Lubię literaturę rosyjską i czasami po nią sięgam. Do Czechowa jednak nie miałam śmiałości, chociaż coś tam mi w głowie świtało, czego mogę się spodziewać. Z zaskoczeniem przyjęłam więc krótki zbiór opowiadań autora - "Śmierć urzędnika i inne opowiadania", który – co zaskakujące, choć napisany w minionym wieku, przypadł mi do gustu. A dlaczego? Dlatego, że to świetna satyra na rosyjskie społeczeństwo, a Czechow z humorem punktuje wszelkie przywary, które są dla niego właściwe. To sprawia, że carska Rosja drugiej połowy XIX wieku, widziana jego oczami bawi, ale jednocześnie obrazuje bolączki, z którymi ówczesne społeczeństwo musiało się mierzyć. Ten zbiór to blisko krótkich opowiadań, w których Czechow prezentuje Rosjan przez pryzmat ich słabości, ale nie stroni również od pokazania absurdów ówczesnej Rosji i codzienności jej obywateli. To oczywiście bawi, ale z drugiej strony boleśnie obnaża wady tak społeczeństwa, jak i samego systemu władzy.
Już tytułowe opowiadanie wskazuje, że jednym z ulubionych tematów, który będzie przewijał się w zbiorze będzie biurokracja. W carskiej Rosji rozbudowana machina urzędnicza wierna carowi, musiała liczyć się z tym, że może dostać prztyczka w nos. Autor zatem trafnie punktuje jej słabości, ale i absurdy, w tym bezsensowność wielu przyjętych przez nią przepisów. Ironiczne spojrzenie Czechowa na biurokrację i jej wpływ na życie obywateli jest zabawne, ale jednocześnie zmusza do refleksji nad głupotą systemu.
W opowiadaniach Czechowa pojawiają się także postacie, które są niezdolne do podjęcia własnych decyzji, ponieważ są przyzwyczajone do tego, że wszystko jest za nich regulowane. Autor doskonale ukazuje ludzi, którzy są uwięzieni w swojej biurokratycznej rzeczywistości i nie potrafią poradzić sobie w sytuacjach wymagających samodzielności.
Pomimo że Czechow często przedstawia przerysowane typy ludzkie, to jednak ich zachowania są nadal zrozumiałe i autentyczne. To sprawia, że opowiadania Czechowa są nie tylko źródłem humoru, ale także refleksji nad naturą ludzkiej egzystencji.
"Śmierć urzędnika i inne opowiadania" Antona Czechowa to nie tylko znakomity zbiór opowiadań, ale również ważne dzieło literatury rosyjskiej, które przyciąga swoją inteligencją, dowcipem i niepowtarzalnym stylem autora. Polecam serdecznie, gdyż lektura opowiadań to świetnie spędzony czas, a dla miłośników literatury rosyjskiej to wręcz lektura obowiązkowa.

Lubię literaturę rosyjską i czasami po nią sięgam. Do Czechowa jednak nie miałam śmiałości, chociaż coś tam mi w głowie świtało, czego mogę się spodziewać. Z zaskoczeniem przyjęłam więc krótki zbiór opowiadań autora - "Śmierć urzędnika i inne opowiadania", który – co zaskakujące, choć napisany w minionym wieku, przypadł mi do gustu. A dlaczego? Dlatego, że to świetna...

Jeden z większych rosyjskich pisarzy, mistrz opowiadań i pointy. Opowiadania Czechowa czyta się wyśmienicie, świetnie się przy tym bawiąc.

Jeden z większych rosyjskich pisarzy, mistrz opowiadań i pointy. Opowiadania Czechowa czyta się wyśmienicie, świetnie się przy tym bawiąc.

28 opowiadań, albo 28 gotowych scenariuszy na kabaretowe skecze.
Idealne do pociągu, samolotu, autobusu, wszelakich poczekalni czy choćby nawet do ( mam nadzieje , że Pan Czechow się nie obrazi) toalety.
Krótko, zwięźle i wesoło.

28 opowiadań, albo 28 gotowych scenariuszy na kabaretowe skecze.
Idealne do pociągu, samolotu, autobusu, wszelakich poczekalni czy choćby nawet do ( mam nadzieje , że Pan Czechow się nie obrazi) toalety.
Krótko, zwięźle i wesoło.

W wielu miejscach można przeczytać o Czchowie jako o mistrzu krótkiej formy. To opinia z pewnością uzasadniona. Ale sam ująłbym to inaczej - nazwałbym Czechowa mistrzem puenty.

W wielu miejscach można przeczytać o Czchowie jako o mistrzu krótkiej formy. To opinia z pewnością uzasadniona. Ale sam ująłbym to inaczej - nazwałbym Czechowa mistrzem puenty.