Czwarta część Plotkary w Nowym Jorku. Taka sama mała książeczka, niewielkiego formatu. Typowa młodzieżówka.
Powstał serial na podstawie książki. Nie oglądałam.

Dla przypomnienia: na treść składają się plotki, bogactwo, luksus, przepych, drogie limuzyny, dostęp do nieograniczonej ilości pieniędzy, apartamenty jakich świat nie widział na Piątej alei, przyjęcia i bankiety.
Główni bohaterowie to: Plotkara – ale nikt nie wie kto nią nie jest, poza tym Blair, Chuck, Nate, Serena. Ci ostatni tworzą grupę przyjaciół, szczerych czy tylko udawanych?
Rozpieszczone dzieci z Manhattanu, poprzewracane w głowach i zepsute do szpiku kości spędzają czas upijając się, paląc trawkę, uprawiając seks dla sportu, beztrosko trwoniący majątek własnych rodziców na imprezy. Piękni, młodzi i bogaci.


Są jeszcze ci drudzy z Brooklynu ,niższej półki Dan, Jenny i Vanessa, którzy nigdy nie mieli pieniędzy i sami muszą wszystko wywalczyć dla siebie.

W tej części uczniowie szkół elitarnych mają za sobą rozmowy kwalifikacyjne na studia. Czekają z niecierpliwością na odpowiedzi , by już można pochwalić się przed innymi lub spuścić nos na kwintę. Zawsze są jeszcze środki pocieszenia jak uczestnictwo w Tygodniu Mody i oczywiście afterparty, które jest czymś lepszym niż sam pokaz. Stroje , buty, kosmetyki stają na pierwszym miejscu przed taką imprezą.

Młodzieżowy język, bardzo proste słownictwo, praktycznie same dialogi. Brak opisów poza wyglądem kreacji odzieżowych, imprez itp.
Jest to takie przeciętne czytadło, akurat wpadł mi w ręce cały komplet , gdyż siostrzenica chciała wyrzucić na przemiał. Zabrałam do domu ,by się zapoznać z treścią.

Czwarta część Plotkary w Nowym Jorku. Taka sama mała książeczka, niewielkiego formatu. Typowa młodzieżówka.
Powstał serial na podstawie książki. Nie oglądałam.

Dla przypomnienia: na treść składają się plotki, bogactwo, luksus, przepych, drogie limuzyny, dostęp do nieograniczonej ilości pieniędzy, apartamenty jakich świat nie widział na Piątej alei, przyjęcia i...

Męcząca lektura. W sumie totalnie o niczym. Zblazowana i gnuśna amerykańska młodzież i tyle. Przypominała mi Buszującego w zbożu. Należy wspomnieć, że jedyne co ma wspólnego z serialem to imiona głównych bohaterów. Reszta kompletnie się różni.

Męcząca lektura. W sumie totalnie o niczym. Zblazowana i gnuśna amerykańska młodzież i tyle. Przypominała mi Buszującego w zbożu. Należy wspomnieć, że jedyne co ma wspólnego z serialem to imiona głównych bohaterów. Reszta kompletnie się różni.

Nie mogę uwierzyć, że to już moja ósma książka w tym roku. Noworoczne lenistwo, urlop i przeziębienie mają swoje pozytywne strony. Książki z serii "Plotkara" choć dla młodzieży, liczą sobie niespełna 200 stron, więc "połyka się je na śniadanie".
Tydzień mody w Nowym Yorku, mógłby uchodzić za kolejne amerykańskie święto, zwłaszcza dla osób zamieszkujących na Upper East Side. Cecily von Ziegesar przyzwyczaiła już czytelników, że w jej książkach z tej serii, w każdym tomie świat bogatych "przewraca się do góry nogami". "Bo jestem tego warta", zdecydowanie należy do Vanessy i Dana, którzy zostali odkryci, przez wielkie osobistości, i już nie muszą się czuć, jak gorsza część społeczeństwa, co nie znaczy, że elita próżnuje, co to to nie. Blair wraz z nową fryzurą, odkrywa nieznane w sobie emocje i uczucia, Serena jak zwykle jest "top girl", a Nate "odpoczywa" w klinice odwykowej. Czy może być jeszcze ciekawiej?

Nie mogę uwierzyć, że to już moja ósma książka w tym roku. Noworoczne lenistwo, urlop i przeziębienie mają swoje pozytywne strony. Książki z serii "Plotkara" choć dla młodzieży, liczą sobie niespełna 200 stron, więc "połyka się je na śniadanie".
Tydzień mody w Nowym Yorku, mógłby uchodzić za kolejne amerykańskie święto, zwłaszcza dla osób zamieszkujących na Upper East...

Ta część była naprawdę dobra. :) Polecam!

Ta część była naprawdę dobra. :) Polecam!

Nate i Dan są beznadziejni... Podobało mi się to, że nawet jak Aaron'owi podobała się Blair, to nie idealizował jej, jak Dan Seren'ę. Blair jest najlepsza. Podoba mi się w niej, to w jaki sposób postrzega siebie i swoje życie. Serenie nie mam nic do zarzucenia. Co prawda jest niedojrzała emocjonalnie i "narwana", ale... Komu to szkodzi?

Nate i Dan są beznadziejni... Podobało mi się to, że nawet jak Aaron'owi podobała się Blair, to nie idealizował jej, jak Dan Seren'ę. Blair jest najlepsza. Podoba mi się w niej, to w jaki sposób postrzega siebie i swoje życie. Serenie nie mam nic do zarzucenia. Co prawda jest niedojrzała emocjonalnie i "narwana", ale... Komu to szkodzi?

Przyznac mi trudno, ale tytuły części Gossipgirl bardzo do mnie pasują.
W tej części moje podejrzenia padły na K i I. Jak to one mogą być Plotkarami. Niby takie chcą być i mieć, a naprawdę skrywają jakąś mroczną tajemnicę. Jedna z nich jest mądra, tylko taka udaje.
Co do bohaterów:
D i V wkurzają byciem.
A nadal ulubiony, mimo S, uparcie chcącej poznac go bliżej.
N- nie daje sie polubić. Taki wariant tego chłopca.
B nadal świeża i gotowa do podbijania świata.
Do zobaczenia. Aa

Przyznac mi trudno, ale tytuły części Gossipgirl bardzo do mnie pasują.
W tej części moje podejrzenia padły na K i I. Jak to one mogą być Plotkarami. Niby takie chcą być i mieć, a naprawdę skrywają jakąś mroczną tajemnicę. Jedna z nich jest mądra, tylko taka udaje.
Co do bohaterów:
D i V wkurzają byciem.
A nadal ulubiony, mimo S, uparcie chcącej poznac go bliżej.
N- nie...

Muszę to powiedzieć: w tym przypadku serial jest dużo lepszy niż książka. Więc dlaczego czytam książkę? Bo mnie wciągnęła! Denerwują mnie prawie wszyscy bohaterowie tej książki, nie ma nikogo, kogo naprawdę polubiłam. No bo kogo mogę polubić? Uzależnionego od kawy, papierosów i smętnych wierszy Dana? Vanessę z ogoloną głową? Jenny z kompleksem na punkcie swoich piersi? Blair, która swoje życie chce przekształcić w film? Uzależnionego od trawki Nate'a? Czy może Serenę, która uwielbia być w centrum uwagi i nie umie żyć w stałym związku? Hmm, w sumie tak teraz myślę i wydaje mi się, że lubię Aarona. Według mnie w książce jest stanowczo za mało Chucka. Brakuje mi go naprawdę. Oglądam serial i jakieś 90% rzeczy w nim nie jest zgodne z książką. Na szczęście. I tak się zastanawiam... co mnie przyciąga w tej książce? Nie mam pojęcia. Wiem tylko, że mam ochotę przeczytać kolejną część.

Muszę to powiedzieć: w tym przypadku serial jest dużo lepszy niż książka. Więc dlaczego czytam książkę? Bo mnie wciągnęła! Denerwują mnie prawie wszyscy bohaterowie tej książki, nie ma nikogo, kogo naprawdę polubiłam. No bo kogo mogę polubić? Uzależnionego od kawy, papierosów i smętnych wierszy Dana? Vanessę z ogoloną głową? Jenny z kompleksem na punkcie swoich piersi?...

Och już czwarty tom. Jedyne co mogę napisać to powielić moją opinię o poprzednich częściach.
Więc w skrócie: lekkie czytało, dość serialowe, odmóżdżające.

***
W tym tomie spodobał mi się rozwój kariery Dana. Ogólnie wątek jego i V. najbardziej podobał mi się podczas czytania.

Och już czwarty tom. Jedyne co mogę napisać to powielić moją opinię o poprzednich częściach.
Więc w skrócie: lekkie czytało, dość serialowe, odmóżdżające.

***
W tym tomie spodobał mi się rozwój kariery Dana. Ogólnie wątek jego i V. najbardziej podobał mi się podczas czytania.

Kocham ją

Kocham ją

Nuda! I przypomniałam sobie dlaczego nie przepadam za tą serią. Strasznie męczyłam tę książkę. To chyba nie moja tematyka.

Nuda! I przypomniałam sobie dlaczego nie przepadam za tą serią. Strasznie męczyłam tę książkę. To chyba nie moja tematyka.