczyzna należy do klubu Speed-Kop Motocross, który założył razem z kolegami jeszcze w liceum. Kiedy zobaczył Estere, poczuł, że nie może walczyć z losem. Jednak dziewczyna ciągle go odpycha.

“Kazik” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Eweliny Marii Mantyckiej. Historia wciągnęła mnie już na samym początku. Już na pierwszej stronie autorka “kupiła” mnie tym, że akcja dzieje się w Lublinie. Świetnie czytało mi się tę historię znając miejsca odwiedzane przez bohaterów. Kolejnym dużym plusem są właśnie bohaterowie i ich relacje z przyjaciółmi, którzy walczą o siebie i stają za sobą murem. Estery nie da się nie lubić, chociaż były momenty, w których mnie trochę denerwowała ciągłym niezdecydowaniem. Kazik nie jest typowym bad boyem. Jest empatycznym, miłym i dobrym facetem. Lekkie pióro autorki sprawiło, że nie mogłam się oderwać od tej historii i bardzo dobrze się bawiłam. Z niecierpliwością będę czekać na kolejne książki z cyklu “Speed-kop Motocross”

“Życie uciekało mi zbyt szybko, abym wszystkiego się bała”

Estera po śmierci ojca ma trudną relację z matką. Wyprowadziła się z domu i podjęła się pracy w banku. Ma wspaniałe przyjaciółki na które zawsze może liczyć. Na imprezie poznaje Krystiana “Kazika”. Mężczyzna należy do klubu Speed-Kop Motocross, który założył razem z kolegami jeszcze w liceum. Kiedy zobaczył Estere,...

Ostatnimi czasy nie potrafię zdecydować się, czy wolę czytać same romanse, czy też same dreszczowce. Efekt jest taki, iż czytam takie książki na zmianę, co szczerze mówiąc, sprawia, że nie potrafię wciągnąć się w takie powieści całkowicie. W sobotę rano postanowiłam jednak sięgnąć po Kazika, który przyciągał mnie już od jakiegoś czasu. No i cóż. Tej właśnie historii udało się całkowicie pochłonąć moją uwagę, a ja przeczytałam ją przy jednym posiedzeniu. Dziś Wam o niej opowiem trochę więcej.

Krystian należy do Klubu Speed-Kop Motocross, który w czasach licealnych założył ze swoimi przyjaciółmi. Jego życie wypełnione jest w całości adrenaliną, a motocykle to jego największa pasja. Kiedy na jego drodze staje Estera, kobieta, która niegdyś uważana była za największą buntowniczkę, a teraz pracuje w banku – zdał sobie sprawę z tego, że nie może walczyć z losem. Chciał się do niej zbliżyć, ale ona ciągle mu umykała... Czy ich relacja ma szansę na powodzenie? Czy też może Estera będzie wolała mężczyznę grzecznego i ułożonego zamiast wariata na dwóch kołach?

Zacznę od głównych bohaterów oraz tego, co na ich temat mam do powiedzenia. Estera to postać, która od początku wzbudziła moją sympatię. Jej zmiana z takiej zwariowanej nastolatki, która w dodatku często buntowała się przeciwko wszelkim regułom, w poważną panią z banku była naprawdę ciekawa i autorce udało się uniknąć takiego “papierowego” przedstawienia tej postaci. Dopiero w późniejszej części książki zaczęła wzbudzać moją irytację, ale były to raczej krótkie incydenty. O Krystianie mogłabym powiedzieć w zasadzie to samo, z tą różnicą, że on na początku wzbudził we mnie sprzeczne uczucia. Z jednej strony go polubiłam, ale z drugiej jego zachowanie w pewnych momentach mnie denerwowało i sprawiało, że nie mogłam go znieść. Jednak Kazik ma coś w sobie, bo zdołałam mu wybaczyć wszelkie potknięcia.

Muszę pochwalić styl pisania Eweliny Marii Mantyckiej, ponieważ jest on bardzo przyjemny i sprawia, że przez tę historię się płynie. No, najlepszym dowodem na to jest fakt, że udało mi się przeczytać tę książkę w ciągu chyba czterech godzin porannych. Co jeszcze ciekawe, twórczość autorki znam od zeszłego roku, kiedy sięgnęłam po jej debiut – tak samo świetny, co jej Kazik. To tak na marginesie.

Autorka poruszyła tutaj również temat szkolnych przyjaźni i tego, jak po upływie kilku lat można się zmienić. Jest mi to bardzo dobrze znane z własnego doświadczenia, więc całkiem przyjemnie czytało mi się o tym, co przeżyła główna bohaterka. Oprócz tego nie zabrakło tutaj też wątku dotyczącego trudnych relacji z rodzicem – w tym przypadku matka Estery wygrywa wszystkie możliwe nagrody w kategorii najbardziej irytująca rodzicielka.

Historia Estery i Krystiana sprawiła, że zapomniałam dosłownie o całym świecie i nie potrafiłam oderwać się od tej powieści, chociażby na moment. Ich budująca się relacja, wzajemne przyciąganie i odpychanie – choć czasem irytujące, to jednak sprawiło, że lektura tej pozycji to była dla mnie istna przyjemność i szczerze? Chcę więcej. Potrzebuję więcej, więc z niecierpliwością teraz czekam na kolejne tomy, w których mam nadzieję, że poznam pozostałych męskich bohaterów.

Jeżeli poszukujecie ciekawego romansu, który wciągnie Was bez reszty i sprawi, że będziecie się naprawdę dobrze bawić - Kazik powinien znaleźć się w Waszych rękach koniecznie.

Ostatnimi czasy nie potrafię zdecydować się, czy wolę czytać same romanse, czy też same dreszczowce. Efekt jest taki, iż czytam takie książki na zmianę, co szczerze mówiąc, sprawia, że nie potrafię wciągnąć się w takie powieści całkowicie. W sobotę rano postanowiłam jednak sięgnąć po Kazika, który przyciągał mnie już od jakiegoś czasu. No i cóż. Tej właśnie historii udało...