Chciałabym poznać osobiście pana Michała Rusinka. To człowiek cechujący się ogromną erudycją, posługujący się piękną polszczyzną i mający wyjątkowe poczucie humoru. Przekonałam się o tym po raz trzeci, bo właśnie skończyłam czytać zabawny zbiór felietonów, w którym pan Rusinek tropi absurdy literacko- językowe w tekstach piosenek należących do różnych stylów muzycznych.
Najbardziej ubawił mnie pomysł, żeby przyłożyć do tych wytworów pseudopoezji aparat badawczy prawdziwego literaturoznawcy i teoretyka literatury. Koślawe i bełkotliwe teksty zostały tu poddane poważnej analizie na miarę twórczości Mickiewicza czy Słowackiego. Rodzi to efekt komiczny- zderzenie terminów pochodzących z podręczników dla polonistów z frazami typu: "Matka natura dała tobie biust, nie pióra" musi budzić śmiech.
Autor wybrał do analizy prawdziwe kurioza twórczości poetyckiej. Wprost nie mogłam uwierzyć, że ktoś napisał coś takiego i w dodatku uczynił tekstem piosenki. Jeśli chcecie się przekonać na własne oczy to polecam rozdział "Zero zahamowań, czyli jak się śpiewa o seksie". Można tam spotkać prawdziwe rarytasy- "Miło na tobie zawiesić oko, bo jesteś spoko foką", albo "Ja spragniony ciebie chłonę jak król królową Bonę"- serio, to cytaty z piosenek.
Oprócz tych cudeniek literackich Michał Rusinek pozwolił sobie na żarty z utworów znacznie lepszych, których autorami są znani i uznani twórcy- Jacek Cygan, Bogdan Olewicz, Andrzej Mogielnicki. Robi to jednak z wdziękiem i właściwą sobie swobodą.
Tym, co zwróciło moją uwagę i co nadaje tej książce sporo uroku są żartobliwe ilustracje Jacka Gawłowskiego. Każdy rozdział poprzedza rysunek przedstawiający odpowiednie zwierzę, które symbolizuje omawiany właśnie rodzaj muzyki. Ryczący łoś to wykonawca disco polo, popierdujący zając towarzyszy piosenkom o seksie, smętny baset to znak piosenek serialowych, a wielki goryl z talerzami od perkusji zapowiada teksty heavymetalowe. Wraz z okładką stanowi to dowód na przemyślaną edycję książki, która jest produktem całkowitym- nic w niej nie jest dziełem przypadku.
Warto przeczytać felietony Michała Rusinka, bo to znakomita zabawa, humor w najlepszym wydaniu, a przy okazji popularyzacja pięknej i przede wszystkim poprawnej polszczyzny.

Chciałabym poznać osobiście pana Michała Rusinka. To człowiek cechujący się ogromną erudycją, posługujący się piękną polszczyzną i mający wyjątkowe poczucie humoru. Przekonałam się o tym po raz trzeci, bo właśnie skończyłam czytać zabawny zbiór felietonów, w którym pan Rusinek tropi absurdy literacko- językowe w tekstach piosenek należących do różnych stylów muzycznych....